NFL Season in Review 2018: Atlanta Falcons

Met het seizoen in de boeken en het off-season onderweg, werpen we een blik in de achteruitkijkspiegel van het NFL-seizoen. In volgorde van de draft, van slechtste team naar het beste, kijken we terug op het seizoen van de 32 verschillende NFL-teams. Vandaag in deel 26: Atlanta Falcons.

UPS EEN DOWNS EINDIGEN IN MINEUR

Het seizoen van de Falcons begon sterk. Drie opeenvolgende winstpartijen, waaronder tegen de Packers mét Rodgers, leken een indicatie voor een goed vervolg van 2016. Echter, het tij keerde toen driekwart van de AFC East de Falcons te machtig bleek. Daarmee keerde ook de publieke opinie: waren de Falcons wel in staat om mee te spelen om de NFC titel?
Gelukkig mochten de mannen uit Atlanta gauw aantreden tegen de traditioneel zwakke schakel uit de AFC East, de Jets, waarmee weer een positieve lijn werd ingezet. Uiteindelijk eindigde het seizoen in 10-6; genoeg voor een wildcard. De Rams werden verslagen, maar tegen de Eagles viel het als een kaartenhuis in elkaar. Met een verschil van vijf punten was het fourth-and-goal, maar een onfortuinlijke misser van Julio Jones maakte een einde aan alle illusies.


Het symboliseerde de 2017 Falcons: vanaf de tragische Super Bowl nederlaag ontstond er vaak hoop, maar eindigde het in mineur. Genoeg stof tot nadenken, maar ook genoeg goeds om naar uit te kijken.


WAT GING GOED IN 2017?


DE DEFENSE IS VERBETERD

Bij de Falcons viel vooral op hoe zeer de defense vooruit is gegaan. In 2017 was het een jonge groep, dus dat was het in 2016 al helemaal. In het Super Bowl jaar groeide deze jonge unit per wedstrijd en deze lijn werd in 2017 alleen maar doorgezet. We hebben het hier niet per se over een turnover machine, maar wel over een sterke eenheid. Voor elke yard werd gevochten en dichtbij een elite status.
Na het reguliere seizoen eindigde de Atlanta defense tegen alle verwachtingen in als een top 10 defense in zowel total- als scoring defense. In elke belangrijke categorie verbeterde de unit zich ten opzichte van 2016. Het verschil in de rushing yards/game lijkt minimaal, maar dit komt door een verandering bij de opponenten.
De 2016 Falcons offense was zo sterk dat teams vaak naar de passing game moesten grijpen om terug te komen. Dit resulteerde in de volgende rushing statistieken van Falcons tegenstanders in 2016: 370 voor 1672 yards en 15 touchdowns. Het beeld in 2017 was een stuk anders: 402 voor 1665 en 9 touchdowns. In de laatste zes wedstrijden van 2017 kwam geen enkel team, behalve de Vikings, verder dan 100 rushing yards.

Defensive stats van de Atlanta Falcons (via www.atlantafalcons.com)

Het toegenomen aantal sacks is ook een positieve ontwikkeling voor de Falcons. De komst van rookie Takkarist McKinley en de wederopstanding van Adrian Clayborn (zes sacks tegen de Cowboys) hebben hier flink aan bijgedragen. Kort gezegd was de Atlanta defense een samenspel van bewegende onderdelen die vaak instaat waren om gaten te dichten voor ze ontstonden. Precies wat defensive coordinator Dan Quinn voor ogen had toen hij zei een defense te willen die “fast and physical” is. Het enige dat beter kan en beter moet, is de hoeveelheid takeaways.

DEION JONES

De nog altijd jonge Falcons linebacker Deion Jones was als generaal van de D cruciaal in 2017. Hij past in een rijtje met Wagner en Kuechly en maakte zijn status dit jaar ook weer waar. Wat hem zo sterk maakt, is niet alleen zijn athletisch vermogen, maar ook zijn instinct voor het kiezen van de juiste positie. Jones zei hier zelf over: “I realized that I could run with almost anyone. If I play my technique right, I can play with any speed”.


In 2016 ontwikkelde hij zich onmiddellijk tot een starter. Als sterke, grote en snelle linebacker paste hij precies in het type defense dat Dan Quinn voor ogen had: fast-and-furious. In 2017 trok hij deze lijn moeiteloos door en voegde football intelligentie toe aan zijn fysieke kwaliteiten. Het angstaanjagende is (in ieder geval voor Falcons opponenten) dat we waarschijnlijk slechts het topje van de ijsberg hebben gezien. Jones kan maar één kant op en dat is omhoog.


WAT GING FOUT IN 2017?


DE 2016 OFFENSE WAS TERUG

De grootste frustratie voor Falcons fans was dat de 2016 offense gewoonweg werd voortgezet. Het was niet slecht, maar het leek niet op de offense dat het jaar ervoor de Super Bowl bereikte. Dat de offense zo slecht uitviel, kwam voornamelijk door slechte playcalling, een relatief grote hoeveelheid drops en een groot aantal onfortuinlijke turnovers.
Voor velen die Atlanta een warm hart toedragen zal bijvoorbeeld de fumble tegen de Bills nog steeds niet gezien worden als een daadwerkelijke fumble. Simpel gezegd voldeed de offense niet aan de hoge eisen na het 2016 seizoen. Gemiddeld gezien lag het aantal points per game 10 punten lager. In die zin was het niet meer dan een gemiddeld seizoen.

VIC BEASLEY

In tegenstelling tot Deion Jones had defensive end Vic Beasley een teleurstellend seizoen. Zijn rookiejaar was niet bijzonder, het tweede jaar bijna legendarisch, maar 2017 was vooral bijzonder te noemen. Door de blessure van Duke Riley schoof hij naar de linebacker positie, maar op die plek kwam hij absoluut niet goed uit de verf. Het was daarom goed nieuws dat Beasley voor 2018 weer naar zijn vertrouwde defensive end positie zal terugkeren. Waarschijnlijk wordt het niet weer een seizoen als 2016, maar nu hij weer volledig in zijn kracht zal staan, kan het niet anders dan dat hij in 2018 double-digit sacks kan laten noteren.


WAT BRENGT 2018?


GEEN ACHTERUITGANG

Uitgaande van het huidige roster en de coaching staff is er geen reden om te verwachten dat het aankomende seizoen minder wordt. Als we kijken naar spelers die vertrokken zijn, was alleen DT Dontari Poe een belangrijke starter. Verder heeft de jonge defense afgelopen seizoen veel ervaring op kunnen doen en kan in dat opzicht verbetering worden verwacht. Voor offensive coordinator Steve Sarkisian geldt ook dat hij een jaar ervaring heeft opgedaan als OC van de Falcons. Met zijn huidige groep spelers wordt het een flinke klus om slechter te presteren dan in 2017.
Genoeg reden om een vergelijkbaar seizoen te verwachten. Echter, enkele improvements kunnen er voor zorgen dat de Falcons béter presteren in 2018. Ten eerste is het na het vertrek van Poe duidelijk dat er een DT van starter niveau nodig is. Momenteel is er naast Grady Jarrett geen redelijk alternatief. Ten tweede is er depth nodig voor de OG en LB positie. Als de Falcons in staat zijn om zich daar significant te verbeteren, kan 2018 zo maar een stuk beter uitvallen dan 2017.
 

Coverfoto: Archief

Met dank aan: Stefan Drenth

Luuk Dokter
Luuk Dokter
Studeerde in Upstate New York, dus: "Go Bills!".

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen