Vandaag is het eindelijk zover. Om 12:00 uur Nederlandse tijd zal het World Junior Championship 2024 met de wedstrijd Slowakije – Tsjechië officieel in gang worden geschoten. Op eerste Kerstdag trakteerde SportAmerika je al met een uitgebreide terugblik op de editie van 2023 en een vooruitblik op Poule A. Op Opening Day is het de beurt aan Poule B. De poule waarin topfavoriet Team USA is gestationeerd.
POULE B
TEAM USA
We biechtten gisteren al een tipje van de sluier op, maar Team USA vaardigt dit WJC één van de beste rosters aller tijden af. Als absolute topfavoriet willen ze de gouden run van 2021 een vervolg geven.
Met een onwijs diepe aanval, flexibele blue-line en een high-end tandem tussen de palen lijkt het een A-B-C’tje te worden, dat de manschappen van head coach David Carle met een gouden medaille huiswaarts zullen keren. Zeker na de bronzen plak op het matig verlopen WJC van 2023 ruiken de ‘Stars and Stripes’ bloed.
LIFE-LONG FRIENDS SPIL IN AANVALLENDE MARIANENTROG
Je hebt diep. Je hebt dieper. En dan heb je nog Team USA. Als je tweede (!) lijn bestaat uit boezemvrienden Gabe Perreault (New York Rangers) – Will Smith (San Jose Sharks) – Ryan Leonard (Washington Capitals) kun je op je gemak zestig minuten achterover leunen. Het trio kent elkaar al sinds ze alle drie op hetzelfde moment het USNTDP binnen liepen en veegden in de nationale driekleur de vloer met de concurrentie aan. Stopte het daar? Welnee. Dit seizoen staan ze allen op het roster van Boston College in de NCAA. Tussenstand: 66 punten in zeventien wedstrijden.
Daar houdt de pret overigens nog niet op voor de Amerikanen. Op de eerste lijn heeft Carle zo niet nog meer chemie dan op de tweede lijn. Rutger McGroarty (Winnipeg Jets) – Cutter Gauthier (Philadelphia Flyers) – Jimmy Snuggerud (St. Louis Blues) is wellicht de beste linie op het WJC. De pret houdt hier echter niet op. Drie vrienden, alle drie afkomstig van het USNTDP. Twee lijnen. Zes namen. Allen first-round picks. Mag ik u even spreken dokter?
Met Isaac Howard (Tampa Bay Lightning) – Frank Nazar (Chicago Blackhawks) – Gavin Brindley (Columbus Blue Jackets) op de derde lijn kiest de technische staf voor iets minder pedal to the floor. Vooral centre Nazar is een typische two-way speler en met de pijlsnelle Howard en Brindley op de flanken kunnen de Amerikanen eveneens de kaart turnover uitspelen.
BLUE-LINE PERFECT IN BALANS
Om het aanvallende geweld enigszins te compenseren hebben de Amerikanen op de blue-line een perfect uitgebalanceerd roster neergezet. Het toppaar bestaat uit de offense-minded Lane Hutson (Montreal Canadiens) en het slot op de deur Ryan Chesley (Washington Capitals). Daarachter een under the radar duo, dat zomaar eens als de revelatie van het toernooi kan uitgroeien. Zeev Buium – Seamus Casey (New Jersey Devils) zijn twee absolute juggernauts met betrekking tot aanvallen. In combinatie met de top-six in de aanval heeft de technische staf legio mogelijkheden om te variëren en experimenteren.
Tussen de palen met afstand de beste goalie(s) van het toernooi. Het gevecht om de startende rol zal gaan tussen Trey Augustine (Detroit Red Wings) en Jacob Fowler (Montreal Canadiens). Augustine is bij Michigan State University in de NCAA met een .916 sv% en 2.97 GAA op de brommer, maar krijgt geduchte concurrentie van Fowler. De third-rounder van 2023 speelt de pannen van het dak bij Boston College (.925 sv%, 2.16 GAA) en noteert tot op heden een duizelingwekkend 13-3-1 record. Ienemienemutte voor de coaches.
Van boven naar beneden en van links naar rechts. Alles aan dit Amerikaanse roster klopt. Het topje van de USNTDP ijsberg. Goud is het enige wat telt en geldt voor deze lichting.
TEAM TSJECHIE
Het roster van Team Tsjechië dat aan de start van het WJC in Gotenborg staat, is van een ander kaliber dan de ploeg die twaalf maanden geleden in de finale na overtime moest buigen voor Team Canada. Vijf van de steunpilaren zijn niet aanwezig, evenals de startend goalie.
Met een roster dat verspreidt over de wereld haar wedstrijden afwerkt helpt de Tsjechen sinds jaar en dag. De nationale bond plukt de vruchten van het uitvliegen van haar (high-end) prospects naar alle uithoeken van onze planeet. Toch herbergen de Europeanen ook deze editie weer een aantal prospects die een mooie carrière in de NHL tegemoet gaan.
JIRI KULICH MACHINIST VAN DE AANVALLENDE TREIN
Ten opzichte van het roster van vorig jaar keren er zes namen terug in deze editie: Jiri Kulich (Buffalo Sabres), Eduard Sale (Seattle Kraken), Matyas Sapovaliv (Vegas Golden Knights), Robin Sapousek, Tomas Hamara (Ottawa Senators) en Ales Cech. De onbetwiste leider van het pak zal Jiri Kulich zijn. De prospect van Buffalo eindigde op het WJC 2023 met zeven goals als tweede in de rankings en wordt op de eerste lijn herenigd met Eduard Sale en Matyas Sapovaliv. Het trio speelt al een aantal internationale toernooien samen en geeft head coach Patrik Augusta houvast.
Op de tweede lijn “zekere” first-rounders in de 2024 Entry Draft. Dominik Rymon, Ondrej Becher en Robin Sapousek kennen elkaar al langer dan vandaag en spelen bovendien alle drie in de Western Hockey League. Van Rumon en Becher wordt vooral op de powerplay een hoop gevraagd. Beide hebben “Ovi-Office” kwaliteiten en staan geregeld op het scoreformulier. Op de derde lijn staat met het trio Zidlicky – Redlich – Bares vooral de forecheck op het programma.
BAMBI BLUE-LINE MAAR HOOG PLAFOND
De blue-line van de Tsjechen is één van de minst ervaren van het aankomende WJC. Toch is men het er unaniem over eens, dat de defensie plafondtechnisch in de top drie van het toernooi thuis hoort. De zes namen zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd en geeft de coaching staff grijze haren.
Naar alle waarschijnlijkheid vormt Tomas Hamara (Ottawa Senators) het eerste paar samen met halve naamgenoot Tomás Cibulka — inderdaad, de trema doet het ‘m –. Hamara is op de blue-line de enige met ervaring en zijn kwaliteiten als speler maken hem de ideale kapstok. “Minpunt” voor head coach Augusta is dat ze allebei aanvallend georiënteerd zijn, al werd Hamara in het verleden regelmatig als slot op de deur ingezet.
Achter het top duo vinden we twee namen die het noemen waard zijn. Tomas Galvas wordt in de plaatselijke, Tsjechische media neergezet als one of the guys, maar in Noord-Amerika geven de scoutingsrapporten een heel ander beeld. Als blue-liner leest de Tsjech het spel als geen ander en is het de ideale quarterback op zowel de powerplay als 5-on-5. De andere naam die wellicht een belletje doet rinkelen is die van Adam Jiricek. Inderdaad, het broertje van Blue Jackets prospect David. Nog veel meer in het nieuws was de spijkerharde hit op de jonge blue-liner in thuisland Tsjechië. Mede deze hit wakkerde de discussie om een leeftijdsgrens bij wedstrijden in te stellen weer aan.
Tussen de palen beschikken de Europeanen over aardig wat talent. Michael Hrabal (Arizona Coyotes) gaat zonder twijfel de starter zijn. Met onder meer een Hlinka Gretzky U18 en WC U18 achter zijn naam hebben de Tsjechen een luxe positie. Zeker als men daar ook nog eens Jakub Vondras (Carolina Hurricanes) achter posteert.
TEAM SLOWAKIJE
Net als de vrienden uit Amerika en Duitsland timmert ook de Slowaakse ijshockeybond aan een nieuw ingeslagen weg. Een weg die overigens een aantal maanden geleden nog centraal stond in onze NHL At The Rink rubriek. De Europeanen zullen er alles aan willen doen, om ook in deze editie hoge ogen te gooien.
Met onder meer een aantal NHL draftees in de gelederen en een ster tussen de palen hebben we een uitstekende outsider voor andermaal een medaille te pakken.
AANVAL IS DE BESTE VERDEDIGING
De sterkte van dit Slowaakse roster ligt bij de aanvallende linies. Ondanks het feit dat de top twee draftees van 2022 — Juraj Slafkovsky en Simon Nemec — niet langer meer beschikbaar zijn, hebben de Europeanen aanvallend wellicht de meeste gedrafte Slowaken ooit op het roster staan.
De absolute oogappel is Dalibor Dvorsky. De zeventienjarige centre debuteerde in februari 2021 in de Slowaakse Extraliga en poetste direct een 24 jaar oud record uit de boeken. Met zijn vijftien (!) jaar, zeven maanden en achttien dagen werd de top prospect de jongste doelpuntenmaker ooit in de Slowaakse eredivisie. Met een goed schot, goed overzicht en een waanzinnige stick handling de ultieme steal voor St. Louis Blues. De franchise uit Missouri pikte de Slowaak als tiende overall op in de 2023 Entry Draft. Samen met lijnmaatjes Alex Ciernik (Philadelphia Flyers) en Martin Misiak (Chicago Blackhawks) herbergt het trio snelheid en kwaliteit.
Samuel Honzek (Calgary Flames) is de “Dalibor Dvorsky van de tweede lijn”. De grote vriendelijke reus verandert in een Yeti wanneer hij het ijs betreedt en heeft ondanks zijn lengte een uitstekende snelheid op schaatsen. De meest in het oog springende partner van Honzek is die van Filip Mesar (Montreal Canadiens). In 2022 werd de winger een kleine twintig minuten na first overall Juraj Slafkovsky eveneens naar Montreal gehaald. Niet geheel toevallig zijn de twee boezemvrienden.
GEMIS VAN SIMON NEMEC LAAT ZICH VOELEN OP DE BLUE-LINE
Voor de Slowaakse fans moet het een bittere pil zijn geweest, toen pas geleden blue-liner Simon Nemec vanuit het systeem van New Jersey Devils richting de NHL werd gepromoveerd. Hiermee gaat het WJC aan zijn neus voorbij en bouwt men aankomende anderhalve week de defensie op de schouders van Maxim Strbak (Buffalo Sabres) en Luka Radivojevic.
Strbak is de enige gedrafte blue-liner en is een veelzijdige speler die zowel aanvallend als verdedigend een bepalende rol kan vervullen. Na Simon Nemec is de defensieve oogappel toch echt Luka Radivojevic. Ondanks het feit dat de jonge blue-liner pas in 2025 beschikbaar is in de Entry Draft, staan de scouts in Zweden in de rij om de jonge Slowaak te aanschouwen. Vooral zijn creativiteit en quarterback kwaliteiten zijn “A-material”.
Tussen de palen is het Adam Gajan (Chicago Blackhawks) wat de klok slaat. De goalie werd afgelopen zomer als eerste sluitpost in de Entry Draft opgepikt — 35e overall — en bezit alles wat men van een goalie vraagt. Met zijn 1.93 meter en vloeiende bewegingen in the paint is hij lastig te kloppen.
Zo sterk als ze in december 2022 waren zal het deze editie niet zijn. Feit is wel dat dit Slowaakse roster een aantal high-end prospects herbergt, die de hervorming van het Slowaakse ijshockey als een tien met een griffel beoordelen. Wie weet zit er een stunt in en vallen de Europeanen wederom in de medailles.
TEAM ZWITSERLAND
In de Amerikaanse media wordt Zwitserland oneerbiedig als “kauwgum onder de schoen” omschreven. Je stapt erop en het blijft net zo lang aan je kleven tot je er zelf iets aan doet of geluk hebt dat het er snel afvliegt. Toch is dit een mooie samenvatting van de staat van het Zwitserse roster.
Poule B is een pittige kluif met onder meer titelfavoriet Team USA en de outsiders Tsjechië en Slowakije. Achter Zwitserland nog nieuwbakken Team Noorwegen, dat mits alles normaal verloopt de hekkensluiter in de groep gaat zijn. Toch missen de Zwitsers een echte ster in hun midden.
AANVALLEND AVERAGE
Zwitserland is op aanvallend gebied nooit echt een juggernaut geweest. Ook dit jaar is dit niet anders. Eén van de sleutelfiguren op de aanvallende linies is Miles Müller. De multi-inzetbare forward speelt bij Moncton Wildcats in de QMJHL en noteert dit seizoen meer dan een punt per wedstrijd gemiddeld. Het heeft even geduurd voordat ‘MM’ ook op het internationale podium zijn kwaliteiten om kon zetten in punten, maar de laatste maanden is hij daarin erg gegroeid. Na 2023 wordt dit zijn tweede WJC.
Naast Müller zal het duo Mattheo Reinhard – Leo Braillard op de eerste lijn gevestigd zijn. Reinhard is een pijlsnelle centre die met zijn geringe lengte ook de fysieke duels met de blue-liners niet uit de weg gaat. Wisselend over de diverse internationale niveaus past hij zich razendsnel aan het tempo aan en heeft ook nog eens de beschikking over een hoog inzicht. Matteo Wagner is overigens ook een naam die bij de insiders een belletje doet rinkelen. De forward was één van de Zwitserse revelaties het voorbije WJC en noteerde vier goals in vijf wedstrijden. De voorbije twee jaar had hij het moeilijk in de Finse Liiga, maar lijkt bij de U20 van AIK in Zweden zijn vorm weer te hebben teruggevonden.
POWERHOUSE LIAN BICHSEL AFWEZIG
Het niet present zijn van Lian Bichsel is een fikse aderlating voor Zwitserland. Toch staan de Zwitsers bekend om het defensieve talent wat er keer op keer doorkomt. Dit jaar is dat niet anders.
Rodwin Dionicio (Anaheim Ducks) is de enige speler op het roster, dat tot op heden door een NHL team is opgepikt. De Saginaw Spirit blue-liner mag zich reeds voor zijn derde WJC opmaken en heeft zich zeker in Canada enorm ontwikkeld. Aanvallend behoort de Zwitser tot één van de betere in de OHL en schuwt daarnaast ook de duels niet. Naast hem wordt vaste partner Nick Meile geposteerd. De boomlange Meile mag zich eveneens voor zijn derde WJC opmaken en is het slot op de deur voor Dionicio.
Qua NHL-potentie kijkt men vooral naar de verrichtingen van Daniil Ustinkov en Leon Muggli. Beide heren worden niet vooraan de rankings van het komende WJC verwacht, maar hebben wel het hoogste plafond van het roster. Ustinkov speelt reeds twee seizoenen bij de grote mannen mee in de National Liga, maar sluit op termijn bij London Knights in de OHL aan. Volgend jaar (2024) zal hij zijn eerste opwachting maken in de Entry Draft en ligt een derde/vierde ronde in het verschiet voor de blue-liner. Het verhaal van Ustinkov is één op één te kopiëren naar Leon Muggli. De captain van de U18 laat bij EV Zug glimpen van zijn potentieel zien en was zeker in de weken voorafgaand zijn reis naar Zweden op de brommer.
Tussen de palen wordt het penibel bij de Zwitsers. Ewan Huet (zoon van Cristobal Huet) speelde tot vorig seizoen samen met Connor Bedard bij Regina Pats, maar mist lengte en souplesse om echt een carrière in de NHL te ambiëren. Ook backup goalies Alessio Beglieri en Lorin Grüter zijn geen showstoppers.
Zwitserland zal normaal gesproken Noorwegen achter zich kunnen houden in de strijd om degradatie. Met een goede dag kunnen ze zelfs Slowakije en Tsjechië een punt afsnoepen, maar verder dan een kwartfinale komen de Europeanen niet.
TEAM NOORWEGEN
Het is altijd leuk om een nieuw gezicht in de hoogste divisie te mogen verwelkomen. Voor het eerst sinds 2014 mag Noorwegen zich weer melden bij de grote jongens. Met de terugkeer van maar liefst veertien (!) spelers is ook het roster grotendeels hetzelfde als dat vorig jaar promoveerde uit divisie 1A. Het is overigens pas voor de derde keer in de historie dat de Noren op het hoogste niveau actief zijn.
MICHAEL BRANDSEGG-NYGARD EN DE REST
Er is geen twijfel mogelijk. Alle Noorse ogen zullen de komende anderhalve week gericht zijn op de verrichtingen van Michael Brandsegg-Nygard. De achttienjarige winger is aankomende zomer tijdens de Entry Draft 2024 een zekere first-round pick en liep sinds zijn debuut op het tweede niveau van Zweden één op één (tien wedstrijden). Zijn onderliggende statistieken verbleken ruimschoots bij die van de poulegenoten, maar als fan van Noorwegen moet je je toch aan lichtpuntjes vasthouden.
Petter Versterheim is de forward die het dichtst bij Brandsegg-Nygard in de buurt komt. Vorig jaar speelde de forward reeds op het grote mannen WK mee en sneeuwde allesbehalve onder. Bij Mora in de Allsvenskan draait de Noorse topscorer een solide seizoen en zal de druk van de aanvallende schouders vooral op dit duo rusten. Houdt verder vooral Mats Bakke Olsen, Felix Granath en Noah Steen in de gaten.
GROTE ONBEKENDEN IN BLUE-LINE LAND
Tsja.. Wat valt er te melden over een blue-line die nog nooit voorbij is gekomen. Genoeg! Natuurlijk gaan de Noren niet het vuur aan de schenen van USA en de andere poulegenoten leggen, maar als head coach Christer Nylund de defensie dusdanig gesloten kan houden, dat de tegenstanders via de boarding zich een weg moeten zien te banen kan er zomaar een puntje inzitten.
Newby Stian Solberg is van de blue-liners allicht de meest in het oog springende naam. Het voorbije WJC speelde hij meer dan 23 minuten per wedstrijd gemiddeld en is in de eigen zone de meest solide van het pak. Naast hem zonder twijfel partner-in-crime Gabriel Koch. Als één van de oudste spelers op het WJC is de two-way defender een prima aanvulling op Solberg.
Tussen de palen de “perfecte” Markus Rohnebaek Stensrud, die ten tijde van de divisietitel in 1A foutloos bleef (5-0-0) en bovendien met een .928 sv% als beste goalie van de divisie werd uitgeroepen. Toch moet men geen wonderen verwachten van de starter. Backups Sebastian Hagen Aarsund en Martin Holtet Lundberg kunnen ook genoeg ijstijd tegemoet zien, daar de doelpunten tegen zomaar eens aaneen geregen kunnen worden.
SPEELSCHEMA EN TV
Helaas worden de wedstrijden in Nederland niet op televisie uitgezonden, maar niet getreurd! Op zowel de website van het IIHF als YouTube zijn alle wedstrijden te kijken.
Het speelschema voor Poule B:
Dinsdag 26 december 2023
Tsjechie – Slowakije 12:00 uur
USA – Noorwegen 17:00 uur
Woensdag 27 december 2023
Slowakije – Zwitserland 12:00 uur
Noorwegen – Tsjechie 17:00 uur
Donderdag 28 december 2023
Zwitserland – USA 17:00 uur
Vrijdag 29 december 2023
Noorwegen – Slowakije 12:00 uur
Tsjechie – USA 17:00 uur
Zaterdag 30 december 2023
Zwitserland – Noorwegen 17:00 uur
Zondag 31 december 2023
USA – Slowakije 12:00 uur
Tsjechie – Zwitserland 17:00 uur
Cover photo: Jason Franson
