Nu we bijna op een vijfde van het seizoen zitten, zitten we niet meer in de afwachtingsfase maar in de fase dat de teams zijn wie ze zijn. Met verrassingen als de Warriors, Wizards en Hornets en het tegenvallen van oa de Hawks en Lakers. Ook op individueel niveau steken spelers met kop en schouders boven de rest uit. Zo doen de MVP Kandidaten het top, maar vallen er ook rookies een beetje tegen, zoals Conningham en Green. Genoeg te bespreken zou je zeggen!
Nu we bijna op een vijfde van het seizoen zitten, zijn de teams ondertussen wie ze zijn. Daarin zitten positieve noten, maar ook echte tegenvallers. Wat zijn, per conference de meevallers en de tegenvallers?
Thijs Verkuil: De Eastern Conference zitten vol met verrassingen. In de top 5, staan vier teams die daar vorig jaar niet stonden en enkel de Brooklyn Nets zijn hier geen verrassing. De grootste meevaller zijn voor mij de Washington Wizards, omdat zij met een heel gericht selectiebeleid een stuk beter presteren dan de teams met echte star power. Waar veel positieve uitschieters zijn, zijn ook een hoop negatieve uitschieters. Ik kies hier voor de Milwaukee Bucks. Ondanks veel blessures, lukt het Antetokounmpo nog niet echt om zijn team naar de zeges te leiden. Ze staan tiende in het Oosten, veel te laag voor de regerend kampioen.
In de Western Conference moet ik gaan voor de Golden State Warriors als verrassing. Tuurlijk, ze hebben Stephen Curry en Draymond Green als ruggengraat van de ploeg, maar ik had echt niet verwacht dat ze eerste zouden staan, na vijftien gespeelde wedstrijden. Chapeau, Steve Kerr en zijn mannen. De grootste teleurstelling is voor mij de San Antonio Spurs. Dejounte Murray vind ik een enorm toffe speler om naar te kijken en hoewel hij het dit jaar weer iets beter doet, valt het allemaal nog wat tegen. Helaas heeft hij ook niet echt de hulp van zijn teamgenoten, want Derrick White, Bryn Forbes en Lonnie Walker IV slaan allemaal een groter modderfiguur.
Thijs Lanen: In het westen: Degene die me het positiefst verrast hebben zijn de Warriors. Heel naïef om te denken dat zij geen contender meer zouden zijn. Steph speelt echt uitzonderlijk goed, Andrew Wiggins lijkt eindelijk iets van zijn potentie aan te tikken en dan moeten Klay Thompson en de nr. 2 pick van de 2020 draft, James Wiseman, nog terugkomen van blessures. De grote tegenvallers zijn mijn favoriete team waar we later nog op terug komen en de Lakers. LeBron James heeft dit seizoen pas 7 van de eerste 17 wedstrijden kunnen meedoen door een blessure en de Lakers lijden hieronder. De resultaten zijn bij lange na niet goed genoeg en de Lakers vinden zichzelf dan ook terug op een 9e plek, wat net goed genoeg is voor een play-in plek.
In het oosten vallen mij vooral de Wizards en de Hornets in positieve zin op. De Bulls kunnen ook niet ongenoemd blijven, maar na hun fantastische off-season was een goed seizoen redelijk te verwachten. De Wizards waren op het eerste gezicht niet eens echt heel erg versterkt. Maar het team van Bradley Beal presteert echt heel goed en vinden zich met 10 overwinningen en 5 nederlagen terug op de 4e plek in het oosten. Ook de Hornets hebben al 10 overwinningen, wat vooral te danken is aan het goede spel van LaMelo Ball en Miles Bridges. De grote tegenvaller in het oosten is de huidige kampioen. De Bucks staan op de 10e plek, wat als laatste plek recht geeft op het play-in tournement. Dit hebben de Bucks te danken aan een langzame start waarin blessures en slecht schieten van achter de driepuntlijn voor de matige resultaten zorgden.
Tim Hartog: In het Oosten de Wizards en Cavaliers als meevallers. Met de vernieuwing in personeel was het voor de Wizards dit seizoen een beetje gokken hoe het zou lopen maar er wordt voorlopig boven verwachting gepresteerd, en dat nog zonder Rui Hachimura en Thomas Bryant. Ik ben heel benieuwd hoe Washington zich gaat handhaven in de top van de Eastern Conference.
De Cavs waren een zo mogelijk grotere verrassing. Er werd lacherig gedaan over de personele transacties: ‘’wat moeten ze daar met al die bigs?’’ Maar het zag er leuk uit en werkte opvallend goed met Jarret Allen, Evan Mobley en Lauri Markkanen naast elkaar. Voor de Cavaliers wordt het, door de blessures van Sexton en nu ook Mobley, denk ik lastig de goede seizoenstart door te trekken.
Tegenvallers in het Oosten zijn voor mij Atlanta en Indiana. De Hawks werden verwacht bovenin de conference mee te draaien, maar zijn nu in een winning streak bezig om boven de .500 te geraken. En bij de Pacers was er, met de nieuwe coach Rick Carlisle, hoop op een mini revival. Die lijkt, met de nederlaag tegen laagvlieger Detroit als dieptepunt deze week, ver weg.
In het Westen zijn voor mij de Warriors en Clippers de meevallers. Golden State omdat ze simpelweg de beste ploeg in de NBA zijn momenteel. En dat vooraf niet werd verwacht, ondanks dat ze hier en daar als outsiders werden betiteld. Wat een verschil met vorig seizoen: van een 9e plek in het Westen naar de absolute koplopers. En dat met een grotendeels zelfde starting unit. Het grote verschil voor mij zijn de nieuwe role players en een rotatie die daarmee klopt. En dan de wetenschap dat Klay Thompson nog rustig kan terugkomen dit seizoen…
De Clippers verbazen mij minder, omdat ik geen hoge verwachtingen voor dit seizoen had. De ploeg was hevig afhankelijk van Kawhi Leonard en aangezien die deze jaargang (bijna) volledig zal missen leek het mij een optelsom. Aan de hand van Paul George posten de Clippers vooralsnog een winning record en dat met Marcus Morris en Serge Ibaka die nog van blessures zullen terugkeren.
Voornaamste tegenvaller zijn natuurlijk de Pelicans. Zonder Zion Williamson blijft er weinig over van deze ploeg. En dat begint toch een steeds duidelijker resultaat van het technisch beleid te worden. Slechts twee overwinningen in zestien wedstrijden. Een treurig aangezicht op de ranglijst, slechts een plek boven de Houston Rockets, die het ook niet best doen, maar middenin een rebuild zitten. Dat geldt niet voor de Pelicans… Toch? Het zou mij verbazen als General Manager David Griffin het einde van het seizoen haalt.
Niels van der Veen: De tegenvallers zijn voor mij vrij duidelijk: In het oosten Atlanta, Indiana en Boston. En dan vooral de Indiana Pacers. De Pacers zijn niet echt lekker begonnen. Met een zeer solide team zouden ze in het oosten beter moeten kunnen dan een 13e plek en een 6-11 record. Met nieuwe coach Carlisle zou ik ze nog een paar wedstrijden geven, maar daarna zie ik het seizoen somber in. Ook in Boston draait het nog niet naar (eigen) verwachting: 8-8 is een degelijk record, maar voor het talent wat de Celtics hebben met Jason Tatum en Jaylen Brown is dit gewoon niet genoeg. Er moet blijkbaar een derde optie bij komen om in ieder geval Tatum van de bal te ontzien en meer te creëren.
De positieve noten zijn eigenlijk allemaal al benoemd: de Wizards, Hornets en Cavs. De Wizards doen dat met bijna een heel nieuw team. Harrel, KCP en Kuzma zijn gekomen voor Westbrook en ik zou zeggen dat de Wizards deze trade vrij overtuigend gewonnen hebben. Het meest indrukwekkende van dit alles is dat Beal absoluut niet zijn sterkste seizoen draait. Met (voor zijn doen) maar 23,9 punten per wedstrijd doet hij het nog rustig aan.
Waar hij eerst de grote ster was waar getraded voor zou gaan worden zou het wel eens de andere kant op kunnen gaan zodat de Wizards weer een super duo hebben. De Hornets zijn verder gewoon een ontzettend goed in elkaar gezet team. Alles klopt aan het team, maar vooral Lonzo Ball is gewoon een genot voor het oog. Wat hij laat zien in zijn tweede jaar is gewoon prachtig om te zien.
In het westen liggen de kaarten niet heel veel anders. Ook hier zijn de tegenvallers vrij duidelijk. De New Orleans Pelicans doen het niet zo als zou moeten. Zion en Ingram zijn minstens spelers die een team moeten kunnen dragen. Ik weet: Zion is geblesseerd, maar het ziet er niet naar uit dat hij snel zijn rentree gaat maken. Ingram moet dan zijn team op sleeptouw nemen, maar dat laat hij nog niet zien.
De positieve verrassing in het westen zijn (natuurlijk) de Warriors. Het plezier is terug in ”The Bay”, Curry is nóg beter dan vorig jaar, Green heeft zijn niveau weer te pakken. Het verschil met voorgaande jaren is dat ze nu een diep team zijn. Schutters als Otto Porter Jr. en Nemanja Bjelica zijn super belangrijk. Vergeet Jordan Poole en Gary Payton trouwens ook niet want zonder hun zou het niet zo goed gaan als nu. Ik zie, mochten Klay en James goed terugkomen een team wat ook in de playoffs hoge ogen gaat gooien, zeker na de vernedering in en tegen de Nets.
Ook de rookies hebben hun eerste wedstrijden achter de rug en zijn mogelijk al gewend aan het schema van de NBA. Toch passen sommigen zich beter aan dan anderen. Ook hier de vraag: wie vallen jullie in positieve zin op, en van wie hadden jullie toch meer verwacht?
Thijs Verkuil: De grootste verrassing qua rookies is voor mij wel Chris Duarte, van de Indiana Pacers. 13e pick in de draft, maar speelt mee bij de Pacers alsof het al zijn derde jaar is, bij wijze van spreke. Heeft zich zonder problemen aangepast aan het spel van de NBA en dat verdient applaus. Ook Evan Mobley verdient credits, want waar ik de draftkeuze van de Cavs in de sezioenspreview een beetje belachelijk maakte, doet hij het boven verwachting goed in Cleveland. Uiteraard verdient ook Scottie Barnes hulde voor zijn prestaties.
De grootste tegenvaller is voor mij Jalen Green. Ook als tweede pick, werd hij door velen gezien als ‘lock’ voor Rookie of the Year, maar vooralsnog lijkt dat kansloos. Hij krijgt enorm veel ruimte om zichzelf te ontwikkelen, maar dat lukt nog niet echt. Schotpercentages van 36% en 3 turnovers per wedstrijd. Yikes. Andere tegenvallers zijn voor mij Cameron Thomas en James Bouknight. In de Summer League blonken ze allebei uit voor hun teams, maar krijgen in de NBA nauwelijks tot geen speeltijd.
Thijs Lanen: Top: Evan Mobley is echt heel erg goed begonnen aan zijn NBA Carrière. Helaas is de nr. 3 pick van de Cavaliers geblesseerd geraakt en zal hij een aantal weken van de kant moeten toekijken. Ook nr. 1 pick Cade Cunningham is erg sterk bezig. Cade moest het begin van het seizoen missen door een blessure, maar komt in zijn eerste 10 wedstrijden tot 14.2 pts 5.8 reb en 4.1 ast. Hij begint steeds meer zijn draai te vinden. Het belooft dan ook een mooie strijd te worden om rookie of the year.
Flop: Nr. 2 pick Jalen Green’s Rockets zijn bezig aan een dramatisch seizoen waarin zij strak onderaan terug te vinden zijn met een 1-14 win-loss. Jalen kan nog niet veel anders doen dan 14.4 punten scoren in 32.2 minuten. Mede rookie bij de Rockets Alperen Sengun doet het in vele ogen een stuk beter in de minuten die hij krijgt.
Tim Hartog: Scottie Barnes en Evan Mobley vallen positief op, ondanks dat ze beide top-5 draft picks waren. Beiden allround, verdedigend sterk en direct in staat een impact te hebben op het team waar ze binnen komen vind ik knap. Hopelijk kan Mobley na terugkeer van zijn elleboogblessure (2-4 weken) deze lijn doortrekken.
Tegenvaller is Jalen Green. Verwachtte ik veel van, maar blijkt voorlopig inefficiënt en in constant. Dat laatste is voor een rookie niet heel gek, maar dan helpt het ook niet dat je bij de Rockets zit en dus niet heel erg aan het team kunt vastklampen in periodes of stretches dat het minder loopt.
Niels van der Veen: Scottie Barnes en Evan Mobley doen het gewoon meer dan goed. Solide spelers die al meer dan een goede bijdrage leveren aan hun teams. Scottie Barnes voegt verdedigend zo veel toe aan de Raptors. Zonder Barnes zouden ze een slechter record hebben dan de 8-9 die ze nu staan. Mobley heb ik net al besproken. Zo’n atletische point-center bij het team van de Cavs is gewoon lekker en hij laat het zien. Prachtig. Tegenvaller is toch Rocket Jalen Green. Als scorer nieuw de NBA binnen komen is niet makkelijk, maar ik had meer verwacht. In ruim 32 minuten ruim 14 punten scoren in een team zonder echte scorer is niet echt bijster goed.
De New Orleans Pelicans doen het niet bijster goed, om het maar zo te zeggen. Deels door de trades die ze afgelopen zomer gemaakt hebben, maar ook omdat Zion er niet bij is door een blessure. Hij heeft laten zien dat hij geweldig kan spelen, maar is er toch vaak niet bij vanwege een blessure. Is er een manier voor hem om zich toch nog te kunnen laten gelden als nummer 1 draft pick, of is hij stiekem toch al een bust?
Thijs Verkuil: Williamson is zeker weten nog geen bust. Tuurlijk, zijn fysieke gesteldheid neemt veel problemen met hem mee en hij zal er veel aan moeten doen om meer een stuk fitter te worden. Maar, als hij eenmaal fit is en niet veel te zwaar, dan is hij zo goed. Vergeet niet dat hij vorig jaar 27 punten en 7 rebounds noteerde tegen een schotpercentage van 61.1% in 61 wedstrijden. Mits fit, behoort Zion zeker tot de 10 meest dominante spelers in de NBA, en misschien wel nog hoger.
Thijs Lanen: Haal bij ieder willekeurig team de twee beste spelers voor enige tijd weg en de organisatie zakt als een kaartenhuis in elkaar. Zo ook mijn favoriete team helaas. De Pels missen Zion nu al het hele seizoen en ook All Star Brandon Ingram heeft 7 van de eerste 17 wedstrijden aan de kant gezeten met een blessure. In mijn optiek heeft Zion zich meer dan genoeg bewezen in de wedstrijden die hij gespeeld heeft, hij is niet voor niks al All Star. De Pelicans zullen wel een plan moeten maken om Zion op een constant gewicht te houden, om zo het aantal blessures te verminderen.
Tim Hartog: Een bust is te vroeg. Speelde vorig seizoen 61 van de 72 wedstrijden en was een All-Star. Wordt duidelijk wel gehinderd door blessures en zal serieus om zijn lichaam moeten gaan geven om te voorkomen dat zijn carrière door fysiek ongemak een vroeg einde krijgt. Zijn talenten zijn onomstreden en als hij speelt, maakt dat een wereld van verschil voor de Pelicans. Los van zijn lichaam zal hij ook aan zijn schot moeten blijven werken. Maar die tijd en ruimte is er, als derdejaars speler van nog maar 21 jaar oud. Ik hoop voor hem dat zijn GM zo snel als mogelijk wordt weggestuurd en zijn opvolger werk kan gaan maken van het neerzetten van een stabiel team met talent, zodat zijn inzetbaarheid ook beter gemanaged kan worden in de toekomst.
Niels van der Veen: Een bust is het nog niet echt, maar het begint er wel langzaam op te lijken. Zijn derde jaar begint met het feit dat hij te veel gewicht op z’n voeten heeft staan. Vorig jaar had hij ook al problemen met zijn durability en ik zie dat niet zo snel veranderen. Als ik nu zou vragen wie de eerste pick in de draft had moeten zijn zouden de meesten niet meer kiezen voor Zion maar voor Ja. Voor mij hebben de Pelicans nog een jaar om er wat van te maken maar anders..
De coaches van de slechte teams krijgen altijd de kans om zich te doen laten gelden. Toch komt er een moment dat de maat van de GM vol is en ze hun biezen mogen pakken. Wie is de eerste coach die ontslagen wordt? (dit was voor het nieuws dat de Kings Luke Walton ontsloegen)
Thijs Verkuil: Luke Walton moet toch gaan uitkijken in Sacramento. De eerste twee jaar sloot hij af met records van 31-41 en ook dit jaar is hij niet al te sterk begonnen met 6-9. Veel andere teams die laag staan, hebben een nieuwere coach of in het geval van Dwane Casey bij de Detroit Pistons, een coach met net een nieuw contract. Walton heeft tot en met 2023 een contract en heeft dus ook niet het voordeel dat de GM zegt: “Zing je contract maar uit en ga dan weg.” Daarom verwacht ik dat Luke Walton de eerste coach is die zijn biezen mag gaan pakken.
Thijs Lanen: De eerste coach die ontslagen gaat worden zal Frank Vogel worden. De Lakers zijn dit seizoen weer all-in gegaan, maar dit is voor als nog niet aan de resultaten terug te zien. En als er ergens een team is waar de druk altijd hoog is… De Lakers staan op het moment 9e in het westen, wat recht geeft op een play-in plaats. Mochten ze daar uit vallen dan zullen er ongetwijfeld trades komen, mensen ontslagen worden en boe geroep klinken in (voor nu nog) Staples Center.
Tim Hartog: Luke Walton van de Sacramento Kings. Al een wonder dat hij er nog zit eigenlijk. Als er toch een ploeg is die al jaren onder presteert met toch wel aardig talent, en een ontevreden fanbase, dan is het Sacramento. Ik raak meer en meer benieuwd wat een hopelijk gearriveerde coach met dit team en jongens als Tyrese Haliburton, De’Aaron Fox, Richaun Holmes en Buddy Hield kan doen. Niet alleen aanvallend, maar vooral ook verdedigend.
Niels van der Veen: Luke Walton. Met het team wat hij bij elkaar heeft gesprokkeld is 6-10 gewoonweg niet genoeg. Hij lag vorig jaar ook al onder een vergrootglas, maar is toen het jaar doorgekomen. Dit jaar gaat hij het niet redden. Een nieuwe, doorgewinterde, coach zou de fanbase en hopelijk de spelers goed doen.
(Cover Foto: Daniel Shirey/Getty Images)
