In Memoriam: Whitey Ford (1928 – 2020)

Na het overlijden van Tom Seaver en Bob Gibson is ons deze week andermaal een legendarische pitcher ontvallen. Donderdagavond stierf Yankee-legende Edward Charles ‘Whitey’ Ford op 91-jarige leeftijd. The Chairman of the Board is niet meer.

WHITEY

Gedurende de jaren vijftig en zestig waren de New York Yankees oppermachtig. Hoe kan het ook anders met sterren als Mickey Mantle, Joe DiMaggio, Yogi Berra, Roger Maris en Phil Rizzuto in de gelederen? De beste werper van het stel was een jongen uit Queens: Whitey Ford. De New Yorker dankte zijn bijnaam aan zijn lichtblonde haar, maar zijn persoonlijkheid was alles behalve kleurloos.

THE THREE MUSKETEERS

Ford was een levensgenieter. Samen met zijn teamgenoten en beste kameraden Billy Martin en de eerder genoemde Mantle zetten hij meer dan eens de stad op stelten. Het leverde het drietal, naast de nodige problemen met legendarische manager Casey Stengel, ook de bijnaam ‘The Three Musketeers’ op. “We hielden allebei van whiskey,” zo zou Mantle later zijn vriendschap met de pitcher verklaren. En: “Hij en Martin waren luid en aanwezig, waardoor ik me op de achtergrond kon houden.”

The Three Musketeers: Whitey Ford, Mickey Mantle en Billy Martin. (Bettmann)

VOLLE PRIJZENKAST

Zijn prestaties op de heuvel leden echter niet onder deze Bourgondische levensstijl. Geen enkele werper had in de 20e eeuw een beter winstpercentage dan Whitey. Hij zou zijn 16-jarige carrière — volledig in dienst van de Pinstripes — afsluiten met een record van 236-106 en een 2.75 ERA. Met de Yankees won hij 11 pennants en zesmaal de World Series. Bovendien mocht hij tien keer opdraven voor de All-Star Game en won hij in 1961 de Cy Young Award.

CHAIRMAN OF THE BOARD

Aan zijn betrouwbaarheid had hij ook nog een persoonlijke bijnaam te danken. Het was zijn catcher Elston Howard die hem als eerste ‘The Chairman of the Board’ zou noemen. De titel zou beklijven. Hij was geen pitcher die zijn tegenstanders omver blies met harde fastballs. “Hij was slagmannen te slim af,” omschreef Indians-pitcher Bob Feller zijn stijl van gooien. Die mening onderschreef Walt Dropo, de Red Sox-slagman die Ford de Rookie of the Year Award afgesnoept had: “Hij wist er altijd voor te zorgen dat je sloeg naar de ballen die hij wilde en dat was er nooit één die jij wilde.”

Whitey Ford samen met de manager die hij vele successen en grijze haren heeft bezorgd: Casey Stengel. (Associated Press)

MUD BALLS

Niet al Ford’s slimmigheidjes waren reglementair. Na zijn carrière zou hij toegeven dat hij op verschillende manieren de bal manipuleerde. Met spuug en aarde creëerde de werper wat hij noemde ‘mud balls’. Daarnaast gebruikte hij middelen om zijn vingers plakkerig te maken en had hij een ring waarmee hij krassen in de bal kerfde. Kortom, alles wat hij maar kon bedenken om zijn worpen spin mee te geven (en wat door God en MLB verboden was).

EERSTEHONKMAN

Dat Ford één van de beste Yankees-pitchers zou worden, viel aan het begin van zijn carrière allerminst te verwachten. Tijdens zijn try-out bij de club was hij namelijk nog eerstehonkman. Aan slag bleek hij helaas geen succes. Een scout merkte echter op dat de jongeling een sterke arm had en vroeg hem wat ballen te gooien. Toen de nieuwbakken werper die zomer ook nog eens een curveball onder de knie kreeg, lag er voor hem vervolgens een contract van $7.000 te wachten en sloot hij in 1947 aan bij zijn geliefde organisatie.

JEUGDLIEFDE

Ford groeide op in Queens en was naar eigen zeggen al vanaf zijn vijfde een groot fan van de club — in die tijd bestonden de New York Mets natuurlijk nog niet. Met zijn eerste contract ging dus een lang gekoesterde wens in vervulling. Dat hij het tenue mocht aantrekken dat zijn jeugdheld Joe DiMaggio al die jaren ook had gedragen, had hij waarschijnlijk nauwelijks durven dromen.

Whitey Ford en Yogi Berra voor ‘The House that Ruth Built’. (Ernie Sisto/New York Times)

CLUTCH

In de World Series was Ford misschien nog wel op zijn best. Van 1960 tot 1962 stond hij bijna 34 innings lang geen enkel punt toe. Daarmee verbrak hij een record dat tot dan toe in handen was geweest van een andere Yankees-legende: Babe Ruth. “Als de World Series op het spel stonden, had ik niemand liever op de heuvel dan Whitey Ford,” sprak The Mick lovend over zijn goede vriend.

HALL OF FAME

Whitey Ford retourneerde het compliment aan Mantle, toen zij in 1974 samen werden opgenomen in de Hall of Fame. “Ik ben jongens als Mantle en Maris en Berra dankbaar voor al die punten die zij gescoord hebben.” Datzelfde jaar werd zijn nummer 16 door de Yankees retired. Hij was de eerste pitcher die deze eer te beurt viel. Tot de dag van vandaag wordt de lefty gezien als één van de beste pitchers die de Yankees ooit hebben voortgebracht.

ALZHEIMER

Whitey Ford leed al enige tijd aan Alzheimer. De oud-pitcher werd omringd door zijn familie en lag samen met hen te kijken naar de wedstrijd van zijn Yankees tegen de Rays, toen hij overleed. De uitschakeling een dag later bleef hem bespaard.

Coverfoto: Reuters

Sander Grasman
Sander Grasman
Recreatief sporthistoricus en vice-voorzitter van de Nederlandse Fred McGriff-fanclub.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen