De jeugd heeft de toekomst. Een veelgehoorde uitspraak die louter waarheden bevat. Het is weer december. Bij menig ijshockeyliefhebber gaat er dan vrijwel direct een lampje branden. Het World Junior Championship staat weer voor de deur. De uitgelezen kans, om de sterren van de toekomst aan het werk te zien. SportAmerika neemt je mee in een rondje langs de deelnemende landen. Wie zijn er (top)favoriet? Wie moet je met speciale aandacht volgen? Poule A bijt vandaag het spits af.
Het eerste WJC werd reeds in 1977 georganiseerd. 45 jaar later heeft het toernooi enorm in aanzien gewonnen en is het voor de gemiddelde Noord-Amerikaan bovendien een vaste traditie tijdens de kerstvakantie. Deze editie zal na twee edities vol tegenslagen en annuleringen weer als vertrouwd aanvoelen voor de spelers, coaches en bovenal de fans. Vooral de tweede editie van 2022 voelde voor het IIHF als een grote tegenslag en bleven de fans ver weg van de tribunes.
Ook de editie van 2023 kent in mindere mate een ‘valse start’. Het IIHF wees reeds in 2019 het toernooi aan Novosibirsk en Omsk in Rusland toe. Door de situatie in Oekraïne zijn vanaf tweede Kerstdag Halifax en Moncton (Canada) de gaststeden voor hopelijk weer een ouderwets World Junior Championship.
BUMPY RIDE 2022
Het was een flinke kluif om uiteindelijk Canada tot winnaar van de editie van 2022 uit te roepen. Op 14 maart 2019 maakte de IIHF namelijk bekend dat het Zweedse Gotenburg als gaststad van de zesenveertigste editie van het WJC mocht fungeren. Hoe anders hing de vlag er een klein jaar later voor.
Door de uitbraak van COVID-19, werd het toernooi van Zweden naar Canada verplaatst. In een “bubble” werd Part I van 2022 afgewerkt in Red Deer en Edmonton. Na een rommelige aanloop naar de openingsdag — meerdere uitbraken bij diverse landen — werd reeds na speeldag vier een streep door het restant gezet. Na uitvoerig beraad werd het toernooi niet volledig gecanceld, maar voorlopig in de koelkast gezet.
ZOMEREDITIE IN EDMONTON
Met Letland op de plaats van het uitgesloten Rusland, schoten op 9 augustus Tsjechië en Slowakije Part II van 2022 in gang. Na een foutloze poulefase voor zowel Canada als Team USA, leek niets of niemand de gedroomde finale tussen de twee kemphanen in de weg te staan.
Toch kwamen de ’Stars en Stripes’ in de kwartfinale van een koude kermis thuis. Na zestig minuten lang de boventoon gevoerd te hebben tegen Tsjechië, wonnen de Europeanen uiteindelijk met 4-2. In de halve finale was Canada uiteindelijk het Waterloo voor de verrassend sterke Tsjechen. De andere halve finale werd een burenruzie tussen Zweden en Finland die in een miniem verschil in het voordeel van Suomi werd beslist (0-1).
Na anderhalve week vol spektakel stonden op 20 augustus topfavoriet Canada en outsider Finland tegenover elkaar in de finale. Na een verlies tegen USA in de editie van 2021, was de rood-zwarte equipe erop gebrandt om haar negentiende WJC-titel aan de prijzenkast toe te voegen. De Finnen roken op Canadees grondgebied daarentegen bloed. In 2019 wonnen ’The Young Lions’ in uitgerekend de Rogers Arena de gouden medaille, door Team USA met 2-3 aan de kant te zetten.
Onder leiding van een excellerende Mason McTavish — Anaheim Ducks —, Olen Zellweger, Logan Stankoven en Connor Bedard won ’Equipe Canada’ uiteindelijk na overtime met 3-2 van de Europeanen. Columbus Blue Jackets centre Kent Johnson (fifth overall, 2021) werd het goudhaantje voor de Canadezen door op aangeven van Logan Stankoven de puck achter Finse goalie Juha Jatkola te deponeren.
Toch leek het vlak voor tijd de kant van Finland op te vallen. Een schier onmogelijk save van McTavish voorkwam echter de zeker lijkende treffer van de Finnen:
EDITIE 2023: POULE A
TEAM CANADA
De verwachtingen in Canada op het WJC zijn altijd hooggespannen, soms zelfs op het randje van overspannen. Als bakermat van het ijshockey en een gigantische historie aan kleppers voelt voor de fans alles behalve de titel ongetwijfeld als een mislukking. Na de gouden plak in de unieke zomereditie van 2022, mogen de rood-zwarten haar titel voor eigen publiek verdedigen.
Met een aantal terugkerende sleutelspelers, een gouden (toekomstige) Draft generatie en ”gehuurde” NHL-ers is dit (voer voor discussie) het sterkste Canadese team van de afgelopen tien jaar. Ondanks alle perikelen binnen Hockey Canada, zal er met nieuwe head coach Dennis Williams alles aan gedaan worden om de titel met verve te verdedigen.
FLINKE SCHEUT CHICAGO BLACKHAWKS SAUS
De positie onder de lat is ieder jaar opnieuw een lastig vraagstuk. Met Benjamin Gaudreau en Thomas Milic heeft Team Canada echter twee volwaardige goalies binnenboord. Ondanks het feit dat de statistieken van Gaudreau dit seizoen bij Sarnia Sting — OHL — niet over naar huis te schrijven zijn (3.83 GAA, .868 sv%), is de San Jose Sharks ’Drafty’ een stabiele factor bij de nationale ploeg.
Concurrent Milic heeft daarentegen een fabelachtig seizoen bij Seattle Thunderbirds — WHL —. Met een 11-2-1 record, een .919 sv% en een 2.35 GAA reist de 19-jarige goalie vol vertrouwen richting Halifax en Moncton. Kijk je puur naar vorm, dan is de keuze snel gemaakt en verdedigt Milic op 26 december tegen Tsjechië het net.
De blue-line puilt letterlijk en figuurlijk uit. Toch gaat de meeste aandacht uit naar de kleinste van het verdedigende stel. Anaheim Duck Olen Zellweger (second round, 2021) domineerde in augustus en eindigde als beste blue-liner van het toernooi op een eindtotaal van elf punten. Bovendien was hij met 78 punten de beste defenderin het reguliere WHL seizoen en won hij en passant de Top Defender Trophy.
Naast Zellweger is het uitkijken naar LA King Brandt Clarke, maar vooral naar het Blackhawks trio Nolan Allan, Ethan Del Mastro en Kevin Korchinski. Seventh overall pick van 2022 Kevin Korchinski liet in het preseason zien uit het juiste hout te zijn gesneden en legde ”Orriaanse” aspecten op het ijs. Aankomende maandag maakt hij zijn debuut in het shirt van de U20.
POWERHOUSE DER POWERHOUSES
De aanvallende power van Team Canada is van buitenaardse kracht deze jaargang. De linies voor head coach Dennis Williams zijn dusdanig diep, dat het zich kan permitteren om Jordan Dumais — topscorer QMJHL met 54 punten in 25 wedstrijden — van het trainingskamp terug naar huis te sturen.
Werpen we een blik op het aanvallende geweld, weten we haast niet waar te beginnen. Shane Wright kreeg van Seattle Kraken toestemming om de nationale trots te verdedigen tijdens het WJC en zal met voormalig Don Mills lijngenoot Brennan Ohtmann (New York Rangers) en Dylan Guenther (Arizona Coyotes) zich geen seconde hoeven te vervelen. En passant werd de fourth overall van 2022 tot captain gebombardeerd. Het trio was buitenaards tijdens het WK U18 in 2021 en met NHL ervaring is de motor met de beste olie gesmeerd.
Naast onder meer Logan Stankoven, Colton Dach, Nathan Gaucher en Joshua Roy, zijn alle ogen gericht op Adam Fantilli en Connor Bedard. Beide prospects zijn gegarandeerde top drie picks in de aankomende Entry Draft van 2023 en hebben het allebei in zich om dit Canada naar goud te schieten. Connor (McDavid Jr.) Bedard was afgelopen zomer tijdens Part II van 2022 al een dragende kracht en in de media trekt men reeds jaren de vergelijkingen met naamgenoot McDavid.
VERWACHTINGEN
Het is niet gek dat bij de bekendmaking van het Canadese WJC-roster de media de Canadezen automatisch de rol van topfavoriet toeschrijven. Deze jaargang van het prestigieuze jeugdtoernooi is dit niet anders dan anders, maar met twee absolute toptalenten, een trio aan NHL-ers en legio ”regular” toptalenten is dit roster zonder discussie het beste van de afgelopen tien jaar. In eigen land, voor eigen publiek gaat Canada haar titel prolongeren.
TEAM ZWEDEN
Het afgelopen decennium schreef Tre Kronor geschiedenis op het WJC, door 54 round-robin wedstrijden op een rij in winst om te zetten. Desondanks dateert haar laatste gouden medaille van het jaar 2012 en hapert de Zweedse motor regelmatig op het moment supreme.
Toch zullen de verwachtingen dit jaar andermaal hoog zijn. Met onder meer Fabian Lysell, Isak Rosen en Jonathan Lekkerimaki hebben de Scandinaviërs een gebalanceerd en ijzersterk roster, die serieus mee kan doen om de medailles.
BLUE-LINE OUDERWETS IJZERSTERK
Onder de lat zal naar alle waarschijnlijkheid Carl Linbom de eerste goalie worden. Afgelopen augustus fungeerde de Vegas Golden Knights ‘Drafty’ (2021) als derde man achter de uitblinkende Jesper Wallstedt, maar is hij naderhand niet bij de pakken neer gaan zitten. In de Allsvenskan is de 19-jarige goalie één van de betere — en de enige tiener in de top tien — met een sv% van .912 en 2.67 GAA. Ian Blomqvist en Marcus Brannman vechten onderling uit wie de rol van backup mag gaan invullen.
Grootste aandacht gaat ook dit toernooi uit naar de ”ouderwets” sterke blue-line. Ondanks het feit dat zomersensaties Simon Edvinsson, Elias Salomonsson, Mattias Havelid en Anton Olsson niet meer in actie kunnen komen, heeft Tre Kronor niets te klagen. New York Islanders prospects Calle Odelius is één van de logische opvolgers. De second-rounder van 2022 speelt weliswaar nog bij Djurgardens IF, maar zal met zijn leiderschap en spel menig fan doen denken aan Detroit Red Wing Moritz Seider.
Naast hem op de eerste lijn fungeert Adam Engstrom normaal gesproken als zijn defensieve partner. De third-rounder van 2022 (Montreal Canadiens) speelt zijn wedstrijden reeds in de SHL namens Rogle en laat er geen twijfel over bestaan dat hij uit gaat groeien tot een meer dan behoorlijke NHL blue-liner. Verdere namen om defensief in de gaten te houden: Ludvig Jansson (Florida Panthers), Victor Sjoholm en Elias Pettersson (Vancouver Canucks). Inderdaad, zelfde naam zelfde franchise.
THEY SEE ME B R O L L IN’
De Zweedse media raakt niet uitgesproken over het aanvallende geweld wat de blauw-gelen mee naar Canada nemen. Leggen we de aanvallende linies naast de meetlat Canada, leggen ze het op alle aspecten af. Desondanks beschikt head coach Magnus Havelid aanvallend over wellicht het diepste roster sinds de gouden run in 2012.
De absolute protagonist in Halifax en Moncton zal Filip Bystedt worden. De 2022 first-rounder (San Jose Sharks) is van een andere planeet in het blauw-gele tricot — dertien punten in zes wedstrijden — en speelt in de SHL namens Linkoping HC de pannen van het dak. Naast Bystedt zullen ook Isak Rosen (Buffalo Sabres), Fabian Lysell (Boston Bruins) en Liam Ohgren (Minnesota Wild) de Zweedse equipe dragen. Vooral Rosen moet men in de gaten houden. De 19-jarige centre/winger was met vier goals in augustus al bepalend, maar laat er in de AHL namens Rochester Americans ook geen gras over groeien — drie goals, twaalf assists —.
Jonathan Lekkerimaki miste de voorbije weken door een upper-body injury behoorlijk wat wedstrijden, maar de Vancouver Canucks prospect zal op tijd fit zijn voor de openingswedstrijd tegen Oostenrijk op 26 december. Als pure doelpuntenmaker zijn er mindere prospects om mee te nemen naar het WJC. Vergeet ook zeker Noah Ostlund (Buffalo Sabres), Oskar Pettersson (Ottawa Senators), Simon Robertsson (St. Louis Blues) en Fabian Wagner (Winnipeg Jets) niet.
VERWACHTINGEN
Aankomend oogappel Leo Carlsson verdient een eigen plekje in deze preview. De carrière van de jonge Zweed gaat binnen zeer korte tijd door het dak en staat na Bystedt op een tweede plaats in de scorelijst van de U20. In de Draft reporten van 2023 prijkt zijn naam met regelmaat in de top vijf en zullen zijn prestaties op het komende WJC wellicht het zetje naar een top drie (?) geven.
Desondanks moeten alle puzzelstukjes op haar plaats vallen wil Team Zweden Canada van haar troon stoten. Bovendien zal de bijna deceptie tegen notabene Letland afgelopen augustus nog in het achterhoofd zitten en valt en staat alles met de prestaties in de knockout fase. Toch doet Zweden dit jaar serieuzer dan normaal mee om de (gouden) medailles.
TEAM TSJECHIE
Speaking about decepties. Tijdens de zomereditie van het 2022 WJC trad Team Tsjechie in de poulefase aan tegen notabene plaatsvervangend Letland. Met de staart tussen de benen werden de Tsjechen met 5-2 op de pijnbank gelegd en kwamen de rayonhoofden van de Tsjechische bond nog diezelfde avond in het spelershotel bij elkaar.
Wat er die avond aan woorden is gevallen zal voor altijd een raadsel blijven, maar drie dagen later werd Team USA verrassenderwijs met 4-2 naar huis gestuurd en eindigde men — mede door een uitblinkende Tomas Suchanek — op een vierde plaats. Ook het komende WJC zijn er wederom serieuze namen op het Tsjechische roster te ontdekken.
STATUS QUO IN DE EIGEN ZONE
Diezelfde uitblinkende Tomas Suchanek verdedigt deze editie wederom het doel van de Tsjechen. Afgelopen zomer leek Detroit Red Wings prospect Jan Bednar de aangewezen eerste goalie, maar werd in de voorbereiding voorbij gestreeft door Suchanek. Ondanks het feit dat zijn stats geen uitschieters bevatten, bouwt men het roster weer om de 19-jarige goalie heen.
Over tandems niets te klagen in kamp Tsjechie, want backup Oliver Satny is niet de minste van het stel. De 19-jarige goalie speelde afgelopen seizoen bij Charlottetown Islanders de pannen van het dak met een 21-3-4 record en heeft bovendien van alle goalies de meeste shutouts in de Tsjechische driekleur (drie).
Op de blue-line maar liefst vijf terugkerende namen. David Jiricek is zonder twijfel de bekendste van het stel. De prospect van Columbus Blue Jackets was in ’21 – ‘22 één van de beste blue-liners in de gehele AHL en ondanks dat hij nog altijd de kleuren van Cleveland Monsters verdedigt, is het een kwestie van tijd voordat hij definitief door de poorten van de NHL wandelt. ’Partner in crime’ Tomas Hamara is ook geen onbekende. De Ottawa Senators prospect speelt dit seizoen voor het eerst in Noord-Amerika namens Kitchener Rangers (OHL) en heeft behoorlijk wat upside.
Op de tweede lijn het duo Stanislav Svozil en David Spacek. Vooral Spacek zal menig prospectvolger een lampje doen laten branden. De eveneens door Columbus Blue Jackets gedrafte blue-liner is hard op weg naar de 80 punten in het shirt van Regina Pats (inderdaad de ploeg van Connor Bedard) en is in alle facetten een kopie van ’mister powerplay’ John Klingberg.
NHL BOPPE IN DE AANVALLENDE ZONE
Aanvallend zijn de meeste ogen gericht op Jiri Kulich. De 2022 first-rounder (Buffalo Sabres) domineerde het U18 vorig jaar met negen goals in zes wedstrijden en was afgelopen zomer tijdens WJC ’22 Part II goed voor acht punten. In het shirt van Rochester Americans bouwen de Sabres in de luwte aan de ontwikkeling van de doelpuntenmachine.
Naast Kulich zal ook New York Ranger Jaroslav Chmelar een belangrijke rol gaan spelen. De boomlange freshman van Providence College heeft ondanks zijn lengte geen enkele moeite met zijn beweeglijkheid en snelheid. Bovendien miste de Tsjech afgelopen zomer drie wedstrijden door een polsblessure en zal hij uit zijn op revanche.
Vegas Golden Knights duo Jakub Brabenec en Matys Sapovaliv zijn de belangrijkste klanten voor op de tweede lijn, maar de scouts kijken reikhalzend uit naar de verrichtingen van Eduard Sale. De in 2005 geboren forward wordt in één adem met de top vijf projectie van de aankomende Entry Draft genoemd en speelt nu al mee bij de grote mannen van HC Kometa Brno (zes punten). O ja, Marcel Marcel staat ook op het roster.
VERWACHTINGEN
De status van Team Tsjechië zal ook in de editie van 2023 niet anders dan anders zijn: Een taaie opponent. Op iedere linie puilt het roster niet uit van de buitencategorie prospects, maar met voldoende lengte en kracht op je blue-line en bovendien solide prestaties onder de lat is het op papier de ultieme reuzendoder in een knockout wedstrijd.
TEAM DUITSLAND
Een aantal weken geleden stond de Duitse DEB nog centraal in onze rubriek NHL At The Rink. Na jaren van aanmodderen ging het jeugdsysteem op de schop en bouwen de Duitsers gestaag aan een gouden generatie spelers.
Op het WJC wilt het nog niet bepaald vlotten voor onze Oosterburen. Ondanks het feit dat die Mannschaft geroemd wordt om haar doorzettingsvermogen en vasthoudendheid, zal er met de herintroductie van de degradatie alle zeilen bijgezet moeten worden om een plek in de topdivisie te behouden.
TOEFJE ORANJE OP DE BLUE-LINE
Onder de lat bevindt zich wellicht het meest interessante vraagstuk voor head coach Ernst Höfner. Carolina Hurricanes prospect Nikita Quapp lijkt na zijn sterke optredens in augustus tegen Zweden en Team USA de meest voor de hand liggende keuze.
Toch moet men niet gek opkijken als de Duitsers met Simon Wolf als startend goalie de degens kruisen met titelverdediger Canada. Onder de Oostenrijkse lat van Red Bull noteert hij namelijk een duizelingwekkend 9-1-0 record (.932 sv%, 1.97 GAA) en bezit hij met een bovengemiddelde lengte en hand-oog coördinatie alle facetten van een volwaardige goalie. Op het WK U18 vorig jaar was hij de absolute houvast voor die Mannschaft. ’Kopfschmerzen’ voor de Bundestrainer.
Op de blue-line zal het gemis van Luca Munzenberger en Maximilian Szuber voelbaar zijn. Desondanks beschikt men met Philipp Bidoul en Leon van der Linde over een meer dan behoorlijk stand-in duo. Van Der Linde was al eens eerder actief en met een Nederlandse opa hebben wij Nederlanders toch een klein toefje Oranje actief in Canada. Let naast dit duo vooral ook op onder meer Adrian Klein, Nils Elten en Rayan Bettahar.
OFFENSIEF EEN PIERENBADJE
Het voorbije WJC was er slechts één gedrafte Duitser actief. Washington Capital Hakon Hanelt (fifth round, 2021) is er ook deze editie weer bij en zal met zijn spelmakende kwaliteiten als leider in de aanvallende zone gaan fungeren. Gesteund door Arizona Coyotes prospect Julian Lutz en Bennet Roßmy aan zijn zijde beschikken de Duitsers over een meer dan behoorlijke first-line.
Daar houdt het aanvallend echter wel zo’n beetje op. Luca Hauf heeft na een goed eerste half jaar in Noord-Amerika de laatste weken die zo geprezen bloedvorm niet bepaald te pakken, maar kan met zijn goals tijdens het voorbije WK U18 teren op zijn goede prestaties in de nationale ploeg. Yannick Proske en Veit Oswald spelen beide reeds in de DEL, maar wachten nog op hun eerste goal van het seizoen.
VERWACHTINGEN
Het wordt voor de Duitsers een zware dobber om in de hoogste afdeling van de U20 te blijven acteren. Met een op het oog leuke tandem onder de lat en individuele kwaliteiten in de aanvallende zone, kunnen ze her en der voor een stuntje zorgen.
Toch zal men alles in het werk moeten stellen om Zuiderbuur Oostenrijk onder zich te houden en zo haar verblijf bij de elite te verlengen.
TEAM OOSTENRIJK
De promotie naar de hoogste afdeling in 2021 werd als een wereldtitel gevierd in Wenen. Toch is men bij de Oostenrijkse bond realistisch en is het grotendeels aan de uitbraak van COVID-19 te danken dat het verblijf nagenoeg nu twee jaar duurt.
In de voorbije edities hebben we genoeg moois gezien van de Oostenrijkers. Van fabelachtige goalie prestaties tot de doorbraak van een aantal noemenswaardige prospects. Helaas voor de (neutrale) fan is nou juist één van de lichtpuntjes niet actief in Canada. Detroit Red Wings prospect Marco Kasper verkiest de Swedish Hockey League boven het WJC, om zich onder meer voor te bereiden op het WK van de grote mannen.
KARIGE TANDEM, KARIGE BLUE-LINE
Natuurlijk worden we de komende twee weken verwend met het geweld van onder meer de Canadezen, maar bij Team Oostenrijk is het zowel onder de lat, als op de blue-line zoeken naar lichtpuntjes. En die lichtpuntjes zijn lichtjaren weg.
Thomas Pfarrmaier zal naar alle waarschijnlijkheid de ”legacy” van Sebastian Wraneschitz in 2021 willen evenaren. In augustus was hij er als derde goalie al bij en liet in de Oostenrijkse AlpsHL reeds zien zich tegen de ’big guns’ te kunnen meten. Achter hem zullen Benedikt Oschgan en Michael Sicher onderling uitvechten wie er tweede goalie wordt. Vooral Sicher wordt door de Oostenrijkse media een veelbelovende toekomst voorspelt.
Op de blue-line klinkt de naam Lorenz Lindner wellicht het bekendst in de oren. Tijdens Part II van 2022 stond hij op de eerste lijn en dat zal op tweede Kerstdag niet anders zijn. Met drukke defensieve tijden voor de boeg is het voor de Oostenrijkers lekker dat ze met Lindner een fysiek sterke en daadkrachtige blue-liner in huis hebben. Voor de aanvallende impulsen zal het defense-technisch vooral van David Reinbacher, Lukas Hörl en Christoph Tialler moeten komen.
ALLE DRUK OP DE SCHOUDERS VAN VINZENZ ROHRER
Met het gemis van Marco Kasper, verschuift de aandacht naar Montreal Canadiens prospect Vinzenz Rohrer. De pijlsnelle forward legt namens Ottawa 67’s (OHL) fenomenaal spel op het ijs — elf goals, 21 assists — en is met zijn energieke, two-way spel een nachtmerrie voor menig blue-liner.
Niet alleen Rohrer krijgt de nodige aandacht. 2023 Entry Draft prospect Ian Scherzer is eveneens een naam om te onthouden. Ondanks het feit dat hij in augustus één van de jongste spelers van het toernooi was, noteerde de forward een goal en drie punten. In Zweden wilt het in het tricot van Rogle nog niet bepaald vlotten, maar is wel de potentiële parel van het Oostenrijkse ijshockey.
Vlak naast deze twee ook vooral Jonas Dobnig, Finn van Ee en Luca Auer niet uit.
VERWACHTINGEN
Met het uitblijven van de degradatieregel de voorbije twee jaar, schoof men in Wenen het spook der degradatie moeiteloos voor zich uit. Ditmaal is dat ”vangnet” er echter niet meer en met Zweden, Tsjechië en Canada als openingsrondje zal de laatste poulewedstrijd tegen Duitsland als een echte finale gezien worden.
Hoe je het ook wendt of keert, de Oostenrijkse dobber is loodzwaar.
Coverfoto: Hockey Canada
