2021 NFL Draft TE Prospects: Hunter Long, Kenny Yeboah en de rest

Nu het reguliere seizoen voorbij is gaat de focus langzamerhand weer op de NFL Draft. En dus zijn er prospects om te bespreken. De komende twee maanden gaat elke positie onder de loep genomen worden. De op papier grootste talenten worden besproken, waarna de rest van de class kort wordt doorgenomen. Week vier staat in het teken van de TE’s, die dit jaar een stuk beter voor de dag komen dan de voorgaande jaren. We sluiten de TE-week af met Hunter Long, Kenny Yeboah en de rest van de 2021 NFL TE class.


HUNTER LONG VS KENNY YEBOAH


HUNTER LONG: FANTASTISCHE RECEIVER MET GELIMITEERD ATLETISCH VERMOGEN

Hunter Long was de TE die in 2020 het meeste gezocht werd door zijn QB. Geen enkele TE kwam in de buurt van zijn 89 targets, wat hem 57 catches opleverde. Long is een ervaren receiving TE met prima snelheid en een goed ontwikkelde route tree. Long is tevens een prima route runner, die echter wordt gelimiteerd door zijn atletisch vermogen. Dat is er namelijk bijna niet en is ook meteen de reden dat hij niet in de buurt van de top 3 TE’s in deze draft staat. Daarnaast mist long pure explosiviteit om vanaf de LoS de verdediging te verrassen of verdedigers te verslaan. Zijn geringe atletisch vermogen limiteert ook zijn yards na de catch.

Maar: Long is zeker niet alleen een receiving TE. Ondanks dat hij misschien nog wat lichaamskracht kan toevoegen, is de techniek en de welwillendheid om zowel in de run als in de passing game te blocken aanwezig. Op pure kracht wil hij nog wel eens verslagen worden, waardoor hij er soms op film kansloos uit ziet. Dit is alles behalve waar.

Kortom: Long is een prima receiving TE die ingezet kan worden als pass en run blocker, maar zijn potentie wordt (en is misschien al) gelimiteerd door het missen van explosiviteit en atletisch vermogen. Zeker ten opzichte van de TE’s die we in de vorige artikelen van deze week hebben geanalyseerd.

KENNY YEBOAH: EEN ALLROUND WAPEN MET MAAR EEN JAAR AAN PRODUCTIE

Dat Kenny Yeboah vorig jaar achter Kyle Pitts een van de beste TE was van het college football, is een feit. Toen Yeboah na drie jaar Temple de overstap maakte naar Ole Miss, hadden weinig mensen de productie van 2020 verwacht. Yeboah, die natuurlijk ook profiteerde van een uitstekende QB, stelde echter niet teleur.

Yeboah is een allround TE die vooral zijn waarde heeft als allround wapen in de passing game. Hij stond in de slot, in het backfield, naast de OL en soms zelfs als FB opgesteld en was vanuit al die posities productief. Wat dat betreft lijkt hij veel op Brevin Jordan. Yeboah kon geen geavanceerde route tree laten zien, maar al zijn tools lijken te wijzen naar een goede route runner. Ook op NFL-niveau.

Toch moet Yeboah, om ook op NFL-niveau succesvol te zijn, een betere run blocker worden. Voor een TE is hij al prima in pass protection, maar zijn run blocking (zeker met zijn atletisch vermogen) moet echt nog wel beter. En de grote vraag is natuurlijk vooral: was het ene seizoen productie bij Ole Miss (met een goede QB in een goede offense) een fluke of is dit daadwerkelijk het niveau dat Yeboah ook op NFL-niveau kan halen?


OVERIGE TE CLASS


TONY POLJAN

Tony Poljan is een apart verhaal. Zijn eerste twee jaar in college (bij Central Michigan) was hij een QB. Dit bleek hem echter niet zo goed af te gaan, terwijl hij ook een flinke groeispurt maakte. Daardoor werd hij tijdens zijn derde jaar een TE. Met succes. Poljan mist de pure snelheid, explosiviteit en wenbaarheid, maar is als receiver wel een prima optie. Hij kan routes rennen, run blocken en is te vertrouwen in pass protection. Je krijgt met Poljan dus geen extreem talent, maar wel een TE die eigenlijk alles een beetje kan. En zulke TE’s zijn zeer waardevol. Dus als je straks een TE van 2.00 meter op een NLF-veld ziet rondlopen: dat is Poljan.

MATT BUSHMAN EN TRE MCKITTY

Dan twee spelers die qua talent meekunnen met de drie beste TE’s van deze draft class, maar vanwege hun recente blessures toch lager staan. Vooral Matt Bushman heeft een paar jaar bij BYU al bewezen een elite receiving TE te zijn. Hij mist weliswaar wat lengte en is (ondanks dat hij steeds beter wordt) geen NFL-waardige run of pass blocker, maar zijn route running, snelheid en explosiviteit zijn elite voor een TE. Daarnaast zijn zijn ball skills fantastisch en kan hij als TE ook een deep threat zijn. Het probleem is: hij komt van een ACL-blessure af, iets wat (zeker voor een speler met zijn speelstijl) nogal wat impact kan hebben. De vraag is dus: hoe keert hij terug van zo’n blessure?

Tre McKitty is eigenlijk een kopie van Bushman als het aankomt op zijn verhaal in college. Het voordeel wat hij echter heeft, is dat hij al een jaar is herstelt van zijn blessure. Het nadeel is dat er bij Georgia al tape is van hem na zijn blessure. En dat was alles behalve overtuigend. Daarnaast heeft hij, in tegenstelling tot Bushman, al wat meer blessures gehad.

Toch is het talent, zeker als je zijn Florida State tape bekijkt, echt wel aanwezig. McKitty is een veelzijdige receiving TE die zowel vanuit het backfield als vanuit de slot kan komen en daarnaast ook de LoS positie naast de OL in kan nemen. Hij is tevens een veel betere blocker dan Bushman, zeker in de running game. Zijn techniek is alles behalve verfijnt en foutloos, maar wel verder dan Bushman. Toch zullen de blessures ook bij hem grote vraagtekens bij hem veroorzaken.

OVERIGE OPTIES

TOMMY TREMBLE EN MILLER FORRISTALL

Tremble en Forristall lijken enorm op elkaar. Beide spelers zijn vooropgesteld blocking TE’s. Dit is de rol die ze, beide met succes, tijdens hun periode in college hebben ingevuld. Samen met Tony Poljan complimenteren zij de top drie als het gaat om blocking TE’s. Bij beide spelers is er echter veel meer potentie in de passing game dan bij Poljan. Forristall heeft dit bij Alabama al een beetje laten zien, terwijl Tremble bij Notre Dame vooral met concurrentie in de passing game te maken had en vooral bezig was met blocken.

Forristall heeft zijn route tree al iets verder ontwikkeld en is qua allround wapen al wat beter in te zetten dan Tremble. Tremble heeft echte alle tools om in de NFL ook een prima catching TE te worden. Hij heeft nog flinke stappen te maken, maar zijn statistieken in college vertellen niet het hele beeld als het aankomt op zijn kwaliteiten als pass catcher. Hij heeft ten opzichte van Forristall in ieder geval al beter ball skills. Beide hebben in de NFL dus ruimte om te groeien als pass catcher, terwijl hun blocking skills al ruim op NFL-niveau zitten. Zeker Tremble heeft naast zijn al fantastische blocking de potentie om een van de betere TE’s in deze draft class te worden.

NOAH GRAY EN QUINTEN MORRIS

Noah Gray heeft bij de Blue Devils te maken gehad met een paar factoren waardoor hij zijn potentie als TE niet helemaal heeft kunnen tonen. Ten eerste waren de Blue Devils echt een hele matige ploeg. Daarnaast ontbrak het bij Gray aan consistentie en was hij tevens geen echte deep threat te noemen. Zijn short en midrange game waren daarentegen prima en consistent. Gray is verder een prima route runner en een speler met genoeg atletisch vermogen om na de catch nog wat extra yards op te pikken. Daarnaast heeft hij ook al laten zien multifunctioneel te zijn en prima te kunnen blocken in de run game. Hij zal echter wel wat spiermassa moeten toevoegen om op NFL-niveau mee te kunnen. In pass protection zal hij in de NFL in ieder geval geen functie gaan hebben.

Quinten Morris zit ongeveer in dezelfde situatie. Hij is wat minder snel, explosief en atletisch als Gray, maar zijn route running en kwaliteiten als pass catcher zijn prima. Daarnaast draagt hij zijn steentje in de running game al meer dan bij. Zijn pass protection is, net zoals bij Gray, dramatisch en heel erg multi-inzetbaar is hij (in tegenstelling tot Gray) niet. Daarnaast heeft hij mede dankzij zijn explosiviteit ook moeite om los te komen van receivers en echt seperation te creëren. Voor beide spelers is er dus nog veel ruimte voor verbetering.

SPORTAM TE RANKINGS

*De draft-posities naast de namen zijn de draft-posities die hun spelerswaarde volgens SportAm zouden weergeven. Dit zijn dus NIET de posities waarop wij denken dat ze gedraft gaan worden, maar puur het gebied waar de speler qua kwaliteit het beste zijn waarde vertegenwoordigd.

Photo: MICHAEL DWYER/ASSOCIATED PRESS

Lars Leeftink
Lars Leeftink
Adjunct-hoofdredacteur, eindredacteur voor de NBA en college football/basketbal en terug te vinden in 3000 SportAmerika podcasts. Heeft de Amerikaanse sporten leren kennen via videogames. Volgt sindsdien bijna alle Amerikaanse sporten. De NFL en NBA Draft zijn mijn jaarlijkse guilty pleasure.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen