Met het seizoen 2017 in de boeken en het off-season onderweg, werpen we een blik in de achteruitkijkspiegel van het Major League-jaar. In volgorde van de draft, van slechtste team naar het beste, kijken we terug op het seizoen van de 30 verschillende Major League-organisaties. Vandaag in deel 16: Kansas City Royals.
NOG ÉÉN KEER MET DE OUDE GARDE, MAAR ZONDER YORDANO
Aan het eind van 2016 was het eigenlijk al duidelijk dat de harde kern van de Royals voor het laatste seizoen in poederblauw zou spelen. Eric Hosmer, Alcides Escobar, Mike Moustakas en Lorenzo Cain, de gezichten van de afgelopen succesjaren in Missouri, gingen hun laatste contractjaar in. Gezien hun staat van dienst en de bijkomende salarisverhogingen, lag het bij voorbaat al niet in de lijn der verwachting dat de relatief kleine markt in KC hun financiële eisen zou kunnen inwilligen.
— SPORTAMERIKA 30-IN-30 PREVIEW 2017: KANSAS CITY ROYALS
Dat de ploeg het voortaan ook zonder ace Yordano Ventura zou moeten doen, had niemand voorspeld. De 25-jarige sterwerper kwam in het off-season bij een auto-ongeluk op de Dominicaanse Republiek om het leven. De start van het seizoen stond dan ook in het teken van de flamboyante pitcher.
DERDE PLAATS
Zonder Ventura, maar met de andere vaste kern, moest het dus nog één keer gebeuren. Helaas wisten de Royals geen laatste kunststukje uit te halen. De club begon dramatisch aan het seizoen en wist de eerste maand niet te boven te komen. Met behoorlijk wat off-the-field-issues en een aantal onverklaarbare dips bij sterren van weleer, zat er niet meer in dan een 80-82 record en een derde plaats in de AL Central.
WAT GING GOED IN 2017?
WILDCARD
Er ging eigenlijk heel weinig echt goed in Kansas City in 2017. Het was, afgezien van de maand april, nooit heel slecht wat de Royals lieten zien, maar er werd ook zelden enorm goed honkbal op het veld gelegd. Winst in de divisie was dan ook nooit echt mogelijk voor de Royals. Toch deed KC genoeg mee in de Wild Card om in de week voorafgaand aan de Trade Deadline een handvol moves te maken. De tweeënhalf duels die de club voorstond op Tampa Bay waren voor GM Dayton Moore genoeg om zijn ploeg te versterken.
Werpers Trevor Cahill, Brandon Maurer en Ryan Buchter werden opgehaald in San Diego, in ruil voor Travis Wood, Matt Strahm, Esteury Ruiz en cash. Ook kwam een bekend gezicht terug op het oude nest: Melky Cabrera werd voor twee Minor League-werpers overgenomen van de White Sox. Met een influx aan talent, vooral op pitchersgebied, wilden de Royals vol voor de WildCard gaan.
Helaas pakten niet alle moves even goed uit. Trevor Cahill, die met een 3.69 ERA overkwam uit Californië, werd aan stukken geslagen. Voor de Royals noteerde hij een 8.22 ERA in 23 wedstrijden. Brandon Maurer had een ERA van 8.10 in Missouri (26 duels). Melky en Buchter deden het iets beter, maar het was ruimschoots onvoldoende om serieus mee te blijven doen in de Wild Card.
Was er dan niets om blij van te worden? Jawel, in de vorm van een relatief onbekende infielder.
WHIT MERRIFIELD
De 28-jarige tweede honkman Whit Merrifield brak in 2016 al redelijk door, maar presteerde in 2017 zo mogelijk nog beter. Merrifield behoorde tot de beste tweedehonkmensen in de league. Hij eindigde op de zevende plek in slaggemiddelde en RBI’s, negende in OPS en doubles, zesde in Runs en tweede in gestolen honken.
Hoewel de Royals hebben aangegeven dat Merrifield niet untouchable is als het op trades aankomt, lijkt hij wel een bouwsteen voor de directe toekomst. Met het vertrek van de overige gezichten van de club, is Merrifield een prima alternatief als fan favorite.
MOUSTAKAS, GORDON VERBREKEN RECORDS
Twee hoogtepunten in dit verder weinig enerverende Royals-seizoen, waren het verbreken van twee homerunrecords door Royals-hitters. In een seizoen geregeerd door de homerun, lag het wel in de lijn der verwachting dat een aantal records zou sneuvelen. Ook het cumulatieve MLB-record ging er dan ook aan en het was een Royal die het record verbrak.
Alex Gordon, die verder een dramatisch seizoen doormaakte, sloeg twaalf dagen voor het einde van het seizoen de 5.694e homerun van het seizoen in de Majors. Hij deed dit tegen de Toronto Blue Jays.
Een paar dagen later presteerde Mike Moustakas het om het 32-jaar oude clubrecord van Steve Balboni uit de boeken te slaan. Een week voor het einde van het seizoen sloeg ‘Moose’ zijn 37e homerun van het seizoen, waarmee Balboni’s totaal werd gepasseerd. Dat het oude record het laagste was van alle franchises in de league, zullen we maar even vergeten.
WAT GING FOUT IN 2017?
DE AANVAL, OF HET GEBREK DAARAAN
De Royals-offense, in het verleden toch goed voor de uitdrukking Kansas City Special, had het in 2017 ontluisterend zwaar. Vooral in april hadden de knuppels enorme moeite met op gang komen. De club verloor 14 van de eerste 21 wedstrijden, wat vooral te wijten was aan het gemiddelde van 2.7 runs per wedstrijd die de club scoorde. In een seizoen waarin power en homeruns bijna dagelijks het honkbalnieuws haalden, bleven de Royals structureel onderpresteren.
Natuurlijk, KC speelt zijn thuiswedstrijden in Kauffman Stadium, een notoir pitcherspark. Toch zagen ook de Royals hun homerun-output dit jaar groeien. Sterker nog, met 193 stuks zetten ze een nieuwe clubrecord in de boeken (88 in thuiswedstrijden). Desondanks daalde het aantal gescoorde runs. Beter gezegd: kelderde het aantal runs. 2017 was KC’s slechtste seizoen sinds 2009 op het gebied van scoren.
ZWART GAT
Dan waren daar nog de zwarte gaten in de line-up. Alex Gordon, Alcides Escobar en Brandon Moss draaiden dieptrieste seizoenen. Mede door hun gebrekkige prestaties stonden de Royals als team keihard onderaan in de OPS-lijst voor korte stop, outfield en aangewezen slagman. Vergeet ook niet Salvador Perez, die een fenomenale eerste helft van het seizoen (.850 OPS) opnieuw opvolgde met een abominabele tweede (.575 OPS).
Het was, alles bij elkaar genomen, een aanval waar geen pitching-staff tegenop kon werpen. Dat deden de Royals-pitchers dus ook niet.
PITCHING.. UGH
Tsja, er is niet veel van je starting pitching te verwachten zonder echte ace. Wanneer de enige werper die in de buurt zou kunnen komen, Danny Duffy, dan ook nog geblesseerd raakt (en later opgepakt wordt voor rijden met dank op), is het einde zoek. Zelfs de zo betrouwbare Kansas City-bullpen uit het verleden was geen schim van wat ‘ie was. Kelvin Herrera was, als nieuwe closer, niet goed genoeg (en langdurig geblesseerd). Hetzelfde ging op voor Joakim Soria, terwijl Trevor Cahill gewoon slecht was.
Was het dan allemaal huilen? Nee, Jason Vargas zorgde voor een klein lichtpuntje gedurende de eerste maanden van het seizoen. Na langslepende blessures keerde Vargas terug op het hoogste niveau. Ondanks een gebrek aan echte stuff deed hij het prima.
WAT BRENGT 2018?
EINDE VAN EEN TIJDPERK
Met het treurige seizoen eindigde ook een tijdperk voor de Royals. Het team dat een decennium geleden aan een rebuild begon die in een titel en meerdere supersterren resulteerde, houdt op te bestaan. Mike Moustakas, Eric Hosmer, Alcides Escobar en Lorenzo Cain zijn Free Agents. Hun terugkeer lijkt niet aan de orde, dus Kansas City nam aan het einde van het seizoen afscheid van het succeskwartet.
Met het afscheid van ‘Hos’, ‘Lo-Cain’, ‘Esky’ en ‘Moose’, begint voor de fans in KC de weg naar een nieuwe toekomst. Misschien — wie weet — op weg naar nieuwe successen.
(Top photo: Tom Szczerbowski/Getty Images)
