Zack Greinke: een geval apart

Hij werd op 21 oktober 1983 geboren in Orlando, Florida, excelleerde als tiener in tennis en golf, maar koos er uiteindelijk voor om te gaan honkballen. Dit seizoen speelt Zack Greinke zijn achttiende seizoen in MLB en hij is nog steeds even uniek.

VUURDOOP BIJ DE ROYALS

In 2002 werd de 18-jarige Zack Greinke vanuit Apopka High School in de eerste ronde als zesde gedraft door de Kansas City Royals. Na twee jaar in het Minor League-systeem werd hij in mei 2004 opgeroepen naar het MLB-roster. Waar het normaal een feestelijke aangelegenheid moet worden, vertelde Greinke aan manager Mike Jirschele van de Omaha Storm Chasers (Triple-A) dat hij liever terug werd geplaatst naar Single-A om daar als kortestop te spelen. De Royals verkochten Greinke echter ‘nee’ als antwoord en dus maakte hij op 22 mei 2004 zijn debuut in Oakland tegen de Athletics.

Het was het startsein voor een moeilijke periode voor Greinke. Hij eindigde nog wel vierde in de Rookie of the Year-verkiezing in 2004, maar in 2005 verloor hij de meeste wedstrijden van alle pitchers in de American League (17, om precies te zijn) en in 2006 barstte de bom in Spring Training.

EEN MENTALE STRIJD

De Royals brachten in het voorjaar van ’06 naar buiten dat Greinke om “persoonlijke redenen” Spring Training had verlaten. Deze redenen betroffen de angststoornis van Greinke, die zo erg opspeelde dat hij niet verder kon en naar een psycholoog werd gestuurd. In 2006 kwam Greinke dus maar tot 6.1 gegooide innings met een 4.26 ERA, waarna hij de rest van het seizoen niet meer in actie zou komen. Tijdens deze periode dacht hij er zelfs aan er geheel mee te stoppen en iets te gaan doen waarbij interactie met mensen geen vereiste was.

Toch keerde Greinke na zijn jaar afwezigheid in 2007 terug in MLB. Hij gooide 52 wedstrijden, waarvan hij er 14 startte. Het seizoen daarna plaatsten de Royals hem weer full-time in de rotation. Hij gooide in een kleurloos seizoen voor de Royals (vierde in de AL Central), maar presenteerde wel zijn beste seizoen tot dan toe. In 32 gestarte wedstrijden gooide hij een 125 ERA+, met een 13-10 record en één complete wedstrijd.

2009: DOMINANTIE

Niets wees er na het rookie-jaar in 2004 op dat Greinke de hoge verwachtingen waar zou maken. tót het seizoen 2009. Toen liet Greinke zien uit welk hout hij gesneden was. In een wederom slecht seizoen voor de Royals (gedeeld laatste in de AL Central met de Indians) was hij de grote man in Kansas City.

Hij stond in 33 wedstrijden vanaf het begin op de heuvel, won er zestien en verloor er acht, leidde MLB in ERA (2.16), ERA+ (205) en FIP (2.33) en was de beste in de American League in WHIP (1.073) en HR/9 (0.4). De Baseball Writers Association of America verkoos hem dan ook met grote overmacht tot Cy Young van de American League. Greinke ontving 25 van de 28 stemmen voor de eerste plaats en drie voor de tweede. Felix Hernandez (Seattle Mariners) moest hierdoor genoegen nemen met een tweede plaats op 54 punten achterstand.

Greinke was niet geheel blij met de trofee. Met het winnen van de Cy Young komt natuurlijk media-aandacht, iets wat hij het liefst vermijdt. Zo nam hij zijn telefoon niet op toen er gebeld werd om te melden dat hij de prijs had gewonnen. Hij herkende het nummer namelijk niet en moest er via een ingesproken voicemail achter komen dat hij vanaf 17 november 2009 door het leven ging als Zack Greinke, Cy Young-winnaar.

OP AVONTUUR

Na een slecht 2010 (10-14 record en 4.17 ERA) wilde Greinke vertrekken uit Kansas City. Hij wilde niet langer spelen voor een team dat bezig was met rebuilden, maar voor een team dat gefocust was op het winnen van een World Series. Hij werkte zich daarom op een niet geheel nette manier uit de deur bij de Royals en belandde in Milwaukee bij de Brewers.

Ondanks dat zijn statistieken niet veel minder waren dan in Kansas City (16-6 en 3.83 ERA en leider MLB in SO/9), was de klik er niet tussen de Brewers en Greinke. De playoffs werden dan wel met gemak gehaald, maar er werd verloren in de NLCS van de latere winnaar de St. Louis Cardinals. Voor Greinke zat het probleem alleen niet in het spel, maar in het stadion. Miller Park is een hitter friendly stadion en dat was terug te zien in zijn Homerun/Flyball percentage. Dit steeg naar 13.6% en was het hoogste van zijn carrière. Na anderhalf jaar scheidden de wegen van beide partijen dan ook weer. Kort voor de trade deadline stuurden de Brewers hem naar de Los Angeles Angels in ruil voor prospects Jean Segura, Johnny Hellweg en Ariel Pena.

Uiteindelijk speelde Greinke maar een half jaar voor de Angels. De playoffs werden niet behaald en hij was in de winter van 2012 voor het eerst een free agent. De Los Angeles Dodgers boden hem het meeste salaris en dus verkoos hij deze club boven de Texas Rangers. Op het moment van tekenen was zijn zesjarige deal ter waarde van $147 miljoen de duurste deal ooit voor een rechtshandige pitcher.

GOUDEN JAREN

Zijn jaren in Dodger blue (2013-2015) waren de beste opeenvolgende jaren uit zijn carrière. Hij werd drie jaar op rij verkozen in de top tien van de Cy Young award, ontving in 2014 en 2015 een Gold Glove, werd in 2014 en 2015 uitgeroepen tot All-Star en won in 2013 een Silver Slugger award. In al deze drie jaren won hij vijftien wedstrijden of meer en verloor er niet meer dan tien.

Al hoewel hij geen Cy Young won in 2015, was het zijn beste seizoen uit zijn carrière. Hij won negentien wedstrijden en verloor er maar drie. Dat is drie overwinningen meer dan in 2009 en vijf verliespartijen minder. Tevens leidde hij MLB in ERA met 1.66, in ERA+ met 222 en in WHIP met 0.844. De Cy Young ging in 2015 naar Chicago Cubs-pitcher Jake Arrieta met het kleine verschil van 22 punten.

Toch stapte Greinke na dit beestachtige 2015 uit zijn contract via een opt-out clausule en werd hij weer een free agent. Hij besloot te tekenen bij divisiegenoot Arizona Diamondbacks, voor zes jaar en $206 miljoen. Na drieënhalf seizoen was het echter al weer klaar voor hem in Arizona. Greinke speelde maar twee postseason wedstrijden en werd getrade naar de Houston Astros voor prospects Seth Beer, J.B. Bukauskas, Corbin Martin en Josh Rojas. Met de Astros bereikte hij eindelijk zijn doel, de World Series. Deze ging alleen in zeven wedstrijden verloren tegen de Washington Nationals, hoewel Greinke z’n werk deed: 1-1, 11.0 IP, 3 ER, 5 BB, 9 K, 2.45 ERA.

SLAAN KAN HIJ OOK

Als er één ding duidelijk is, is het dat Zack Greinke niet een doorsnee mens is. Zo is hij als pitcher ook ontzettend goed in slaan. In zijn achttien jaar durende carrière slaat hij een gemiddelde van .225/.263/.337, een OPS van .600 met negen homeruns en 34 RBI’s en won hij twee Silver Slugger Awards. Tevens heeft Greinke negen gestolen honken achter zijn naam staan; dat is het meeste van alle pitchers die op dit moment actief zijn in MLB.

BOZE TEGENSTANDERS

Greinke heeft in zijn achttien jaar in MLB genoeg vijanden gemaakt. Hij brak op 11 april 2013 zijn sleutelbeen door een aanstormende Carlos Quentin van de San Diego Padres. Hij had voor de tweede keer in vier jaar tijd Quentin geraakt en deze viel hem aan, wat leidde tot een grote vechtpartij op het veld. Na een operatie was hij snel weer de oude en een kleine maand later stond hij weer op de heuvel.

Ook Pat Neshek is geen goede vriend van hem. Tijdens de All-Star Game van 2017 had Greinke beloofd honkbalplaatjes te voorzien van een handtekening, want Neshek is een fervent verzamelaar. Tot grote verbazing van de Phillies werper zei Greinke nee en toen hij hem confronteerde met de afspraak vertelde hij: “I wouldn’t even sign for your kid if he asked”. Later bleek dat Neshek op verschillende forums voor honkbalplaatjesverzamelaars onder een pseudoniem Greinke zwart aan het maken was na deze afwijzing.

TOEKOMST

Het seizoen begon dit jaar voor de Astros met een serie tegen de Oakland A’s. Greinke is bij afwezigheid van de geblesseerde Justin Verlander de ace en dus startte hij op Opening Day. Na zes innings zonder een run tegen te krijgen en vier strikeouts werd hij van de heuvel gehaald.

Het misschien wel het laatste jaar dat Greinke te bewonderen is in Houston. Zijn zesjarige deal loopt in 2022 af en het is maar de vraag wat hij dan gaat doen. In ieder geval zal de 37-jarige werper vanavond weer te bewonderen zijn tegen de Angels, waar Dylan Bundy als starter op de heuvel zal staan. De wedstrijd begint om 22:10 uur Nederlandse tijd en zal alleen via MLB.TV uitgezonden worden in Nederland.

Coverfoto: Denis Poroy/Getty Images

Mick van der Nat
Mick van der Nat
MLB redacteur en Texas Rangers fan. Mag voor het eerst in jaren juichen voor zijn ploeg. Leert en schrijft ook graag over de geweldige geschiedenis van MLB.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen