Afgelopen week scoorde Connor McDavid zijn 500e punt in de NHL. Een prachtige mijlpaal voor de nog altijd pas 24-jarige captain van de Edmonton Oilers. Het is bijna onmogelijk om McDavid (of andere spelers) te vergelijken met de grootheden uit het verleden, maar we gaan hier toch een poging wagen. In de Top 5 vinden we de nodige veteranen terug en in het wekelijkse ronde besteden we onder meer aandacht aan de wedstrijden in Lake Tahoe.
HET FENOMEEN MCDAVID
De jonge fans in Edmonton werden er soms moedeloos van. Wéér een verhaal over Wayne Gretzky en hoe geweldig The Great One wel niet was. Natuurlijk had de man hun Oilers aan vier Stanley Cups geholpen en kreeg hij z’n bijnaam niet voor niets. Maar mensen die in de tachtiger jaren nog geen benul van het spelletje hadden of zelfs nog niet geboren waren, wilden zelf zo graag iets hebben om over te vertellen. Die mogelijkheid diende zich halverwege het vorige decennium aan. Na 2006, waarin ze de Stanley Cup Final haalden, was het veelal kommer en kwel in Edmonton. Het voordeel daarvan is dat dit in de NHL beloond wordt met hoge draft picks. In 2015 leverde dit hen een nieuwe grootmeester op: Connor McDavid.
Met Ryan O’Reilly, Alex DeBrincat en Dylan Strome als oud-spelers kun je zeggen dat de Erie Otters een neusje voor talent hebben. Het reukorgaan hadden ze in het geval van Connor McDavid niet echt nodig. In zijn geval spatte het talent er al heel vroeg af en in de Ontario Hockey League (OHL) stelde de jonge Connor geen moment teleur. Hij had van Hockey Canada het stempel “Exceptional Player” gekregen, net als eerder Aaron Ekblad en John Tavares, en mocht als 15-jarige deelnemen aan de OHL. Met 25 goals en 66 punten hield McDavid zich prima staande. In 2014-2015 ging de center helemaal los. In 47 wedstrijden scoorde hij 44 goals en verzamelde McDavid maar liefst 120 punten. In Edmonton hadden ze genoeg gezien. Dit talent moest naar Alberta!
ONEERLIJKE VERGELIJKING
Als je als toptalent ’t shirt gaat dragen dat ooit om de schouders van Wayne Gretzky hing, is een vergelijking onvermijdelijk. Toch zullen we dat Connor in dit geval niet aandoen. In z’n eerste seizoen (2015-2016)miste McDavid vanwege een blessure de nodige wedstrijden, maar kwam toch tot 48 punten in 45 wedstrijden. Een gemiddelde van iets meer dan een punt per wedstrijd dus (nu 1.36). Wayne Gretzky scoorde 137 punten in 79 wedstrijden in zijn eerste jaar. Gemiddeld ruim 1.7 punt per wedstrijd.
Jaromir Jagr, de nummer twee op de all-time topscorerslijst, had drie jaar nodig om écht op gang te komen, maar met 149 punten in 1995-1996 deed de Tsjech een aardige inhaalslag. Gretzky zou zijn imposante loopbaan besluiten met 2857 punten in 1487 wedstrijden (1.9 punt gemiddeld per wedstrijd). Met 1921 punten in 1733 wedstrijden (1.1 gemiddeld) noteert Jagr al wat minder buitenaardse cijfers.
STERKE GENERATIE
Om goed vergelijkingsmateriaal te vinden, hoeven we niet eens zo heel ver terug. McDavid had 369 wedstrijden nodig om aan z’n 500 punten te komen. Sidney Crosby had evenveel duels nodig, maar was wel een paar jaar jonger op het moment dat hij deze mijlpaal bereikte. Crosby was in de eerste plaats maanden jonger toen hij debuteerde, hij bleef aanvankelijk vrij van zware blessures en de seizoenen waren “normaal” met 82 wedstrijden.
Statistisch gezien zit er logischerwijs niet veel ruimte tussen de twee. Opvallend is wel dat geen van de twee de Calder Trophy voor Rookie of the Year in de kast heeft staan. Crosby eindigde in 2006 als tweede achter Alex Ovechkin. Tien jaar later moest McDavid Artemi Panarin en Shayne Gostisbehere voor zich dulden.
Ook Ovechkin houdt overigens gelijke tred met McDavid en Crosby. De Rus was, net als McDavid, 24 jaar toen hij de mijlpaal van 500 punten slechtte. Wat Crosby wel voor heeft op zijn “concurrenten” is dat hij als jonge twintiger al zijn eerste Cup te pakken had. Bij Ovechkin werd deze wens een paar jaar geleden pas vervuld. McDavid wacht nog, maar mag zich zonder zich te schamen spiegelen aan Crosby en Ovechkin. Auston Matthews, een generatiegenoot van McDavid, heeft juist zijn 300e wedstrijd achter de rug. Hij had op dat moment 314 punten (1.05 gemiddeld) en dat betekent dat hij ruim onder het gemiddelde van McDavid zit.
MOOI RIJTJE
We weten inmiddels hoe het Crosby en Ovechkin is vergaan. De Canadees staat op drie Stanley Cups, maar kampte ook met de nodige blessures. Ovechkin heeft één Cup in handen gehad, is de dertig ruim gepasseerd, maar is nog altijd een doelpuntenmachine. De Rus kruipt richting de 1300 punten in de NHL. Met dat aantal ging Jarome Iginla na 1554 wedstrijden met pensioen. De voormalig speler van de Flames bezet de 34e plaats op de all-time topscorerslijst. Behoort McDavid rond die positie thuis? In Canada zullen ze hem waarschijnlijk wat hoger inschatten, maar is dat terecht?
Het is in elk geval niet onterecht. Slechts zeven spelers in de geschiedenis van de NHL bereikten de 500 punten met minder wedstrijden achter hun naam. Dat Gretzky (234) het snelst was, zal niemand verbazen. Ook Mario Lemieux (287) was er al binnen 300 wedstrijden. Peter Stastny (322), Mike Bossy (349), Eric Lindros (352), Jari Kurri (356) en Bryan Trottier (362) blijven McDavid ook voor.
Stuk voor stuk grote namen, maar afgezien van Gretzky en Lemieux vinden we geen van hen terug bij de beste tien op de all-time topscorerslijst. Dit had diverse redenen. Zo kwam Stastny vanwege het communisme in Tsjecho-Slowakije pas op latere leeftijd naar Noord-Amerika. De loopbaan van Lindros liep spaak door de vele blessures en Mike Bossy ging al op relatief jonge leeftijd (30) met pensioen.
TOEKOMST
Gretzky had Kurri, Lemieux had Jagr en Trottier en Bossy hadden elkaar. Het helpt om minimaal één teamgenoot te hebben die ook als een malle punten verzameld. Wat dat betreft zit McDavid gebakken met Leon Draisaitl. Vanzelfsprekend moet Connor blessures buiten de deur houden, want op dat gebied zit het Crosby de laatste jaren tegen. Sid bereikte zijn volgende mijlpaal, de 1000 punten, dan ook “pas” in 2017. Hij had daarvoor 757 wedstrijden nodig, maar werd in die jaren al geplaagd door fysiek ongemak. Desondanks waren er slechts 10 spelers eerder bij die grens dan Crosby. Naast de al bekende namen, waarbij die van Lindros nu wegvalt, bleven onder meer ook Marcel Dionne, Guy Lafleur en Steve Yzerman de Penguins-ster voor.
Voor Connor McDavid worden de komende jaren dus cruciaal. De rek is er nog niet uit bij hem, maar een ongeluk zit daarbij ook in een klein hoekje. Het zal voor de sterspeler ook helpen als de Oilers wat minder van hem en Draisaitl afhankelijk worden. Als McDavid zijn huidige gemiddelde (1.36 punt per wedstrijd) vast weet te houden, dan bereikt hij na 735 wedstrijden de grens van 1000 punten. Dat zou net iets sneller zijn dan Steve Yzerman (737). De Red Wings-legende met Nederlandse roots bezet op de all-time topscorerslijst de zevende plek met 1755 punten in 1514 wedstrijden en drie Stanley Cups. Ongetwijfeld zal McDavid nu al zijn krabbel onder een dergelijke carrière zetten.
TOP 5
De twee wedstrijden in Lake Tahoe trokken natuurlijk veel aandacht, maar zij komen later aan bod. In de Top 5 besteden we dit keer onder meer aandacht aan een prachtige assist van Jonathan Huberdeau. Ook komen we twee veteranen tegen. De één, Patrick Kane, is nog altijd ongelooflijk belangrijk voor zijn Blackhawks. Corey Perry wil ook graag belangrijk zijn, maar dat lukt hem maar mondjesmaat. Afgelopen weekend liet de voormalig Duck nog weer eens zien wat hij in zijn mars heeft.
ALEX WENNBERG vs CAROLINA HURRICANES
Statistisch gezien is het niet eens zo bijzonder wat de Florida Panthers doen. Ze scoren niet overdreven veel en defensief is ook bepaald geen Fort Knox. Toch stonden de mannen van Joel Quenneville na de 4-3 zege op Carolina bovenaan in de Central Division. Jonathan Huberdeau scoorde in OT de gamewinner, maar de mooiste actie van de Canadees was deze assist op Alexander Wennberg. Het betekende op dat moment de 2-2. In 2011 werd Huberdeau door zijn huidige werkgever als derde gekozen tijdens de draft. In zijn eerste seizoen (2012-2013) kwam de winger tot 14 goals, maar de laatste drie seizoenen lijkt hij pas echt los. Na deze zege op de Canes stond Huberdeau op 7 goals en 20 punten.
PATRICK KANE vs CAROLINA HURRICANES
De Chicago Blackhawks doen het even verrassend als bewonderenswaardig goed dit seizoen. Jonge jongens als Alex DeBrincat, Pius Suter en Dominik Kubalik presteren prima, maar geen van de jonkies kan tippen aan good old Patrick Kane. Nu z’n maatje Jonathan Toews uit de roulatie is, komt de last op de schouders van Kane terecht, maar de winger is geweldig dit seizoen. Hij is de dertig inmiddels gepasseerd, maar met gemiddeld ruim 22 minuten per wedstrijd speelt hij als een jonge hond. Afgelopen vrijdag liet Kane, tegen de Hurricanes, zijn klasse weer eens zien. Zijn goal bracht Chicago terug in de wedstrijd, maar de Canes gingen uiteindelijk met de twee punten lopen.
KRIS LETANG vs NEW YORK ISLANDERS
Twee goals van Kris Letang hielpen de Pittsburgh Penguins zaterdag voorbij de Islanders. Prachtig voor Letang, maar in dit geval gaat het om de man van de assist. Het is niks nieuws dat Sidney Crosby aan de basis staat van een goal, maar wel als hij dit doet in zijn 1000e wedstrijd. Als Sid The Kid debuteerde Crosby, op 5 oktober 2005, als 18-jarig jochie in de NHL. In de verloren wedstrijd tegen de Devils was hij al in z’n eerste wedstrijd goed voor een assist. Inmiddels is Crosby allang geen Kid meer. De center en captain van de Penguins is in die jaren uitgegroeid tot één van de beste spelers in de NHL. En dan niet alleen van zijn generatie. Er staan 3 Cups achter zijn naam en de nodige individuele prijzen, maar de Canadees zal toch vooral ook z’n gamewinner tijdens de Spelen van 2010 koesteren.
COREY PERRY vs OTTAWA SENATORS
Het verhaal van de oude vos, diens haren en diens streken gaan ook op voor Corey Perry. De aanvaller mag dan niet meer de speler zijn die hij ooit was bij de Ducks, maar afgelopen zondag liet hij weer eens een glimp van zijn klasse zien. De Canadiens konden z’n ingeving goed gebruiken, want er dreigde een vierde nederlaag in vijf wedstrijden. En de tweede in drie duels met de Senators. De actie van Perry zorgde voor evenwicht in het duel, maar dit evenwicht werd in OT weer verstoord door Brady Tkachuk. De Sens wonnen voor de vijfde keer dit seizoen en de Habs bleven op negen zeges staan. In de North Division is de ploeg van Claude Julien inmiddels gezakt naar de vierde plaats.
PIERRE-LUC DUBOIS vs VANCOUVER CANUCKS
We waren hem al bijna vergeten, maar Pierre-Luc Dubois bestaat nog altijd. De aanvaller verruilde een paar weken geleden Columbus voor Winnipeg, maar de eerste wedstrijden wilde het nog niet zo vlotten met de winger. Tegen Calgary en Ottawa kwam hij tot precies 0 shots on goal. In z’n derde duel voor de Jets kwam die beruchte ketchup-theorie weer voor de dag. Dubois schoot in de tweede periode voor het eerst met scherp namens zijn nieuwe werkgever. Er zal een last van zijn schouders gevallen zijn, maar z’n belangrijkste moment moest nog komen. Beide teams scoorden tijdens regulation elk drie keer. De overtime was nog geen halve minuut oud toen Dubois opnieuw zijn neus aan het venster drukte. Z’n tweede van de avond hielp de Jets aan twee punten.
RONDJE LANGS DE DIVISIES
- We beginnen ons rondje dit keer in de West Division. Afgelopen zaterdag stonden daar de Golden Knights en de Avalanche tegenover elkaar. Nu is dat niets opmerkelijks, maar de plaats van handeling was dat zeker wel. De twee favorieten in de divisie bonden bij Lake Tahoe, in de Sierra Nevada, de ijzers onder en dat zorgde voor werkelijk prachtige plaatjes. Dat de NHL even voorbij ging aan het gegeven dat de zon in de tweede helft van februari al flink wat kracht had, was een smet op de feestvreugde, maar het maakte het evenement niet minder mooi. De Avs wonnen, voor de tweede keer in drie wedstrijden, van de Knights. In dezelfde divisie zijn de LA Kings aan een opmars bezig. Zij wonnen de laatste vijf wedstrijden en staan opeens op een gedeelde derde plaats. Anaheim daarentegen verloor de laatste vier en staat laatste.
- Het is een vreemd beeld in de Central Division. De Red Wings sluiten hier de rij, maar dat is niet opmerkelijk. Dat ze maar liefst 8 wedstrijden meer gespeeld hebben dan de nummer voorlaatst Dallas is dat wel. Door corona en de extreme kou van de laatste weken in Texas moeten de Stars in de achtervolging. Ook op sportief vlak, want momenteel staat er een 6-game losing streak achter hun naam. De Panthers gaan met 26 uit 17 aan de leiding, maar de Canes, Blackhawks en Lightning zijn niet ver weg. Hierbij moet wel worden aangetekend dat Chicago drie duels meer in de benen heeft. Columbus, dat de laatste twee wedstrijden verloor, blijft nog een beetje achter. Nashville won de laatste twee juist en is bezig aan een opmars.
- In de North Division heeft Toronto een gaatje van vier punten geslagen met de achtervolgers. Die komen voorlopig niet uit Montreal, want bij de Habs lijkt de schwung er een beetje uit getuige de 3-game losing streak. De Oilers daarentegen wonnen de laatste vier en zijn nu de naaste belager van de Maple Leafs. Ook in Winnipeg gaat het lekker met drie zeges in de laatste vier wedstrijden. De Jets staan derde op drie punten van de Oilers, maar hebben ook drie duels minder gespeeld. Montreal bezet voorlopig die zo belangrijke vierde plaats. Vancouver schakelde vorig seizoen nog zo verrassend de Blues uit in de play-offs, maar moeten nu alle zeilen bijzetten om die überhaupt te halen. De Canucks hebben vier punten minder dan Montreal, maar ook al vijf wedstrijden meer gespeeld.
- Na een 4-game losing streak wonnen de New York Rangers hun laatste twee wedstrijden. Toch was er slecht nieuws voor de Blueshirts, want Artemi Panarin is voorlopig niet beschikbaar. Hij zou jaren geleden in Rusland een meisje hebben mishandeld en die zaak is nu opeens aan het licht gekomen. Panarin hoopt de lucht zo snel mogelijk te klaren. Ondertussen gaan de Penguins vrolijk verder met het winnen van wedstrijden. Ze hebben er nu drie op een rij en bezetten de derde plek in de East Division. Deze wordt nog altijd aangevoerd door de Bruins, die twee punten meer en twee wedstrijden minder hebben dan Washington, dat tweede staat. Met een vijfde plek zouden de Flyers momenteel buiten de boot vallen, maar zij hebben nog wat duels achter de hand. Ze moesten het duel in Lake Tahoe overigens aan Boston laten.
Cover Photo: Jason Franson/The Canadian Press
