Deze winter neemt SportAmerika.nl twee keer per week een kijkje in de Minor Leagues. Per divisie en per team bekijken we de verschuivingen in de lagere regionen van het profhonkbal en wordt de Prospect Top 10 voor het komend jaar opgemaakt. Eerste stop: NL West.
Aflevering 4: San Francisco Giants
Prospectdroogte?
De Giants doen de laatste jaren op Major League niveau eigenlijk altijd mee om de playoffs of zelfs de prijzen. GM Brian Sabean heeft zich ontpopt tot één van de betere teambouwers in de Majors, maar dat is zo nu en dan wel eens ten koste van de jeugdopleiding gegaan. Daarnaast zijn de Giants ook niet vies van het promoveren van hun jonge talent, wat ook de Minors wat leeghoudt.
De laatste Giants Top-30 prospect die een (kleine) impact maakte in de Majors, was Joe Panik. De laatste die de Majors überhaupt haalde, was Andrew Susac. De Giants gaan elk jaar voor een kampioenschap. Ze doen dat door Major Leaguers aan te kopen in ruil voor talentvolle Minor Leaguers. Afgelopen seizoen ging de club uit San Francisco helemaal los: maar liefst vier Top-10-prospects werden van de hand gedaan in de zoektocht naar een kampioenschap.
Leegverkoop
Pitcher Adalberto Mejia stond vorig seizoen twaalfde op de lijst en zou dit jaar in de top 10 geëindigd zijn. Hij werd naar Minnesota gestuurd in ruil voor Eduardo Nunez. Korte stop Lucius Fox stond vierde, maar verdween met Matt Duffy en Michael Santos naar Tampa Bay in ruil voor werper Matt Moore. De grootste prijs betaalden de Giants echter voor Milwaukee-reliever Will Smith: twee voormalig nummer 1 prospects, catcher Andrew Susac en pitcher Phil Bickford, stapten in het vliegtuig naar the cheese state. Susac had al aan de Majors geroken en Bickford was de nummer 1 arm in het Giants-systeem.
Het verlies van deze handvol top prospects heeft het Minor League-systeem van San Fran weinig goeds gedaan. Dat wil echter niet zeggen dat er geen talent te vinden is in de jeugdopleiding van de organisatie. Plek genoeg voor nieuw bloed. Wie is de nummer 1?
Top 3
Nr. 1: Tyler Beede (RHP)
Over de nummer 1 valt te twisten. Christian Arroyo voert vrijwel alle prospectlijstjes aan. Na een matig seizoen en veel discussie sinds zijn draft over het eenzijdige en gebrekkige talent dat Arroyo tot nu toe laat zien, gaan wij op nummer 1 voor werper Tyler Beede.
Beede staat er inmiddels om bekend de langste weg naar succes te bewandelen. Nadat hij in 2011 door de Blue Jays in de eerste ronde werd gedraft, besloot de rightie niet naar Canada te vertrekken, maar naar Nashville, Tennesse. Met de Commodores van Vanderbilt University won Beede in 2014 de College World Series. Zijn rol voor dat team legde hem geen windeieren, want hij werd opnieuw in de eerste ronde gedraft. San Francisco stond hem meer aan, want Beede tekende voor ruim $2.0m en begon aan zijn profcarrière.
De jonge werper speelde in 2014 in de rookie league en Single-A. Het jaar erop doorliep hij met gemak Single-A (Advanced), maar in Double-A liep alles wat minder soepel. Een ERA van 5.23 en een K/9 van slechts 6.1 zorgden ervoor dat Beede in 2016 nog een seizoen in Richmond door mocht brengen.
Deze keuze lijkt de juiste te zijn geweest, want de nu 23-jarige werper maakte een grote stap vooruit. Hij krikte zijn K/9 omhoog naar 8.2 en schaafde bijna tweeëneenhalve punt van zijn ERA af (naar 2.81). Het houdt allemaal nog niet over, maar Beede beschikt op zijn beste dagen over drie bovengemiddeld goede worpen (fastball, changeup, curveball). Hij heeft wel iets van zijn snelheid afgehaald (95-97 in college, 92-95 bij de profs), maar dit levert hem veel meer beweging aan zijn pitches op. Dat, en grondballen. Heel veel grondballen.
Als Beede dit seizoen zijn controle verder verbetert en de gym induikt, is zijn stuff goed genoeg om op Major League-niveau te pitchen. Zet hij die stap niet, kan het nog wel eens een moeilijke kwestie worden.
Nr. 2: Christian Arroyo (SS)
De meest controversiële speler in de top van deze lijst is nummer 2 Christian Arroyo. Arroyo’s talent wordt namelijk al jaren uiteenlopend beoordeeld. Er zijn prospect watchers die hem meteen op nummer 1 zetten; er zijn er ook die hem laag in de top 5 plaatsen. Voor beide standpunten is iets te zeggen. Dit verklaart ook de wat langere analyse die nu volgt.
Arroyo’s atletische vermogen staat buiten kijf. De voormalig High School first rounder (2013) uit Florida beschikt over een fraaie linedrive swing, maar contact maakt hij minder vaak. Om dit te ondervangen swingt hij vaker, maar dit drukt zijn vrije lopen en on-base percentage weer. Dat gezegd hebbende: Arroyo heeft zijn manko’s altijd weten te verbergen door statistisch gezien prima seizoen af te leveren. Slechts zijn halve seizoen in Single-A Augusta in 2014 is aan te wijzen als aanvallend zeer teleurstellend (.203 gemiddelde, .226 on-base, .271 slugging).
Echter, ditzelfde seizoen is verdedigend gezien tot nu toe zijn beste gebleken. Dit toont aan dat Arroyo, zelfs wanneer hij aan slag een praktisch automatische nul is, in het veld nog een bijdrage kan leveren. Dat wil overigens niet zeggen dat de korte stop een excellente verdediger is, want dat is zeker niet het geval. Solide, doch weinig spectaculair. Goed voetenwerk, maar een matige range. Tweede honk lijkt dan ook een voor de hand liggende positie voor hem te worden.
Om echt een überprospect te zijn, heeft Arroyo simpelweg te weinig power. Zeg maar gerust: geen. Zijn linedrive, gap-to-gap swing produceert wel meer dan voldoende tweehonkslagen, maar triples en homeruns zijn schaars. Daarnaast is Arroyo ook niet snel; zijn hoogste aantal gestolen honken in één seizoen is 7. Kortom, de nu 21-jarige infielder doet heel weinig echt enorm goed, maar ook relatief weinig echt slecht.
Afgelopen seizoen, voor het eerst in Double-A, toonde Arroyo hetzelfde beeld als voorheen. Deze keer, echter, daalde zijn slaggemiddeld behoorlijk: van .304 naar .274. Gezien de grote stap hoger die Arroyo had gezet, was een lichte daling wel te verwachten. Echter, ook zijn OBP en slugging daalden aanzienlijk (van .360 naar .316 en van .848 naar .689). De doubles zijn er wel (36 in 2016), maar de rest blijft achter. Speelde defensief op kort, twee en drie en deed dat verdienstelijk (foutloos in 19 wedstrijden op het tweede honk). De move naar de rechterkant van het binnenveld lijkt dan ook steeds dichterbij te komen.
Vermoedelijk is Double-A Richmond opnieuw het startpunt voor Arroyo in 2017. Hij heeft nog bij te leren. Er bestaat een kans dat hij zich ontwikkelt tot bovengemiddeld verdienstelijk Major Leaguer, maar een carrière vergelijkbaar met die van Juan Uribe is ook niet uit te sluiten. Prima, niets mis mee, maar niet top-prospectwaardig.
Nr. 3: Bryan Reynolds (OF)
Ook op nummer 3 maken we een iets afwijkende keuze. Chris Shaw staat overwegend in de top 3 voor de Giants, maar wij gaan hier voor Bryan Reynolds. Reynolds is, net als Tyler Beede, afkomstig uit de honkbalfabriek van Vanderbilt University. De outfielder was de beste slagman van het team waarmee de Commodores in 2014 de College World Series wonnen (.338 AVG / .480 SLG) en werd gezien als één van de meest complete outfielders in de draft van 2016.
De Giants kozen hem laat, als 59e. De consensus was dat Reynolds rond de 30e plek gedraft zou worden. De hoogste inschatting was zelfs 18e, dus de Giants lijken een potentiële first-rounder in de tweede ronde te hebben kunnen draften (N.B. Door het contracteren van Free Agent Jeff Samardzija waren de Giants hun eerste ronde-selectie kwijtgeraakt. Reynolds was hun eerste selectie in 2016).
De switch-hitter met de soepele swing begon zijn professionele carrière in short-season Single-A Salem-Keizer, waar hij precies liet zien wat hij in college ook deed: .312 AVG, .368 OBP, .868 OPS en veel strikeouts. Na een promotie naar Single-A Augusta bleef Reynolds voor een hoog gemiddelde slaan, maar de power verdween en de strikeouts gingen nog verder omhoog.
Als hij contact maakt, is het meestal solide. Ook zijn bat-flip mag er zijn:
/cdn0.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/6626223/reynolds-bat-flip.gif)
Reynolds maakte deel uit van Team USA (Collegiate) voordat hij gedraft werd en was ook daar een constante factor. Met het woord ‘constant’ lijkt de kern van Reynolds als speler te zijn gevonden. Hij zal waarschijnlijk nooit van een statsheet afspringen, maar een solide outfielder die elke jaar 15-20 homeruns over het hek parkeert en prima defense speelt is niet onmogelijk. Gezien zijn problemen met strikeouts zou er wat voor te zeggen zijn hem in 2017 eerst in Single-A (Advanced) San Jose te plaatsen, maar de Giants kennende is een plek in Double-A Richmond niet uit te sluiten.
DE REST
4. Chris Shaw (1B)
In 2016: Single-A (Advanced) San Jose & Double-A Richmond
Leeftijd: 23
De man van de big league power en één van de betere Twitter-handles in baseball (@Shawesome24). Werd geselecteerd in de eerste ronde van de 2015 Draft. Ramde zich in no-time een weg van short-season rookie ball, naar Single-A, naar Double-A. Lefty met een bovenmatige pull-swing (en hadden we al gemeld dat hij over een enorme bak power beschikt?). Goed oog voor de slagzone. Goede arm, maar waarschijnlijk meer geschikt als eerste honkman. In 2017 starten in Double-A Richmond, dan verder kijken.
5. Sam Coonrod (RHP)
In 2016: Single-A (Advanced) San Jose & Double-A Richmond
Leeftijd: 24
Gooit hard, maar de strikeouts blijven achter. Dit duidt op een onderontwikkeld arsenaal aan off-speed pitches, waar hij dus aan moet werken. Gooit een soepele 93 mph en haalt 96 mph als het nodig is. Een gemiddelde slider en een matige change-up zijn echter niet genoeg om succesvol te zijn in de majors. Weet overigens wel prima lopers van de honken te houden (WHIP van 1.07 en 1.25 in Single-A en Double-A). Met een beetje sleutelen aan zijn secundaire pitches, is er een toekomst voor Coonrod bij de Giants. Start 2017 in Double-A Richmond.
6. Joan Gregorio (RHP)
In 2016: Double-A Richmond & Triple-A Sacramento
Leeftijd: 24
Was fantastisch in zijn eerste vijf starts in Double-A (2.33 ERA / 30 Ks, 6 walks in 27 innings), maar liep op de klippen in Sacramento. Heeft de capaciteiten om komend jaar al een bezoek aan San Francisco te brengen. De vraag is wel of dat als starter is, of in de bullpen. Lijkt gemaakt voor de rol van closer: strikeouts genoeg, weinig vrije lopen, niet heel duurzaam. Heeft als starter last gehad van kleine blessures, wat nog meer wijst op een bullpenrol. Mag in 2017 Triple-A overdoen, maar Bochy zal hem vroeg of laat in San Fran kunnen inzetten.
7. Steven Duggar (OF)
In 2016: Single-A (Advanced) San Jose & Double-A Richmond
Leeftijd: 23
Voormalig Clemson-outfielder. Eén van de weinige Giants-prospects waar we een beetje vrolijk van worden. Gaat als een speer. Splitte zijn seizoen tussen San Jose (A) en Richmond (AA). Speelde beter op het hogere niveau, maar heeft nog steeds wat problemen met curves en de power ontbreekt. Outfielder met een uitstekende arm en een ontwikkeld oog voor de strikezone. OPS’te .836 in Single-A en Double-A samen, steelt zo nu en dan een honk en OBP’de overal boven de .386. In 2017 naar Triple-A Sacramento. September call-up of injury replacement in de Majors is niet onmogelijk.
8. Andrew Suarez (LHP)
In 2016: Single-A (Advanced) San Jose & Double-A Richmond
Leeftijd: 24
Twee keer eerder gedraft (Blue Jays en Nationals), voordat hij in 2015 bij de Giants tekende na een door een schouderblessure verloren seizoen. Werper met ongelooflijke controle over al zijn pitches (fastball, curveball, slider, change-up). Gooit 90-95, wat als linkshandige werper altijd interessant is. Was sterk in San Jose en kon zich redden in Double-A Richmond. Nooit een strikeout-artiest geweest en krijgt nog wel eens een homerun of twee tegen. Zijn controle en vier solide pitches zouden er echter zeker voor moeten kunnen zorgen dat hij niet lang in de lage minors hoeft te blijven. Verwacht hem in 2017 in Double-A Richmond.
9. Clayton Blackburn (RHP)
In 2016: Triple-A Sacramento
Leeftijd: 24
We zijn inmiddels ruimschoots uit de high-upside spelers verdwenen. Blackburn kan echter nog wel functioneel dienst doen als starter in een rotatie op zoek naar een innings eater. De neiging bestond om Rodolfo Martinez op plek 9 te zetten, al was het alleen maar vanwege zijn 102 mph fastball (en het feit dat we van hem een foto uit de Arizona Fall League 2016 hebben).
Bij Martinez is het onder controle krijgen van zijn pitches echter nog een probleem. Blackburn is wat dat betreft verder. Was in 2015 fantastisch in de PCL (Triple-A). Had een jaar wat minder succes in dezelfde competitie. Zijn fastball is weinig indrukwekkend (top van 93 mph, gemiddeld 90 mph), maar hij beschikt over een geweldige curve en houdt de bal laag in de zone. Krijgt als gevolg weinig homeruns tegen. Prima rotation filler. Met een redelijke Spring Training, zou hij het seizoen zomaar in de Majors kunnen openen.
10. Steven Okert (LHP)
In 2016: Triple-A Sacramento
Leeftijd: 25
Maakte zijn MLB-debuut in April, maar bracht het merendeel van het seizoen door in Sacramento. Lefty reliever met een knallende fastball (93-97 mph) en een scherp brekende slider in de high 80s. Change-up is aanwezig, maar weinig indrukwekkend. Had een prima jaar in Triple-A (60 strikeouts in 47 innings, tegenover slechts 11 keer vier wijd). Heeft de potentie om een buitencategorie setup man te worden, zoals Jeremy Affeldt ooit was in San Fran. Verwacht hem in de Giants bullpen in 2017.
Conclusie
De Giants staan nooit hoog op de ranglijsten als de kracht van de verschillende Minor League-organisaties wordt gemeten. Dat heeft aan de ene kant natuurlijk te maken met het feit dat de Major League-ploeg de laatste jaren veelvuldig meedoet om de prijzen en dus lagere draftselecties als beloning krijgt. Aan de andere kant zijn de Giants ook in staat gebleken minor leaguers under the radar te houden en toch succesvol de transitie naar MLB te laten maken. Matt Duffy is daar een recent voorbeeld van. Met het opleiden van de jeugd zit het dus wel goed in San Francisco.
Dit neemt allemaal niet weg dat het laten gaan van bijna de helft van de top 10 van afgelopen jaar een enorme deuk heeft achtergelaten in een toch al matige jeugdtak. Het verlies van jongens als Bickford en Fox is niet iets wat je in één draft goedmaakt. Ook het gebrek aan een echte superprospect drukt de feestvreugde voor de Giants een beetje. Het is te hopen dat de club opnieuw wat mindere goden naar de Majors weet te krijgen of dat een jongen als Christian Arroyo ineens echt doorbreekt. Tot die tijd zullen de Giants het moeten hebben van hun geroutineerde GM, want in de Minors is de versterking nog niet klaar voor vertrek. Double-A Richmond, daarentegen, lijkt zich op te kunnen maken voor een leuk seizoen.
Risers
C.J. Hinojosa (SS), Rodolfo Martinez (RHP), Ray Black (RHP, 104 mph fastball)
Fallers
Aramis Garcia (C), Jordan Johnson (RHP)
