Voor het eerst sinds 2019 ging een World Series all the way. Destijds waren het de Nationals die aan de champagne konden na de winst op de Astros. Nu zochten de Blue Jays hun eerste titel in 32 jaar, terwijl tegenstander LA Dodgers de eerste club kon worden sinds de Yankees in 2000 die back-to-back World Series won.
WORLD SERIES
(Best-of-7)
GAME 7: TORONTO BLUE JAYS – LA DODGERS
Een geweldige World Series kreeg het einde dit ’t verdiende. Namelijk met een epische Game 7. Eigenlijk was het heel logisch dat twee teams die in de gehele serie zo aan elkaar gewaagd waren extra innings nodig hadden om de uiteindelijke kampioen te bepalen. Zoals het misschien ook wel heel logisch was dat Yoshinobu Yamamoto (ja, je leest het goed) ook in de absolute finale van dit seizoen zijn hoofdrol opeiste. En meer dan verdiend tot MVP van deze World Series werd verkozen. Een hoofdrol die ook was weggelegd voor Will Smith. Hij sloeg de Dodgers in de elfde inning met een solo homerun naar de tweede titel op rij.
Deze Game 7 begon met Max Scherzer en Shohei Ohtani op de heuvel. Twee toekomstige Hall of Famers, maar waarbij Ohtani wel wankel oogde. De Japanner kwam in de tweede inning al goed weg toen de Blue Jays de honken bezet achterlieten. Dit gebeurde hen in de derde niet nog eens. Met George Springer en Vladimir Guerrero Jr. aan boord joeg Bo Bichette er een 3-run homerun uit. Dit betekende het einde van Ohtani en een voorzichtig begin van het feest in Toronto. Zou het na 32 jaar dan eindelijk weer gaan gebeuren voor hun Blue Jays?
Heel even kregen de Dodgers het Rogers Centre stil toen Teoscar Hernandez de bezoekers op het bord zette. Met Chris Bassitt inmiddels op de heuvel voor Toronto knabbelde Tommy Edman in de zesde nog iets van die achterstand af door er 3-2 van te maken. Na een RBI-double in de gelijkmakende zesde ging er dan ook een zucht van verlichting door het stadion. De Blue Jays hadden weer wat meer lucht en waren “slechts” negen outs verwijderd van de titel. Een deel van die outs nam Trey Yesavage overigens voor zijn rekening in de zevende inning.
DODGERS TERUG
In Toronto weten ze echter als geen ander dat er nooit te vroeg gejuicht mag worden. Dat bleek ook nu wel weer. Max Muncy bracht de Dodgers met een solo homerun op 4-3 en in de negende poetste Miguel Rojas met opnieuw een solo homerun de achterstand helemaal weg. Op dat moment waren de relievers in de wedstrijd al starters geworden. Bassitt en Yesavage maakten dus al hun opwachting, maar voor de Dodgers gold dit ook voor Blake Snell.
Yoshinobu Yamamoto is the first pitcher since Randy Johnson in 2001 to win 3 games in the same #WorldSeries! pic.twitter.com/fNk6mOkbeh
— MLB (@MLB) November 2, 2025
Die laatste liep in de negende inning tegen problemen aan. Problemen die, met de wedstrijd en de titel op het spel, zo groot werden dat Dave Roberts een beroep deed op Yoshinobu Yamamoto. Inderdaad de starter en winnend werper van Game 6. Met alle honken bezet en slechts één uit kregen de Blue Jays hier een uitgelezen kans de wedstrijd te beslissen. Noch Daulton Varsho, noch Ernie Clement slaagde er echter in de winnende run over de thuisplaat te krijgen. Yamamoto redde zich uit deze penibele situatie en zag even later Seranthony Dominguez hetzelfde doen voor de Blue Jays. Ook deze reliever kreeg te maken met bezette honken, maar op de een of andere manier redden ook Dominguez en de Blue Jays zich hieruit.
BESLISSENDE DREUN
Tot schrik van alles wat Toronto was, kwam Yamamoto in zijn ritme. Dit zouden we deels ook kunnen zeggen van Shane Bieber, die na Dominguez de bal kreeg voor de Blue Jays. Bieber had in de elfde inning al snel twee nullen op het bord, maar liep toen tegen een keiharde dreun aan. Will Smith ramde de bal het linksveld in voor een homerun én een 4-5 voorsprong voor LA.
Toronto moest nu in de gelijkmakende iets doen tegen Yamamoto en kreeg ook het eerste en derde honk in handen. De werper die dit postseason zo fenomenaal was voor de Dodgers werd op het belangrijkste moment van allemaal terugbetaald door zijn verdediging. Met een dubbelspel maakten de Dodgers een einde aan de wedstrijd en dus dit seizoen.
UP NEXT
Voor het eerst sinds de New York Yankees tussen 1998 en 2000 is een club er in geslaagd twee keer op rij de World Series te winnen. Natuurlijk heeft de franchise daar de middelen voor en schromen de Dodgers ook niet deze te gebruiken. Je moet het alleen nog wel even doen. Veel aandacht ging – terecht – uit naar Ohtani, maar landgenoot Yamamoto was deze play-offs de differencemaker voor de Dodgers.
Waar zij met vrijwel hetzelfde roster op zoek kunnen naar de derde op rij, daar heeft Toronto wel wat werk te doen dit offseason. Daar lopen de contracten van onder meer Bichette, Dominguez, Bassitt en Scherzer af.
Eindstand in de serie: LA wint met 4-3
Cover photo: Gina Ferazzi / Los Angeles Times
