Richie Palacios maakte deze week even pas op de plaats, maar dat gold zeker niet voor Ceddanne Rafaela. Het veelzijdige talent lijkt zich langzaam maar zeker tussen de gevestigde orde te spelen en wordt omarmt door de fans. Xander Bogaerts kent dat gevoel in Boston, maar in San Diego loopt het nog niet zoals gewenst. Deze week zagen we echter de oude, vertrouwde Bogey weer op het veld. Zijn week en die van de overige Team Kingdom-spelers heeft SportAmerika voor je samengevat in deze Dutch Watch.
OZZIE ALBIES (2B, Atlanta Braves)
498 AB, 133 H, 78 R, 29 HR, 91 RBI, .267 BA, .325 OBP, .500 SLG, .825 OPS
De Atlanta Braves komen steeds dichter bij het punt dat ze hun volgende divisietitel mogen gaan vieren. Met de kwaliteiten die ze hebben, ligt de lat vanzelfsprekend veel hoger dan dat. De Braves gaan voor het allerhoogste en de weg naar die top loopt mogelijkerwijs via Los Angeles. Afgelopen weekend kregen de fans een voorproefje van wat zomaar de NLCS kan worden. Ozzie Albies maakte in LA tegen de Dodgers ook zijn opwachting, al zijn ze wel voorzichtig met de tweedehonkman. Het was voor Atlanta een week van uitersten, want na het bezoek aan LA keerden ze huiswaarts voor een serie tegen de teleurstellende Cardinals.
Nadat Ronald Acuna Jr. de show stal in de eerste wedstrijd mocht Ozzie Albies in de tweede ontmoeting voor het eerst in deze serie minuten maken. De Braves wonnen ook dat duel en Albies was verantwoordelijk voor één van de zes runs die de ploeg scoorde. Zijn single in de vijfde inning werd door Marcell Ozuna omgezet in een run. In de met 4-2 gewonnen derde wedstrijd was Albies 2-for-4 in zijn at-bats, maar kwam hij niet tot scoren.
OZZIE GOES YARD
De Dodgers wisten zondag een sweep te voorkomen. Zij legden met 3-1 beslag op de series finale, waarin Albies 1-for-3 met een walk was. Atlanta zal niet te lang getreurd hebben om deze nederlaag, want door de drie winstpartijen in LA hebben zij de Dodgers na deze serie op een achterstand van zes wedstrijden gezet in de strijd om de top seed in de NL.
Na die lange road trip, waarin de Braves acht van hun tien wedstrijden wonnen, zou je denken dat een drieluik tegen de Cardinals appeltje-eitje zou zijn. Niets bleek echter minder waar. Met zijn 29e homerun van dit jaar zorgde Ozzie Albies voor een uitstekend begin, maar daarna nam St. Louis de regie over in de eerste twee wedstrijden. Albies was 2-for-5 met dus die homerun in de eerste wedstrijd en 0-for-5 in de tweede. Met respectievelijk 10-6 en 11-6 gingen beide ontmoetingen naar de bezoekende Cardinals.
Atlanta kreeg voor het laatst in de maand mei een sweep te verwerken en ook nu wisten ze dit te vermijden. Mede dankzij 2 homeruns van Ronald Acuna Jr. ging ’t derde duel met 8-5 naar de Braves. Albies scoorde in de eerste inning een run nadat hij vier wijd kreeg. In zijn officiële at-bats was de tweedehonkman 0-for-3. Voor de Atlanta Braves was ’t de 91e overwinning van dit seizoen. Dat zijn er 3 meer dan Baltimore, die de American League aanvoert en 6 meer dan de Dodgers, die tweede staan in de National League.
XANDER BOGAERTS (SS, San Diego Padres)
515 AB, 140 H, 67 R, 16 HR, 48 RBI, .272 BA, .341 OBP, .414 SLG, .755 OPS
De San Diego Padres konden na een matige road trip wel wat goede resultaten gebruiken. Zij wonnen slechts één van hun voorgaande zes wedstrijden en kregen vorige week een serie van vier wedstrijden tegen de Giants voor de kiezen. De club, bezig aan een uiterst teleurstellend seizoen, haalde in Jurickson Profar een verloren zoon terug, maar zag Xander Bogaerts tegen San Francisco uitblinken. Na die succesvol verlopen serie werd het er niet eenvoudiger op voor Bogey en consorten. De regerend kampioen van de National League kwam naar San Diego en de Phillies deden dat in uitstekende vorm.
De Padres begonnen beroerd aan hun homestand tegen de Giants. Bogaerts kon met 0-for-3 en een walk geen vuist maken aan slag, maar zijn teamgenoten deden het al niet veel beter. De 2-7 nederlaag was daar een logisch gevolg van. San Diego begon echter hoopvol aan september. Op de eerste dag van de maand waren de Padres met 7-3 te sterk voor hun divisierivaal en scoorde Bogaerts (1-for-4) de vijfde run. Voor de kortestop bleek dit pas het begin van een bij vlagen uitstekend weekend!
De Padres trokken de wedstrijd van zaterdag met 6-1 naar zich toe en daarin speelde de knuppel van Bogaerts een niet geringe rol. Zijn solo homerun in de tweede inning tilde de score naar 2-0 in het voordeel van de thuisploeg en zijn run (na een single) in de zesde inning maakte er 6-0 van. Een goede dag voor Bogaerts, maar zondag bewees hij dat ’t nog beter kon. Weliswaar sloeg hij dit keer geen homerun, maar zijn RBI-double in de eerste inning had wel hetzelfde effect. Manny Machado kon daardoor de derde run scoren namens San Diego. Bogaerts was deze series finale foutloos in het slagperk, want met 4-for-4 én een 4-0 zege sloot de infielder deze vier duels af.
BOGAERTS WERKT AAN GEMIDDELDE
Xander Bogaerts begon dus goed aan september en die lijn wist hij tegen de Phillies door te trekken. Afgelopen maandag namen zijn Padres het in San Diego op tegen de regerend kampioen in de NL en onze landgenoot was 1-for-4 aan slag met een double in de zevende inning en een walk in de vierde. In beide gevallen leidde het tot een run, maar genoeg voor de overwinning was het niet. Die ging namelijk met 9-7 naar Philadelphia waardoor ’t San Diego opnieuw niet lukte vier wedstrijden op rij te winnen. Telkens blijven ze steken op drie.
Met Bogaerts in een glansrol legden de Friars wel beslag op de tweede ontmoeting. Met 8-0 werden de bezoekers weggeslagen en de kortestop was verantwoordelijk voor 3 runs en een RBI. Net als tegen de Giants was hij 4-for-4. Zijn slaggemiddelde maakte daardoor wederom een sprong. Deze ging van .266 naar .272. Daar bleef ’t woensdag ook op staan. Xander Bogaerts was 1-for-4 in die series finale met onder meer zijn 25e double van dit jaar en de enige run namens San Diego. De Padres bogen met 1-5 het hoofd en hebben volgens schattingen nog minder dan 1% kans op het postseason.
KENLEY JANSEN (RHP, Boston Red Sox)
44.2 IP, 29 SV, 3.43 ERA, 39 H, 16 BB, 52 K, 17 R, 16 ER, 1.231 WHIP
Na vier nederlagen op rij, één tegen de Dodgers en vervolgens drie tegen Houston, konden de Red Sox wel weer eens een goed resultaat gebruiken. Een prima juli had hen terug in de race om de wildcards gebracht, maar de terugval in augustus (13 zeges in 28 wedstrijden) was net te groot om nog serieus aanspraak te kunnen maken. Boston weigert echter om de handdoek te gooien, dus moest er gewonnen worden van de Kansas City Royals. En als het even kon, daarna ook van de Tampa Bay Rays.
Van de Royals moest eigenlijk gewonnen worden, maar die wensten daar zelf op vrijdag 1 september nog niet aan mee te werken. Boston ging met maar liefst 2-13 de bietenbrug op, maar dat schudde de BoSox wel wakker. De volgende dagen ging het eenvoudiger en saves zaten er dan ook niet in voor Kenley Jansen. In de series finale op zondag werd hij nog wel aan het werk gezet, maar dit gebeurde bij een 7-1 voorsprong.
Het leek gesneden koek voor de closer, maar na een snelle eerste nul werd het toch nog even spannend. Nick Loftin en Drew Waters bereikten met respectievelijk een double en een single de honken. Dairon Blanco sloeg de twee over de thuisplaat en verkleinde de achterstand voor de Royals tot 7-3. Nu vond Jansen het welletjes. Hij had 7 pitches nodig om Maikel Garcia uit te krijgen, maar Bobby Witt had hij al na de eerste bal te pakken. Een outing die niet goed was voor zijn ERA, want dat steeg van 2.74 naar 3.09. Jansen deed wel weer wat ritme op en de winst kwam uiteindelijk niet in gevaar.
ZORGEN IN SUNSHINE STATE
In de serie tegen de Tampa Bay Rays liep ’t ERA van Jansen opnieuw een flinke deuk op. Nog niet op maandag 4 september. Jansen moest een 7-3 voorsprong verdedigen in Florida en deed dit uitstekend. Slechts 8 pitches had hij nodig om de wedstrijd naar huis te brengen. Veel slechter verging ’t hem een dag later. Boston had in de eerste helft van de elfde inning een 6-5 voorsprong genomen en nu was het aan Kenley Jansen om de vierde overwinning op rij veilig te stellen.
Met Christian Bethancourt al op het tweede honk, zoals de regels nu voorschrijven, begon Jansen matig. Yandy Diaz dwong vier wijd af na een lange AB, maar het was Brandon Lowe die de Red Sox echt pijn deed. De vijfde bal die hij zag van Jansen ging weg voor een homerun, waardoor de Rays met 8-6 wonnen. Het was voor Jansen de zesde nederlaag dit seizoen, zijn vijfde homerun tegen en zijn ERA schoot omhoog naar 3.43. Boston verloor deze serie uiteindelijk ook en had daarna een achterstand van 5 gewonnen wedstrijden in de wildcard-race. Ook hun rol is dus bijna uitgespeeld.
CARTER KIEBOOM (3B, Washington Nationals)
45 AB, 9 H, 6 R, 3 HR, 6 RBI, .200 BA, .250 OBP, .422 SLG, .672 OPS
Carter Kieboom kon zich bijna geen betere terugkeer op het hoogste niveau wensen. De derdehonkman van de Washington Nationals tekende voor 3 homeruns en 5 RBIs in zijn eerste zes wedstrijden en opende ook nog eens met een 3-game hitting streak. Roest of aanpassingsproblemen waren in geen velden of wegen te bekennen.
De Nationals leken geïnspireerd te raken door de rentree, want de club die het zo moeilijk heeft dit seizoen heeft een uitstekende maand augustus achter de rug. Washington won 17 van de 28 wedstrijden en met de blik al gericht op 2024 hopen ze die lijn in september door te trekken. Te beginnen tegen de Marlins vorig weekend.
Het is bijna niet te doen om die goede lijn door te blijven trekken, maar toch deed Kieboom wel degelijk een poging. Op donderdag 31 augustus was hij 1-for-4 in de met 1-6 verloren eerste wedstrijd tegen de Marlins. Kieboom begon de nieuwe maand met 3 strikeouts, maar in de elfde inning wist hij ook nog een RBI aan zijn totaal toe te voegen. Zijn enige hit in het tweede duel was een RBI-single, maar de door Keibert Ruiz gescoorde run kon de 5-8 nederlaag niet voorkomen.
BELANGRIJKE RUN
Washington verloor zaterdag voor de derde keer op rij. Miami was dit keer met 11-5 te sterk, maar één van die runs kwam nog wel op naam van Carter Kieboom. De derdehonkman was 0-for-3 maar dwong in de tweede inning een walk af die leidde tot de op dat moment eerste run van de Nats. Zonder Kieboom verloren de Nationals ook de vierde wedstrijd tegen de Marlins. Die beroerde reeks zetten ze voort tegen de Mets, want dinsdag ging de eerste van twee wedstrijden met 11-5 naar de bezoekers uit The Big Apple.
Voor de tweede wedstrijd op rij bleef Kieboom (0-for-4) verstoken van een hit. Woensdag plakte hij daar nog een derde aan vast. De derdehonkman was 0-for-3 aan slag, maar dwong in de negende inning wel een heel belangrijke vier wijd af. Bij een stand van 2-2 resulteerde die walk namelijk in de winnende run voor Washington. Vanaf het derde honk sloeg Jacob Young Kieboom binnen voor de bevrijdende 3-2 overwinning. Na zes nederlagen op rij mochten de Nationals eindelijk weer eens vieren!
JOSH PALACIOS (OF, Pittsburgh Pirates)
192 AB, 42 H, 19 R, 7 HR, 30 RBI, .219 BA, .263 OBP, .385 SLG, .649 OPS
Het eerste weekend van september was een bijzondere voor de broertjes Palacios. De Pittsburgh Pirates van Josh gingen op bezoek bij de Cardinals van Richie Palacios. St. Louis begon dit drieluik als hekkensluiter in de NL Central en de Bucs wilden dat graag zo houden. De Pirates keerden na die drie wedstrijden terug naar Pittsburgh voor een serie tegen de Milwaukee Brewers, de club die op weg is naar de titel in de NL Central.
Josh Palacios deed ’t niet slecht de laatste tijd, maar kon tegen St. Louis in geen van de drie wedstrijden rekenen op een plek in de starting line-up. Op 1 september dook hij in de tiende inning op in ’t rechtsveld, maar kreeg hij geen AB. Dat gebeurde een dag later wel. Hij werd in de negende inning ingebracht, maar besliste in één klap de wedstrijd. Met Andrew McCutchen op de honken en een 5-6 achterstand ramde Palacios de bal het rechtsveld in voor een 2-run homerun. Een beslissende 2-run homerun, want daarmee bezegelde hij ’t lot van de Cardinals: 7-6.
KNAPPE SERIE TEGEN BREWERS
Op 3 september begon Palacios weer “gewoon” op de bank, maar viel hij opnieuw in de negende inning in. Dat de ene dag de andere niet is, bleek nu maar weer eens. Pittsburgh verloor met 4-6 en Palacios was 0-for-1. Zo begon hij eerder deze week ook aan de serie tegen de Brewers. Tot de achtste inning zat Palacios in de dug-out, zijn enige AB was een groundout van de kortestop naar het eerste honk, maar er werd wel met 4-2 gewonnen.
De twee overige wedstrijden in deze serie was Josh Palacios van begin tot eind van de partij. Ondanks zijn 2-for-4 op dinsdag ging dat duel met 3-7 verloren. Zijn enige hit in de derde ontmoeting bracht hem op een totaal van 30 RBIs. Bij een 2-3 achterstand in de zesde inning bracht Palacios met een RBI-single de Pirates langszij. Een belangrijke run zo bleek later. De Pirates wonnen met 5-4 en schreven daarmee deze serie tegen de koploper in de NL Central op hun naam.
RICHIE PALACIOS (OF, St. Louis Cardinals)
34 AB, 11 H, 1 R, 1 HR, 6 RBI, .324 BA, .343 OBP, .471 SLG, .813 OPS
Richie Palacios debuteerde half augustus voor de Cardinals en deed dit niet onverdienstelijk. Helaas voor de Oranje-international keerde deze week Lars Nootbaar terug in de line-up van St. Louis, waardoor Palacios even pas op de plaats moet maken. Tot een echte Palacios-derby kwam het dan ook niet in het eerste weekend van september. Daarvoor stonden de twee broers simpelweg te weinig op het veld. Zijn goede optredens hebben misschien geen vaste waarde gemaakt van Richie Palacios, maar hij is ook niet meer de relatief anonieme speler die hij een paar weken geleden nog was.
Zijn broer won dan wel de serie met de Bucs, maar Richie maakte het beste van zijn invalbeurt op zondag 3 september. Hij speelde de gehele wedstrijd en deed dat opnieuw niet slecht. Met 2-for-4 tilde hij zijn slaggemiddelde na .324 na 34 AB’s dit seizoen. Runs scoorde hij er niet mee, maar de Cardinals wisten dankzij de 6-4 zegen een sweep te voorkomen.
TWEEDE PLAN
Die serie tegen Pittsburgh was een teken aan de wand voor Richie Palacios. Tegen de Braves speelde hij alleen de laatste inning van de tweede wedstrijd. Aan slag kwam hij niet, maar hij had toch een klein aandeel in de 11-6 overwinning. Nu de laatste weken van het seizoen zijn ingegaan, zal het afwachten worden hoeveel speelminuten Palacios nog krijgt. Voor de Cardinals staat er niets meer op het spel, dus is het niet raar als manager Oliver Marmol de voorkeur geeft aan jonge talenten boven Richie Palacios.
CEDDANNE RAFAELA (UT, Boston Red Sox)
15 AB, 7 H, 3 R, 0 HR, 1 RBI, .467 BA, .467 OBP, .600 SLG, 1.067 OPS
Vorige week mocht Ceddanne Rafaela voor het eerst ruiken aan het grote werk. Zijn eerste hit en eerste RBI vinkte de veelzijdige jongeling uit Willemstad al vlot af. De Red Sox hielden Rafaela deze week bij de ploeg, maar hij moest het voornamelijk doen met invalbeurten. Toch maakte hij daar met name in Tampa Bay het beste van. Daar vinkte Rafaela zijn eerste multi-hit game af en liet hij tevens zien hoe veelzijdig hij defensief kan zijn.
Op vrijdag 1 september verving Rafaele Adam Duvall in het outfield en kwam hij in de zevende inning voor het eerst aan slag. Na een lange at-bat (7 pitches) kan hij met drie slag gaan zitten, maar in de negende inning hield hij zijn bescheiden hitting streak nog even in leven met een single. Aan alles komt een einde, dus ook aan deze streak van Rafaela. Zaterdag kwam hij in de zesde inning in de wedstrijd, kwam één keer aan slag, maar zonder resultaat. Rafaela speelde ook in de series finale, maar helaas bleef zijn inbreng opnieuw beperkt tot een paar innings. Aan slag kwam hij niet, maar zijn Red Sox wonnen wel twee van de drie wedstrijden tegen Kansas City.
MULTI-HIT GAME
Tegen de Rays was ’t aanvankelijk een herhaling van zetten. Rafaela viel afgelopen maandag laat in, kwam niet aan slag, maar mocht wel weer wat ervaring opdoen in het veld. Op 5 september kende hij zijn voorlopig beste dag in het slagperk. Voor de tweede keer in de majors deed hij dienst als kortestop en met 3-for-6 deed zijn knuppel het prima. In de zesde en zevende inning leverden die hits ook nog runs op, maar helaas voor de Red Sox schoten ze na elf innings tekort.
De series finale van woensdag ging weer grotendeels aan de jonge Rafaela voorbij. Pas in de achtste inning kwam hij in de wedstrijd en in z’n enige at-bat stuurde hij de bal naar het linksveld voor een single. Hij probeerde daarmee wat druk op de Rays te zetten, maar die bezweken niet. Defensief speelde hij dit keer op het tweede honk. Dit betekende alweer zijn derde positie in slechts acht wedstrijden in de hoofdmacht.
Cover photo: Denis Poroy
