Het is niet altijd nodig om de allergrootste namen uit de sport tegenover elkaar te zetten om er zeker van te zijn dat er een goed gevecht uit voortkomt. Nu de UFC na een maand in Europa en Azië weer terugkeert op Amerikaanse bodem heeft het namelijk de main event ingeruimd voor misschien wel de twee grootste tegenpolen die er in de organisatie te vinden zijn.
Kijk naar Michael Chiesa en je ziet het prototype klassieke Amerikaan. Een jongen uit het Rocky Mountains-gebied die zich vooral bezighoudt met zijn pick-up truck en zijn wapens. Kijk naar Kevin Lee en je ziet de showman. De jongen uit Las Vegas die eruitziet als een wandelende neonreclame. Zet ze tegenover elkaar en de vonken vliegen ervanaf, zowel binnen als buiten de ring.
Natuurlijk zijn de twee lightweights in werkelijkheid alleen maar lichtgewichten op de weegschaal. Lee staat met zijn 8-2 record in de UFC op de rand van de top tien terwijl zijn opponent met 7-2 zelfs op de zesde plek geposteerd staat. Die rankings zeggen echter niet zoveel op dit moment. De baas van de gewichtsklasse, Conor McGregor, is namelijk van zijn troon neergedaald om een andere sport te veroveren.
Dat houdt als vanzelf in dat er ineens een hele grote groep vechters is die kans maakt op de troon. Inclusief de winnaar van het treffen tussen Lee en Chiesa. Sterker nog, een gevecht tegen bijvoorbeeld de hoger geplaatste Khabib Nurmagomedov of Tony Ferguson als vervolg op dit gevecht is helemaal geen gekke gedachte.
Ontmoeting der stijlen
Lee en Chiesa zijn in alles tegenpolen. Wildebras Chiesa is bijvoorbeeld niet direct iemand voor het tactische gevecht. Zijn stijl is vooral nog geënt op die van de klassieke straatvechters uit de beginjaren van de UFC. Wie kijkt naar zijn boksskills ziet iemand die niet direct in deze gevechtstechniek geschoold is, het kan er nog weleens wat ongemakkelijk uitzien.
Dat stelt hem echter wel in staat om zonder enige schroom de meest ongebruikelijke combinaties in de stijd te gooien. Ongemak is bovendien een woord wat niet in het woordenboek van Chiesa voorkomt. Zijn gevechten vertonen altijd tenminste één succesvolle takedown. Chiesa is dan ook vooral effectief gebleken wanneer gevecht naar de grond gaat.
Dat kan echter in dit duel ook een gevaar zijn. Lee is de meer geslepen vechter. Een vechter die bovendien in grote mate succes heeft met zijn worsteltechnieken en ook nog eens opvallend vlug is. Dat is opvallend omdat de nog altijd zeer jonge Lee, hij is nog geen 25, eigenlijk wat aan de grote en sterke kant is om vlug te zijn in de octagon. Zijn reach spreekt echter in de meeste gevechten in zijn voordeel.
Omdat Chiesa echter zelf ook niet de kleinste is zal Lee een andere weg moeten vinden om naar de grond te gaan dan het simpelweg overrompelen van zijn tegenstander. Dat kan hij bijvoorbeeld doen door zijn steeds beter wordende bokstechniek en zijn lange reach.
En verder
Voordat de lichtgewichten hun bekvechtduel daadwerkelijk in de octagon gaan uitvechten staat er natuurlijk nog een reeks andere gevechten op het programma. Zo komt BJ Penn bijvoorbeeld voor het eerst sinds zijn nederlaag tegen Yair Rodriguez in januari weer in de octagon.
Dat comebackgevecht na drie jaar afwezigheid liep flink anders dan Penn zich had voorgesteld en hij liet in verschillende media dan ook weten even getwijfeld te hebben over een definitief pensioen. Hij is echter door mensen in zijn nabije omgeving overtuigd het nog eenmaal te proberen en komt nu zelf in actie tegen een veteraan die een comeback maakt. De 38-jarige Dennis Silver keert na exact twee jaar terug.
Dan is er nog Johny Hendricks. De man die zijn gewicht nooit halen kan deed zijn reputatie eens te meer eer aan. Hij was opnieuw wat ponden te zwaar en zijn weltergewichtgevecht werd omgezet in een catchweightgevecht. Dat gaat Hendricks daarom tenminste een vijfde van zijn inkomsten schelen als straf. De noodzaak om Tim Boetsch te verslaan is daardoor alleen maar nog verder toegenomen.
