NHL: Patrick Marleau stoot Gordie Howe van de troon

Bijna 60 jaar stond het record van meeste wedstrijden in de NHL op naam van Gordie Howe. Na 1.767 wedstrijden sloot Mr. Hockey zijn indrukwekkende loopbaan af. Een loopbaan die begon in het seizoen 1946-1947 en eindigde in 1980. Af en toe wankelde het record van Howe, maar nooit werd het geëvenaard of verbroken. Tot deze week. Zaterdag speelde Patrick Marleau tegen de Wild zijn 1.595e wedstrijd voor de San Jose Sharks. En zijn 1.767e in de NHL. Afgelopen nacht, in de wedstrijd tegen de Vegas Golden Knights, werd het record van Howe door Patty Marleau dan eindelijk verbroken.

IN DE BUURT

Op 11 april 1980 speelde Gordie Howe zijn laatste play-offwedstrijd in de NHL. Vijf dagen eerder speelde Mr. Hockey, uitgerekend tegen zijn geliefde Detroit Red Wings, zijn laatste duel in het reguliere seizoen. Dit was voor Howe zijn 1.767e in de league. Een duizelingwekkend record waarvoor hij 26 seizoenen, gespreid over vijf decennia, nodig had. Na hem kwamen spelers in de buurt van dit record. Mark Messier, die debuteerde in het laatste seizoen van Howe, stopte na 1.756 wedstrijden.

Ron Francis, debuterend in 1981-1982, kwam in de buurt, maar hing na 1.731 duels zijn schaatsen aan de wilgen. Tussen deze grootheden in vinden we Jaromir Jagr. De Tsjech verdween uit de league in 2008, pakte de draad een paar jaar later weer op en speelde zijn laatste NHL-wedstrijd op Oudejaarsavond 2017. Met Calgary won hij die avond, in zijn 1.733e wedstrijd, met 4-3 van Chicago.

Een maand voor Gordie Howe aan zijn laatste seizoen zou beginnen, mocht de familie Marleau uit het Canadese Swift Current een jonge zoon verwelkomen. De kleine Patrick, want die naam kreeg hij mee, groeide op in de buurt van Aneroid op de boerderij van zijn familie. Zoals veel families in Canada zat ’t gezin zaterdags aan de buis gekluisterd voor Hockey Night in Canada. Natuurlijk volgden ze de verrichtingen van de legendarische Gordie Howe. De Hall of Famer met vier Stanley Cups, die na de jaarwisseling zou beginnen aan zijn vijfde decennium in de NHL. Nooit zal de familie Marleau hebben gedacht dat ’t kleine hummeltje, dat hen ’s nachts vast af en toe wakker hield, ooit het record van deze legende zou verbreken.

EARLY YEARS

Daar in Saskatchewan zagen ze al snel het talent van Patrick Marleau. Het was ook praktisch onmogelijk om dit niet te zien. In 1993-1994 speelde de jonge Marleau in de U18 van de Swift Current Legionnaires. Hij was zelf toen nog maar 14. Het weerhield hem er echter niet van 72 keer te scoren in 53 wedstrijden. Bij verschillende scouts zullen ongetwijfeld de alarmbellen af zijn gegaan.

Toen Marleau in de WHL als speler van de Seattle Thunderbirds zijn status als goalgetter bevestigde, wisten ze in de NHL genoeg. Deze speler zou al heel snel worden opgepikt in de draft en in 1997 werd het geduld van de toen 16-jarige Patrick Marleau inderdaad niet lang op de proef gesteld. Joe Thornton werd, door de Boston Bruins, als eerste gekozen en een jonge franchise uit San Jose was er als de kippen bij om Patrick Marleau als tweede te kiezen.

De rest, zoals dat zo mooi heet, is geschiedenis. De Sharks werden tot over de oren verliefd op Patty Marleau en dit gevoel was geheel wederzijds. Marleau maakte de opmars van de franchise niet alleen mee, maar was zelf een essentieel onderdeel van die opmars. Al in ’97 debuteerde hij in de league, in 2002 mocht hij de “A” op zijn shirt plakken en een jaar later werd de toekomstige Mr. San Jose Shark de captain van de ploeg. Dit bleef hij tot 2009-2010, toen coach Todd McLellan besloot om de “C” aan routinier Rob Blake te geven. Nu overigens als GM zijn baas in LA, maar dat terzijde.

KRITIEK

Was Marleau geen goede captain? Daar valt natuurlijk over te twisten. De Sharks reikten jaarlijks tot de play-offs, maar langzaam maar zeker kregen ze de naam van underachievers. Patrick Marleau is in elk geval geen groot spreker. Heel stil is hij niet, maar de aanvaller kiest zijn woorden zorgvuldig. Daarnaast had en heeft hij een wat verlegen uitstraling. Voormalig teamgenoot Jeremy Roenick liet online en als commentator geen spaan heel van Marleau. Roenick vond hem niet hard genoeg, niet consistent genoeg en vooral te aardig om een leider te zijn. Patrick Marleau had het niet in zich zijn team naar grootse prestaties te leiden. Hij kon, of kan, zich simpelweg niet kwaad genoeg maken.

Het is iets dat als een rode draad door zijn loopbaan loopt. Boordevol talent. Een begenadigd schaatser en bloedsnel. Een goede afmaker ook. Er wordt Marleau echter wel vaker een gebrek aan passie verweten. Dit gebeurde voornamelijk tijdens zijn hoogtijdagen. Nu de man 41 jaar is, nog steeds dagelijks op het ijs staat met spelers die zijn kinderen hadden kunnen zijn en dit niet voor het geld doet, kun je niet anders concluderen dan dat Patrick Marleau ontzettend van het spelletje houdt. En van de San Jose Sharks. Hij toont het alleen op een andere manier.

Naast de al genoemde kwaliteiten is er nog iets dat Marleau kenmerkt. Je kunt onmogelijk tot zo’n ongelooflijk aantal wedstrijden komen als je niet ontzettend fit bent. Tussen 2009 en 2019 miste de veelzijdige aanvaller, als dertiger, geen wedstrijd in het reguliere seizoen. Zelfs vorig seizoen, toen hij bij de seizoensstart niet eens een club had, speelde Marleau nog 66 wedstrijden. Daarvan 58 in het shirt van zijn Sharks en 8 voor de Penguins.

AFFAIRE

Het huwelijk tussen Patrick Marleau en zijn San Jose Sharks geen ook bepaald niet altijd over rozen. Er waren die verwijten aan zijn adres. Vaak van fans, maar een enkele keer zelfs vanuit de organisatie. Patty Marleau moest méér brengen tijdens de play-offs of opstaan zoals het een leider betaamt. Toch kwam het altijd weer goed tussen speler en organisatie. Al begon Marleau in 2017 aan een affaire met de Maple Leafs. Daar dacht hij eindelijk de Stanley Cup te kunnen winnen. Met de Sharks greep hij er al zo vaak naast en daar leken de kansen verkeken. In San Jose kwam hij wél vaak voorbij de eerste ronde en dat was hem in Toronto dan weer niet gegeven. Na twee jaar keerde hij, zonder Cup, terug naar de Bay Area.

PALMARES

Een titel in de Western Conference, de nodige All-Star Games, vrijwel alle records van de Sharks en natuurlijk die geweldige olympische titel in Vancouver. Met toenmalig ploeggenoten Dany Heatley en Joe Thornton werd hun lijn bij Team Canada al snel de HTML-lijn gedoopt. En sinds maandag 19 april heeft hij een record in handen, dat 59 jaar aan Gordie Howe toebehoorde. Marleau is nog altijd niet klaar met zijn carriere. Hij is niet meer de goalgetter van weleer en de veertiger heeft ook aan snelheid ingeboet. Dit seizoen moet hij ’t doen met 4 goals en 8 punten. Met zijn ervaring is hij echter nog wel degelijk van waarde voor de Sharks, die bezig zijn met een zogenaamde reset.

Vorig seizoen dwong Marleau nog een trade af naar een contender. Aan de zijde van Sidney Crosby en Evgeni Malkin mocht Marleau in dat vreemde seizoen een gooi naar de Cup doen. Opnieuw zonder succes. Dit seizoen zat die trade er niet in. Daardoor verkleint de kans op die zo gewenste Cup, maar kon hij het belegen record van Howe breken in het shirt van zijn geliefde San Jose Sharks.

Op bezoek bij de Wild evenaarde Marleau de 1.767 wedstrijden en twee dagen later, uitgerekend op bezoek bij de rivaal uit Sin City, verwees hij Mr. Hockey naar de tweede plaats. Beide thuisclubs lieten het historische moment niet onopgemerkt voorbij gaan, maar waren wel allebei te sterk voor Marleau en de Sharks. Voor hen wordt het heel moeilijk om nog de play-offs te bereiken.

Cover photo: Tony Avelar/Associated Press

Hans Mulder
Hans Mulder
Dankzij de Braves en de Twins gegrepen door MLB. Wat later door een simpele videogame besmet met 't ijshockeyvirus en blij dat ik hier beide liefdes mag beschrijven.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen