Home Blog Pagina 3

SportAm 2024 NFL Mock Draft: pick 1 t/m 10

Lars Leeftink
-
0
SportAm 2024 NFL Mock Draft: pick 1 t/m 10

Eind april staat de 2024 NFL Draft op het programma, en omdat we inmiddels alle posities hebben behandeld is het tijd voor de SportAmerika NFL Mock Draft van 2023. In dit artikel de top tien, met veel quarterbacks en de eerste overige positiespelers die van het bord gaan. Er zijn trades in deze mock draft.

#1: CHICAGO BEARS: CALEB WILLIAMS | QB

De Chicago Bears gaan met een andere coaching staf (Shane Waldron als OC en Eric Washington als DC) en met dezelfde GM (Ryan Poles) beginnen aan de draft. In free agency zijn de Bears druk bezig geweest, met als voornaamste move de trade voor Keenan Allen, de trade van Justin Fields naar de Pittsburgh Steelers en het versterken van de binnenkant van de offensive line. Hierdoor is een duidelijk need van het team dat aan het rebuilden is de quarterback-positie. Mocht de keuze hierop vallen, dan is Caleb Williams een no-brainer op deze plek in de draft.

Ook receiver (Marvin Harrison Jr) en offensive line zijn opties. Toch hebben de Bears al twee potentieel prima tackles en hebben ze in free agency de guard en center-positie al ingevuld. Daarnaast is de negende pick een logische keuze om deze need eventueel aan te pakken. De kans is daarom groter dat receiver of OL een grotere focus is met pick negen.

Verdedigend gezien zou extra pass rush naast Montez Sweat geen kwaad kunnen, terwijl in de breedte cornerback ook een optie zou kunnen zijn. Toch zijn dit ook posities die de Bears beter met hun negende pick in kunnen vullen. Er lijkt dus geen twijfel over te bestaan dat de Bears met de eerste pick een QB kiezen, waarbij Williams dan de meest logische keuze is.

#2: WASHINGTON COMMANDERS: JAYDEN DANIELS | QB

Met Adam Peters als nieuwe general manager en Dan Quinn als head coach, Kliff Kingsbury als offensive coordinator en Joe Whitt Jr als defensive coordinator zijn de Commanders klaar om een andere weg in te slaan. Dit hebben ze al gedaan door van hun cap space gebruik te maken en enorm veel spelers te halen tijdens free agency, waardoor naast de coaching staf en front office ook het team amper meer te herkennen is. Met de tweede pick als enige pick in deze ronde zullen de Commanders wel meteen toe moeten slaan.

Ook bij Washington zal QB (Marcus Mariota en Jeff Driskel zijn momenteel de QB’s) de voornaamste en meest logische focus zijn met deze pick. Drake Maye, Jayden Daniels en J.J. McCarthy zijn hier dan de meest logische opties. Een nummer twee receiver naast Terry McLaurin zou ook niet slecht zijn (Harrison Jr of Nabers), terwijl left tackle de enige OL-positie is die Washington in free agency niet heeft aangepakt (Joe Alt als optie hier).

Verdedigend zou extra pass rush en wat hulp in de secondary niet onaardig zijn, maar de focus lijkt met deze pick op offense te liggen, en dan vooral QB. De vraag is dan: welke QB? De Commanders kiezen uiteindelijk voor Daniels ten faveure van Maye, waarbij vooral het systeem waarin de Commanders willen gaan spelen de doorslag gaat geven. Wellicht is de komst van Mariota als QB daar al een kleine voorbode van.

3: NEW ENGLAND PATRIOTS: DRAKE MAYE | QB

Dit Patriots hebben deze draft in elke ronde een pick, waaronder dus de derde pick in de draft. Met nieuwe head coach Jarod Mayo, Alex van Pelt als offensive coordinator en Demarcus Covington als defensive coordinator beginnen de Patriots aan een nieuw tijdperk. Een GM hebben de Patriots eigenlijk niet, alhoewel Eliot Wolff het dichtste bij gaat komen. De vraag is: moet je een nieuw tijdperk beginnen met een nieuwe QB, een andere positie hier kiezen of de pick traden naar een team dat een QB MOET hebben.

Als de Patriots een QB kiezen, dan zijn Maye en McCarthy hier de meest logische opties gezien de voorgaande twee picks. Het team heeft met Jacoby Brissett al een prima back-up die zelfs kan starten als er een rookie QB komt of het team een ‘bridge QB’ zoekt om het seizoen mee door te komen. Mocht dat het plan zijn en de Patriots behouden pick #3, dan is receiver (Harrison Jr) of een tackle (left tackle, Alt) een optie. Verdedigend gezien staat het team er al goed voor, maar versterking qua pass rush en secondary zou geen overbodige luxe zijn. Mocht het team defense willen kiezen, lijkt terugtraden echter een betere optie.

TRADE VALT AF

Al snel valt de optie van een trade af, omdat de Patriots hier toch voor een QB willen gaan en niet het risico willen nemen de komende jaren niet meer zo’n kans te krijgen om een QB te draften. Om deze reden vallen Harrison Jr en Alt (posities die met hun pick begin tweede ronde ook in te vullen zijn) ook af. Het gaat dan tussen QB Maye en McCarthy, waarbij de Patriots uiteindelijk gaan voor Maye. LT zijn er genoeg in de beginfase van deze draft, terwijl er aan het begin van de tweede ronde ook nog erg goede receivers beschikbaar zijn. Dit kan niet van de QB’s gezegd worden, gezien hun populariteit tijdens de draft.

4: ARIZONA CARDINALS: MARVIN HARRISON JR | OWR

Ook de Cardinals hebben tijdens deze NFL Draft in elke ronde een pick – waaronder twee picks in de eerste ronde – waardoor nieuwe GM Monti Ossenfort samen met head coach Jonathan Gannon kansen zat gaat krijgen om het team te versterken. De Cardinals zijn het eerste team in deze mock draft die, dankzij de aanwezigheid van Kyler Murray, hier geen QB zullen overwegen.

De kans dat ze de pick gaan traden lijkt niet heel groot te zijn, gezien het feit dat ze al twee picks in de eerste ronde van deze draft hebben en tevens hier een need kunnen vullen. Dit omdat de Cardinals broodnodig een playmaker op receiver nodig hebben en die met Harrison hier beschikbaar is. Met teams als de Chargers, Titans en Giants hierna, is de kans klein dat ze bij een trade terug nog beschikbaar zijn. Verder heeft het team vooral op guard versterking nodig, maar die positie is hier geen optie.

Waar aanvallend de keuze duidelijk lijkt, is dit verdedigend was lastiger. Versterking qua pass rush en defensive line kan zeker geen kwaad, maar lijkt op vier een reach te zijn. Ook een cornerback lijkt hier een reach te zijn, waardoor een trade back logischer is mochten de Cardinals voor een verdedigende speler willen gaan of kunnen leven met een toekomst zonder Harrison, Nabers en Rome Odunze. De Cardinals kiezen uiteindelijk voor een WR en gaan voor de beste speler in de draft: Marvin Harrison Jr.

5: MINNESOTA VIKINGS: J.J. MCCARTHY | QB (TRADE MET CHARGERS)

Net zoals de twee voorgaande teams beschikken de Chargers in 2024 over een pick in elke ronde. De meest waardevolle is de vijfde pick, waarbij QB net zoals bij de Cardinals vanwege Justin Herbert meteen uitgesloten kan worden. Nieuwe head coach Jim Harbaugh, OC Greg Roman, DC Jesse Minter en GM Joe Hortiz zullen een paar posities met deze pick op het oog hebben, maar ze zullen ook naar QB-neady luisteren als het gaat om trades. Gezien het vertrek van Allen naar de Bears is receiver, en dus Nabers of Odunze, de meest logische keuze. Aanvallend gezien zou verder de OL – en dan vooral RT en de guard-posities – een optie kunnen zijn gezien de potentiële speelstijl en de voorkeur van de coaching staff, maar een trade-back met een QB-needy team zou dan logischer zijn.

Verdedigend gezien zijn de needs wat minder groot. Wat versterking in de breedte qua pass rush zou geen kwaad kunnen, net zoals de secondary wel wat versterking kan gebruiken. Toch lijkt ook in dit geval het traden van de pick een logischere keuze. Kortom: mochten de Chargers hier blijven en hun pick gebruiken, dan is receiver of OL de meest logische optie en zal het waarschijnlijk Nabers of Alt worden.

VIKINGS TRADEN VOOR #5

De Chargers kiezen uiteindelijk, mede ook vanwege de achtergrond en voorkeur van Harbaugh en Roman, om hun pick te traden naar de Vikings, die pick #11 en #23 inleveren + nog een pick in deze draft (vijfde ronde of daarna) of wellicht een pick in 2025. Voor de Vikings, die een QB nodig hebben na het vertrek van Kirk Cousins, is het vrij simpel: Nadat een deal met de Patriots in deze mock draft niet mogelijk bleek, was de vijfde pick de enige optie. Hier blijft er nog maar een QB over: McCarthy.

6: NEW YORK GIANTS: MALIK NABERS | SWR

Met dezelfde head coach en GM, nieuwe coördinators en een pick in elke ronde behalve de zevende ronde gaan de New York Giants aan de slag om hun team beter te maken. Ondanks dat er op QB veel onzekerheid is, lijkt het vertrouwen in Daniel Jones zo groot te zijn dat hier geen QB gekozen gaat worden. Daarnaast zijn de vier beste QB’s in deze mock draft al weg, waardoor de posities überhaupt geen optie meer is en het team ook geen trade offers meer zal krijgen van QB-needy teams. De Giants zijn op zoek naar een WR1, en Nabers en Odunze zouden hier voor New York een prima optie kunnen zijn. Het versterken van de OL, zeker guard en RT, is ook mogelijk.

Verdedigend gezien is er echter ook veel werk aan de winkel voor de Giants. Met de komst van Brian Burns kan pass rush weggestreept worden, maar versterking op DL en vooral in de secondary is zeker een noodzaak. Met Jer’Zhan Newton, Byron Murphy II (DL), Terrion Arnold en Quinyon Mitchell (CB) zijn er opties genoeg. Toch zou in dat scenario een trade terug logischer zijn. De Giants verkiezen hier uiteindelijk Nabers boven Alt, waardoor twee van de drie beste receivers na zes picks al van het bord zijn verdwenen.

7: TENNESSEE TITANS: JOE ALT | LT/RT

Brian Callahan is de nieuwe head coach en gaat samen met nieuwe GM Ran Carthon beginnen aan een nieuw tijdperk voor de Titans. In free agency hebben de Titans al aardig toegeslagen met Calvin Ridley (WR), Tony Pollard (RB) en Lloyd Cushenberry III (C) als voornaamste aanwinsten. Gezien hoe deze draft gegaan is en het feit dat Will Levis het vertrouwen krijgt als QB1, kan QB uitgesloten worden. Aanvallend gezien kan het team hier nog wat versterking vinden op receiver (Odunze) en vooral offensive tackle. Op left tackle heeft het team namelijk nog een opening, en Alt is nog beschikbaar.

Verdedigend gezien kan het team voor DL gaan (Murphy II en Newton) of cornerback naat aanwinst L’ Jarius Sneed (Mitchell en Arnold), maar de keuze gaat uiteindelijk toch tussen Odunze en Alt. Alt is daarmee de eerste, en zeker niet de laatste, offensive lineman die in deze eerste ronde gekozen wordt.

8: ATLANTA FALCONS: DALLAS TURNER | EDGE/OLB

De Falcons worden ook veel genoemd als target voor QB of WR-needy teams om mee te traden. In deze mock draft zijn de vier QB’s echter al gekozen, waardoor de interesse in het naar voren traden flink afneemt. De Falcons, die met deze pick waarschijnlijk defense op het oog hebben, zouden idealiter terug willen traden. De Cowboys, die hulp nodig hebben op WR en OL, overwegen een trade vanwege de aanwezigheid van Odunze.

De coaching staff is in Atlanta niet hetzelfde gebleven, met Raheem Morris als nieuwe head coach. GM Terry Fontenoit bleef wel en bleef verder bouwen aan het team door Kirk Cousins binnen te hengelen. Daardoor is QB tijdens de draft geen need meer en kan de focus op de defense, aangezien de offense er verder uitstekend voor lijkt te staan en het team zelfs de best beschikbare speler – Odunze – niet echt nodig lijken te hebben. Pass rush is al jaren een probleem bij de Falcons, waarbij Dallas Turner, Laiatu Latu en Jared Verse de voornaamste opties zijn. Ook de secondary, zeker aan de buitenkant, kan naast A.J. Terrell wel wat hulp gebruiken (Mitchell en Arnold).

De Falcons slaan een bod van de Cowboys (pick 24 en nog een pick later in de draft) af, omdat #24 waarschijnlijk geen tier 1 pass rusher of cornerback in deze draft op gaat leveren en het team hier de keuze heeft uit alle spelers. De Falcons kiezen uiteindelijk voor Turner, waarschijnlijk het grootste talent – in potentie – aan de verdedigende kant van de bal in deze draft.

9: BUFFALO BILLS: ROME ODUNZE | OWR (TRADE MET DE BEARS)

Dan door naar het eerste team dat in deze draft twee keer aan de beurt is: de Bears. Nadat het team met de #1 al een QB (Williams) heeft gedraft, kan de focus nu op andere spelers. Er zijn geen receivers meer beschikbaar, waardoor aanvallend gezien alleen left tackle een optie is. Alt is echter al weg, waardoor de keuze dan uit zou gaan naar Troy Fautanu of Olumuwiya Fashanu. Verdedigend gezien zijn DL (Newton en Murphy II), pass rush (Latu en Verse) en cornerback (Mitchell en Arnold) hier prima opties.

Genoeg om uit te kiezen dus voor de Bears, die vast en zeker ook aanbiedingen van andere teams zullen krijgen om een trade te maken. Denk aan de Cowboys, Jets, Saints en Seahawks, die vlak na de Bears komen en wellicht een een tackle willen pakken voordat het te laat is. De Bears voeren gesprekken en besluiten, deels ook omdat ze maar maar twee picks hebben in de rest van de draft, om meer draft picks te verzamelen.

De Bills besluiten hun 28ste, maar ook 60ste en 248ste pick van deze draft te traden voor de negende pick van de Bears. De Bears verzamelen twee extra picks, terwijl de Bills hun kans krijgen om de laatste receiver van de drie top receivers in deze draft te kiezen. De Bills hebben na de trade van Stefon Diggs en het vertrek van Gabriel Davis een nieuwe WR nodig en kunnen het zich niet veroorloven om Odunze op negen te laten lopen.

10: NEW YORK JETS: BROCK BOWERS | TE

De Jets, die met dezelfde GM en coaching staff aan het seizoen gaan beginnen, hebben hun grootste aanwinst voor 2024 al binnen: de terugkeer van QB Aaron Rodgers. Verder heeft het team al een fantastische defense staan, waarbij Hassan Reddick de vervanger moet zijn van de vertrokken Bryce Huff. De offense is met Mike Williams ook al versterkt, maar een tight end en een LT ontbreken nog. Hier staan nu Tyron Smith, die op zijn best is als guard. Iemand als Fashanu of Fautanu, waarbij Fashanu ook nog guard kan spelen, zou links van Rodgers geen onoverbodige luxe zijn. Ook Brock Bowers, de beste TE van deze draft, is als beste wapen nog beschikbaar en zal hier voor het eerst echt overwogen worden.

Zoals gezegd zijn er verdedigend gezien niet veel gaten, waarbij vooral de secondary wellicht nog wat versterkt kan worden met Mitchell, Arnold of de veelzijdige Cooper DeJean (kan CB en FS spelen). De Jets focussen zich op offense, waardoor het gaat tussen Bowers en Fautanu. De Jets, die merken dat een LT hier kiezen een reach kan zijn, het gaan gokken met Smith op LT en aanwinst John Simpson op LG, kiezen er uiteindelijk voor om Rodgers nog een extra wapen te geven en tevens voor ‘best player available’ te kiezen: Bowers.

Pick elf t/m 20 lezen? Klik hier!

Foto: John E. McGillen / USC Photography LLC

NHL Play-Offs: Canes danken Andersen, Bruins geven statement af

Hans Mulder
-
0
NHL Play-Offs: Canes danken Andersen, Bruins geven statement af

Met Game 1 in de serie tussen de Carolina Hurricanes en New York Islanders zijn de NHL Play-Offs dan echt begonnen! Vanaf vandaag houdt SportAmerika je dagelijks op de hoogte van de route die de teams afleggen op weg naar de mooiste trofee in de professionele sport!

EASTERN CONFERENCE

FIRST ROUND

GAME 1: CAROLINA HURRICANES – NEW YORK ISLANDERS

Het moest een abc’tje worden voor de Carolina Hurricanes, deze eerste ronde tegen New York. Na 95 tellen leek het daar ook op uit te draaien toen Evgeny Kuznetsov een PPG achter Islanders-starter Semyon Varlamov schoot. De forecheck van de Hurricanes was de Isles aanvankelijk te machtig, maar naarmate de eerste periode vorderde, kwam de ploeg van Patrick Roy beter en beter onder die druk vandaan. Het resulteerde zelfs in de gelijkmaker van Kyle MacLean.

Dat er in de tweede periode niet gescoord werd, was te danken aan Frederik Andersen. De Deense goalie was de reden dat de Islanders niet naar een 3-1 of zelfs 4-1 voorsprong liepen. In Raleigh waren het inderdaad de Isles die de lakens uitdeelden. En dat had vooraf niemand verwacht. De Hurricanes waren gewaarschuwd en kwamen in de derde periode beter voor de dag. Stefan Noesen tikte na ruim drie minuten de 2-1 binnen en een empty-netter van Martin Necas velde uiteindelijk het vonnis over de dappere Islanders.

UP NEXT:

Als Game 1 een voorproefje was op wat komen gaat in deze best-of-7 dan mag Carolina de borst nat maken. De Isles bezorgden hen handenvol werk en waren zelfs de baas op de shot clock (34-25). Voor Game 2 (dinsdag 01.30 uur Nederlandse tijd) zal Patrick Roy echter wel een antwoord moeten vinden op Frederik Andersen. En hij zal zijn team op het hart drukken uit de strafbank te blijven. Toch zal de voormalig goalie tevreden zijn met wat hij zag van zijn team. Zijn collega Rod Brind’Amour had waarschijnlijk een dominanter Carolina verwacht, maar zal opgelucht ademhalen na de 3-1 zege.

Tussenstand: Carolina leidt met 1-0

GAME 1: BOSTON BRUINS – TORONTO MAPLE LEAFS

Heel veel wordt verwacht van deze serie tussen de nummers twee en drie van de Atlantic Division. Toch spreken de cijfers uit het reguliere seizoen duidelijk in het voordeel van de Bruins. Vier keer speelden ze tegen de Leafs en vier keer werd gewonnen. Toronto begon helemaal niet zo slecht, maar zag het eerste de beste SOG van de B’s achter Ilya Samsonov verdwijnen. Rookie Johnny Beecher rondde af nadat Jesper Boqvist en Pat Maroon de aanval opzetten. De vierde lijn zette Boston op het juiste spoor en die lijn bleek een handenbindertje voor de Leafs deze avond.

Ook Jake DeBrusk had het prima naar zijn zin. In de tweede periode deden de B’s hun tegenstander opnieuw vroeg pijn. De Leafs dachten terug in de wedstrijd te komen, maar op aangeven van DeBrusk verdubbelde Brandon Carlo de marge. Toronto liep vervolgens tegen wat domme straffen aan en zagen hun hoop op een goed resultaat verdampen in de laatste minuten van de periode. Twee treffers van DeBrusk hielp de Bruins aan een meer dan comfortabele 4-0 voorsprong.

Een shutout zat er voor Jeremy Swayman niet in. David Kampf deed iets terug namens de bezoekers en deed dit al vroeg in de derde periode. Van een remontada was echter geen sprake. Het verdedigen van een voorsprong kun je doorgaans aan de oerdegelijke Bruins wel overlaten. Met een empty-netter van Trent Frederic hadden zij ook het laatste woord: 5-1.

UP NEXT:

Sheldon Keefe had zijn plan klaar en wilde er een fysiek duel van maken. Dat ligt deze tegenstander echter ook wel en misschien nog wel veel beter. Het lukte de Bruins om de steraanvallers van Toronto – waar William Nylander ontbrak – aan banden te leggen en die opdracht zal Jim Montgomery hen dinsdag (01.00 uur Nederlandse tijd) opnieuw meegeven. Voor de Maple Leafs wordt het ook zaak om niet te vaak in de sin bin te belanden. Hun PK is niet geweldig en Boston beschikt over een in potentie goede PP.

Tussenstand: Boston leidt met 1-0

Cover photo: Maddie Meyer

NHL Play-Offs: preview eerste ronde Western Conference

Dennis Bakker
-
0
NHL Play-Offs: preview eerste ronde Western Conference

Het gaat nu echt om de knikkers in de NHL. Met New York Rangers als de winnaar van de Presidents Trophy, gaan in de nacht van zaterdag 20 april op zondag 21 april (Nederlandse tijd) de play-offs van start. Bij SportAmerika laten we je alvast warmdraaien met uitgebreide previews op de eerste ronde. Gisteren las je al alle ins en outs uit de Eastern Conference. Vandaag is het de beurt aan de Western Conference. Toch hebben we ook nog heel even aandacht voor de definitieve verhuizing van Arizona Coyotes naar Salt Lake City.

DALLAS STARS – VEGAS GOLDEN KNIGHTS

1e in de Central Division (113 punten) – 4e in de Pacific Division (98 punten)

Wat een laatste speeldag hebben we achter de rug. Mede door het onderlinge puntenverschil was de 82e wedstrijd voor zowel Vegas Golden Knights (vs Anaheim Ducks) en LA Kings (vs Chicago Blackhawks) nog van cruciaal belang. In ogenschouw nemend dat er op papier een “makkelijkere route” veilig gesteld kon worden, leek het voorkomen van een nederlaag voor Vegas Golden Knights gesneden koek. Toch ging de titelverdediger met 4-1 onderuit en zag het concurrent LA Kings in overtime met Chicago afrekenen.

Gevolg? De goudhemden mogen zich opmaken voor een best-of-7 tegen Central Division winnaar Dallas Stars, wat inderdaad een replay is van de Western Conference Final van 2023. De ploeg van head coach Peter DeBoer is één van de meest gebalanceerde in de NHL en heeft — zeker met de LTIR situatie in Sin City — de pech dat het een out-of-the-park roster zal treffen..

NA ACHT JAAR WEER DIVISIETITEL IN TEXAS

Dat Dallas een juggernaut is behoeft geen verdere introductie meer. Koud in het veld in Dallas nam Peter DeBoer (voormalig Golden Knight) aan het begin van vorig seizoen het stokje van Rick Bowness over en leidde zijn ploeg direct naar de Western Conference Final. Hoewel er van te voren hoop op een goed resultaat was, bleek al gauw dat de Texanen na overwinningen op Minnesota Wild en Seattle Kraken waren uitgeblust. Vegas kon ogenschijnlijk op de ‘cruise control’ richting Stanley Cup finale.

Hoe anders hangt de vlag er twaalf maanden later voor. Op aanvallend gebied komt Dallas (nog) beter voor de dag dan het voorbije seizoen. Met acht 20+ doelpuntenmakers op de eerste drie lijnen is de kampioen van 1999 één van de beste ploegen in de NHL en heeft het bovendien met Jake Oettinger weer een goalie die zijn vintage vorm weer heeft teruggevonden. Sinds 1 maart ging de 25-jarige Amerikaan 10-1 en noteerde hij een .941 sv% en een 1.54 GAA. De goalie is van zijn blessure hersteld en met backup Scott Wedgewood heeft het op papier één van de betere tandems dit postseason. De redding van Oettinger in overtime tegen St. Louis ging de hele wereld over.

Na 82 wedstrijden grijpen de Stars na een driekoppige race met Colorado en Winnipeg dik verdiend de titel in de Central Division. Het is voor de Texanen pas de eerste divisietitel sinds het seizoen 2014 – 2015, maar het maakt de honger naar meer er niet minder op. Nadat een aantal weken geleden Winnipeg Jets afhaakte in de strijd om de titel, sloegen de Stars op 7 april in een onderling duel met Colorado (7-4) een redelijk gat.

VEGAS GOLDEN KNIGHTS KLAAR VOOR EEN BACK-TO-BACK

Vraag menig ijshockeyfan naar de franchise die associaties met een boze stiefmoeder oproept en men zal gauw bij Vegas Golden Knights uitkomen. De woestijnbewoners zochten de afgelopen jaren voortdurend naar mazen in de NHL-wetten — met recht overigens — , maar overtroffen dit seizoen wellicht alle voorgaande episodes bij elkaar.

De goudhemden begonnen het seizoen “gewoon” waar het begin juni mee gestopt was: Winnen. Krap een maand onderweg in het seizoen stond er reeds een duizelingwekkend 11-0-1 record op de borden (uitgerekend Chicago Blackhawks won na overtime) en troefde het op vrijwel alle fronten de concurrentie af. Na een gezapige maand november ging de ploeg tot aan de Trade Deadline in maart schommelend door het seizoen.

Het woord is gevallen: Trade Deadline. De voorbije jaren toverde het Front Office de ene na de andere speler (vooral Mark Stone) op de LTIR — al dan niet voor cap space gerelateerde zaken — en de meest gehate wet van allemaal werd ook wederom ditmaal in optima forma benut. In eerste instantie bleef het met alleen de komst van Anthony Mantha rustig in de woestijn, maar werden vervolgens ook nog Noah Hanifin — die begin april zijn contract met acht jaar verlengde — en Tomas Hertl uit de hoge hoed getoverd.

Komen we terug op de prestaties in het gehele seizoen kunnen we niet om Jonathan Marchessault heen. De 33-jarige Canadees doorkruiste met 42 goals voor het eerst in zijn carrière de grens van veertig goals en samen met Jack Eichel en William Karlsson was hij de enige op het roster met 30+ goals.

PROGNOSE

Vuurwerk! Dat is het eerste woord wat bij de NHL-redactie opkomt bij de gedachte aan deze serie. Mochten alle blessuregevallen aan de zijde van Vegas fit genoeg zijn, hebben de Golden Knights op papier van de twee het beste roster. Bovendien wordt het gesteund door een onderling regulier resultaat van 3-0.

Dallas heeft daarentegen het geluk dat het in tegenstelling tot de Conference Final van 2023 geheel fit aan de start verschijnt. Alle facetten naast elkaar leggend kan dit niet anders dan een serie over zeven wedstrijden gaan worden. Laten we de NHL wereld direct op haar kop zetten door Dallas deze serie uiteindelijk te laten winnen.

Voorspelling: Dallas Stars in zeven wedstrijden

WINNIPEG JETS – COLORADO AVALANCHE

2e in de Central Division (110 punten) – 3e in de Central Division (107 punten)

De Central Division was een aantal seizoenen het “aanhangsel” van de vier divisies. Dit seizoen is de Central onder aan de streep de beste van allemaal. Naast Dallas Stars overtroffen ook Winnipeg en Colorado ruimschoots de grens van 100 punten en eindigt nummer vier Nashville op slechts één punt van de ton-grens. De ontmoeting tussen Winnipeg en Colorado is overigens de allereerste play-off match-up tussen beide teams ooit. Dit geldt overigens voor iedere vorm van franchise die beide ploegen ooit hebben gehad.

Voor beide ploegen zal er bovendien een hoog revanchegehalte meegenomen worden naar het postseason. Waar Winnipeg in 2023 na vijf wedstrijden tegen Vegas Golden Knights redelijk ingecalculeerd afzwaaide, ging titelverdediger Colorado ongenadig op de snufferd tegen Seattle Kraken.

REBUILD? NEE. PLAY-OFFS? JA!

Het voorbije offseason was een kruispunt voor Winnipeg Jets. op 27 juni werd enfant terrible Pierre-Luc Dubois — in ruil voor onder meer Alex Iafallo en Gabriel Vilardi — naar Los Angeles Kings getarde en leek het stempel retool/rebuild in Canada definitief gezet. Als klap op de vuurpijl hingen er ook grote vraagtekens boven de hoofden van zowel Connor Hellebuyck, als Mark Scheifele. Nadat beide mannen enkele dagen voor de start van het seizoen identieke zevenjarige verlengingen tekenden, kon de blik richting regular season.

Winnipeg beleefde een ietwat wisselvallige start. Na vier wedstrijden bungelden de Jets met alleen een overwinning op Florida Panthers zelfs onderaan in de Central. Na de overtime overwinning op Edmonton in wedstrijd nummer vijf kwam de motor echter op gang. Tussen november en februari was de ploeg ongenaakbaar en blijkt met name de aanvallende diepte een pluspunt voor head coach Rick Bowness. Na de toevoeging van Tyler Toffoli op Deadline Day is de motor nog iets meer opgevoerd. Bij het ingaan van de play-offs staan de Jets op een win streak van acht wedstrijden, waar met name de onderlinge ontmoeting met Colorado (7-0) in het oog springt.

Onder leiding van Mark Scheifele zal de druk in het seizoenstoetje met name op de schouders van de “jonkies” liggen. Josh Morrisey, Kyle Connor en Nikolaj Ehlers spelen een waanzinnig seizoen en vergeet overigens newby Gabriel Vilardi niet (22 goals, veertien assists). Wat nog veel meer in het oog springt is de waanzinnige tandem tussen de palen. Connor Hellebuyck noteerde een .921 sv% en 2.39 GAA, maar ook backup Lauren Brossoit is op de brommer: .927 sv% en 2.00 GAA.

OP ZOEK NAAR NIEUW EREMETAAL

Colorado Avalanche meldt zich ook dit seizoen weer in de play-offs. Het is voor de zevende keer op rij dat de ploeg uit Denver zich bij de beste zestien van het seizoen mag scharen. Na de Stanley Cup winst in 2022 werd vorig seizoen Seattle Kraken reuzendoder, door na zeven wedstrijden er met de winst vandoor te gaan. Hoewel de manschappen van head coach Jared Bednar niet als topfavoriet aan de start zullen staan, hebben ze met een aantal weergaloze kleppers behoorlijk wat krenten in de pap.

De grootste van allemaal is dit seizoen zonder discussie Nathan MacKinnon. De 28-jarige Canadees speelt het seizoen van zijn leven en eindigde het reguliere seizoen met een puntentotaal van 140, waarmee hij het stokoude record van Peter Stastny uit het seizoen 1981 – 1982 uit de boeken schoot. Bovendien doorkruiste ‘Mac’ de grens van vijftig goals én eindigde hij achter Nikita Kucherov als tweede in de strijd om de Art Ross Trophy. Voeg daar Mikko Rantanen (104 punten) en Cale Makar (90 punten) aan toe en je kunt gerust weer spreken van een juggernaut in Mile High City.

Op zoek naar eerherstel begonnen de Avs voortvarend aan de campagne. Na zes wedstrijden stond er een 6-0-0 record op de borden, maar is het vooral aan een zwakke maand december te danken dat de divisietitel uiteindelijk richting Dallas Stars ging. Grootste pluspunt was zonder twijfel de toevoeging van Casey Mittelstadt, die in ruil voor Bowen Byram tijdens de Trade Deadline het gat down the middle moest zien op te vullen. Het gat wat uiteindelijk tot 26 maart negen duels op rij won. Hoewel de ploeg al lang en breed van de play-offs verzekerd was, zullen de recente nederlagen tegen mede contenders Edmonton, Dallas, Winnipeg en Vegas pijn doen.

PROGNOSE

Ondanks de 7-0 oorwassing van vorige week gaat Colorado Avalanche uiteindelijk met de zege in deze serie aan de haal. Het thuisvoordeel ligt in Canada, maar in een best-of-7 serie zien wij in Colorado een beter roster. Mits MacKinnon, Rantanen en Makar de bloedvorm meenemen naar de play-offs, ruiken ze in de verte de Stanley Cup Final. Toch nog een vraagteken aan de kant van Colorado? Ja! De tandem tussen de palen..

Voorspelling: Colorado Avalanche in zes wedstrijden

VANCOUVER CANUCKS – NASHVILLE PREDATORS

1e in de Pacific Division (109 punten) – 4e in de Central Division (99 punten)

Had menig ijshockeyfan begin oktober gezegd dat de eerste ronde van de play-offs een serie zou worden tussen Vancouver Canucks en Nashville Predators, hadden ze je per direct het café uit gezet. Toch schrijven we zeven maanden later juist deze serie als affiche in de eerste ronde van de Western Conference.

Beide ploegen gingen redelijk blanco het seizoen in, maar al vrij snel werd duidelijk dat Vancouver een behoorlijke kandidaat voor de titel in de Pacific zou worden. De geelhemden uit Tennessee kregen daarentegen het nodige voor de kiezen, maar het nieuwe beleid van GM Barry Trotz en head coach Andrew Brunette werpt al in het eerste jaar haar vruchten af.

QUINN HUGHES LEIDT CANUCKS NAAR DIVISIETITEL

Het was alweer even geleden, dat Vancouver als winnaar uit de bus van een divisie kwam. In notabene de Northwest Division kropen de blauwhemden onder leiding van de broers Sedin in het seizoen 2012 – 2013 voor het laatst op het hoogste schavot. Overigens kun je deze titel ook enigszins met een korrel zout nemen, want na de lockout begon het seizoen pas halverwege januari en kwam men niet verder dan 48 reguliere wedstrijden.

Hoewel de fans in het westen van Canada geen hoge verwachtingen van het huidige seizoen hadden, schoot GM Patrik Allvin in het offseason met scherp. Onder leiding van head coach Bruce Boudreau ontbrak het in ’22 – ’23 vooral aan diepte op de blue-line, iets wat het Front Office met onder meer de komst van Ian Cole en Carson Soucy vrijwel teniet deed. Bovendien poetste Allvin het resterende contract van Oliver-Ekman Larsson van tafel en promoveerde het Quinn Hughes tot jongste captain uit de franchise geschiedenis.

Een beslissing die Vancouver geen windeieren legde. Aan de hand van de 24-jarige Amerikaan werd vanaf speelronde één serieus naar de divisietitel gehengeld. Met 92 punten verpulverde Hughes het franchise record voor aantal punten als blue-liner (dat overigens reeds op zijn naam stond). Bovendien doorkruiste J.T. Miller voor het eerst de grens van 100 punten (103) en schoot Brock Boeser voor het eerst 40 goals tegen de touwen. Om het verhaal compleet te maken werd ook nog eens het contract van Elias Pettersson verlengd.

IJZERSTERKE REEKS LAAT NASHVILLE ZINGEN

U zult wellicht drie keer na moeten denken over deze vraag: Wat heeft de band U2 bijgedragen aan het succesverhaal van Nashville Predators dit seizoen? Antwoord: Een ongeslagen reeks van achttien wedstrijden.

De geelhemden kregen vlak na de All-Star break begin februari een genadeloze oorwassing van divisiegenoot Dallas Stars (9-2, red.), iets wat vooral bij GM Barry Trotz in het verkeerde keelgat schoot. Nadat head coach Andrew Brunette in de media al gehakt maakte van zijn ploeg, deed Trotz er met het cancellen van een geplande trip naar U2 nog een flinke schep bovenop. Gevolg? Play-offs! Na de harde boodschap is Nashville op de brommer gesprongen en niet meer gestopt met rijden. Met een 21-7-3 record — en bovendien achttien ongeslagen wedstrijden achter elkaar — sinds die nederlaag tegen Dallas is de franchise top drie NHL (achter New York Rangers en Carolina Hurricanes).

En dat na een zwakke eerste drie maanden. Op nieuwjaarsdag stond Nashville weliswaar op een 20-16-1 record, maar was de kans op een wildcard tot onder de 10% gedaald. Aan de hand van een ontketende Filip Forsberg (48 goals en tevens franchise record) en Roman Josi (85 punten) hebben de Predators zich opgeworpen tot een behoorlijke dark horse voor een run in het postseason. Met een powerplay percentage van 27.8% hebben de Preds vooral op de special teams een behoorlijke kans de ploeg van Rick Tocchet het vuur aan de schenen te leggen. Naast de usual suspects willen we in het bijzonder Luke Evangelista in het zonnetje zetten. De 21-jarige Canadees werd in 2020 in de tweede ronde gedraft, maar beleefde dit seizoen met 39 punten (zestien goals, 23 assists) toch wel een behoorlijke breakout.

PROGNOSE

Als men puur op onderbuikgevoel en previews van het reguliere seizoen zou afgaan, is dit op papier de zwakste serie van de play-offs. Toch heeft de NHL-redactie (lees Dennis) wellicht nog wel het meeste zin in deze heads up. Vancouver zit in een lastige fase en Nashville verschijnt statistisch gezien als één van de beste teams uit de League — sinds de All Star break — aan de start van het onderonsje.

Er zijn ook in het postseason altijd verrassingen in een eerste ronde en als we ergens ons geld op moeten inzetten is het dit affiche. Ons vertrouwen in de seizoenspreview wordt uitbetaald: Nashville gaat doorstoten naar de tweede ronde.

Voorspelling: Nashville Predators in zes wedstrijden

EDMONTON OILERS – LOS ANGELES KINGS

2e in de Pacific Division (104 punten) – 3e in de Pacific Division

Op het gebied van NHL play-offs konden we de laatste jaren regelmatig in oktober al wat zaken met potlood invullen. Toronto Maple Leafs – Tampa Bay Lightning was er zo één. Toch hebben we ook in de Pacific een serie in de eerste ronde, die nu voor het derde jaar op rij plaats vindt: Edmonton Oilers – LA Kings.

Toch werd dit stempel pas anderhalve minuut voor het verstrijken van het reguliere seizoen in beton gegoten. Anaheim Ducks versloeg op de laatste speeldag Vegas Golden Knights, waardoor LA aan een punt genoeg zou hebben om de derde plaats van de ploeg uit Sin City over te nemen. Tegen Chicago leek dit ook geen onmogelijke opgave, ware het niet dat er met nog twee minuten te spelen een 4-3 achterstand op de borden stond. In een 6 v 4 situatie — delay of game penalty Philipp Kurashev — schoot uiteindelijk Viktor Arvidsson de stand in evenwicht.

HEAD COACH WISSEL ZORGT VOOR GESCHIEDENIS

Edmonton Oilers kende op zijn zachtst gezegd een onstuimig begin van het seizoen 2023 – 2024. De Canadezen startten met een erbarmelijk 2-9-1 record en zagen zichzelf een aantal dagen zelfs de rode lantaarn in de League dragen. Voor head coach Jay Woodcroft viel het doek uiteindelijk na een 4-1 overwinning op Seattle Kraken op 11 november. Vervanger Chris Knoblauch was geen onbekende voor met name Connor McDavid — zijn oude coach in de OHL –. Onder leiding van de jonge head coach schoten de Oilers echter met scherp. Na drie overwinningen en drie nederlagen begon de trein op 24 november tegen Washington te denderen, om vervolgens pas op 6 (!) februari te stoppen. In een tijdsbestek van twee maanden verloor de ploeg slechts drie keer en won het 25 wedstrijden. Bovendien noteerde Edmonton met zestien overwinningen op rij een nieuw Canadees record.

Meest in het oog springende naam is uiteraard Connor McDavid. De Canadese legende begon net als de rest van zijn ploeggenoten gezapig aan het seizoen, maar reeg zeker na de coach wissel weer ouderwets de punten aaneen. Afgelopen week voegde hij zich met 100+ assists — samen met Nikita Kucherov — bij het illustere rijtje Wayne Gretzky, Bobby Orr en Mario Lemieux. Met 132 punten in 76 wedstrijden doet ‘McJesus’ wederom weer waar hij voor is aangesteld. In zijn spoor logischerwijs Leon Draisaitl. De Duitser passeerde voor de vijfde keer in zijn carrière de grens van 100 punten (106) en werd na Zach Hyman (54) de speler met de meeste treffers voor de Oilers dit seizoen.

Uiteindelijk strandden de Oilers op slechts vijf punten van Vancouver Canucks, maar gezien het schema aan de andere kant van de Pacific zullen de Oilers hun handjes dichtknijpen met de waanzinnige remontada sinds eind november.

VAN JUGGERNAUT NAAR VRAAGTEKEN

Waar Edmonton in de eerste weken van het seizoen regelmatig een draai om de oren kreeg, deelde LA deze alleen maar uit. De zwarthemden schoten na twee nederlagen uit de startblokken en keken tijdens de kerstdagen tegen een 19-7-4 record aan. Of de kalkoen verkeerd is gevallen zal voor altijd in het midden blijven, maar de prestaties van de Kings gingen samen met de kerstboom de deur uit. Tussen 27 december en de All-Star Break begin februari verloor men veertien keer en won het slechts vier keer.

Voor GM Rob Blake reden genoeg om head coach Todd McLellan — tevens oud Edmonton head coach — van zijn taken te ontheffen. Onder leiding van assistent en huidig interim head coach Jim Hiller ‘clinchten’ de Amerikanen op 11 april tegen Calgary Flames haar definitieve ticket voor de play-offs, maar werd de tegenstander pas in de laatste minuut van het seizoen duidelijk.

Dat LA niet over een McDavid of Draisaitl beschikt is inmiddels wel bekend. Toch hebben de Kings allesbehalve reden tot klagen in de line up. Kevin Fiala is sinds zijn overstap vanuit Minnesota vertrokken, maar is het bij de tweevoudig Stanley Cup winnaar vooral de diepte waar de fans moed uit putten. Met vijf spelers met 20+ goals heeft Jim Hiller goud in handen. Vooral als je bedenkt dat ook Quinton Byfield, Jordan Spence en Alex Laferriere min of meer de definitieve breakout beleven. ‘PLD’ heeft zijn groove nog niet bepaald gevonden bij de Kings en komt niet verder dan 40 punten.

PROGNOSE

Deze serie lijkt in vrijwel iedere categorie in het voordeel van Edmonton uit te vallen. De Canadezen troeven op iedere linie de Kings af, maar delven tussen de palen daarentegen het onderspit. Cam Talbot speelt het seizoen van zijn leven en werd geheel terecht naar de All-Star Game afgevaardigd. Stuart Skinner leefde vooral na de coach wissel gigantisch op en noteerde uiteindelijk toch nog een .905 sv% en 2.62 GAA.

Gezien het bracket lijkt het voor alle vier de ploegen een uitgelezen kans om door te stoten tot minimaal de Conference Final. Van de vier is Edmonton op papier de sterkste van het stel en is het vooral te hopen dat men niet al te veel moeite hoeft te doen LA aan de kant te zetten. Hoe gek het ook klinkt: Ze hebben nog niet zomaar van de Kings gewonnen.

Prognose: Edmonton Oilers in zes wedstrijden

OVERIG NIEUWS

ARIZONA COYOTES VERHUIST DEFINITIEF NAAR SALT LAKE CITY

De kogel is na vele maanden en jaren van borrelen nu dan definitief door de kerk. Vanaf het seizoen 2024 – 2025 is Arizona Coyotes niet meer. De franchise verhuist met haar inboedel richting het Delta Center in Salt Lake City. Hoewel er nog geen clubkleuren, logo en naam bekend zijn, zal het komende seizoen Utah HC in de NHL actief zijn.

Hiermee komt er een einde aan het jarenlange getouwtrek van eigenaar Alex Meruelo en Gary Bettman, die koste wat het kost de franchise in de lucht wilden houden. Vooral in de persconferentie na de bekendmaking van de herlocatie, spraken de heren elkaar voortdurend tegen over de beweegredenen naar Utah te verkassen.

Hoewel de Coyotes hiermee verleden tijd zijn, is het nog niet definitief. Mochten de plannen van Meruelo om een groot stuk grond te kopen in Tempe doorgang vinden, behoudt de voormalig eigenaar het recht om het merk Arizona Coyotes onmiddellijk terug te kopen — en bovendien in de toekomst weer te laten instromen in de NHL –.

Hiermee komt er nu dus voorlopig een einde aan Arizona Coyotes. De franchise streek in 1996 vanuit Winnipeg in Arizona neer, om daar tot en met dit seizoen te acteren. Met uitzondering van het seizoen 2011 – 2012 (Conference Final) kwam de ploeg nimmer verder dan de eerste ronde van het postseason. Tussen 2005 en 2009 stond Wayne Gretzky voor het eerst en tot op heden laatst als head coach aan het roer, maar staan de woestijnbewoners vooral bekend om het kerkhof aan uitgebluste spelers. Zo staan onder meer Chris Pronger, Pavel Datsyuk, Marian Hossa, Dave Bolland, Bryan Little en Shea Weber officieel als Coyotes-pensionado in de geschiedenisboeken der NHL.

Cover: Ron Chenoy-USA TODAY Sports

Heat en Pelicans als #8 seed als laatste naar playoffs

Lars Leeftink
-
0
Heat en Pelicans als #8 seed als laatste naar playoffs

De New Orleans Pelicans en Miami Heat hebben zich na de laatste play-in wedstrijden weten te kwalificeren voor de NBA Playoffs die zaterdag beginnen. Erg spannend waren de duels niet.

HEAT MAKEN GEHAKT VAN BULLS IN MIAMI

De Bulls, die hiervoor de Hawks op overtuigende wijze hadden uitgeschakeld, waren compleet kansloos tegen de Heat. Na het eerste kwart stond het al 17-34 voor Miami – dat zonder Jimmy Butler speelde – een gat dat in Q2 niet groter werd. In het derde kwart ging het echter weer fout (23-35 derde kwart Heat), waardoor het duel wel beslist bleek te zijn. Het vierde kwart ging gelijk op, maar dit was zeker niet genoeg om het nog spannend te maken: 112-91 Heat.

Tyler Herro was met 24 punten, 10 punten en 9 assist de uitblinker, waarbij hij net een triple double mis zou lopen. Jaime Jaquez was met 21 punten ook goed, terwijl Bam Adebayo en Kevin Loven ook meer dan tien punten scoorden. Bij de Bulls scoorden vijf coureurs meer dan tien punten, met DeMar DeRozan die met 22 punten het hoogste aantal punten had. Miami mag het op gaan nemen tegen het dominante team in de Eastern Conference: de Boston Celtics.

PELICANS VERSLAAN KINGS IN NEW ORLEANS

In de Western Conference kennen de #1 Oklahoma City Thunder ook hun tegenstander: de New Orleans Pelicans. De Pelicans hadden verloren van de Los Angeles Lakers in het duel om de #7 seed, maar besloten dat dit een nederlaag te veel was. Na een eerste kwart waarin de Pelicans en Kings, die van de Warriors hadden gewonnen hiervoor, gelijk op bleken te gaan, was het tweede kwart beslissend. Met een 21-32 tweede kwart namen de Pelicans de touwtjes in handen. In de tweede helft liepen de Pelicans nog verder uit, waarna een late run van de Kings niet genoeg bleek om het echt nog spannend te maken: 105-98.

Bij de Pelicans scoorden zes spelers meer dan tien punten, met Brandon Ingram (24 PTS) als uitblinker. De Pelicans speelden zonder sterspeler Zion Williamson, zoals de Heat dat deden zonder Butler, maar wonnen dus alsnog. Bij de Kings kwamen vijf spelers boven de tien punten uit, waarbij De’Aaron Fox met 35 punten, 7 rebounds, 5 assists en 3 steals de topscoorder van het duel was.

Foto: Gerald Herbert / Associated Press

MLB Dutch Watch: pech voor Albies, Bogaerts en Rafaela nog niet uit dipje

Hans Mulder
-
0
MLB Dutch Watch: pech voor Albies, Bogaerts en Rafaela nog niet uit dipje

Met een onfortuinlijke Ozzie Albies beginnen we deze derde Dutch Watch van het seizoen. De infielder van de Braves raakte deze week namelijk geblesseerd. In San Diego wil het nog niet zo vlotten voor Xander Bogaerts, terwijl in Boston Kenley Jansen zijn eerste tikken te verwerken kreeg. Toch gebeurde er ook genoeg moois deze week en ook dat is terug te lezen in deze editie!

OZZIE ALBIES (2B, Atlanta Braves)

SEASONSTATS: 63 AB, .317/.386/.492, .878 OPS, 14 R, 14 RBI, 4 2B, 2 HR, 2 SB, 141 OPS+

Met 3 multi-hit games op rij stapte Ozzie Albies vorige week op het vliegtuig naar Miami. Daar troffen ze in de Marlins een tegenstander die teleurstellend aan het seizoen was begonnen. Of zeg maar gerust ronduit slecht met 2 overwinningen in 13 wedstrijden. Op vrijdag 12 april hadden de Braves ook niet al te veel te stellen met de Fish. Albies verlengde zijn streak multi-hit games met 2 singles, een run en een RBI-single naar vier wedstrijden en stapte met een 8-1 overwinning van het veld.

Op zaterdag had Chris Sale het lastiger. De ervaren starter gaf 5 runs op en daar kwam de sterke slagploeg deze avond bij lange na niet aan. Albies tekende in de derde inning nog wel voor zijn vijfde double van ’t jaar maar dat was niet genoeg om de Marlins in verlegenheid te brengen. Zij wonnen hun eerste thuiswedstrijd in 2024 en leken dit zondag al een vervolg te geven. Ozzie Albies kwam voor de zevende wedstrijd op rij tot minimaal 1 hit (1-for-5) maar het was toch vooral Marcell Ozuna die met een beslissende 3-run homerun de aandacht trok in de negende inning met al 2 nullen op het bord. Atlanta sleepte daarmee een 9-7 zege uit het vuur.

Op de plek waar de Braves in 2021 hun laatste titel vierden, was Ozzie Albies dit keer minder fortuinlijk. Na Sean Murphy en Spencer Strider werd hij namelijk de volgende speler in de ziekenboeg. Albies werd in de tweede inning geraakt op zijn voet, maar met die HBP hengelde hij wel Jarred Kelenic binnen. De tweedehonkman besloot deze wedstrijd 1-for-3 met een walk en een RBI. Zijn Braves versloegen de Houston Astros met 6-1, maar voor Albies eindigde hier de serie. Zijn grote teen bleek gebroken en dat houdt hem enige tijd uit de roulatie. Atlanta vertrok overigens met een sweep uit Houston.

XANDER BOGAERTS (2B, San Diego Padres)

SEASONSTATS: 80 AB, .200/.273/.263, .535 OPS, 14 R, 7 RBI, 2 2B, 1 HR, 1 SB, 54 OPS+

Een slaggemiddelde van .237 en iets meer dan een handvol RBIs. Het zijn niet de cijfers die we van Xander Bogaerts gewend zijn. De infielder is echter ervaren genoeg om te weten dat het seizoen nog heel lang is en dat het wel goed zal komen. Vorig weekend was daar een prachtige gelegenheid voor, want met de Padres bracht Bogaerts een bezoek aan de LA Dodgers. Hoewel hij op vrijdag 12 april met een productieve out een run binnenbracht, deed z’n 0-for-5 zijn slaggemiddelde geen goed. Dat er na elf innings 8-7 in het voordeel van de Friars op het bord stond, vergoedde heel veel.

Op een voor Bogaerts vrije zaterdag trokken de Dodgers de stand in dit drieluik gelijk met een 5-2 zege. In de series finale was de infielder weer van de partij. Weer wist hij geen hit te noteren, maar wel werd tot drie keer toe vier wijd afgedwongen. Eén van die walks resulteerde in de zevende inning tot een belangrijke run die uiteindelijk leidde tot een 6-3 overwinning. Na dit duel stapten de Friars in het vliegtuig voor een trip naar de andere kant van het land waar de Brewers op hen wachtten.

Aan de oostkust bleven de Padres hun wedstrijden winnen, maar bleef de knuppel van Bogaerts ook veel te vaak stil. San Diego opende maandag met een 7-3 overwinning. Voor Xander Bogaerts bleef het bij één single in 5 AB’s. Hetzelfde gold voor de wedstrijd van dinsdag. San Diego zegevierde met 6-3, maar hun tweedehonkman kwam niet verder dan een single in de eerste inning. In beide wedstrijd had Bogaerts met een run nog wel een aandeel in de overwinning. De series finale ging woensdag met 1-0 naar de Brewers. Door de 0-for-4 aan slag zakte het slaggemiddelde van Xander Bogaerts naar .200.

KENLEY JANSEN (CL, Boston Red Sox)

SEASONSTATS: 6.2 IP, 0-0 (3 SV-1 BS), 2.70 ERA, 1.800 WHIP, 4.55 FIP, 2 R, 2 ER, 8 BB, 9 K, 162 ERA+

Voor Kenley Jansen viel er op 12 april weinig eer te behalen in de eerste wedstrijd tegen de LA Angels. De Red Sox hadden hun eerste drie thuiswedstrijden verloren van de Orioles en de 0-7 tegen Mike Trout en consorten beloofde ook al weinig goeds. Een dag later mochten de fans in Beantown eindelijk de eerste thuiszege (7-2) verwelkomen. Een score waarbij de hulp van Jansen niet nodig was, maar dat veranderde in de derde en laatste wedstrijd van deze serie.

Met een 5-3 voorsprong zette manager Alex Cora zijn closer aan het werk. Niet voor het eerst dit jaar begon Jansen wankel aan zijn opdracht met een HBP voor Logan O’Hoppe. Daarna volgde de eerste hit tegen Jansen dit seizoen. Mickey Moniak was de man die deze eer te beurt viel. Na vier wijd voor Zach Neto liepen de honken vol en had Anthony Rendon aan een sac fly genoeg om de eerste run tegen Kenley Jansen te laten scoren. Die herpakte zich even snel als knap met strikeouts voor Luis Rengifo en Mike Trout. Ondanks die ene run stelde Kenley Jansen daarmee de 5-4 winst en zijn vierde save veilig.

Afgelopen dinsdag gebeurde het onvermijdelijke. Door de vele walks zag het er af en toe al wankel uit bij Jansen en thuis tegen de Cleveland Guardians was daar zijn eerste blown save. Jansen begon met een 6-5 voorsprong aan de negende inning, maar een single, een double en een RBI-single liet die voorsprong verdwijnen. Na de RBI-single van Andres Gimenez herstelde de closer zich nog wel, maar het kon niet voorkomen dat Boston na elf innings met 7-10 verloor.

RICHIE PALACIOS (OF, Tampa Bay Rays)

SEASONSTATS: 37 AB, .270/.386/.378, .765 OPS, 6 R, 2 RBI, 1 2B, 1 HR, 1 SB, 128 OPS+

De Tampa Bay Rays hadden hun twee laatste series gewonnen toen ze vorige weekend de San Francisco Giants ontvingen. De ploeg uit de NL West startte niet grandioos aan de nieuwe jaargang, dus lag een volgende series win voor het grijpen in Tampa Bay. Met een 2-1 overwinning in de eerste ontmoeting werd de eerste stap alvast gezet. Richie Palacios startte opnieuw in het outfield, maar kon met 0-for-4 geen potten breken aan slag.

Hoe anders was dat in de wedstrijd van zaterdag. Voor Palacios ging het nog niet vanzelf in het slagperk dit seizoen, maar tegen de Giants tekende hij dit keer voor 3 hits in 4 AB’s. Daarmee was de international één van de weinige lichtpuntjes in de line-up van Tampa Bay, dat met 11-2 klop kreeg. Het bracht manager Kevin Cash echter niet op het idee om in de serie tegen de LA Angels vaker van de diensten van Palacios gebruik te maken.

Op maandag (0-for-1) en woensdag (defensieve vervanging) kwam hij in de negende inning binnen de lijnen. In de tweede ontmoeting speelde hij wel de volledige wedstrijd, maar deze was dan ook direct goed voor dertien innings. Palacios liet met 2 hits van zich horen, maar vooral die in de dertiende inning was van groot belang. Met 2 uit en een 5-6 achterstand trok hij met een RBI-double (zijn eerste double in 2024) de stand gelijk. Een RBI-single van Ahmed Rosario was even later genoeg om Palacios de winnende run te laten scoren in wat ook de enige overwinning voor de Rays was in deze serie van drie.

JURICKSON PROFAR (OF, San Diego Padres)

SEASONSTATS: 67 AB, .299/.405/.478, .883 OPS, 9 R, 13 RBI, 6 2B, 2 HR, 0 SB, 152 OPS+

Met twee homeruns en een vracht aan RBIs stond Jurickson Profar ze vorige week goed te raken. Hij wist maar al te goed dat het lastig werd die lijn door te trekken, maar in LA tegen de Dodgers kon het geen kwaad het toch te proberen. Na zijn 3-for-3 tegen de Cubs op 10 april volgde een minder imposante 1-for-4 op vrijdag 12 april. Zijn Friars konden het dit keer ook zonder de hulp van Profar, want na extra innings dwongen zij de Dodgers op de knieën.

Ook in de twee volgende wedstrijden was Jurickson Profar telkens goed voor een hit. Met name die op 14 april zal in LA nog wel even nadreunen. Bij een 3-3 stand in de zevende inning en alle honken bezet kwam Profar namelijk door met een 3-run RBI-double. Achteraf bleek het de beslissende klap in de wedstrijd, want met 6-3 ging deze naar de bezoekers uit San Diego. Het zette onze landgenoot op 13 RBIs voor het seizoen en daarmee moest hij bij de Padres alleen Jake Cronenworth (14 RBIs) voor zich dulden.

Met een slaggemiddelde van .321 en hits in 10 van zijn laatste 11 wedstrijden vertrok Jurickson Profar met de Padres naar Milwaukee. Hij opende de serie daar op maandag met 1-for-5 aan slag. Met 1-for-3 en 2 runs liet de eerstehonkman van dienst ook dinsdag zijn aanwezigheid blijken. Met respectievelijk 7-3 en 6-3 werden beide wedstrijden door de Padres gewonnen.

Woensdag kwam er een einde aan zijn 6-game hitting streak. De Brewers wonnen nipt met 1-0 en legden de knuppel van Profar (0-for-3 met een walk) het zwijgen op. Met vier overwinningen in zes wedstrijden kan San Diego terugkijken op een goede road trip. Dit weekend ontvangen ze de Blue Jays om vervolgens naar Denver te vliegen voor een serie van vier tegen de Rockies. Ze beginnen aan die wedstrijden in de wetenschap dat ze tweede staan in de NL West op één gewonnen wedstrijd van de Dodgers.

CEDDANNE RAFAELA (CF, Boston Red Sox)

SEASONSTATS: 62 AB, .161/.206/.258, .464 OPS, 8 R, 6 RBI, 2 2B, 0 HR, 1 SB, 32 OPS+

Ceddanne Rafaela begon het seizoen met 4 hits in zijn eerste drie wedstrijden, maar die put is daarna aardig opgedroogd. De rappe jongeling kwam in zijn 27 at-bats daarna namelijk tot slechts 3 hits. Helaas voor Rafaela veranderde dat vorige week vrijdag niet in de eerste ontmoeting tegen de Angels. Boston verloor met 7-0 en hun talentvolle outfielder was 0-for-3. Na vier wedstrijden zonder hit was daar zaterdag iets van een bevrijding.

Met een RBI-single stelde Rafaela teamgenoot Emmanuel Valdez in staat de vierde run te scoren. Dit alles al in de eerste inning. De BoSox legden daar de basis voor de uiteindelijk 7-2 overwinning. Winst was er zondag ook in de derde en laatste wedstrijd tegen LA, maar met 0-for-4 wist Rafaela dit keer aanvallend geen bijdrage te leveren. Helaas was dit niet anders maandag in de eerste wedstrijd tegen de Guardians. Boston ging met 0-6 onderuit en Rafaela bleef 0-for-3 aan slag.

In het tweede duel kwam Ceddanne Rafaele in de zesde inning door met zijn tweede double van dit jaar. Hij maakte daarmee onderdeel uit van een bijzonder productieve inning voor de BoSox, die mede dankzij een run van Rafaela een 1-5 achterstand ombogen naar een 6-5 voorsprong. Voor de thuisploeg ging het in extra innings alsnog mis, want er werd met 7-10 verloren. Veel minder runs waren er in de series finale. Boston trok deze met 2-0 over de streep, maar hun jonge outfielder zag na zijn 0-for-3 zijn slaggemiddelde zakken naar .155.

Met een single in de zesde inning tilde Rafaela dat gemiddelde iets omhoog. Hij zou in die inning één van de 2 runs namens Boston scoren, maar voor de derde keer in vier wedstrijden bleken de BoSox niet opgewassen tegen deze Guardians. De Red Sox blijven daardoor steken op 10 overwinningen in 20 wedstrijden en dat .500 record bezorgt hen voorlopig de laatste plaats in de AL East.

CHADWICK TROMP (C, Atlanta Braves)

SEASONSTATS: 17 AB, .235/.222/.412, .634 OPS, 1 R, 5 RBI, 2 2B, 0 HR, 0 SB, 71 OPS+

Braves-manager Brian Snitker had deze week mooie woorden over voor Chadwick Tromp. De catcher is een uitermate betrouwbare vervanger voor Travis d’Arnaud of in dit geval Sean Murphy gebleken en Snitker schroomde niet dit met de buitenwereld te delen. Die woorden waren niet zozeer gebaseerd op het optreden van Tromp tegen de Miami Marlins afgelopen zondag. De Braves sleepten op het laatste moment een 9-7 zege uit het vuur, maar de catcher moest het in zijn innings doen met een 0-for-3 aan slag.

Een paar dagen later in Houston bewees de international wel degelijk zijn waarde voor deze Braves. Op bezoek bij de Astros had Atlanta de eerste ontmoeting al gewonnen. Met Tromp in de line-up begon de ploeg al met een kleine voorsprong aan de negende inning. Mede dankzij een 2-run RBI-double van de catcher konden Snitker en de zijnen rustig achterover leunen in de gelijkmakende negende. Tromp tilde de stand naar 6-0 waardoor de 2 runs van Houston de Braves geen pijn deden. Hij was 2-for-4 aan slag in dit duel waarbij ook zijn andere hit een tweehonkslag betrof. Met d’Arnaud achter de plaat legden de Braves woensdag ook beslag op de derde ontmoeting.

De Braves vertrokken daardoor met een record van 12-5 terug naar Atlanta voor een series tegen de Texas Rangers dit weekend. Ondanks al hun problemen op het fysieke vlak staan Tromp en consorten met dat record “gewoon” bovenaan in de NL East. Zij hebben een voorsprong van twee gewonnen wedstrijden op de Phillies.

Cover photo: Matthew Grimes Jr.

NHL Play-Offs: preview eerste ronde Eastern Conference

Hans Mulder
-
0
NHL Play-Offs: preview eerste ronde Eastern Conference

It’s the most wonderful time of the year! Zanger Andy Williams had het over kerstmis, maar voor de ijshockeyfans begint dat zaterdagavond als de eerste ronde van de NHL Play-Offs aanvangen. Zestien teams die elk nog zestien overwinningen verwijderd zijn van eeuwige roem en die fenomenale Stanley Cup. Bij SportAmerika volgen we ook dit jaar de NHL PlayOffs op de voet en blikken we in twee previews vooruit op wat komen gaat. Vandaag trappen we af met de Eastern Conference.

NEW YORK RANGERS – WASHINGTON CAPITALS

1e Metropolitan Division (114 punten) – 4e Metropolitan Division (91 punten)

Een treffen tussen de club die als eerste een ticket bemachtigde tegen ’t team dat zich als laatste plaatste voor de play-offs. De Rangers werden vooraf gezien als één van de topfavorieten in het oosten, maar velen twijfelden over de Capitals. Een oud roster, dat vooral de zinnen zette op het doelpuntenrecord van Alex Ovechkin, Die twijfels zijn er nog steeds nu de Capitals het moeten opnemen tegen de beste ploeg van het reguliere seizoen. Op papier zou dit voor de Rangers een eitje moeten zijn, maar schuilt daarin vaak niet het gevaar?

WE ZIJN DE BESTE!!!

De New York Rangers wonnen 12 van hun eerste 15 wedstrijden, grepen vanaf het eerste moment de macht en stonden deze ook niet meer af. Dat is in het kort ’t verhaal van de Blueshirts in 2023-2024. Duiken we wat dieper in de materie, dan zien we vooral ook een onwaarschijnlijk goede Artemi Panarin. De Russische winger ging voor het eerst door de grens van 100 punten. En dik ook! We doen echter Chris Kreider (39 goals waarvan 7 GWG) en Vincent Trocheck (bijna 80 punten en winst in bijna 60% van de face-offs) tekort als we alleen Panarin noemen.

De winnaar van de Presidents’ Trophy had alleen in januari even een mindere serie. Toen verloren ze vier wedstrijden op rij. Dat werd in februari ruimschoots gecompenseerd met een 10-game winning streak. Het waren vooral de special teams waarin de Rangers uitblonken. De PP behoorde tot de betere in de NHL en de PK was zelfs nog beter. Coach Peter Laviolette zal zich mogelijk wel zorgen maken over de 5-on-5 statistieken. Wat scoring chances of high-danger scoring chances betreft, scoorde zijn team namelijk als een grijze middenmoter. In New York moeten ze ervoor waken dat dit hen niet gaat opbreken nu ’t echt om de knikkers gaat.

OPMERKELIJK VERHAAL

Wat hebben de Sabres, Senators, Coyotes en Kraken met elkaar gemeen? Naast ’t feit dat ze geen van allen de play-offs haalden, zijn al deze teams in het bezit van een (veel) beter doelsaldo dan de Washington Capitals. Hoe raar het ook klinkt met een negatief saldo van -37 leunde de club die het altijd van de goals van Alex Ovechkin moest hebben, dit jaar op de defensie. Spencer Carbery wist dat hij niet het beste roster in de clubgeschiedenis had, maar maakte er wel een erg lastig te kloppen geheel van. In close wedstrijden bleken deze mentaal sterke Capitals namelijk heel moeilijk te verslaan.

En dan te bedenken dat The Great Eight pas in de laatste maanden op gang kwam, Dylan Strome met slechts 67 punten clubtopscorer is en Charlie Lindgren de verrassende starting goalie is. Statistisch gezien behoren deze Capitals niet in de play-offs, maar ze staan er dus wel degelijk. In een waanzinnige strijd om de laatste postseason-tickets lieten ervaren rotten als Ovechkin, T.J.Oshie, Tom Wilson en John Carlson minder steken vallen dan de concurrenten. Dat is knap van de spelers, maar ook een hele prestatie van rookie-coach Carbery.

PROGNOSE

Met een verschil van 23 punten in de stand zou je verwachten dat de Rangers freewheelend naar de tweede ronde kunnen. Natuurlijk zijn de Blueshirts zwaar favoriet in deze matchup, maar in de vier onderlinge wedstrijden wonnen zij toch maar twee keer van Washington. We mogen verwachten dat ze in New York hebben geleerd van de eerste ronde tegen de Devils vorig jaar.

De Rangers waren heer en meester, maar haalden de voet van het gaspedaal bij een 3-1 voorsprong in de serie met alle gevolgen van dien. Als ze dat pedaal nu wel tot de finish blijven intrappen, mag deze best-of-7 eigenlijk geen probleem zijn. Zondagavond 21.00 uur (Nederlandse tijd) staat Game 1 van deze serie op het programma.

Voorspelling: New York Rangers in vijf wedstrijden

CAROLINA HURRICANES – NEW YORK ISLANDERS

2e in de Metropolitan Division (111 punten) – 3e in de Metropolitan Division (92 punten)

So, we’ll meet again… Net als vorig jaar staat ook nu de Sebastian Aho-derby (beide teams hebben een speler met die naam) op het programma in de eerste ronde van de play-offs. Toen was ’t Carolina dat als kampioen van de Metropolitan het opnam tegen de eerste wildcard, de New York Islanders.

Dit keer hadden de Isles geen wildcard nodig maar plaatsten zij zich twee wedstrijden voor het einde van de competitie door in New Jersey van de Devils te winnen. Daarmee stelden de mannen van Patrick Roy de derde plaats in de Metropolitan veilig. Carolina wist zich al veel langer verzekerd van ’t toetje. Zij deden tot ’t laatste moment mee om de divisietitel maar moesten deze aan de Rangers laten.

TIJD OM BELOFTE IN TE LOSSEN

Carolina werd voor het seizoen al genoemd als één van de belangrijkste kandidaten voor de Stanley Cup. De Hurricanes werden echter ook gezien als de keizers van het reguliere seizoen, die in de play-offs constant door de hoeven zakten. Na een moeizame seizoenstart heeft het keurkorps van Rod Brind’Amour zich ontzettend sterk herpakt. Het is dat de Rangers al een aardige buffer hadden opgebouwd, anders was de Metropolitan-titel opnieuw in Raleigh beland.

In vrijwel alle aanvallende statistieken vinden we de Hurricanes terug in de bovenste regionen. Hun Sebastian Aho heeft met bijna 90 punten een prima seizoen, maar ook Seth Jarvis, Martin Necas, Teuvo Teravainen en Andrei Svechnikov doen ’t prima. Tijdens de trade deadline werden ook nog eens namen als Jake Guentzel en Evgeny Kuznetsov aan een toch al goede aanval toegevoegd. Daarnaast draagt de blauwe lijn van Carolina bij aan het succes. Al is dat nauwelijks een verrassing als je daar een Brent Burns of Brady Skjei hebt lopen. Defensief leek het aanvankelijk allemaal wat wankel bij de Canes, maar mede dankzij de terugkeer van Frederik Andersen staat ook dat de laatste weken als een huis.

AAN DE HAND VAN PATRICK ROY

Waar de Hurricanes verwacht werden in het postseason, daar waren de kenners het niet eens over de aanwezigheid van de Islanders. Een betrekkelijk oud roster met weinig scorend vermogen, zo was de algemene tendens. Dat de Islanders onderweg afscheid namen van coach Lane Lambert geeft wel aan dat ’t reguliere seizoen niet altijd over rozen ging. Onder Patrick Roy ging het aanvankelijk niet eens veel beter, maar precies op het juiste moment gingen de Islanders hun wedstrijden winnen. En dat met de slechtste PK in de NHL…

Mathew Barzal, Bo Horvat en Brock Nelson moeten hier voor de aanvallende impulsen zorgen, maar een belangrijke rol is ook weggelegd voor Noah Dobson. De jonge blueliner brak dit jaar definitief door. Wat de Isles de laatste weken ook hielp, was de prima vorm van Semyon Varlamov. Bij de Avalanche was hij in het verleden al goud waard voor Roy en de geschiedenis herhaalt zich op Long Island.

PROGNOSE

Er zat een gat van zo’n 20 punten tussen deze teams na 82 wedstrijden, dus is het overduidelijk dat Carolina zaterdagavond 23.00u (Nederlandse tijd) – met ook nog het thuisvoordeel – als grote favoriet aan deze best-of-7 begint. In de onderlinge confrontaties kwamen de Isles echter als winnaar uit de bus. Zij pakten 5 van de 8 mogelijke punten in die vier wedstrijden en weten dus wel raad met ’t surplus aan talent bij de Canes. We mogen echter verwachten dat de Hurricanes hebben geleerd van fouten uit het verleden en deze horde zonder al te veel problemen nemen.

Voorspelling: Carolina in vijf wedstrijden

FLORIDA PANTHERS – TAMPA BAY LIGHTNING

1e in de Atlantic Division (110 punten) – 4e in de Atlantic Division (96 punten)

Voor de derde keer in de laatste vier seizoenen treffen de twee powerhouses uit Florida elkaar in de play-offs. In 2021 was ’t in de eerste ronde en een jaar later in de tweede. De uitkomst was in beide gevallen hetzelfde. Tot twee keer toe moest de uitdager uit Sunrise het onderspit delven tegen de ploeg uit Tampa Bay. Net als in 2022 – toen de Panthers de Presidents’ Trophy wonnen – beginnen zij als favoriet aan deze serie. Uit ervaring weten zij echter maar al te goed dat dit zeker tegen de Lightning geen enkele garantie geeft.

EERSTE TITEL AL BINNEN!

Na de verloren Stanley Cup-finale ging GM Bill Zito aan de slag bij de Panthers. Met onder meer Dmitry Kulikov, Niko Mikkola en Oliver Ekman-Larsson werd de wankele defensie gestut en legde Zito een stevige basis voor succes. Tel daar nog bij dat Sam Reinhart een weergaloos seizoen heeft, Matthew Tkachuk zichzelf is en Sergei Bobrovsky zijn vorm uit Columbus benadert en je krijgt een levensgevaarlijke combinatie.

Het is ook een combinatie die op allerlei manieren een wedstrijd kan winnen. Spelers als Tkachuk en Nick Cousins kunnen je het bloed onder de nagels vandaan halen, maar diezelfde Tkachuk is ook een zeer begenadigd talent. En dan zouden we een Aleksander Barkov of Carter Verhaeghe nog bijna vergeten. Vorig jaar was het knap dat de Panthers het tot de finale schopten, maar iedereen in de NHL zal het er over eens zijn dat deze editie van de Cats (veel) beter is.

GEVAARLIJKE KLANT

Een team dat in december nog een middenmoter was, is nu in april weer een angstgegner voor een hoop clubs in het oosten. Topscorer Nikita Kucherov was lang degene die alle ballen in de lucht moest houden voor de Lightning, maar richting het einde van het seizoen kreeg de Rus steeds meer assistentie. Captain Steven Stamkos ging beter presteren, Brayden Point pakte zijn puntjes mee en coach Jon Cooper zal vooral tevreden hebben gezien hoe Andrey Vasilevskiy in maart weer helemaal zichzelf was. Niet voor niks wonnen de Bolts negen van hun elf wedstrijden die maand en zetten ze daarin een grote stap richting de play-offs.

Niemand hoeft de Lightning te vertellen hoe ze zich moeten gedragen in deze tijd van het jaar. Na twee Cups en een verloren finale was er vorig jaar een vroegtijdige uitschakeling tegen de Leafs, maar dat maakt hen nu des te gevaarlijker. Aanvallend behoort dit Tampa Bay nog altijd tot de elite van de NHL. Hoewel ze relatief veel goals tegen hebben gekregen, blijft het defensief best degelijk. En met een Vasilevskiy in vorm kan dit Tampa Bay op een goede dag van elke ploeg in de league winnen.

PROGNOSE

Van de drie onderlinge ontmoetingen verdwenen er twee in de pocket van de Panthers. Met name de wedstrijd van 17 februari zal door Jon Cooper nog wel even worden aangehaald als motivatie voor de Bolts. Die dag boekten de Panthers namelijk een vernederende 9-2 overwinning. Zo groot zal het verschil nu zeker niet zijn. Tampa Bay zit er momenteel veel beter in en Florida moet op z’n hoede zijn voor deze geslepen Lightning. De kwaliteit en diepte van de Panthers zal uiteindelijk de doorslag moeten geven. Zondag (18.30u Nederlandse tijd) is Game 1 in deze serie.

Voorspelling: Florida in zes wedstrijden

BOSTON BRUINS – TORONTO MAPLE LEAFS

2e in Atlantic Division (109 punten) – 3e in Atlantic Division (102 punten)

Voor de derde keer in de laatste vijf seizoenen leek Boston de divisie te winnen. Tot ze op het allerlaatste moment hun eigen glazen ingooiden. De Bruins verloren drie van de laatste vier wedstrijden en zagen Florida vlak voor de eindstreep passeren. Als straf voor die kleine inzinking zijn de Bruins nu veroordeeld tot een eerste ronde tegen de Maple Leafs. Een team waar veel, zo niet alles, dit seizoen draaide om Auston Matthews en zijn poging de grens van 70 goals te halen.

DEGELIJKHEID TROEF

Dat de winnaar van de Presidents’ Trophy vorig jaar ook dit seizoen zo goed presteert, was niet bij voorbaat een zekerheidje. Met Patrice Bergeron en David Krejci stopten twee belangrijke routiniers, maar er bleef nog genoeg over. Zo bleek achteraf. David Pastrnak ramde weer door de slagboom van de 100 punten, Brad Marchand heeft een goed eerste jaar als captain achter de rug en dan is er natuurlijk nog dat ongeëvenaarde goalie-tandem van Jeremy Swayman en Linus Ullmark.

In dat laatste zit ‘m ook de grote kracht van deze Bruins. Met een gemiddelde van 3.21 goals per wedstrijd is het aanvallend niet super, maar traditiegetrouw vangen de blauwe lijn en de goalies dit makkelijk op. Ook de overige aanvallende statistieken zijn niet fameus bij de Bruins. Zo creëren ze niet overdreven veel (grote) kansen en behoort de powerplay evenmin tot de elite. Daar zetten ze echter een gezonde portie werklust, wilskracht en fanatisme tegenover. Zoals we dat eigenlijk wel gewend zijn van de Big Bad Bruins, een franchise die voor het eerst sinds 2019 wel weer eens voorbij de tweede ronde wil komen.

ALLES OP DE AANVAL

Wat de goalies voor de Bruins zijn, is de aanval voor de Toronto Maple Leafs. Naast Matthews hebben ze daar nog Mitch Marner, John Tavares en natuurlijk William Nylander lopen. Stuk voor stuk spelers die een wedstrijd in hun eentje kan beslissen. En dat ook met de regelmaat van de klok doen. Over de aanval zal niemand in Toronto zich dan ook veel zorgen maken. Als je tot de drie meest productieve teams in de NHL behoort, zit dat wel snor.

De defensie daarentegen is al behoorlijk lang een zorgenkindje bij de Leafs. Ook dit seizoen ontstijgen ze op dat gebied de middelmaat niet. Tussen de palen heeft Sheldon Keefe nog wel een harde noot te kraken. Zowel Ilya Samsonov als backup Joseph Woll lijkt niet de stabiele factor waar een echte contender naar op zoek is. Samsonov leek vorige maand (.926 sv%) aan de beterende hand, maar komt in april dan weer niet verder dan een .865 sv%.

PROGNOSE

Een interessante serie tussen de aanval van de Leafs tegen de verdediging van de Bruins. In de onderlinge ontmoetingen was Boston dit seizoen vier keer de sterkste. Twee keer na 60 minuten en twee keer moesten de Bruins even overwerken voor de 2 punten. Daarnaast hebben de B’s het thuisvoordeel in deze best-of-7. Dat laatste zou zomaar eens de doorslag kunnen geven. Het ervaren Boston lijkt op voorhand licht favoriet, maar dat kan in een mum van tijd veranderen als Matthews het op z’n heupen heeft. Deze twee zwaargewichten beginnen in de nacht van zaterdag op zondag 02.00 uur (Nederlandse tijd) aan hun eerste ronde.

Voorspelling: Boston in zeven wedstrijden

OVERIG NIEUWS

GRANATO GAAT, ST. LOUIS MAG BLIJVEN

Na drie seizoenen valt het doek voor Don Granato als coach van de Buffalo Sabres. Na een moeizaam 2021 leken Granato en de Sabres vorig seizoen de weg omhoog te zijn ingeslagen. Het piepjonge Buffalo miste op een haar na de play-offs en zou dit jaar beginnen te oogsten. Niets bleek echter minder waar. Aanvallend kwamen de Sabres niet in de buurt van hun prestaties in 2022-2023 en verdedigend was het eenvoudigweg niet goed genoeg. Een dag na hun laatste wedstrijd kreeg Don Granato te horen dat de club niet meer van zijn diensten gebruik wenst te maken.

Veel beter nieuws was er voor Martin St. Louis. De 48-jarige coach wist de Montreal Canadiens niet naar de play-offs te loodsen, maar maakte genoeg indruk om een nieuw contract te verdienen. De club besloot een optie te lichten waardoor St. Louis ook de komende drie seizoenen achter de bank van de Canadiens zal staan. Montreal verloor deze week twee thrillers tegen de Detroit Red Wings. In Detroit werd verloren na OT en een dag later in Montreal bleken de Wings beter bedreven in het nemen van de shootouts. Aangezien Washington de Flyers versloeg dankzij een empty-netter vlak voor tijd waren die zeges voor Detroit – waar Daniel Sprong scoorde – niets meer waard.

TWEEVOUDIG CUP-WINNAAR CARTER NEEMT AFSCHEID

Jeff Carter heeft deze week zijn pensioen aangekondigd. De 39-jarige speler van de Pittsburgh Penguins zet na 19 seizoenen NHL een punt achter zijn imposante loopbaan. Carter werd in 2003 door de Flyers gedraft in de eerste ronde, maar vierde zijn grootste successen in Los Angeles. Jeff Carter speelde tien seizoenen in het zilver-zwart van de Kings, scoorde 194 goals en won twee keer de Stanley Cup.

De laatste vier seizoenen van zijn loopbaan hoopte Carter in Pittsburgh nog een derde Cup aan zijn verzameling toe te voegen. Helaas voor hem en de franchise mocht dat niet zo zijn. Na een knappe achtervolging liepen de Pens deze week de play-offs mis. Woensdag speelde Carter op Long Island zijn laatste wedstrijd in de NHL en wist dit op te luisteren met zijn 442e en laatste goal in de league.

Cover photo: Amy Irvin/The Hockey Writers

Lakers en 76ers als #7 naar playoffs, Warriors en Hawks klaar

Lars Leeftink
-
0
Lakers en 76ers als #7 naar playoffs, Warriors en Hawks klaar

De afgelopen twee nachten hebben de eerste vier duels van het play-in toernooi plaatsgevonden. De Los Angeles Lakers en Philadelphia 76ers hebben zich als #7 geplaatst voor de playoffs, terwijl de Golden State Warriors en Atlanta Hawks klaar zijn en tiende zijn geworden in hun conference.

EASTERN CONFERENCE: 76ERS VERSLAAN HEAT, BULLS STUREN HAWKS NAAR HUIS

In de Eastern Conference hebben de Philadelpia 76ers zich met grootste moeite geplaatst voor de playoffs als de #7 seed. In het tweede kwart namen de Heat de wedstrijd verrassend in handen zonder een fitte Jimmy Butler (blessure, speelde wel door), waardoor ze met twaalf punten voorsprong de rust in zouden. Dit gaat zou gedurende de tweede helft gedicht werden door de 76ers, waarna ze in de slotfase met moeite het duel wonnen: 104-105. Tyler Herro was met 25 punten de speler met het hoogste aantal punten, terwijl bij de 76ers Joel Embiid 23 punten en 15 rebounds noteerde.

De Heat gaan het in een rechtstreeks duel om de #8 seed spelen tegen de Chicago Bulls, die in eigen huis te sterk bleken voor de Atlanta Hawks. Aan het einde van het eerste kwart liepen de Bulls uit naar een voorsprong van bijna tien punten, waarna de Hawks gedurende het duel dichterbij zouden komen. Aan het einde van het derde kwart werd de voorsprong echter weer groter, iets waar de Hawks zich niet meer van zouden herstellen: 131-116. Coby White scoorde 42 punten en was de topscoorder van het duel.

Nacht van vrijdag op zaterdag om 01:00 uur Chicago Bulls – Miami Heat (winnaar naar de playoffs als #8 seed en tegen de #1 Boston Celtics)

WESTERN CONFERENCE: LAKERS #7 NAAR ZEGE OP PELICANS, SEIZOEN WARRIORS TEN EINDE

In de Western Conference namen de Lakers en Pelicans het als #7 en #8 in een direct duel op om als #7 door de te gaan naar de playoffs en tegen de #2 Denver Nuggets te spelen in de eerste ronde. Het duel begon met het constant ruilen van een voorsprong, maar richting het einde van de eerste helft liepen de Lakers weg. In het vierde kwart was er nog een run waardoor de Pelicans op gelijke hoogte kwamen, maar in de slotfase wonnen de Lakers alsnog met 110-106 in New Orleans. Zion Williamson, die geblesseerd uitviel, was met 40 punten de enige speler die boven de 30 punten uit zou komen.

De Lakers zijn dus door, maar de Pelicans mogen nog strijden voor de #8 seed in een direct duel tegen de Sacramento Kings. De Kings maakten in eigen huis namelijk een einde aan het seizoen van de Golden State Warriors, die een rommelig en teleurstellend seizoen hebben gekend. De Kings stonden na het eerste kwart met 22-31 voor en zouden deze voorsprong in de tweede helft verder uitbreiden: 94-118. Met 32 punten en 8 driepunters was Keegan Murray de uitblinker van het duel. Voor Stephen Curry, Klay Thompson, Draymond Green, Chris Paul en de Golden State Warriors zit het seizoen erop.

Nacht van vrijdag op zaterdag 03:30 uur: Sacramento Kings – New Orleans Pelicans (winnaar naar de playoffs als #8 seed tegen de #1 Oklahoma City Thunder)

Foto: David Dow/NBAE via Getty Images

Chris Paul: de beste winnaar die nooit won

Eduard van den Brink
-
0
Chris Paul: de beste winnaar die nooit won

Na het verlies van afgelopen dinsdagnacht, zullen de Warriors geen kampioen worden. Dit betekent dat Chris Paul, ook in zijn 18e jaar, geen kampioenschap kan vieren. Hoe heeft iemand die zo veel gewonnen heeft. Die behoort tot de 75 beste die ooit een basketbal hebben aangeraakt, nog nooit een kampioenschap gewonnen?

Chris Paul staat bekend als een van de beste spelers van zijn generatie aan beide kanten van de vloer, met 11 All-NBA en 9 All-Defensive selecties. De point guard was elke wedstrijd goed voor 19 punten en 10 assists. Na zijn vertrek uit New Orleans, waren Chris Paul teams goed te rekenen voor 50 overwinningen en home-court in de play-offs. Toch heeft hij nooit een ring om zijn vinger mogen doen.

WAT MAAKT PAUL ZO SPECIAAL?

Ondanks een trade naar de Warriors eindigt ook dit seizoen zonder Larry O’Brien trofee voor Chris Paul. In zijn 18e jaar in de NBA, enkele weken weg van zijn 39e verjaardag, mag hij weer geen feest vieren. Ondanks een ongelooflijk succesvolle carrière.

Het mooie aan Paul is dat hij in fases van zijn carrière een compleet andere speler was. Als jonge speler was hij een atletische, snelle speler, die zorgde voor gevaar rond de basket. Nadat Paul ouder werd en meer blessures had gehad, veranderde hij in de speler met een fantastisch schot, vooral van mid-range. Het mid-range schot is steeds meer iets van een verloren tijd, van een tijd voordat data-analisten de NBA hadden gevonden. Desondanks zie je de inmiddels zeldzame kunstvorm nog steeds terug bij ‘CP3’. Het schot van Paul is een van de puurste dingen die je kan zien in basketbal. Hoe hij naar zijn plek komt, hoe hij net genoeg ruimte weet te creëren en hoe het schot er altijd in lijkt te gaan. Zelfs op oudere leeftijd wisten veel verdedigers niet hoe ze hem moesten stoppen als hij in vorm was.

Chris Paul staat bekend als iemand die niet wint vanwege zijn eigen tekortkomingen. Gedeeltelijk klopt dit, hij heeft zelf nooit een team weten te dragen naar een kampioenschap. Desondanks is hij een van de enige spelers die zoveel won. Feit is, als Chris Paul fit is voor een heel seizoen, win je minstens 50 wedstrijden. Dit landt hem in een illustere rij, maar brengt het probleem van zijn carrière wel naar voren: blessures.

HUIDIGE KLIMAAT NBA

In het huidige klimaat van de NBA is jammer genoeg weinig plek voor het groot maken van een speler die nooit een ring om zijn vinger hebben mogen doen. Je denkt aan Russel, niet aan Baylor. Je maakt Jordan groot, niet Charles Barkley. Je prijst Steph Curry, niet Chris Paul. In de NBA win je bijna niet als je beste speler de kleinste is op de vloer. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals Steph Curry en Isaiah Thomas, maar het blijft een sport van de giganten. 

Kleine spelers moeten vechten voor hun bestaan. Ze hebben gemene- of slimme trucjes nodig. Paul is hier een meester in, zoals hij zelf zegt: hij weet ‘de wedstrijd te manipuleren’. Hij trekt aan touwtjes bij de scheidsrechter, weet hoe hij onder de nagels kan kruipen bij tegenstanders en probeert op de kleinste details een wedstrijd te winnen. Als je niet groter bent, moet je slimmer zijn. Ondanks zijn kwaliteiten en slimme maniertjes, heeft hij nooit zijn carrière mogen bekronen met een kampioenschap.

PAARS EN GOUD

8 december 2011, Een van de eerste ‘Woj bomb’s’: Chris Paul naar de Los Angeles Lakers. ‘CP3’ zou samen spelen met Kobe Bryant, een van zijn grootste idolen. Bryant was op zoek was naar zijn 6e kampioenschap, deze zou hem er evenveel geven als zijn mentor Michael Jordan. De Lakers waren ondanks het verlies van Pau Gasol en Lamar Odom direct titelfavoriet. De twee spelers die nek aan nek waren voor de MVP 3 jaar eerder in 2008, zouden nu samen spelen in het ‘paars en goud’. Paul zou na jaren middelmatige teams meeslepen naar de play-offs in New Orleans eindelijk zijn kans krijgen op een kampioenschap. 3 uur na de eerste aankondiging was de trade van de baan.

David Stern, NBA-commissaris en tijdelijk eigenaar van de Hornets, die zonder eigenaar onder de macht van de NBA vielen, annuleerde de trade voor ‘Basketbal redenen’. Een week later landde Paul alsnog in ‘de stad van de engelen’, bij de Clippers, het team dat sinds zijn verhuizing naar Los Angeles in 1984 in de schaduw staat van de Lakers

LOB CITY

Bij de Clippers speelde Paul met opkomende ster Blake Griffin en All-Defense center DeAndre Jordan. Al snel stonden ze bekend als ‘lob city’, de kleine Paul strooide met lobpasses naar de hoogspringers, wat zorgde voor de beste highlights en veel ‘business decisions’. Niemand wilde op de poster komen van Blake Griffin die 2 meter de lucht in sprong en de bal met alle woede in hem dunkte, na een fantastische pass van Paul.

De Clippers waren nooit ‘cool’ geweest. Niemand wilde een Clippers fan zijn, of naar hun wedstrijden gaan. Na de komst van Paul en de opkomende superster Griffin veranderde dit, het was cool om Clippers fan te zijn. Alhoewel Los Angeles voor altijd een ‘Lakers stad’ zal zijn, wisten de Clippers een impact te maken. Op de vloer, maar ook daarbuiten.

Ondanks de culturele impact, staat deze periode van zijn carrière toch bekend als een teleurstelling. Vaak was een van de twee niet fit als de play-offs begonnen. In de zes seizoenen samen wisten ze slechts drie maal de tweede ronde te halen. In 2014 waren de Clippers het laatste team dat de Warriors, in het westen, in een play-off serie wist te verslaan. Maar in de volgende ronde, tegen de Thunder, gaf Paul het weg.

PLAYOFFS

Game vijf, best of 7, de twee teams hebben allebei twee wedstrijden gewonnen, de Clippers staan twee punten voor. Met iets meer dan vijftien seconden over probeert Paul zo veel mogelijk tijd uit te dribbelen, Russel Westbrook zorgt ervoor dat Paul de controle over de bal verliest, waardoor de Thunder de bal terugwinnen. Na een time-out maakt Paul een overtreding op de driepunt schietende Russel Westbrook, een 32% driepunt schieter dat seizoen. Westbrook maakt alle drie de vrije worpen. Paul heeft nog een kans om het goed te maken, 6.4 seconden zijn over, hij dribbelt naar rechts, de plek voor zijn herkenbare midrange schot, hij heeft een perfect schot en… hij verliest controle van de bal, Clippers verliezen.

De uren hierna waren de donkerste van zijn leven, zo zeggen teamgenoten: ‘dat is het laagste dat ik CP3 ooit heb gezien’, zei zijn teamgenoot JJ Reddick later in zijn podcast. Hij had het verprutst, de Clippers verloren de zesde wedstrijd van de serie twee dagen later en het seizoen was daarmee direct voorbij.

Blessures

Een jaar later waren de Clippers terug in de play-offs, Paul maakte het winnende schot in game 7 tegen de verdedigende kampioen San Antonio Spurs. Met een verrekte hamstring die hij in dezelfde wedstrijd opliep, hinkte hij naar rechts en maakte hij een bijna onmogelijk schot met twee verdedigers op zijn nek. Het winnende schot in de laatste wedstrijd van een serie, een van de grootste schoten van de laatste tien jaar.

De serie daarna was hij niet meer dezelfde. Na de eerste 2 wedstrijden van de serie tegen de Houston Rockets te missen, door de hamstringblessure, stonden de Clippers alsnog 3-1 voor in de serie. Hierna zakte het team door de mand, ondanks dat Paul in de laatste 3 wedstrijden individueel fantastisch speelde, verloren ze.

Op dit punt begin je jezelf af te vragen waarom Paul nou nooit wint. Ondanks zijn fenomenale spel doen zijn teams het nooit goed in de play-offs. De ‘point god’, zoals hij genoemd wordt, viel zelf door de mand of hij had een blessure om ieder seizoen af te sluiten. Een van de efficiëntste en beste spelers ieder seizoen, de speler waarmee je altijd won… in het reguliere seizoen.

HOE DEFINIEER JE EEN WINNAAR?

Een winnaar is in sport is vaak makkelijk aan te wijzen. Toch zijn de karakteristieken van een echte winnaar herkenbaar. De grootste spelers in de sport hebben het allemaal, de wil om te winnen. Sommige willen het op hun eigen manier doen, veel aan de bal komen en de ‘reden’ zijn dat hun team wint. De spelers die het team voorop zetten en persoonlijke onderscheidingen niet belangrijk vinden, zijn de spelers die zich onderscheiden.


Ik denk altijd terug aan The Last Dance, waar Michael Jordan op de bank gehouden wordt met een minuten-restrictie. Zelfs met 30 seconden over in de wedstrijd, laat in het seizoen, mocht Jordan de vloer niet betreden van general manager Jerry Kraus. Kraus wilde een hogere draft pick en niet de play-offs halen. In de play-offs zouden zij het op moeten nemen tegen de Boston Celtics, dat jaar, een van de beste teams die de NBA ooit gezien heeft. John Paxson maakt alsnog het winnende schot en Jordan is de speler die het hardst juicht.

Tegenwoordig zie je het steeds vaker, spelers boos op de wereld als een klein kind huilend in de Intertoys die geen speelgoed krijgt van zijn moeder. Spelers die hun omstandigheden de schuld geven van hun tekortkomingen, die maar aan een kant van de vloer moeite doen. Paul probeert een leider op de vloer te zijn. Hij kent de zwakke en sterke punten van zichzelf, maar nog belangrijker, ook van zijn teamgenoten. Veel spelers excelleren met Paul. Hij probeert de beste beslissing voor zijn team te maken.

ROCKETS

Na 6 jaar bij de Clippers, besloot Paul op 32-jarige leeftijd naar de Houston Rockets te gaan, om samen te spelen met James Harden. Ondanks dat ze niet altijd even gelukkig met elkaar waren op de vloer, behaalde ze direct successen. Na een wedstrijd waar Paul 41 punten, waarvan 20 in het vierde kwart, had tegen de Jazz, haalde hij voor het eerst in zijn carrière de Western Conference Finals. 

Hier namen ze het op tegen de gedoodverfde favoriet: The Golden State Warriors, met Kevin Durant, Steph Curry, Klay Thompson en Draymond Green. 50 seconden over in de 5e wedstrijd van de serie. Ze staan op het punt om te winnen en het gaat weer fout. Weer een hamstringblessure. Ondanks dat de Rockets deze wedstrijd er nog uit wisten te slepen, wisten ze de laatste twee wedstrijden zonder Paul niet te winnen. Het team herstelde nooit van dit verlies. Een jaar later, na weer verloren te hebben van de Warriors, kon Paul zijn tassen pakken. Tegen zijn wil, ging hij voor de Thunder spelen, Russel Westbrook ging de andere kant op.

DE LEIDER

De Thunder werden na het weg-traden van Westbrook en Paul George weggezet als een team zonder veel kansen. Desondanks wist Paul het team te leiden naar de play-offs waar zij het opnamen tegen de Houston Rockets. Het team dat een jaar geleden nog zo graag af wilde van Paul.

Paul had een team vol jonge of elders ongewilde spelers goed laten spelen. Zijn ervaring hielp veel spelers. Bijvoorbeeld Shai Gilgeous-Alexander, nu een van de gezichten van de NBA, die bij Paul ging ontbijten in de ochtend. De twee werden goede vrienden en Gilgeous-Alexander noemde Paul: ‘een goed voorbeeld om te volgen’. Ondanks dat hij maar een jaar lang in Oklahoma City speelde, heeft hij een impact gehad op de spelers.

In game 6 tegen de Rockets speelde Paul met al het vuur in zijn kleine lichaam, met vijftien punten in het vierde kwart, waaronder twee vrije worpen met 13 seconden op de klok om OKC de voorsprong te geven die ze niet meer zouden weg geven. In game 7 kwamen de Thunder twee punten tekort, Paul kreeg direct te horen dat de Thunder een jonge lijn in wilde slaan, hier paste de inmiddels 35-jarige ‘point god’ niet bij.

PAUL BIJ DE SUNS

Na een trade met de Phoenix Suns landde Paul in Arizona, weer een jong team. Ditmaal een team dat vooruit keek met Paul. CP3 ging samen spelen met All-Star Devin Booker, een jonge ster die jaren vast zat in een slecht team. De komst van ‘The point god’ en de verbetering van veel jonge spelers zoals Mikal Bridges, Cam Johnson en Deandre Ayton zorgde voor een goed team. Individueel deed hij het ook goed, hij eindigde als vijfde in de MVP-stemming en was voor de elfde keer in zijn carrière een All-Star.

De Suns bereikten, na een close-out wedstrijd waarin Paul 31 punten scoorde in de tweede helft, de finale. Onder luide boo’s van Clippers fans die hem ooit omarmden als hun eigen zoon. Enkele weken na zijn 36e verjaardag had hij eindelijk een kans in de finale. De Suns wonnen de eerste twee wedstrijden van de best of 7. Toch bleken de Bucks, geleid door Giannis Antetokounmpo die 50 punten scoorde in de zesde en beslissende wedstrijd, te sterk in de volgende vier wedstrijden.

PAUL WERD STEEDS BETER

Phoenix leek, na een trage start, alleen maar beter het volgende seizoen. De Suns wonnen een Franchise-record 64 wedstrijden en waren de grote favoriet voor de Larry O’Brien trofee. Toch hadden ze het in de eerste ronde al moeilijk, dankzij een blessure van Booker. De New Orleans Pelicans wisten het de Suns moeilijk te maken, waardoor Paul gevraagd werd om een grotere rol op zich te nemen. Hij antwoordde hierop door in de beslissende zesde wedstrijd van de serie geen schot te missen. 14 van 14 field goals, waaronder de beslissende field goal om de wedstrijd buiten handbereik van de Pelicans te zetten. Weer wist Paul beslissend te zijn tegen een team en stad waar hij eerder in zijn carrière voor gespeeld had.

Dit maakt de serie die er op volgde nog raarder. Paul wist in de series hierna slechts een keer meer dan 13 punten te scoren. De Suns werden in de zevende wedstrijd afgedroogd door de Mavericks van Luka Dončić, die in zijn eentje evenveel punten had als de Suns in totaal in de eerste helft. Er gaan geruchten rond dat Chris Paul met een blessure speelde, maar deze zijn nooit bevestigd.

Het jaar daarop hadden de Suns, ondanks een trade voor superster Kevin Durant, nooit een kans. Ze versloegen de Clippers in de eerste ronde, maar de ronde daarna verloren ze van de Nuggets. Mede dankzij een blessure van Paul, die de laatste vier wedstrijden van de serie miste, gingen de Suns naar huis na zes wedstrijden.

HOE NU VERDER?

Paul, nu weken weg van zijn 39e verjaardag, zal waarschijnlijk nooit zijn carrière mogen bekronen. Toch mag ook wel eens teruggekeken worden op een carrière die heel succesvol was. Ik hoop dat Paul de boeken ingaat als een van de beste winnaars die nooit won. De speler die teams leidde en overwinningen bracht. Iemand wiens beste play-off wedstrijden, close-out wedstrijden waren. De speler die zijn teamgenoten met zich meebracht, die jonge teams succesvol wist te maken. De leider die ieder team waar hij terechtkwam beter maakte. Hij was altijd de kleinste speler op de vloer en toch was hij een van de beste die we ooit hebben mogen aanschouwen.

FOTO: PATRICK SMITH/GETTY IMAGES

Nets vinden in Fernandez nieuwe head coach

Lars Leeftink
-
0
Nets vinden in Fernandez nieuwe head coach

De Brooklyn Nets hebben hun nieuwe head coach al gevonden voordat de playoffs zijn begonnen. Jordi Fernandez gaat vanaf 2024-25 de nieuwe head coach zijn van het team uit New York.

Tijdens het reguliere seizoen werd head coach Jacque Vaughn al ontslagen. De Nets eindigde teleurstellend met een 32-50 record en een elfde plaats in de Eastern Conference. Zijn rol werd door een interim overgenomen totdat het reguliere seizoen voorbij was, maar met Fernandez is er nu dus een opvolger gevonden.

Fernandez komt van de Sacramento Kings. Daar fungeert hij al jaren als assistent van een sterke coaching staff die de Kings twee keer achter elkaar terug naar de playoffs heeft geleid. Het is de eerste baan als head coach voor Fernandez.

TOEKOMST NETS

De Nets zitten in de Atlantic Divison zitten met de Celtics, 76ers, Knicks en Raptors. Fernandez zal flink aan de bak moeten om volgend jaar in een sterke divisie competitief te zijn. C Nicholas Claxton, PG Dennis Smith Jr en SG Lonnie Walker Jr zijn free agents, terwijl het merendeel van het roster intact gaat blijven en pas volgend jaar aflopende contracten heeft.

Foto: AP Photo/Jeff Chiu

NHL Highlights: Stars pakken Central, Knights geplaatst, oosten blijft spannend

Hans Mulder
-
0
NHL Highlights: Stars pakken Central, Knights geplaatst, oosten blijft spannend

In deze laatste NHL Highlights van dit reguliere seizoen houden we natuurlijk de strijd om de laatste tickets in de gaten. In het oosten lijkt dat tot de laatste dag spannend te blijven. Dat heeft er mede mee te maken dat Artemi Panarin namens de Rangers de buren in de wielen reed. In Dallas mochten ze al een bescheiden feestje vieren en in zekere zin gold dat ook voor Tomas Hertl en de Vegas Golden Knights.

Door Dennis Bakker en Hans Mulder

HIGHLIGHTS

TOMAS HERTL vs MINNESOTA WILD

Het werd een mooie vrijdag voor iedereen die de Golden Knights een warm hart toedraagt! Eerst was er het niet al te verrassende bericht dat captain Mark Stone de training heeft hervat, toen was er de eerste goal van Tomas Hertl en als kers op de taart de definitieve plaatsing voor het play-offs. Daar waar ’t allemaal om te doen is. Dat geldt natuurlijk voor veel clubs, maar zeker voor de titelverdediger.

Vegas had de laatste drie wedstrijden verloren toen ze begonnen aan het duel met Minnesota. De Wild hadden hun postseason-ambities al een tijdje terug in de ijskast gezet en konden deze avond geen moment spelbreker zijn. Marat Khusnutdinov zorgde daar voor een klein lichtpuntje met zijn eerste NHL-goal, maar ’t waren voornamelijk de Golden Knights die heersten. Mede dankzij die eerste van Hertl stond er na 60 minuten een duidelijke 7-2 op het scorebord. Dit in combinatie met de nederlaag van St. Louis tegen de Hurricanes betekende een clinch voor Vegas.

FILIP FORSBERG vs CHICAGO BLACKHAWKS

Ook in Nashville weten ze zeker dat ze vanaf komend weekend van de partij zijn. De Predators presteren verrassend goed en profiteren optimaal van de scoringsdrang van Filip Forsberg. Twee jaar geleden waren er twijfels over de toekomst van de 29-jarige Zweed in Nashville. Een vet nieuw contract nam die twijfels al weg en dit seizoen bewijst Forsberg het gelijk van de organisatie. Hij scoorde vrijdag zijn tweede hattrick van ’t seizoen en leidde Nashville naar een 5-1 overwinning op Chicago.

De Predators weten dat ze als vierde eindigen in de Central en dat ze een wildcard te pakken hebben. Het zal de komende dagen duidelijk worden of ze de eerste of tweede krijgen. Dit heeft dan weer gevolgen voor de matchup in de eerste ronde van de play-offs. De ploeg in het westen met de eerste wildcard ontmoet Vancouver, terwijl Dallas de tegenstander wordt van de tweede wildcard.

Over Vancouver gesproken, deze vrijdag scoorde een oud-speler van hen zijn eerste hattrick voor de Calgary Flames. Andrei Kuzmenko heeft z’n scoring touch in Calgary weer aardig gevonden. Waar hij 8 goals scoorde voor de Canucks in 43 wedstrijden dit seizoen zette hij de teller vrijdag op 13 treffers in 26 wedstrijden voor Calgary.

ARTEMI PANARIN vs NEW YORK ISLANDERS

De één strijdt voor de Presidents’ Trophy en de ander voor een plek in de play-offs. Het kon bijna niet anders of de burenruzie tussen de Rangers en de Islanders zaterdag in MSG moest wel vuurwerk worden. De fans werden geen moment teleurgesteld! Goalies Igor Shesterkin en Ilya Sorokin verkeerden in bloedvorm, maar Brock Nelson wist toch twee keer een gaatje in het pantser van de Rangers-sluitpost te vinden. Het was aan wie anders dan Artemi Panarin te danken dat Shesterkin alsnog als laatste lachte!

Dat de Rus bezig is aan een geweldig seizoen is algemeen bekend. Zaterdag hadden wat Islanders-fans bij een 2-1 voorsprong laat in de derde periode mogelijk de 2 punten al geteld, maar Panarin dacht daar anders over. Hij scoorde de gelijkmaker en was in de noodzakelijke shootout eveneens trefzeker. Iets was Shesterkin wist te voorkomen bij de Isles. Hoewel er een einde komt aan hun 7-game winning streak kan dat puntje voor de Isles erg belangrijk zijn. De Rangers op hun beurt boekten hun 54e overwinning van dit seizoen en hebben daarmee nu een franchiserecord in handen.

WILDCARD-WATCH

Met het puntje van de Islanders in MSG kwam er nog wat meer druk te liggen op de concurrenten zaterdag. Eén van die concurrenten won zaterdag op de voor hen bijna kenmerkende wijze. De Philadelphia Flyers riepen vorige week hun losing streak een halt toe door de Rangers te kloppen en dat moest hen de oh zo noodzakelijke boost geven. Thuis tegen de Devils gebeurde dit inderdaad. Goalie Samuel Ersson was foutloos en voor de zoveelste keer dit seizoen scoorde Philadelphia short-handed. Halverwege de tweede periode nam Travis Konecny de enige treffer van de wedstrijd voor zijn rekening. Met nog een wedstrijd tegen de Capitals te gaan, mogen de Flyers daardoor nog altijd hopen.

Voor de Washington Capitals was winst eveneens noodzakelijk, maar op bezoek bij de Tampa Bay Lightning werd dit geen sinecure. Met 2 goals van Sonny Milano en onder meer een PPG van John Carlsson trokken de bezoekers de winst echter wel naar zich toe. Washington boekte een even knappe als belangrijke 4-2 overwinning en heeft de postseason-kansen weer in eigen hand. Als de Capitals deze week zowel de Bruins als Flyers verslaan, mogen Alex Ovechkin en de zijnen zich opmaken voor het toetje. En een mogelijk treffen met de Rangers.

De Caps hebben namelijk een onderling voordeel ten opzichte van de Detroit Red Wings, die zaterdag in Toronto ook hun seizoen wisten te redden. Dat Dylan Larkin hier een belangrijke rol speelde, zal niemand verbazen. De captain van de Red Wings besliste het duel met een PPG in overtime en bezorgde Detroit daarmee de 5-4 zege. Een knap staaltje mentale weerbaarheid, want de Wings – waar Daniel Sprong 6.33 minuten speelde – gaven een 4-1 voorsprong uit handen.

Zij kwamen in punten gelijk met Washington en Philadelphia, waarbij de Flyers nog maar één wedstrijd te gaan hebben. Detroit speelt nog twee keer tegen Montreal en is vanwege de tiebreaker afhankelijk van een misstap in Washington.

MORGAN GEEKIE vs PITTSBURGH PENGUINS

De Boston Bruins staan op de drempel van hun derde divisietitel in de laatste vijf jaar. Komende nacht (maandag op dinsdag) kan het zelfs al zover zijn als Boston in Washington de Capitals verslaat. Net als afgelopen zaterdag treffen ze daarmee een tegenstander die met het oog op de play-offs vol voor de winst moet gaan. Hetzelfde scenario joegen de Penguins namelijk na en die kwamen van een koude kermis thuis.

Vier goals in de tweede periode waren voor de B’s echter nog niet genoeg voor de volle mep. Daarvoor hadden ze nog een vijfde nodig en die kwam van de stick van Morgan Geekie. De 25-jarige centre, een voormalig third-round pick van Carolina, wordt elk jaar een stukje beter in de NHL en scoorde tegen de Penguins zijn zeventiende van het seizoen. De nederlaag betekende voor Pittsburgh dat ze hun lot niet meer in eigen hand hebben.

Ze spelen nog tegen het al geplaatste Nashville en sluiten het reguliere seizoen af op Long Island. De Penguins beginnen aan die duels met een achterstand van één punt op Detroit, Washington en Philadelphia. De Islanders hebben als derde in de Metropolitan 4 punten meer.

JASON ROBERTSON vs SEATTLE KRAKEN

Ze gingen er in Dallas eens goed voor zitten. Bij winst van hun Stars op de Seattle Kraken wisten de fans dat de titel in de Central Division binnen was. Voor de Stars betekende dat hun eerste divisietitel sinds 2016. De bezoekers uit Seattle waren echter niet van plan mee te werken aan dat feestje. De Kraken weerden zich kranig, maar moesten letterlijk in de slotseconde van de eerste periode voor het eerst capituleren.

Van achterover leunen was echter geen sprake in Big D. In de tweede periode moest er opnieuw een late treffer aan te pas komen om ’t verzet van de Kraken te breken. Soort van dan. De Stars zijn de laatste tijd stabiel genoeg om een voorsprong over de streep te trekken en dat bleek ook zaterdag weer. Die goal van Jason Robertson bleek uiteindelijk de gamewinner en schonk daarmee de Stars hun divisietitel. Dallas ontloopt daarmee Colorado en Winnipeg in de eerste ronde, maar de komende dagen zal duidelijk worden of ze mogelijk hun revanche krijgen voor de verloren serie tegen Vegas van vorig jaar of dat de Kings de eerste horde op weg naar de Cup zijn.

ADAM LOWRY vs COLORADO AVALANCHE

Of de Winnipeg Jets klaar zijn voor de play-offs? Als we naar hun uitslagen van de laatste dagen kijken, hoeven ze zich daar in Manitoba niet druk om te maken. Eerst was er de indrukwekkende 3-0 zege op Dallas en die kreeg zaterdag een vervolg met een nog veel indrukwekkender 7-0 overwinning op Colorado. Zowel de Jets als de Avalanche hadden al afscheid genomen van de divisietitel, maar in deze clash stond onder meer het thuisvoordeel in de eerste ronde op het spel. Een eerste ronde waarin deze twee franchises tot elkaar veroordeeld zijn.

Dat de Jets aan de beterende hand zijn, is goed nieuws voor hen. Zij schuiven door die onverwachte zevenklapper op naar de tweede plaats in de Central en passeren daarmee de Avs. In Denver zullen ze zich langzaam maar zeker wat zorgen maken over de defensie. Met 22 tegengoals in de wedstrijden tegen Edmonton, Dallas, Minnesota en Winnipeg ga je niet met een kalm gemoed richting de play-offs. Bij gebrek aan een goede backup moest Alexandar Georgiev heel vaak in actie komen. Met ’t einde van het reguliere seizoen in zicht lijkt dit de goalie nu op te breken.

Zondagavond (Nederlandse tijd) leken de Avalanche zich knap te herstellen van dit pak slaag door in Vegas de Golden Knights te kloppen. Een 3-0 voorsprong bleek echter niet genoeg voor de dolende Avs, want in OT trok Vegas het duel alsnog naar zich toe: 4-3.

FRANK NAZAR vs CAROLINA HURRICANES

In de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen maakte het publiek in Chicago nog net kennis met het volgende pareltje binnen de organisatie. Frank Nazar, als dertiende gekozen in 2022 en net uit college, debuteerde zondag tegen de Carolina Hurricanes. Voor de net 20-jarige centre werd het een debuut om nooit te vergeten. Zijn allereerste schot in het walhalla van ’t ijshockey was namelijk direct goed voor een goal.

Het lukte de Blackhawks niet om het debuut van Nazar te bekronen met een overwinning. De Canes stapten na 60 minuten met een 4-2 overwinning van het ijs en maken zo nog altijd kans op de titel in de Metropolitan. De Rangers kunnen die hoop komende nacht al wegnemen door thuis van Ottawa te winnen. Bij een overwinning van NY wordt het gat met Carolina namelijk 3 punten en doet de wedstrijd van de Hurricanes tegen Columbus er woensdag eigenlijk al niet meer toe.

GOALIE OF THE WEEK

SERGEI BOBROVSKY (FLORIDA PANTHERS)

Florida Panthers is na een Stanley Cup finale vorig jaar ook dit seizoen één van de absolute favorieten om er met de Cup vandoor te gaan. De roodhemden hebben nog een minuscule kans op de divisietitel in de Atlantic, maar lijken zich nu al op te kunnen maken voor een best-of-7 tegen divisiegenoot Toronto Maple Leafs.

Ondanks het feit dat Sergei Bobrovsky geen finalist zal zijn voor de Vezina Trophy, is de Rus deze week de laatste goalie die we in het reguliere zonnetje zetten. De gedachten van menig fan zullen ongetwijfeld terug gaan naar twaalf maanden geleden, toen de gehele NHL wereld over haar dikbetaalde goalie heen viel. Met een erbarmelijk sv% werd de ‘man van tien miljoen’ zelfs door Spencer Knight in de pikorde voorbijgestreefd. Als een duiveltje uit een doosje greep Bobrovsky een laatste strohalm en loodste zijn ploeg naar de SCF tegen Vegas Golden Knights. Deze week bereikte ‘SB’ overigens de grens van 700 wedstrijden in de NHL. De 35-jarige veteraan heeft bovendien nog slechts vier overwinningen nodig, om 400 wins achter zijn naam te schrijven. Tegen Columbus Blue Jackets schreef de Rus andermaal een shutout bij en kwam tot een 2-0 en .966 sv%.

PLAYER OF THE WEEK

NAZEM KADRI (CALGARY FLAMES)

Calgary Flames is al een tijdje uit de running voor een plekje in de play-offs. De Canadese formatie is dit seizoen geen moment stabiel geweest en volgen op maar liefst zeventien punten van nummer vier Vegas Golden Knights. De roodhemden zagen de voorbije maanden onder meer Noah Hanifin, Elias Lindhol en Chris Tanev uit de Saddledome Arena vertrekken en op korte termijn lijkt er ook geen verandering in het ‘grijze muis gehalte’ te komen.

Toch belanden we in onze laatste NHL Highlights van het seizoen 2023 – 2024 in het rode gedeelte van Alberta. Voormalig Avs centre Nazem Kadri zal zich na het winnen van de Stanley Cup in Colorado wellicht twee keer achter de oren hebben gekrabd, maar feit is wel dat de 33-jarige Canadees één van de beste seizoenen uit zijn loopbaan speelt.  Met 74 punten (29 goals, 45 assists) voert Kadri met verve de franchise ranglijst aan. Nummer twee Yegor Sharangovich volgt met 59 punten op gepaste afstand.

De voorbije zeven dagen noteerde ‘K3’ de meeste punten (acht) van alle spelers in de NHL. Vooral in de 6-5 overwinning op (nu nog) Arizona Coyotes trok de centre de wedstrijd op eigen houtje naar zich toe. Kadri noteerde de gelijkmakende én winnende treffer en verzorgde bovendien ook nog een assist.  

GAME OF THE WEEK

WINNIPEG JETS – COLORADO AVALANCHE (7-0)

Winnipeg Jets en Colorado Avalanche zijn definitief tot elkaar aangewezen in de eerste ronde van de play-offs. Ondanks het feit dat dit al een aantal dagen bekend is, ligt er voor beide teams nog het thuisvoordeel in de serie in het verschiet. Om het verhaal compleet te maken kruisten beide teams in de nacht van zaterdag op zondag de degens.

Hoewel de statistieken in het voordeel van Colorado spraken, ging de winnaar van 2022 met 7-0 genadeloos onderuit. Onder leiding van Sean Monahan (drie punten) en een uitblinkende Connor Hellebuyck namen de Jets al binnen veertig minuten afstand.

Cover photo: Kyle Ross / USA Today Sports

1234...691Pagina 3 van 691

SportAmerika.nl bestaat al sinds 1 december 2010. Vanaf dat moment is deze site dé Nederlandstalige plek voor Amerikaanse sporten.

©SportAmerika 2021 | Developed by CSSdsign

Laatste nieuws

MeNU