Elke maandag schijnt redacteur Laurens zijn eigenzinnig licht op de NFL en het nieuws. Vandaag frustreert hij zich over de Hall Of Fame-discussie over Julian Edelman.
Een stoffige hotelgang. Een gezette man in een deftig pak. Enkele klopjes op je deur. Als je geen fan bent van de NFL, dan schrijf je nu al je #MeToo-tweet. Een NFL-fan weet beter: David Baker komt je vertellen dat je in de Pro Football Hall of Fame terechtkomt; wat een eer.
Een bronzen buste van je eigen smoel, een gouden vest die nooit past en een speech die niet langer dan een kwartier mag duren. Ik weet het: ik bezoedel de aankondiging en de introductie in de Hall Of Fame. Dat doe ik echter met een reden. Ik vind namelijk dat Julian Edelman’s fin de carrière onbewust werd bezoedeld met diezelfde Hall Of Fame.
Een quarterback in de zevende ronde die twaalf jaar later statistisch gezien de tweede beste receiver in de play-offs wordt: die lofzang heb ik al achter de rug in een vorig artikel. Voor mij is ‘Jules’ een voorbeeld. Doorzetten tussen de vraagtekens, nadien winnen tussen de uitroeptekens. Er staat ook nu weer een vraagteken achter zijn naam: is Julian Edelman een kandidaat voor de Hall of Fame?
Hier komt het, denkt u nu. Laurens gaat ons zijn mening vertellen. Wordt Edelman ooit vereeuwigd in een bronzen beeld in Canton? Zeg het ons, Laurens.
Wel… Het kan me eigenlijk niets schelen, want iedereen wil zijn mening erover kwijt. Het is verdikke het eerste waar men aan denkt als een door blessures getergde man na drie Super Bowls beslist om de cleats aan de wilgen te hangen. Dat vind ik zo verschrikkelijk spijtig. Toen Edelman zijn pensioen aankondigde, ging niet zijn naam, maar die van Wes Welker viraal op Twitter. Omdat er zoveel gediscussieerd werd over zijn al dan niet HOF-carrière in vergelijking met die van Edelman. Kijk, ik snap dat, maar mag ik het dan oneerlijk noemen net na een pensioen?
Ik wil een carrière vieren als die erop zit. Herinner je je het pensioen van Eli Manning nog? Of recenter: dat van Philip Rivers? De eerste vraag in talkshows: is hij een Hall Of Fame-kandidaat? Het is cynisch om net na het einde van een carrière diezelfde carrière helemaal uit elkaar te halen en te analyseren naar jouw eigen visie. Het is een negatieve manier om na te denken over de waan van de dag.
Ik wil een afspraak maken met u, beste lezer. Als Tom Brady ooit stopt, – neen, hij wordt niet de eerste tachtiger in de Super Bowl – vraag u dan niet af of hij een groter Amerikaans sporticoon is dan Michael Jordan. Stel jezelf en je vrienden niet de vraag of Patrick Mahomes het ooit beter zal doen. Want hoe waanzinnig deze vraag klinkt: ze is al gesteld. Maar verdikke, durf niet te antwoorden. Open gewoon Wikipedia en lees het palmares. Ga op YouTube en bekijk hoogtepunten. Dompel je onder in ’s mans carrière in plaats van ze te ontmantelen. En kom, net als mij, tot de vaststelling dat dit veel leuker is.
Dank bij voorbaat.
Coverfoto: Charles Krupa/AP
