Vanaf het seizoen 2022 – 2023 introduceert SportAmerika een nieuwe, vaste rubriek op woensdag: NHL At The Rink. Roemrijke jaargangen, prospects, Farm reports en nog veel meer onderwerpen zullen de revue uitgebreid passeren. Na de feestdagen en een drukke openingsweek van 2023, vanaf vandaag weer elke woensdag op SportAmerika te vinden. Voor de kerst las je over de Remontada in New York, waar een brief aan de fans alles veranderde. Vandaag belichten we Washington Capitals, die met het Farm System (de komende jaren) niet bepaald in de slappe was zitten. Is er leven na ‘Ovi’? Kun je dansen op de maan?
Het was een oerkreet, zoals een oerkreet in het woordenboek geschreven staat. Na jaren van kritiek, vraagtekens en twijfels vanuit de media (maar ook zeker de fanschare) werd de droom van Washington en Alex Ovechkin op 8 juni 2018 werkelijkheid. De first-overall pick van 2004 kreeg in de aanloop naar “zijn” moment behoorlijk wat te verduren.
Het openlijk sympathiseren van Vladimir Poetin werd de sterforward niet altijd in dank afgenomen – iets wat met de huidige situatie nog gevoeliger is geworden –, maar bovendien verloor de winger op tienjarige leeftijd zijn broer Sergei aan de gevolgen van een auto-ongeluk.
Het generationele talent werd in de jaren voor zijn glorieuze triomftocht veelvuldig vergeleken met Dan Marino (NFL), Ted Williams (MLB) en Karl Malone (NBA): Allen spelers met exceptionele kwaliteiten, maar zonder een felbegeerde titel achter hun naam. Ondanks het feit dat een titelloos bestaan niets af zou doen aan de status van Ovechkin, werd met de winst van de Cup het “maar” definitief vaarwel gezegd.
‘HET SEIZOEN VAN DE VERANDERINGEN’
Het seizoen 2017 – 2018 begon eigenlijk al op 22 juni 2016. Op het hoofkwartier van de NHL in New York werd definitief het akkoord gegeven voor de toevoeging van een nieuwe franchise in de National Hockey League. Onder leiding van Bill Foley stak een groep investeerders de hoofden bij elkaar en uit de talloze meetings die erop volgden werd op 22 november 2016 het stempel op ‘Vegas Golden Knights’ gedrukt.
Voor GM Brian MacLellan was het een drukke zomer in 2017. Met een behoorlijk aantal Free Agents op het roster was het zorgen voor een adequate besteding van de cap space. MacLellan liet er geen gras over groeien en hield eind juni reeds T.J. Oshie acht jaar langer aan boord. Een kleine week later volgde Evgeny Kutznetsov, die met $62.4 miljoen dollar — $7.8 miljoen AAV – achter ‘Ovi’ de best betaalde speler werd. Toch moesten de fans in Washington ook behoorlijk slikken, toen bleek dat zowel Karl Alzner (Montreal Canadiens), Kevin Shattenkirk (New York Rangers), als Justin Williams (Carolina Hurricanes) de deuren van de hernoemde Capital One Arena achter zich dicht trokken.
ALS EEN DIESEL OP GANG
De winnende campagne begon echter allesbehalve voortvarend. In het preseason won de ploeg van head coach Barry Trotz geen enkele wedstrijd in eigen huis en liep het ook in de openingsmaand oktober nog niet bepaald van een leien dakje in de ‘Capital’. Met een 5-6-1 record en slechts één thuisoverwinning bezetten de Caps een teleurstellende zesde plaats in de divisie.
Hoe anders hing de vlag er na de jaarwisseling voor. Met onder meer een ´ge-upspicete´ Andre Burakovsky en first-round pick Jakub Vrana kreeg Trotz vanaf november de puzzelstukjes op de juiste plaats. Na een 9-5-0 record in november, kwamen de Capitals in december pas echt op stoom. Met een perfect score in eigen huis (8-0-0) en een 10-2-2 record was de ploeg van Trotz plotseling de trotse koploper in de divisie en aan MacLellan de taak om tijdens de Trade Deadline het gaspedaal nog eens dieper in te drukken.
De toevoeging van onder andere Michael Kempny (Chicago Blackhawks) en Jakub Jerabek (Montreal Canadiens) én de verlenging van Lars Eller bleek het ontbrekende puzzelstukje voor Trotz en consorten. De hoofdstedelingen bleken in maart en april met een 13-5-0 record ongenaakbaar en met 105 punten wonnen ze — voor het derde jaar op rij — de ijzersterk gevulde Metropolitan Division.
SPROOKJE VEGAS INGERUILD VOOR JONGENSBOEK OVECHKIN
Het was voor de fans in Washington even slikken toen ze in de “playoff amuse” na 120 minuten ijshockey tegen Columbus Blue Jackets een 2-0 achterstand op de het scorebord zagen staan. Dat Lars Eller in Game 3 in 2OT de overwinning uit het vuur sleepte, was het startschot voor de winnende campagne. Onder leiding van het “magical trio” Evgeny Kuznetsov, Alex Ovechkin en Nicklas Backstrom werden achtereenvolgens Columbus (4-2), Pittsburgh (4-2) en Tampa Bay (4-3) verslagen.
Dat het op voorhand al een historische finale tussen Vegas Golden Knights en Washington Capitals ging zijn was duidelijk. De Caps drongen voor het eerst sinds 1998 weer eens door tot zowel de Conference Final, als de Stanley Cup Final. Newby Vegas Golden Knights drong voor het eerst sinds de NHL Expansion in 1967 direct in het openingsjaar door tot de finale.
Met het thuisvoordeel voor Vegas Golden Knights (109 om 105 punten) werd het publiek direct op spektakel getrakteerd (4-6). Of deze nederlaag het laatste stukje rode lap op de stier Washington was, weten zelfs de meest doorgevoerde Caps-fans niet. Feit is wel dat vanaf die openingswedstrijd er geen moment meer getwijfeld kon worden aan de verwezenlijking van de ultieme droom van ‘Ovi’. In de beslissende Game 5 trok de Rus met nog 0,6 seconden (face-off) zijn helm van zijn gezicht en hield zijn emoties niet meer onder controle. ‘The Dream of Red, White and Blue just came true’.
BACK ON EARTH
Het jaar van de ultieme glorie ligt inmiddels op een paar maanden na vijf jaar achter ons. In onze NHL PowerPlay Podcast waren we er al eens eerder vrij duidelijk over: De jaren beginnen voor ‘Ovi’ en consorten langzaamaan te tellen en met een (op zijn zachtst gezegd) meer dan eigenwijze GM in de persoon van Brian MacLellan zal er de komende jaren geen sprake zijn van de CTRL-ALT-REBUILD modus, waar collega Jeff Gorton in 2018 de fans in New York mee “verblijdde”. Sterker nog, het schoonvegen van het roster gaat volgens MacLellan pas gebeuren op het moment dat ‘Ovi’ zijn spullen aan de wilgen gaat hangen.
Toegegeven, de voorbije “window-jaren” waren de Capitals een vaste klant in de play-offs: Met uitzondering van het seizoen 2013 – 2014 behaalden de ‘Caps’ in iedere jaargang het seizoenstoetje. Hoe je het ook went of keert, die verandering zit er met zekerheid aan te komen. Op het moment van schrijven is de gehele (fitte) blue-line aan het einde van het seizoen 2022 – 2023 Free Agent, en gloreert ook de aanvalslinie in aflopende contracten. Ondanks het feit dat ook het Farm System niet gloreert in high-end prospects, zijn er toch een aantal namen die op termijn een vaste gast op het Washington roster zullen zijn.
NIET DIEP, WEL GEVARIEERD
De laatste speler die Washington Capitals in de top vijftien van de NHL Entry Draft binnenharkte dateert van 2014. Huidig Detroit Red Wing Jakub Vrana werd als dertiende overall door de hoofdstedelingen opgepikt. Niet alleen het feit dat Vrana inmiddels elders actief is, maar bovendien de “reality-check” voor fans: Laatste top vijftien pick in 2014. Jakub Vrana. Elders actief.
Aan de andere kant zijn er wel een aantal namen zich voorzichtig aan het settelen op het roster van head coach Peter Laviolette. Martin Fehervary en Connor McMichael hebben zich beide een plekje in de kleedkamer van de hoofdmacht verschaft en de naar Winnipeg Jets vertrokken Axel Jonsson-Fjällby (claimed waivers) was eveneens een gevestigde naam. Werpen we een blik op het huidige Farm System dan valt vooral de veelzijdigheid aan prospects op. In de top tien aan NHL-kanshebbers is er op iedere linie wel een speler te ontdekken.
Tussen de palen beschikt men de komende jaren normaal gesproken over de diensten van Darcy Kuemper. De 32-jarige Canadees tekende na zijn winstcampagne met Colorado Avalanche afgelopen zomer als Free Agent een vijfjarige deal — $26,5 miljoen –, die hem tot en met het seizoen 2026 – 2027 aan de oostkust van de VS houdt.
Naast huidig backup Charlie Lindgren is het goalie Clay Stevenson die kan gaan uitgroeien tot NHL-materiaal. De 23-jarige goalie van South Carolina Stingrays (ECHL) tekende afgelopen maart — mede door een ijzersterk seizoen in de NCAA (.922 sv% en 2.70 GAA) — als ongedrafte speler een tweejarig Entry-Level Contract.
BLUE-LINE MET EEN ABONNEMENT OP DE ZIEKENBOEG
Brent Jonhson, Ryan Chesley en Vincent Iorio zijn de prospects met de meeste upside op de blue-line. Johnson werd in 2021 na een breakout campagne in de USHL in de derde ronde van de Entry Draft opgepikt. Bijzonder knap na een heftige schouderoperatie die hem meer dan een jaar aan de kant hield. Nog zonder ELC op zak heeft de kleine blue-liner (1.77 meter) echter geen reden tot zorgen. Met zijn fysieke en defensief sterke spel is de Amerikaan op termijn een nuttige NHL speler.
Ryan Chesley is geen onbekende voor de trouwe SportAmerika volger. In aanloop naar de 2022 Entry Draft presenteerden we onze top 32 prospects, waar ook Ryan Chesley deel van uitmaakte. Uiteindelijk werd de protégé van het USNTDP in de tweede ronde door Washington Capitals gedraft en dit mag met recht een steal genoemd worden. Bij de University of Minnesota (NCAA) moet de Amerikaan nog zijn weg vinden, maar herbergt hij dusdanige kwaliteiten dat dit er vroeg of laat uit zal en gaan komen.
PLEISTERS OP WONDEN
Van de vier potentiële blue-liners is Ryan Chesley overigens de enige zonder fysieke ongemakken. Vincent Iorio en Alexander Alexeyev maken het kwartet compleet, maar gloreren ook in blessures en operaties. De 23-jarige Alexeyev werd in 2018 als 31e overall gedraft en werd afgelopen zomer net als Johnson geholpen aan de schouder en miste hierdoor vier tot vijf maanden van het seizoen. Bovendien werd ‘AA’ in de pikorde voorbij gestreeft door Fehervary en is het ook nog eens het laatste jaar van zijn ELC. Toch heeft hij voldoende upside om het (nog) te maken in de NHL, want feit blijft wel dat de Rus “al” 23 jaar is.
Ook Vincent Iorio heeft een abonnement op blessures. De Canadees dateert van de tweede ronde in de 2021 Entry Draft, maar mist geregeld wedstrijden door kleine pijntjes. Toch heeft men in Washington vertrouwen in de 20-jarige Canadees. Afgelopen seizoen noteerde de blue-liner namens Brandon Wheat Kings 44 punten (elf goals, 33 assists) in 60 wedstrijden en is vooral zijn aanvallende inbreng te spiegelen aan die van John Klingberg (Powerplay bingo!).
AANVALSLINIE MEESTE UPSIDE
Met de reeds aanwezige Connor McMichael zijn er echter nog een aantal noemenswaardige prospects in het Farm System terug te vinden. Na het vertrek van Brett Leason naar Anaheim Ducks (claimed waivers) zijn alle ogen gericht op Alexi Protas, Ivan Miroshnichenko en oogappel Hendrix Lapierre.
Of je Alexi Protas nog een prospect mag noemen is de grote vraag. Mede door de blessures van Tom Wilson, Nicklas Backstrom en Carl Hagelin zwierf de centre het voorbije seizoen tussen de AHL en de NHL en noteerde in 33 optredens voor de ‘Caps’ negen punten (drie goals, zes assists). De boomlange Protas (1.97 meter) werd in 2019 in de derde ronde van de Entry Draft naar Washington gehaald en groeide van “regular” uit tot een prospect met veel upside. Met zijn reeds opgedane ervaring een welkome toevoeging aan het verouderende roster.
Het verhaal Miroshnichenko kent een treurige stand van zaken. Hodgkin Lymfoom werd de diagnose in maart vorig jaar, toen de Rus op het punt stond de oversteek naar Noord-Amerika te maken. Desondanks pikten de ‘Caps’ hem als twintigste overall op. Als de 18-jarige winger ook maar in de buurt komt van zijn potentie, die hij voor de diagnose liet zien, blijft de status superster ook na het pensioen van Ovechkin aan een Rus kleven.
Toch is Hendrix Lapierre de beoogde oogappel in de hoofdstad van de VS. De 20-jarige centre maakte vorig seizoen al voor het eerst zijn opwachting in de NHL en noteerde direct zijn eerste treffer. De terugkeer naar de QMJHL liet qua performance wat te wensen over, maar desondanks eindigde de Canadees met 51 punten (21 goals, 30 assists) in 40 wedstrijden. Als je de skills van de centre moet spiegelen aan een gevestigde naam in de NHL, hebben ze een Jonathan Toews 2.0 te pakken in Washington.
FINGERS CROSSED
Met zijn 37 jaar is Ovechkin nog zo fit als een jonge god. Maar Vadertje tijd zal de Rus hoe dan ook een keer inhalen. Als dat moment arriveert, zullen de bovengenoemde prospects het gapende gat op moeten vullen. Of ze allen uit gaan groeien tot een volwaardig NHL speler is een utopie, dus de barre jaren in Washington zullen ongetwijfeld een keer voorbij gaan komen.
Hopelijk gaat bij Brian MacLellan het retool lampje snel een keer branden. Want ook het sprookje Ovechkin kent een einde.
Coverfoto: Stephen R. Sylvanie/USA Today Sports
