Wederom sneuvelde deze week een coach in de National Hockey League. In Ottawa vonden ze de positie van D.J. Smith niet langer houdbaar en gezien de resultaten valt die wel te billijken. Ook aan de stoelpoten van Don Granato wordt af en toe gezaagd. Zijn Sabres toonden deze week wederom twee gezichten, maar zorgden vooral voor spektakel! Met de Christmas Break in aantocht presenteren wij tevens een nieuwe (gedeelde) leider in de Pacific Division!
ATLANTIC DIVISION
D.J. SMITH KRIJGT CONGÉ IN OTTAWA
D.J. Smith kreeg van zijn baas Steve Staios niet de kans zijn werk af te maken. Afgelopen maandag hakte de president of hockey operations in Ottawa de knoop dan eindelijk door. Na ruim vier seizoenen werd D.J. Smith ontslagen en als een verrassing kwam dit bepaald niet. Waar Smith in de eerste jaren te maken had met een rebuild, daar was het de bedoeling dat hij vanaf vorig seizoen ging oogsten. Een postseason-ticket bleef echter uit. Helaas voor de aimabele coach bungelt zijn team ook in 2023-2024 onderaan de Atlantic. Voor Staios en eigenaar Michael Andlauer de hoogste tijd om in te grijpen.
Ondanks de aanwezigheid van grote talenten als Brady Tkachuk, Joshua Norris, Tim Stutzle en Jake Sanderson lukte het D.J. Smith ook dit seizoen niet te breken met een vervelende traditie. In al zijn jaren aan het roer staan de Senators na 20 wedstrijden steevast bij de onderste teams in de NHL. Elk jaar opnieuw was het een kwestie van achtervolgen en telkens schoot men tekort in de race om de acht bovenste plaatsen.
Niet erg tot en met 2022. Wel in de seizoenen daarna. Dit seizoen vormde geen uitzondering. Op het moment van ontslag stond Ottawa onderaan in de Eastern Conference. Al moeten we ter verdediging van Smith daar wel aan toevoegen dat de Senators ook by far de minste wedstrijden gespeeld hebben.
In de Canadese hoofdstad kon het management niet meer om de roep van de fans heen. Vanaf de tribunes klonk al langer de roep om ontslag en deze week gaf men gehoor aan die vraag. Het was allemaal te wisselvallig, te slordig en simpelweg niet goed genoeg om Smith in het zadel te houden. Zijn contract liep in de zomer van 2024 af, maar Staios kon niet langer wachten. Dat goalies bij Ottawa eigenlijk al jaren slecht presteren, hielp de zaak ook niet.
BACK TO THE FUTURE?
Slechte resultaten, geen play-offs en weinig uitzicht op beter. Staios en Andlauer vonden het wel mooi geweest, maar schoven vervolgens een toch wel verrassende naam naar voren. Jacques Martin was de laatste tijd al als adviseur werkzaam binnen de organisatie, maar dat de 71-jarige voormalig head coach zijn oude ambacht weer op zou pakken, zagen weinig mensen aankomen. De man die aan het begin van deze eeuw de Senators naar drie divisietitels en één Presidents’ Trophy (2003) loodste, mag samen met clubicoon Daniel Alfredsson proberen dit schip vlot te trekken.
Hoewel Martin al sinds 2011 geen head coach in de NHL meer was, is het ook niet heel vreemd dat de organisatie hem benaderde. Onder Jacques Martin kenden de Senators tussen 1995 en 2004 hun beste periode met die Presidents’ Trophy als absoluut hoogtepunt. Daniel Alfredsson was destijds al de captain in Ottawa. De Zweedse clublegende heeft zo’n beetje alle franchiserecords achter zijn naam staan en zal mogelijk ook de kloof tussen de generaties kunnen overbruggen.
Overigens leken de Senators in de eerste wedstrijd onder de nieuwe coach verdacht veel op de ploeg die Smith onder zijn hoede had. Tegen de Arizona Coyotes genoten de Sens van een 3-0 voorsprong om deze in minder dan geen tijd weg te geven. Niet voor het eerst de laatste jaren vielen de goals voor de tegenstander in bosjes. Halverwege de derde periode zat er slechts 33 tellen tussen de goals van J.J. Moser en Clayton Keller. Op de 3-4 van Michael Kesselring kon je daarna bijna wachten. Ottawa was nog wel zo goed begonnen, maar stond weer met lege handen.
Ook in de tweede wedstrijd onder Martin was het ze niet gegeven een voorsprong over de streep te trekken. In Denver gingen de Sens na 35 minuten met 4-2 aan de leiding om vervolgens door een ontketende Nathan MacKinnon (4 goals) op een 6-4 nederlaag getrakteerd te worden.
JUBILEUMTREFFER BRENGT AUSTON MATTHEWS NIETS
De machine draait weer op volle toeren! Afgelopen dinsdag was Auston Matthews de eerste in de NHL die dit seizoen tot 25 goals komt en dat heeft AM34 vooral te danken aan een magistrale maand december. Hij begon de maand met 14 goals in 21 gespeeld wedstrijden. Voor veel spelers statistieken om van te dromen, maar Auston Matthews besloot een tandje bij te schakelen. De Amerikaan van de Maple Leafs scoorde dinsdag tegen de Rangers zijn tiende en elfde treffer van de maand en bracht z’n totaal daarmee op 25.
Matthews speelde tegen de Blueshirts zijn zevende wedstrijd in deze maand. Het is dus een understatement van jewelste om te stellen dat hij lekker onderweg is. Komt dit uit de lucht vallen? Nee, dat niet. Als we kijken naar de carriere van Auston Matthews dan is december wel een beetje zijn maand. Het is statistisch gezien in elk geval zijn meest productieve. Overigens hadden de Leafs weinig baat bij de goals van Matthews, want ook in Toronto lieten de Rangers hun klasse zien. Zij wonnen namelijk met 5-2.
MIJLPAAL VOOR DANIEL SPRONG IN WINNIPEG
Zijn eerste wedstrijd speelde Daniel Sprong op 8 oktober 2015. Toen nog in het shirt van de Pittsburgh Penguins. Die club had onze landgenoot gedraft in de tweede ronde van de Entry Draft in datzelfde jaar. Via Anaheim, Washington en Seattle belandde de Amsterdammer tijdens het afgelopen offseason in Detroit. Daar hoopt hij onderdeel te worden van een nieuwe, succesformatie en speelde hij en passant deze week zijn 300e wedstrijd in de NHL.
Tegen de sterke Winnipeg Jets vinkte de inmiddels 26-jarige Nederlander deze mijlpaal af. Op de vierde lijn, met Austin Czarnik en Christian Fischer, stond Sprong 12.25 minuten op het ijs. De winger noteerde 4 SOG en in de met 5-2 verloren wedstrijd eindigde hij met een -2 rating. Patrick Kane scoorde in dit duel zijn tweede goal namens de Red Wings, maar zijn aanwezigheid helpt Detroit nog niet aan de gewenste resultaten. Van de acht wedstrijd die Kane speelde, wonnen de Wings er slechts één. Daarbij verloren ze de laatste vier.
Ondanks zijn mooie mijlpaal is Sprong overigens niet de Nederlander met de meeste NHL-wedstrijden achter z’n naam. Die eer is nog altijd weggelegd voor Ed Kea. De in Weesp geboren blueliner speelde in de jaren zeventig en tachtig 583 wedstrijden. Daarvan speelde Kea er 316 voor de toenmalige Atlanta Flames en 267 voor de Blues. Kea overleed in 1999 en werd slechts 51 jaar oud.
PIJNLIJK WEERZIEN ERIC ROBINSON MET OUDE CLUB
Een week of twee geleden belandde Eric Robinson vanuit Columbus bij de Buffalo Sabres in de hoop die club te helpen de weg omhoog te vinden. Dat de Sabres talent hebben, staat buiten kijf. Dat de Sabres op gezette tijden met de beste teams in de NHL mee kunnen komen, staat ook vast. Het is echter ook een gegeven dat de ploeg van Don Granato alle mogelijke moeite heeft om dit op constante basis te laten zien. Het ene moment kloppen ze de Bruins of Golden Knights en een ander moment gaan ze hard onderuit tegen een laagvlieger.
Helaas voor Robinson was dit laatste het geval tegen de Blue Jackets afgelopen dinsdag. Met een hele vroege goal van Rasmus Dahlin begon het allemaal nog zo mooi voor de Sabres, maar daarna was het Columbus dat de klok sloeg. De hekkensluiter uit de Metropolitan leefde zich uit in Buffalo. Mede dankzij de tweede hattrick van Kirill Marchenko dit seizoen wonnen de Blue Jackets afgetekend. Met 4-9 was de wedstrijd lang en breed gespeeld toen vijf minuten voor tijd de overgebleven fans begonnen te roepen om het ontslag van Granato.
Die roep verstomde donderdagavond dan weer. Het geeft nog maar eens aan hoe vreselijk wisselvallig deze Sabres kunnen zijn. En ook hoe vreselijk goed. De mannen van Granato wervelden voorbij de Maple Leafs en nu waren zij het die negen keer scoorden. Een Game of the Week is doorgaans voorbehouden aan onze NHL Highlights, maar we willen jullie deze masterclass niet onthouden.
BOLTS VINDEN AANSLUITING
Het is wel een vreemd beeld als je naar de top van de Atlantic kijkt. Boston, Toronto en Florida bezetten de bovenste drie plekken, maar hebben elk hun laatste twee wedstrijden verloren. De lachende vierde in dit geval komt uit Tampa Bay. Het is voor de Lightning een vreemd seizoen, maar met drie overwinningen in de laatste vier wedstrijden lijkt de weg omhoog wel degelijk ingezet.
Overwinningen op Edmonton, St. Louis en Vegas leverden niet alleen 6 punten op, maar met 18 goals toonden de Bolts zich ook nog akelig doeltreffend. Tegen de Golden Knights noteerde Brayden Point zijn 500e punt in de NHL. Tussendoor verloor hij met de Lightning overigens wel van de Flames. Door deze resultaten – en de nederlagen van de concurrentie – hebben ze het gat met Florida en Toronto teruggebracht tot slechts 1 punt. Boston blijf in deze divisie nog altijd de te kloppen ploeg met 44 punten. Zij hebben er 6 meer dan de Panthers en Maple Leafs.
METROPOLITAN DIVISION
DYLAN STROME NEEMT CAPITALS BIJ DE HAND
Dat de Washington Capitals meedoen in de debatten voor de play-offs is voor veel mensen al verrassend. Dat ze dit ook nog eens doen terwijl doelpuntenmachine Alex Ovechkin pruttelt, is ronduit sensationeel. The Great Eight jaagt op het record van Wayne Gretzky, maar moet dan wel zijn scoring touch zien terug te vinden. De 38-jarige Rus is bezig aan zijn negentiende seizoen en nooit eerder stond hij na 29 wedstrijden pas op 5 goals. Daarmee willen we overigens niet zeggen dat hij geen bijdrage levert aan het succes van de Capitals. Integendeel zelfs.
Afgelopen woensdag bijvoorbeeld was Ovi verantwoordelijk voor de assist op de GWG van Dylan Strome. De 26-jarige centre schoot in OT de hoop van de Islanders aan diggelen en hielp Washington aan weer een overwinning. Voor Strome was het alweer zijn derde GWG van dit seizoen. De Canadees evenaart daarmee zijn ”persoonlijk record” dat nog stamt uit 2018-2019. Dat was in 78 wedstrijden, maar nu dus in 29. Die goal tegen de Islanders was zijn dertiende in deze jaargang en daarmee is hij de verrassende leider van de topschutterslijst in Washington.
Het was voor Strome een mooie avond, maar voor Ivan Miroshnichenko zal woensdag 20 december 2023 zeker voor altijd in het geheugen gegrift staan. De 19-jarige Rus maakte deze avond tegen de Islanders namelijk zijn NHL-debuut, maar dat was niet het enige wat deze avond bijzonder maakte. Bij Miroshnichenko, een voormalig first-rounder, werd vorig jaar de Hodgkin geconstateerd. Hij ging het gevecht met de vreselijke ziekte aan en wist gelukkig te herstellen. De jonge Rus kreeg tijdens zijn behandelingen steun van onder meer Mario Lemieux, die ooit eenzelfde vreselijke bericht kreeg.
Alex Ovechkin wist waarschijnlijk dat een deel van dit artikel al klaar stond en wilde even zijn gram halen. Donderdag schoot The Great Eight namelijk eindelijk weer eens met scherp. Tegen de Columbus Blue Jackets maakte hij een einde aan een reeks van 14 wedstrijden (18 november was z’n laatste) zonder goal. Zijn zesde van ’t seizoen hielp de Caps in overtime aan een 3-2 overwinning.
RANGERS HEBBEN DIVISIE IN HOUDGREEP
Met de Christmas Break voor de deur is de Metropolitan Division ontzettend spannend. Tussen de nummers twee en vijf zit slechts één puntje verschil en achter deze groep volgen de Devils en Penguins die wat wedstrijden tegoed hebben. Laatstgenoemde is bezig aan een bescheiden winning streak van twee wedstrijden, terwijl de Devils juist hun laatste drie duels verloren. Daarmee raakten zij de aansluiting wat kwijt.
Er zijn maar twee clubs in deze divisie die in hun eigen wereldje leven. Onderaan zijn dat de Columbus Blue Jackets, die overigens wel punten pakten in zes van hun laatste tien wedstrijden. Bovenaan zijn ’t de Rangers die deze divisie met harde hand regeren. De Blueshirts wonnen zeven van de laatste tien duels, hebben in Artemi Panarin één van de meeste productieve spelers in de NHL en zien dat Jonathan Quick bezig is aan een revival.
De 37-jarige sluitpost won 9 van zijn 11 wedstrijden, zet een .926 save percentage neer en combineert dit met een prima 2.09 GAA. Niet voor niets staan de Rangers dan ook 6 punten los van de rest.
CENTRAL DIVISION
THOMAS TATAR VAN COLORADO AVALANCHE NAAR SEATTLE KRAKEN
Afgelopen zaterdag maakten Colorado Avalanche en Seattle Kraken de trade van Tomas Tatar wereldkundig. De 33-jarige Slowaak komt in ruil voor een 2024 fifth-round pick over vanuit Denver en verlaat Mile High City na reeds drie maanden. De winger streek op 12 september in Colorado neer, na de voorgaande twee jaar bij New Jersey Devils actief te zijn geweest. Zijn meest memorabele moment aan ‘The Shore’ beleefde de forward in de voorbije playoffs. In Game 7 tegen favoriet New York Rangers noteerde Tatar de game-winning goal, waarmee de Devils zich voor het eerst sinds 2012 voor de tweede ronde plaatsten.
Het Front Office in de Ball Arena hoopte met de komst vooral het gemis van Gabriel Landeskog op te vangen en bovendien in de diepte een 40-50ish punten speler toe te voegen. Voor één jaar en $1.5 miljoen dollar bracht de Slowaak nimmer wat er van hem werd verwacht. Met slechts één goal en negen punten in 27 wedstrijden komt er na reeds drie maanden een einde aan het huwelijk tusesn Tatar en Colorado.
Vanuit het oogpunt van Seattle is de komst van Tatar een broodnodige. De status van Andre Burakovsky is met een upper-body blessure week-to-week en staat Jaden Schwartz sinds deze week op de LTIR. In de afgelopen wedstrijden kwam het gemis van de twee sterkhouders pijnlijk naar voren. Jonkie Tye Kartye nam aanzienlijk hoger dan gebruikelijk op de lineup plaats, maar kon zijn stempel allesbehalve drukken. Inmiddels is de winger weer terug naar de Coachella Valley Firebirds in de AHL gestuurd.
Mits ‘TT’ zijn normale vorm weer kan terug vinden, hebben de Kraken een hele goede aan de Slowaak. In zowel aanvallend als verdedigend opzicht is de winger over het algemeen een solide kracht en zijn ook zijn fysieke attributen een welkome versterking voor de ploeg van head coach Dave Hakstol. In ruil voor een vijfde ronde pick een logische “gok”. Na zijn komst werd de winger tijdens zijn eerste training ook direct op de first-line met Matty Beniers en Jared McCann geposteerd.
PACIFIC DIVISION
BLAUWE LIJN LA SCHITTERT IN BURENRUZIE
Deze week lieten de LA Kings in San Jose eens te meer zien waarom ze tot de beste teams in de NHL behoren. Hoewel deze matige tegenstander geen echte graadmeter is, laten de statistieken duidelijk zien waar de kracht van de Kings ligt. De thuisploeg kwam tot slechts 16 SOG en kreeg alleen in de laatste minuut een puck voorbij David Rittich. Het was de goalie, die zijn eerste wedstrijd voor LA speelde, dus net niet gegeven te debuteren met een shutout.
Aanvallend zijn de Kings dit seizoen goed. Na hun 4-1 overwinning op de Sharks stonden ze op een gemiddelde van 3.57 GF/G. Prima cijfers, maar pas echt indrukwekkend zijn hun defensieve cijfers. De Kings kregen tot en met het treffen in het noorden van Californië gemiddeld slechts 2.36 goals per duel tegen. Daarmee staan de troepen van Todd McLellan glansrijk bovenaan in de NHL. Geen toeval, want de Kings staan ook met afstand de minste schoten op goal toe.
De winst in San Jose was voor LA alweer de dertiende overwinning buitenshuis dit seizoen. Ze hadden daar 15 uitwedstrijden voor nodig en niet eerder in de NHL-geschiedenis begon een team met een dergelijk road record aan het seizoen.
FLAMES HEBBEN SMAAK TE PAKKEN!
Eindelijk hebben de Calgary Flames reden tot juichen. Nu al drie wedstrijden achter elkaar zelfs! Voor een team dat geacht werd mee te doen om de playoff-tickets is een 3-game winning streak nog altijd vrij mager, maar in Calgary doen ze ’t er nu even voor. Donderdag werden de Anaheim Ducks in Californië met 3-0 verslagen en dat betekende voor de Flames de derde zege op rij. Het is voor ’t eerst dit seizoen dat de troepen van Ryan Huska een dergelijke serie neerzetten maar er zijn veel meer overwinningen nodig om zicht op de wildcards te krijgen.
Die overwinning in Anaheim betekende voor Jakob Markstrom een mijlpaal. De Zweedse sluitpost boekte zijn 200e overwinning in de NHL (in zijn 455e wedstrijd) en hij deed dit met z’n negentiende shutout. Met een goal en 2 assists had Elias Lindholm een flinke vinger in de pap in deze wedstrijd, die overigens wel een beetje overschaduwd werd door het uitvallen van Leo Carlsson. De Ducks-rookie raakte geblesseerd in de derde periode nadat MacKenzie Weegar op hem viel. Deze nederlaag was voor de Ducks alweer de veertiende in de laatste zeventien wedstrijden.
CANUCKS NEMEN LEIDING OVER
Ladies and gentlemen, we have a new leader! Vrijwel vanaf de eerste schermutselingen van dit seizoen hadden de Vegas Golden Knights de Pacific Division bij de keel, maar deze week moeten ze hun koppositie delen met de Vancouver Canucks. De titelverdediger verloor drie van de laatste vier wedstrijden, terwijl de Canucks in elk van hun laatste acht wedstrijden minimaal een punt pakte. De ploeg van Rick Tocchet verloor donderdag in OT van de Stars, maar dat ene puntje was wel genoeg om op doelsaldo de leiding te pakken.
De twee kemphanen hebben elk 47 punten uit 34 wedstrijden en daarmee de meeste punten in de NHL. In theorie hebben de LA Kings echter nog betere papieren. De zilver-zwarte formatie verzamelde al 40 punten, maar had daarvoor slechts 29 wedstrijden nodig. Achter deze drie powerhouses valt een groot gat, want Calgary, Seattle en Edmonton hebben respectievelijk 7, 9 en 11 punten minder. Anaheim en San Jose, dat weer een beetje de vorm van de eerste weken te pakken heeft getuige de 4-game losing streak, sluiten de rij in de Pacific.
UP NEXT
Het jaar 2023 zit er weer bijna op. Over het algemeen is december een mooie maand om de balans van het jaar op te maken en met een goed glas wijn de voorbije twaalf maanden tot je te nemen. Maar niet bij de NHL-redactie van SportAmerika!
Waar de NHL een aantal vrije dagen heeft ingepland, staat in Zweden het World Junior Championship op tweede kerstdag op het punt van beginnen. Net als de edities van 2022 en 2023 laten we bij SportAmerika ook die van 2024 niet geruisloos voorbijgaan. Aankomende maandag en dinsdag vind je op de website een uitgebreide preview op beide poules met daarbij speciale aandacht voor wellicht het sterkste Amerikaanse roster aller tijden!
Als klap op de vuurpijl is daar ook nog de Winter Classic op 1 januari! Met de strijd tussen “jonkies” Vegas Golden Knights en Seattle Kraken halen we op oudejaarsavond weer eens een That Year in Hockey uit de kast. En wat voor één. Met een (shirt) ode aan Seattle Metropolitans duikt de redactie geheel in lijn met de Winter Classic ditmaal in het seizoen 1916 – 1917. Spoiler alert: The Bold and the Beautiful is er niks bij.
Cover photo: Michael Ainsworth / AP
