That Year In Baseball: So close, yet so far (2011)

In het jaar dat de Arabische Lente uitbrak, Osama Bin Laden aan zijn einde kwam door een missie van het Amerikaanse leger en Ajax de eerste Nederlandse club werd met drie sterren op de borst, zag MLB één van de meest dramatische wildcard races ooit. Game 162 zou een voorbode zijn voor de World Series dat jaar.

WAT ER VOORAF GING

Het MLB seizoen van 2010 kende ook een hoop memorabele momenten. Zo zorgde umpire Jim Joyce door zijn foute beslissing voor de ‘28 out perfect game’ van Detroit Tigers pitcher Armando Galarraga. Ook arriveerde Stephen Strasburg op het hoogste honkbalniveau; een gebeurtenis waar ESPN een heuse aftelklok naar zijn eerste pitch voor instelde. Tijdens de World Series van 2010 zag het publiek de Texas Rangers en de San Francisco Giants de degens kruisen. Het was een Fall Classic die, kijkend naar het reguliere seizoen, ronduit bizar te noemen was.

De Rangers vroegen midden in het seizoen faillissement aan en de Giants haalden pas op de laatste dag van het reguliere seizoen de playoffs. Uiteindelijk versloegen de Giants met topwerpers Tim Lincecum, Madison Bumgarner en Matt Cain de Rangers in hun eerste World Series trip ooit.

RED SOX TREKKEN PORTEMONNEE

De Boston Red Sox domineerden het offseason van 2010/2011. De BoSox hadden wat recht te zetten nadat ze in 2010, voor het eerst sinds ’06, de playoffs gemist hadden. Zo tekende Carl Crawford voor zeven jaar en $142 miljoen, werd de optie van David Ortiz gelicht en kwam er een megatrade voor eerstehonkman Adrian Gonzalez in ruil voor Casey Kelly, Anthony Rizzo en Rey Fuentes. Met deze toevoegingen waren de Red Sox favoriet voor de titel in oktober.

Andere grote Free Agents die hun kansen op de markt waagden, waren pitcher Cliff Lee, derdehonkman Adrian Beltre en tweedehonkman Dan Uggla. De Yankees, die de grootste portemonnee hadden en daarmee de grootste kans op de krabbel van Cliff Lee, zagen de pitcher tot hun verbazing naar de Phillies vertrekken. Daar tekende hij voor vijf jaar, $100 miljoen.

Beltre vertrok juist bij de Red Sox en zocht zijn heil bij de Texas Rangers. $96 miljoen en zes jaar overtuigden de Dominicaan om te gaan spelen in The Lone Star State. De Atlanta Braves zagen toekomst in Dan Uggla. Hij moest zorgen voor de homeruns die de Braves misten in 2010. Het leverde de tweedehonkman een contract op voor vijf jaar en $62 miljoen.

Carl Crawford wordt gepresenteerd door Boston GM Theo Epstein, op 11 december 2010. (Elsa/Getty Images)

NL EAST

Met de toevoeging van Lee aan de pitching rotation — die al bestond uit Roy Halladay, Cole Hamels en Roy Oswalt — waren de Phillies de dominantste factor in de National League East. In het seizoen 2011 was de pitching van de Phillies zo sterk dat de groep de elfde plaats aller tijden inneemt in Adjusted ERA+ — een statistiek die Earned Run Average aan externe factoren zoals stadions en tegenstanders aanpast.

Tevens stonden Halladay, Lee en Hamels in de top vijf van de Cy Young in 2011. De knuppels van de Phillies lieten zich dan ook echt leiden door de pitching. Met 20.6 WAR kwamen zij niet verder dan het gemiddelde MLB-team en het was het laagste totaal van het team sinds 2006.

Ver achter de Phillies hadden de Atlanta Braves een makkelijk seizoen in de Wild Card. Met een voorsprong van 8.5 wedstrijden na de maand augustus zag het er goed uit voor de Bravos. Het noodlot sloeg echter toe in september. Negen keer winst en achttien verliespartijen zorgden voor een ineenstorting die door ESPN genoemd werd als nummer 25 in The 25 worst collapses in sports history.

NL CENTRAL

In de National League Central wonnen de Milwaukee Brewers de divisie en plaatsten ze zich als tweede voor de postseason. De BrewCrew won 96 wedstrijden en verloor er 66, waarmee zij het beste record in de clubgeschiedenis verbeterden. Het was voor de Brewers ook de eerste keer dat zij de NL Central wonnen. Met onder andere Prince Fielder, Ryan Braun, Corey Hart, Jonathan Lucroy en Rickie Weeks hadden de Brewers een top-3 aanval in de National League. In pitcher Zack Greinke vond GM Doug Melvin het missende puzzelstukje, waardoor de Brewers na wat opstartproblemen met een voorsprong van zes wedstrijden de NL Central wonnen.

NL WEST

De verrassing in de National League kwam uit Arizona; een team met weinig grote namen in een divisie met de Giants, de verdedigende World Series kampioen en de Los Angeles Dodgers. Toch lieten de Diamondbacks, die het seizoen ervoor nog laatste eindigden in de divisie, de Giants en Dodgers ver achter zich. Met een voorsprong van acht wedstrijden op de Giants en 11.5 wedstrijden op de Dodgers was er geen vuiltje aan de lucht in Phoenix.

Echt spetterend was het seizoen niet. Talent Paul Goldschmidt maakte zijn opwachting en Justin Upton vond zijn draai, maar het team hing offensief rond de middenmoot. Een team-OBP van .322 plaatste de groep twaalfde en met een slaggemiddelde van .250 hing het collectief rond de negentiende plaats. Het grote verschil voor de Diamondbacks zat in het verdedigende werk. Met een UZR (Ultimate Zone Rating) van 60.6 leidden de Diamondbacks MLB. UZR geeft aan hoeveel punten een veldspeler op defensief gebied voor zijn team redt, waarbij 0 gemiddeld is. Linksvelder Gerardo Parra won na zijn spectaculaire seizoen op defensief gebied ook een Gold Glove.

AL EAST

Onder leiding van Curtis Granderson en Robinson Cano werden de New York Yankees de beste in de American League East. De twee Silver Sluggers waren in vorm in 2011. Zo leidde Granderson de American League in RBI’s met 119 en voerde hij de gehele MLB aan in gescoorde punten. Ook de pitching van de Yankees deed zijn werk met CC Sabathia. De linkshander gooide van alle pitchers in de American League tegen de meeste slagmensen (985) en hij eindigde als tweede in strikeouts (230).

De rotation van de Yankees kende in 2011 ook nog een verassing. De dan al 38-jarige Bartolo Colon tekende aan het begin van Spring Training een Minor League contract bij de Bronx Bombers, nadat hij het gehele seizoen van 2010 niet gespeeld had door schouderproblemen. ‘Big Sexy’ presteerde echter dusdanig goed tijdens Spring Training dat hij een plekje op het roster van de Yankees verdiende.

Hij begon het seizoen als long reliever vanuit de bullpen, maar door problemen bij startende werper Phil Hughes kreeg hij zijn kans. Colon greep deze met beide handen aan en eindigde met een ERA van 4.00 en 1.29 WHIP. Hij gooide een marginaal beter seizoen dan zijn laatst gespeelde seizoen, toen hij eindigde met een 4.19 ERA en 1.44 WHIP.

JETER’S 3000e

Naast de overwinning in de American League East behaalden twee spelers van de Yankees enorme mijlpalen. Allereerst Derek Jeter. De kortestop, geboren in Pequannock, New Jersey, en getogen in Kalamazoo, Michigan, speelde in 2011 alweer zijn zeventiende seizoen in MLB. Gedurende de zestien voorgaande seizoenen timmerde hij al aan een Hall of Fame-waardige carrière, met vijf World Series-ringen, twaalf All-Star-wedstrijden, vijf Gold Gloves, vier Silver Sluggers en een Rookie of the Year award.

Veel fans keken aan het begin van het seizoen met smacht uit naar het moment dat Mr. November zich bij een elite-club zou voegen. Dat lukte op 9 juli 2011 tegen de Tampa Bay Rays met een homerun, waardoor Jeter de tweede speler ooit werd wiens 3000e hit een homerun was (Wade Boggs was de andere).

NUMMER 602 VOOR ‘THE SANDMAN

De andere speler die zijn naam in de geschiedenisboeken schreef, was Mariano Rivera. De closer uit Panama, die altijd met zijn iconische introsong Enter Sandman van Metallica het veld betrad om de wedstrijd op slot te gooien, deed dat in 2011 voor de 602e keer. Een nietszeggende wedstrijd tegen de Minnesota Twins was het toneel van de bekroning op het werk van één van de beste, zo niet de beste closer ooit. Hij verbrak in stijl met een strikeout het record van meeste saves van werper Trevor Hoffman en zou later zijn totaal op 652 saves neerzetten.

AL WEST

Het was warm in Texas en dat drukte zich niet alleen uit in tempraturen. De Rangers wonnen voor de tweede keer op rij de AL West en deden dat met een W/L-clubrecord van 96-66. De ploeg verloor aan het begin van het seizoen ace Cliff Lee, maar kreeg daar derdehonkman Adrian Beltre voor terug. In combinatie met homerunkanonnen als Ian Kinsler, Mike Napoli en Nelson Cruz liep het op offensief gebied goed voor de Texanen. Tweedehonkman Kinsler behaalde zelfs een 30-30 seizoen. Hij eindigde 2011 met 32 homeruns en 30 gestolen honken.

De pitching bleef ook niet achter in Texas. Zo behaalden alle vijf startende pitchers minimaal dertien overwinningen in het reguliere seizoen en deelde C.J. Wilson de eerste plaats in MLB qua starts; hij startte 34 wedstrijden, net als Dan Haren (Angels), Justin Verlander (Tigers), Matt Carpenter (Cardinals), David Price (Rays), Matt Cahill (Athletics), Ryan Dempster (Cubs) en Derek Lowe (Braves). Ook behaalden de Rangers als team de meeste shutouts van de gehele American League met zeven. Alleen de Phillies gooiden er meer; zij deden het negen keer.

Werper C.J. Wilson was één van de beste werpers in de AL in 2011 (Matt Slocum)

AL CENTRAL

Waar in andere divisies nog enige spanning heerste, was daar in de American League Central vanaf het begin geen sprake van. De Detroit Tigers wonnen een verzwakte divisie, als enige team boven .500. Het was voor de club de eerste titel sinds de overstap van de American League East naar de Central-divisie in 1998 en zelfs de eerste divisie titel in 34 jaar.

De grote drijfveren van de Tigers in 2011 waren pitcher Justin Verlander, eerstehonkman Miguel Cabrera, catcher Alex Avila, kortestop Jhonny Peralta en closer Jose Valverde. ‘Miggy’ Cabrera leidde MLB in tweehonkslagen met 48 en sloeg een .344 slaggemiddelde en .448 OBP.

JUSTIN VERLANDER

‘JV’ was onnavolgbaar in 2011. Hij won de Cy Young, MVP en pitching Triple Crown, door te leiden in gewonnen wedstrijden, ERA en strikeouts. Ook zijn .828 winstpercentage, 34 gestarte wedstrijden, 251 gegooide innings, 172 ERA+, 0.920 WHIP en 6.2 hits per 9 gegooide innings plaatsten hem bovenaan de MLB pitcherslijstjes van 2011.

GAME 162

De laatste wedstrijd van het reguliere seizoen leidde tot een knotsgekke apotheose. De Boston Red Sox in de American League en de Atlanta Braves in de National League hadden tot de maand september begon enorme voorsprongen in de Wild Card opgebouwd. Deze verdwenen voorafgaand aan wedstrijddag 162 echter als sneeuw voor de zon.

Op de laatste speeldag speelden de Red Sox tegen de nummer laatst in de divisie de Baltimore Orioles en de Tampa Bay Rays speelden tegen de New York Yankees. De Rays hadden een achterstand van 9.5 wedstrijd goed gemaakt in de maand september, maar kwamen snel met 7-0 achter. Dit terwijl de BoSox snel een voorsprong hadden genomen in Baltimore.

Evan Longoria werd de grote man van de dag met twee homeruns, waarvan ook de beslissende in de elfde inning. Hiermee sloeg hij het achtste punt over de plaat en tevens ook de winnende. De Red Sox verspeelden net als de Yankees hun voorsprong. In dramatische stijl, één uit verwijderd van de playoffs, sloeg Robert Andino een tweehonkslag waardoor Chris Davis en Nolan Reimold konden scoren.

In de National League stond al snel vast dat de Cardinals naar een makkelijke overwinning zouden zeilen aan de hand van een Chris Carpenter shutout en vijf vroege runs. Hierdoor kwam de druk te liggen op de Braves, die in de maand september in vrije val waren geraakt.

Bij een 3-2 voorsprong in de negende inning zag het er naar uit dat er een 163e wedstrijd aan te pas moest gaan komen tussen de Braves en Cardinals om te bepalen wie de Wild Card won. Craig Kimbrel moest het klusje klaren door de laatste drie Phillies weg te werken. De rookie had die dag echter problemen met zijn controle waardoor Chase Utley, met volle honken, een sacrifice fly sloeg en 3-3 op het scorebord kwam te staan. Hunter Pence zou later in de dertiende inning Brian Schneider binnenslaan voor de 4-3, waarmee hij het seizoen van de Braves beëindigde.

DIVISIONAL SERIES

In drie van de vier gevallen zorgden de Divisional Series voor een vijfde en beslissende wedstrijd. Echt spetterende ontmoetingen zouden het niet worden. De Yankees zouden in een thuiswedstrijd voor het eerst uitgeschakeld worden sinds 2007, door met 3-2 te verliezen van de Detroit Tigers. Het zou de tweede opeenvolgende jaar zijn dat de Tigers de Bronx Bombers uitschakelden en kwamen hiermee in een illuster rijtje met 1921–22 New York Giants en de 2002 en 2005 Los Angeles Angels die dat eerder lukten.

De Diamondbacks kwamen net tekort tegen de Milwaukee Brewers die in extra innings er met de winst vandoor gingen door een Nyjer Morgan honkslag, waardoor Carlos Gómez scoorde. Deze vijfde wedstrijd was de eerste wedstrijd die naar extra innings ging sinds de legendarische wedstrijd vijf tussen de Yankees en Mariners van 1995.

Philadelphia mocht ook kennis maken met het fenomeen Chris Carpenter in wedstrijd vijf tegen de Cardinals. Carp herhaalde moeiteloos zijn kunststukje zoals hij dat tegen de Astros had gedaan om de Redbirds hun plaatsje te geven in de playoffs. Geen enkele Phillies-speler zou die avond scoren en met een vroege 1-0 in de eerste inning zouden de Cardinals een ronde verder gaan.

CHAMPIONSHIP SERIES

Beide Championship Series zouden in zes wedstrijden gespeeld zijn. De Texas Rangers rekenden af met de Detroit Tigers om voor de tweede keer in de geschiedenis en tevens opeenvolgende Fall Classic te spelen.

Nelson Cruz sloeg in wedstrijd twee nog een winnende grand slam. Het was de eerste keer dat dit gebeurde in een playoffwedstrijd in de geschiedenis van MLB en het was überhaupt de eerste playoff walk-off in Rangers-geschiedenis.

In wedstrijd zes probeerden de Tigers er nog een beslissende zevende wedstrijd uit te halen, maar na een derde inning waarin de Texanen negen runs zouden scoren, was de hoop vervlogen. Uiteindelijk zou de score uitlopen naar 5-15. Nelson Cruz werd uitgeroepen tot ALCS MVP.

De National League pennant werd gewonnen door de St. Louis Cardinals, die afrekenden met de Milwaukee Brewers. David Freese sloeg drie homeruns, negen RBI’s en een 1.691 OPS, wat hem de NLCS MVP Award opleverde. De Redbirds wonnen twee uitwedstrijden, waaronder de laatste en zesde wedstrijd. Een dag na de scorende uitbarsting van de Rangers deden de Cardinals hun beste impressie door met 6-12 te winnen en hun plek in de World Series te bemachtigen.

GAME 6

Wedstrijd zes van de World Series vond plaats in het Busch Stadium van de St. Louis Cardinals. Nadat de Texas Rangers wedstrijd twee, vier en vijf hadden gewonnen en de Cardinals wedstrijd één en drie, was het een must-win-verhaal geworden voor de Redbirds. Het werd een knotsgekke wedstrijd, waarin derdehonkman David Freese zijn naam in de geschiedenisboeken van St. Louis sloeg.

Tot de zesde inning van de wedstrijd liep het gelijk op (4-4). De Rangers begonnen aan de zevende inning met pitcher Lance Lynn op de heuvel. Adrian Beltre en Nelson Cruz sloegen back-to-back homeruns om de Texanen de leiding te geven, waarna Ian Kinsler ook nog een loper binnen wist te brengen met een éénhonkslag. Deze 7-4 voorsprong leek de Rangers aan de eerste titel ooit te helpen. Cardinal Allen Craig sloeg nog een homerun in de achtste inning om het gat iets te dichten naar 7-5.

Closer Neftali Feliz moest vervolgens de deur dichtgooien voor de Rangers. Op een tweehonkslag van Albert Pujols en een vrije loop van Lance Berkman na, lukte het de Dominicaan tot op één uit te komen van World Series-glorie. De mogelijk laatste man aan slag voor de Redbirds was David Freese. Freese die uitstekend in vorm was de gehele playoffs, had nog één strike over, toen hij de bal over het hoofd van rechtsvelder Nelson Cruz sloeg. De hit mondde uit in een driehonkslag die de gelijke stand weer op het bord zette en de wedstrijd richting extra innings stuurde.

Heel lang konden de Cardinals niet genieten van de gelijke stand. Josh Hamilton sloeg een homerun die met Elvis Andrus op de honken goed was voor twee punten. Weer leken de Rangers er goed voor te staan en weer lukte het niet om de deur in het slot te gooien. Pitcher Scott Feldman kreeg twee runs tegen en de Redbirds trokken de stand andermaal gelijk.

Inning 11 werd het heroïsche kunststukje van David Freese. De geboren Texaan raakte de zesde pitch van Mark Lowe perfect en gaf hiermee de St. Louis Cardinals een beslissende wedstrijd zeven cadeau.  

KAMPIOEN GEKROOND

Twintig uur na de bizarre ontknoping van wedstrijd zes, stond wedstrijd zeven op het programma. Beide teams scoorden twee keer in hun eerste inning, waarna de Cardinals controle namen over de wedstrijd in inning drie. Die voorsprong zouden ze niet meer weggeven en alleen maar uitbouwen. Uiteindelijk stond de uitslag 2-6 op het scorebord en wonnen daarmee hun elfde Fall Classic in de geschiedenis. David Freese won World Series MVP, mede door zijn prestaties in wedstrijd zes, maar ook in wedstrijd zeven sloeg hij twee RBI’s.

De St. Louis Cardinals die tot op de laatste dag van het seizoen nog niet geplaatst waren voor de playoffs, sloten hiermee het knotsgekke MLB seizoen van 2011 af als winnaar. Voor de Rangers eindigde het jaar in mineur. Een jaar na het verlies tegen de San Fransisco Giants waren de Rangers weer so close, yet so far.

Coverfoto: GettyImages

Mick van der Nat
Mick van der Nat
MLB redacteur en Texas Rangers fan. Mag voor het eerst in jaren juichen voor zijn ploeg. Leert en schrijft ook graag over de geweldige geschiedenis van MLB.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen