Nu het reguliere seizoen voorbij is gaat de focus langzamerhand weer op de NFL Draft. En dus zijn er prospects om te bespreken. De komende twee maanden gaat elke positie onder de loep genomen worden. De op papier grootste talenten worden besproken, waarna de rest van de class kort wordt doorgenomen. En zoals dat hoort beginnen we deze week met de belangrijkste positie: Quarterback. We sluiten de QB-week af met Mac Jones, Kyle Trask en de overige QB’s van de aankomende draft.
MAC JONES VS KYLE TRASK
Mac Jones: elite pocket passer met gelimiteerde mobiliteit en ervaring als starter
Misschien wel de beste pocket passer in deze draft class, minimaal op het niveau van Trevor Lawrence. Wat Mac Jones afgelopen seizoen (onder meer 77% completion percentage na 402 attempts) liet zien overtrof ieders verwachting. Dat Jones qua armtalent in de buurt of zelfs gelijkwaardig is aan Lawrence, is een feit. Dat de statistieken van Mac Jones afgelopen seizoen beter waren dan die van Lawrence (ook nog eens in de SEC, de sterkste conference in college football), is ook een feit.
Tevens heeft hij dat wat Lawrence ook heeft: de enorme kalmte om in wat voor situatie (en op welk podium) dan ook te presteren en de offense uit te voeren. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Mac Jones een snellere release heeft dan Lawrence en daardoor de quick game beter uit kan voeren, ook op NFL-niveau. En toch komt Mac Jones niet in de buurt van de draft hype rondom Lawrence. De vraag is dan: waarom?
Eigenlijk heel simpel. Ten eerste is Jones (ondanks dat hij kleiner is) niet zo heel erg mobiel. Hij is geen threat in de run game zoals Lawrence dat met zijn giraffebenen wel is. Daarnaast is Lawrence een flink stuk groter dan Mac Jones (1.90 vs 1.98) en heeft Lawrence drie jaar enorm stabiel gepresteerd. Mac Jones heeft alleen het afgelopen seizoen als starter laten zien echt een elite QB te zijn. NFL-teams geven vaak de voorkeur aan spelers die al een langere tijd op een hoog en stabiel niveau presteren. Tot slot is Mac Jones als passer on the move ook niet enorm consistent. Omdat hij een fantastische OL voor zijn neus had bij Alabama was dit niet nodig en leverde het geen problemen op, maar elite is hij op dat vlak allerminst.
Kortom: Mac Jones is een plug-en-play NFL-starter voor een teams zoals de Bears die (op een goedkope manier) een QB zoeken. Hij is op zijn best wanneer hij achter een sterke OL de offense kan uitvoeren als pocket passer. Denk aan een Big Ben of Philip Rivers. Mac Jones is echter alles behalve de QB in deze draft class met de meest potentie en pure talent.
Kyle Trask: pocket passer met effectieve mobiliteit en veel verbeterpunten
Kyle Trask heeft veel overeenkomsten met Mac Jones. Ook Kyle Trask is een pocket passer, niet op zijn best als hij on the move moet gooien en heeft gelimiteerde mobiliteit. Er zijn echter een paar (zowel positieve als negatieve) verschillen tussen de twee. Kyle Trask is langer (1.90 vs 1.96), heeft al effectieve mobiliteit (iets wat Mac Jones nog moet leren), heeft qua speeltijd veel meer ervaring en heeft meer puur armtalent (zeker qua kracht en gevoel).
Toch krijgt Kyle Trask, in tegenstelling tot Mac Jones, minder first round draft hype. De reden hiervoor: Recency bias. Daar waar Mac Jones ook tijdens de CFB playoffs bleef domineren en uiteindelijk kampioen werd met Alabama, sloot Kyle Trask zijn seizoen af met een nederlaag vs Alabama en een dramatische bowl game loss vs Oklahoma (onder meer 3 interceptions). Kyle Trask is daarnaast niet zo’n complete passer als dat Mac Jones is. Trask excelleert in midrange en diepe ballen (vanwege zijn armkracht en gevoel voor plaatsing) en is een master in wheel routes.
Hij is echter nog te inconsistent als het aankomt op zowel deze lange ballen als de korte passes. Daarnaast is Trask ten opzichte van Mac Jones nog veel te statisch in de pocket. Mac Jones is een pocket master als het aankomt op movement. Trask is op dit gebied ook nog inconsistent. Kortom: Mac Jones is momenteel niet per se beter, maar wel completer en consistenter dan Kyle Trask.
De vraag die dan rest is: wie is de betere QB? Kyle Trask heeft de perfecte lichaamsbouw en het armtalent. Met goede coaching kunnen zijn inconsistente punten (pocket mobiliteit en short passes) aangepakt worden en kan Trask een zeer soliede QB worden. Mac Jones is al veel meer een starter die qua ontwikkeling zijn piek wel bereikt lijkt te hebben. Aan NFL-teams om te kiezen tussen het heden (Mac Jones) en de toekomst (Kyle Trask).
OVERIGE QB CLASS
Nu de zes kanshebbers op een plek in de eerste ronde besproken zijn, is het wel zo fair om de rest van de QB class ook wat aandacht te geven. De eerste twee namen die waarschijnlijk achter deze zes als eerst genoemd gaan worden, zijn die van Kellen Mond en Jamie Newman. Jamie Newman heeft, samen met Kyle Trask, misschien wel de beste arm van deze QB class. Het probleem is alleen: de beste man weet zich er geen raad mee. Hij is veel te inconsistent en heeft daarnaast tevens een jaar lang niet gespeeld. Zijn lichaamsbouw is perfect voor de NFL, aan zijn armtalent ligt het niet en hij is meer dan prima op midrange en short passes. Hij gooit alleen enorm veel (risicovolle) lange ballen… en incompletions/interceptions. Kort samengevat: hij kan een lange versie van Russell Wilson worden…. of de nieuwe Jameis Winston.
Kellen Mond
Kellen Mond heeft van alle QB’s die tot nu toe besproken zijn de meeste ervaring. Vier jaar lang was hij de starter bij Texas A&M en elk jaar weer verbeterde hij zichzelf. Hij heeft het ideale lichaam voor een NFL QB, is mobiel en excelleert in het maken van snelle beslissingen. Hij heeft echter niet per se de sterkste arm en is net zoals Trask nog iets te statisch in de pocket (zeker voor iemand die zo mobiel is als Mond). Als hij die twee punten aan kan pakken en daarnaast nog een schepje bovenop zijn consistentie kan doen, dan kan Mond uitgroeien tot een stabiele NFL-starter.
Davis Mills
Dan is er nog Davis Mills, waar opvallend weinig over gepraat wordt. Mills zit een beetje tussen Newman en Mond in. In tegenstelling tot Newman weet Mills al veel beter waar hij mee bezig is en hoe hij zijn arm als wapen kan gebruiken. Hij doorloopt zijn reads goed, is kalm en voelt pressures goed aankomen. Mills heeft daarnaast functionele mobiliteit en neemt meestal goede en snelle beslissingen. Hij heeft, in tegenstelling tot Mond, nog wel wat consistentie-problemen. Het gaat hierbij dan vooral om ball placement en zijn pocket mobility. Hij is vaak nog te statisch, ongeveer vergelijkbaar met de situatie van Kyle Trask. Mills heeft talent en football-IQ te over, maar ook wel zijn flaws.
DE OVERIGE OPTIES
Tot slot nog een paar andere namen die vanaf de vijfde ronde of later (of als FA) in beeld zullen komen en een goede kans hebben op een rol als back-up of als laatbloeier. Ian Book is een ervaren pocket maestro puur sang (ongelooflijk lastig om te sacken en vind altijd een oplossing) met en snelle release en een heel hoog football IQ. Hij heeft echter amper tot geen deep ball, was niet zo goede tegen goede teams in college en beschikt niet per se over extreem veel talent.
In dezelfde categorie past Sam Ehlinger. Hij is, net zoals Book, niet de grootste maar wel extreem goed in het ontwijken van fysieke problemen (zoals sacks) en heeft tevens prima mobiliteit. Hij heeft een fantastische arm waarmee hij bijna alle passes kan gooien, maar mist alleen nog de consistentie als pocket passer en maakt nog te vaak hele rare (en verkeerde) reads en beslissingen.
Shane Buechele en Brady White
Dan twee niet zo lange QB’s: Shane Buechele (1.86) en Brady White (1.90). Beide speelde de afgelopen jaren in de American Athletic Conference en hebben flink wat ervaring qua speelminuten. Beide QB’s zijn gedurende hun carrière steeds beter geworden en beschikken tevens over goede short en midrange armtalent. Brady White is effectief in een offense waarin het tempo hoog ligt, maar noteerde ook enorm veel foute beslissingen en veel turnovers. Dit is gedurende zijn carrière niet beter geworden. Daarnaast is hij ook niet fantastisch onder druk en speelde hij aardig in een conference waar defense niet de hoogste prioriteit en kwaliteit is.
Shane Buechele heeft veel overeenkomsten met White. Buechele maakt misschien wat minder foute beslissingen en doorloopt zijn routes en reads wat beter, maar ook hij mist pure armkracht en is op zijn best in een fast pace offense gebaseerd op ritme. Deze eenzijdigheid is meestal geen goed teken als het aankomt op de kwaliteiten van de QB zelf.
Feleipe Franks
Tot slot nog een verhaal apart: Feleipe Franks. De ex-Florida QB presteerde bij de Gators niet per se heel erg fantastisch en vertrok naar Arkansas omdat hij was verslagen door de eerder besproken Kyle Trask. Afgelopen seizoen liet hij bij Arkansas echter dingen zien die niemand eerder van hem had gezien. Hij heeft het perfecte lichaam voor een NFL QB, heeft een kanon van een arm, maakt op fantastische wijze (misschien wel als beste in deze QB class) gebruik van zijn lichaam en pump fakes en is een goede passer on the move (wat duidt op mobiliteit). Franks is echter nog steeds niet snel genoeg in het lezen van zijn reads en heeft tevens maar een jaar echt op fantastisch niveau gepresteerd. En hier geven NFL-teams zelden de voorkeur aan.
SPORTAM QB RANKING
* De draft-posities naast de namen zijn de draft-posities die hun spelerswaarde volgens SportAm zouden weergeven. Dit zijn dus NIET de posities waarop wij denken dat ze gedraft gaan worden, maar puur het gebied waar de speler qua kwaliteit het beste zijn waarde vertegenwoordigd.
(Photo: Mark J. Rebilas-USA TODAY Sports)
