NHL 32-in-32 | Winnipeg Jets: Historisch seizoen smaakt logischerwijs naar meer

Op dinsdag 7 oktober (23:00 uur Nederlandse tijd) schieten Chicago Blackhawks en Florida Panthers het seizoen 2025 – 2026 in gang. Het aftellen is begonnen en bij SportAmerika doen we dat traditioneel met onze voorbeschouwingen. De komende 32 dagen nemen we elke dag een team onder de loep in onze 32-in-32 serie. We eindigen op 7 oktober met titelhouder Florida Panthers en vandaag de franchise die zich het voorbije seizoen tot nummer één van het reguliere seizoen kroonde: Winnipeg Jets.

2024 – 2025: IN ALLE OPZICHTEN HISTORISCH

Met het vertrek van Rick Bowness en de aanstelling van Scott Arniel waren de verwachtingen in Winnipeg niet heel hoog. Niet gek als GM Kevin Cheveldayoff na lang beraad een head coach aanstelt, die dertien jaar niet actief is geweest in de NHL. De sceptici werden uiteindelijk keihard de mond gesnoerd.

Winnipeg won veertien van de eerste vijftien wedstrijden en vestigde direct een nieuw NHL-record. Na zestien wedstrijden stond er een 15-1-0 record en verbeterde het een oud record van Ottawa Senators (2007 – 2008), door de eerste veertien wedstrijden er dertien winnend af te sluiten.

Hoewel het gaspedaal nadien wat minder diep werd ingedrukt, bleven de Jets verbazen. Met het ingaan van de 4-Nations break voerde Winnipeg nog altijd de NHL aan, om die vervolgens ook niet meer af te staan. Voor het eerst in de franchise geschiedenis wonnen de Jets niet alleen de Central, maar ook nog eens de Presidents’ Trophy als beste team in de NHL.

BUZZER BEATER IN ST. LOUIS

Als één van de favorieten voor de Stanley Cup gingen de Jets met vol vertrouwen de serie tegen wildcardhouder St. Louis Blues aan. De ploeg van head coach Jim Montgomery was één van de absolute juggernauts in de NHL na de head coach wissel eind november en was under the radar gevaarlijker dan men in het journaille deed voorkomen.

Toch was de beginfase van de serie een kopie van de voorspellingen in Noord-Amerika. Met ogenschijnlijk speels gemak tikten de Jets St. Louis van het kastje naar de muur en nam Winnipeg een comfortabele 2-0 voorsprong in de serie. De Blues waren echter goed wakker geschud en trokken de stand in Game 3 en 4 moeiteloos gelijk (7-2, 5-1).

Nadat Game 5 en 6 ook gelijk werden verdeeld, kwam het op de allesbeslissende Game 7 aan. Een Game 7 die voor altijd in de geheugens van de fans uit St. Louis en Winnipeg gegrift zal staan.

De Blues namen een brutale maar comfortabele 1-3 voorsprong en roken in de derde periode (met nog twee minuten op de klok) al de tweede ronde. Vladislav Namestnikov deed een ultieme duit in het zakje, door iets onder twee minuten de aansluitingstreffer te noteren. Met een opgetrokken muur joegen de Blues alle pucks uit de eigen zone in het restant, maar zwichtten met nog anderhalve seconde (!) op de klok alsnog. Een afgeslagen puck kwam voor de stick van Cole Perfetti, die met de gelijkmaker een orkaan van geluid vanaf de tribunes deed neerdalen.

De overtime winner van Adam Lowry betekende een tweede ronde tegen divisiegenoot Dallas Stars. De Texanen waren met onder meer Mikko Rantanen tot de tanden toe bewapend en was er vanaf Game 1 geen kruid tegen de groene juggernaut gewassen. Mede een haperende Hellebuyck resulteerde uiteindelijk in een 4-2 nederlaag.

AANVALLEND TOP, MAAR NIET HET PARADEPAARDJE

Hoe gek het ook moge klinken, maar de kracht van dit Winnipeg lag niet bij de forwards. De vier lijnen presteerden met name in de eerste maanden ver boven verwachting en was dit vooral terug te zien in de onderliggende statistieken. Natuurlijk was de powerplay met 28.9% de beste in de NHL, maar de PP xGF/60 leverde ‘slechts’ een twaalfde plaats op. Ook de GF/G en xGF/G lagen redelijk ver uit elkaar.

Toch hadden de Jets de zaken uitstekend op orde. Met career best seizoenen voor onder meer Kyle ConnorMark ScheifeleNikolaj Ehlers en Gabriel Vilardi was er op sommige momenten geen houden aan. Connor (97) voerde het pak aan en flirtte lange tijd met de grens van honderd punten en was lijngenoot Scheifele met 87 punten eveneens lights out.

Hoewel Scheifele, Vilardi — die het voorbije offseason een vernieuwd zesjarig contract tekende — en ook Cole Perfetti allen in een sleutelrol actief zullen blijven in Winnipeg, hebben de Jets behoorlijk wat verlies moeten slikken. Superster Nikolaj Ehlers had na tien seizoenen Winnipeg als Free Agent de mogelijkheid om Canada te verlaten en tekende op 3 juli een zesjarig contract bij Carolina Hurricanes ($8.5 x 6). Mason Appleton vertrok op zijn beurt naar Detroit Red Wings en is face-shot komiek Brandon Tanev vanaf heden een Utah Mammoth.

JONATHAN TOEWS EINDELIJK EEN JET

Om het verlies van de 29-jarige Deen op te vangen, hengelde GM Kevin Cheveldayoff Gustav Nyquist en hometown kid Jonathan Toews binnen. Aan ervaring geen gebrek bij de heren (36 en 37 jaar) en is het met name uitkijken naar de terugkeer van Toews in de NHL. De Chicago-legende speelde in april 2023 voor het laatst in de NHL en heeft na 2,5 jaar van malaise en herstel een contract bij zijn jeugdliefde getekend.

Met in het achterhoofd de afwezigheid van captain Adam Lowry (heupoperatie), zou Toews zich (mits fit) zomaar tot een belangrijke schakel kunnen opwerken. Op de vierde lijn verwelkomt Winnipeg Tanner Pearson en Cole Koepke. Pearson was het voorbije seizoen erg belangrijk voor de diepte in Vegas en Koepke op zijn beurt in Boston.

VINTAGE MORRISEY, VINTAGE HELLEBUYCK

Hoe erg de aanvallende linies op sommige momenten ook excelleerden, de echte kracht van de Canadezen ligt nog altijd achterop. Natuurlijk kunnen we dan niet om goalie Connor Hellebuyck heen. Het winnen van de Vezina Trophy werd het voorbije seizoen een A-B-C’tje na het beste reguliere seizoen uit zijn carrière. Met name in de categorie xGSA prijkte de naam van Hellebuyck op eenzame hoogte. Zijn eindtotaal van 49.48 was maar liefst twintig (!) punten hoger dan nummer twee Anthony Stolarz. Om nog maar te zwijgen over zijn sv% en GAA.

Toch had de blauwe lijn eveneens een ijzersterk seizoen achter de rug. Een 2.32 GA/G was goed voor een tweede plaats in de eindrangschikking en de xGA/60 was de zesde beste in de NHL. Hoewel de penalty-kill average was, was er geen houden aan in de eigen zone. Nagenoeg de gehele blauwe lijn eindigde boven de 2.0 in GAR en dat was in de voorbije dertig jaar slechts drie keer eerder voorgekomen in de NHL.

Centraal in het middelpunt van de defensieve feestvreugde was (andermaal) Josh Morrissey. In de eerste maanden van het seizoen was de blue-liner één van de meest impactvolle spelers in de NHL en eindigt na 82 wedstrijden op een eindtotaal van 62 punten. Traditiegetrouw neemt ook komend seizoen Dylan DeMelo naast hem aan zijn zijde plaats, die sinds zijn komst vanuit Ottawa in 2020 een steeds belangrijkere rol binnen het roster vervult.

Grootste pijnpunt bij de start van het seizoen is de afwezigheid van Dylan Samberg. De 26-jarige Amerikaan mist de eerste twee maanden van het seizoen en zal daarmee niet een (gouden) duo vormen met Neal Pionk. Het ligt in de lijn der verwachting dat de ‘Samberg-rol’ door Haydn Fleury, Luke Schenn of Logan Stanley zal worden ingevuld.

VERWACHTING: STAPJE TERUG, MAAR NOG ALTIJD GEVAARLIJK

Dat Winnipeg Jets er aan het einde van het seizoen 2024 – 2025 met de Presidents’ Trophy vandoor zou gaan, had zelfs de meest doorgewinterde fan uit Manitoba niet voor mogelijk gehouden. Head coach Scott Arniel logenstrafte alle speculaties en deed een serieuze gooi naar de Jack Adams Award.

Hoewel de Jets ook komend seizoen een serieuze gooi doen naar een 100+ seizoen, zijn ze niet de topfavoriet voor het winnen van de Presidents’ Trophy. Zonder de vertrokken Nikolaj Ehlers zijn de Jets nog altijd sneaky diep en hebben ze hands down één van de beste blue-lines en uiteraard de beste goalie in de NHL.

Ook voor Winnipeg geldt het gegeven dat ze tegen een ijzersterke Central Division moeten opboksen. Ze zullen over 82 wedstrijden het vuur niet aan de schenen van Dallas Stars en Colorado Avalanche leggen, maar ook komend seizoen is er play-off ijshockey in Winnipeg.

Cover photo: Jonathan Kozub / NHLI

Dennis Bakker
Dennis Bakker
Honkbal en ijshockey zijn de sporten waar zijn hart sneller van gaat kloppen. Heeft na MLB ‘99 en NHL ‘00 op de PS1 Chicago als sportstad geadopteerd. Go White Sox, Blackhawks, Bears en Bulls! Heeft daarnaast bovengemiddelde liefde voor Colorado Rockies, Winnipeg Jets en Vancouver Canucks en schaamt zich hier niet voor!

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen