Nog altijd geen Xander Bogaerts in deze Dutch Watch en ook Chad Tromp zit even in de wachtkamer bij de Braves. In San Diego compenseert Jurickson Profar echter het gemis van zijn landgenoot door met ’t beste slaggemiddelde in de National League belangrijk te zijn voor de Padres. Er waren deze week meer Oranje-spelers belangrijk voor hun teams en ook zij komen uitgebreid aan bod. Daarnaast staan we natuurlijk stil bij het overlijden van één van de grootste spelers aller tijden: Willie Mays.
OZZIE ALBIES (2B, Atlanta Braves)
SEASONSTATS: 258 AB, .264/.322/.407, .729 OPS, 31 R, 36 RBI, 20 2B, 4 HR, 5 SB, 105 OPS+
In de voorgaande edities ging het bij de Atlanta Braves voornamelijk over de haperende aanval. Het is een verhaal dat ze bij de Tampa Bay Rays niet meer kunnen horen. Uitgerekend tegen de ploeg van manager Kevin Cash schoten de knuppels afgelopen weekend in gang. Atlanta putte moed uit de gewonnen wedstrijd in Baltimore en trok die lijn vorige week vrijdag tegen de Rays moeiteloos door. Al in de eerste inning, bij een 0-1 achterstand, kwam Ozzie Albies door met alweer zijn twintigste double van dit jaar. Hij zou even later de eerste van uiteindelijk 5 runs namens de Braves scoren in die inning.
Atlanta won dat eerste duel in dit drieluik met 7-3, maar deed er in de tweede nog een schepje bovenop. Hoewel Albies 0-for-3 was in het slagperk leverde de infielder met een run en een sac fly wel degelijk zijn bijdrage aan de 9-2. Zijn sacrifice fly in de achtste inning betekende zijn 32e RBI van dit seizoen. Waar zijn teamgenoten de knuppel aardig lieten spreken – de Braves sloegen in totaal bijvoorbeeld 9 homeruns dat weekend – had Albies het lastiger aan slag. Hij was 1-for-8 in de eerste twee wedstrijden en 0-for-5 in de met 8-6 verloren series finale op zondag.
OZZIE GOES YARD!
In de eerste wedstrijd tegen de Detroit Tigers compenseerde Ozzie Albies in één klap zijn matige productie uit de vorige serie. Letterlijk. Bij een 1-1 stand in de achtste inning nam Albies de bal diep naar het rechtsveld voor zijn vijfde homerun van dit seizoen. En pas zijn tweede sinds 10 mei. Atlanta won dat duel met 2-1 en diezelfde cijfers prijkten ook dinsdag op het scorebord na de tweede ontmoeting. Met een RBI-triple – zijn eerste driehonkslag dit jaar – sloeg Albies Jarred Kelenic binnen voor de 1-0 voorsprong en zelf werd hij door Marcell Ozuna binnengeslagen voor de tweede run.
De series finale op woensdag werd al vrij snel van alle spanning ontdaan. Voor de derde wedstrijd op rij kwam Albies door met een RBI en dit keer gebeurde dat al in de tweede inning. Catcher Sean Murphy – zelf later goed voor 2 homeruns – scoorde daarop de eerste run namens de Braves. In de vierde inning leidde ook de tweede hit van Albies tot een run. Al had hij hier wel de hulp van pitcher Skubal bij nodig, die een vreselijk wilde worp afleverde. Atlanta won dat laatste duel met 7-0. Met 4 hits in 12 at-bats, 3 runs en 3 RBIs kan de infielder ook zelf terugkijken op een goede serie. Atlanta won 5 van de 6 wedstrijden in die homestand en zag de aanval eindelijk weer eens uitblinken.
KENLEY JANSEN (CL, Boston Red Sox)
SEASONSTATS: 24.1 IP, 2-1 (13 SV-1 BS), 2.59 ERA, 1.068 WHIP, 2.09 FIP, 7 R, 7 ER, 11 BB, 30K, 165 ERA+
Na zijn negende save moest Kenley Jansen ruim twee weken wachten op zijn tiende. Die kwam er op 12 juni tegen de Phillies. Drie dagen daarna mocht de Red Sox-closer zich opmaken voor zijn elfde save. Tegen de New York Yankees nog wel. Eén van de sterkste teams in Major League Baseball dit jaar. Ook een tegenstander die Jansen wel ligt. Slechts acht keer speelde Jansen tegen de Bronx Bombers, maar daar hield hij wel vijf saves aan over. Vorige week zaterdag kreeg hij van Alex Cora de kans om daar een zesde aan toe te voegen.
Bij een 6-4 voorsprong, twee uit en het eerste en derde honk bezet was zijn inbreng al gewenst in de achtste inning. Jansen had 4 pitches nodig om van Anthony Volpe de derde nul te maken. Hij kreeg vervolgens hulp van zijn aanval, waardoor Jansen met een 8-4 voorsprong aan de negende inning mocht beginnen. In Juan Soto en Aaron Judge kreeg hij niet de minsten tegenover zich. Beide sterren sloegen de bal hoog en ver, maar twee keer leidde het tot een out. Voormalig Boston-speler Alex Verdugo werd de derde nul in deze inning. Voor zijn vier nullen had Jansen slechts 14 pitches nodig, stelde hij de 8-4 zege veilig en had hij dus zijn elfde save van dit seizoen te pakken.
DE SMAAK TE PAKKEN
Deze week ging het opeens snel voor Jansen en zijn aantal saves. Zijn prima optreden tegen de Yankees gaf de closer een vervolg met twee goede beurten tegen Toronto. Afgelopen maandag was het niet de bedoeling dat Jansen in actie kwam, maar bij een 7-3 voorsprong en twee honken bezet werd het Alex Cora toch wat te heet onder zijn voeten. Jansen verving Brad Keller en had weinig moeite om die ene noodzakelijke nul op het bord te krijgen. Na die 7-3 was het dinsdag een stuk spannender.
Met geen enkele ruimte voor fouten werd Jansen aan het werk gezet met een 4-3 voorsprong op zak. De international hield zijn ritme van de voorgaande dagen aardig vast en had na 5 pitches al twee nullen te pakken. Danny Jansen maakte ’t hem nog even lastig met een betrekkelijke lange at-bat van 6 pitches, maar Kenley zette zijn naamgenoot met een strikeout weg om zo de 4-3 veilig te stellen. Voor de closer betekende het zijn dertiende save van dit seizoen en zijn vierde binnen een week.
RICHIE PALACIOS (2B/OF, Tampa Bay Rays)
SEASONSTATS: 180 AB, .233/.332/.333, .665 OPS, 30 R, 14 RBI, 6 2B, 4 HR, 10 SB, 94 OPS+
Met een gewonnen serie tegen de Cubs zetten de Tampa Bay Rays vorig weekend gang naar Atlanta. Richie Palacios had de laatste wedstrijd tegen Chicago al niet gespeeld en zag dat hij ook tegen de Braves niet mocht starten. Als vervanger van Jose Caballero zou de international echter al in de derde inning van het eerste duel zijn opwachting maken. Met een RBI-double in de zevende inning gevolgd door een RBI-single in de negende probeerde Palacios het ongelijk van Kevin Cash te bewijzen. Hoewel hij 2 van de 3 runs (3-7) van Tampa Bay over de thuisplaat sloeg, was het zeker geen vlekkeloos optreden van Palacios. Defensief ging hij namelijk in de fout en helaas bleek dat dit weekend geen incident.
Tampa Bay ging zaterdag met 2-9 onderuit. Palacios was 0-for-2 met een walk aan slag en deed het naar behoren in het outfield. In de laatste van drie wedstrijden bemande Palacios het voor hem toch wat vreemde derde honk. Bij een stand van 2-2 in de vierde inning kreeg hij vier wijd en scoorde hij een run dankzij de grand slam van Ben Rortvedt. Helaas ging het Richie Palacios defensief minder voor de wind. Hij kreeg twee fouten achter zijn naam. In de zesde inning leidde hij daarmee een run van Atlanta in, maar deze deed uiteindelijk geen pijn. Na de nederlaag op zaterdag stonden de Rays voor het eerst sinds 2018 vijf wedstrijden onder de .500 grens, maar de 8-6 zege op zondag gaf ’t record van Tampa Bay weer een iets vriendelijk aanblik.
OOK WINST IN MINNY
Die overwinning moest de wangen van de Rays weer wat kleur geven, maar op bezoek bij de Minnesota Twins ging het dinsdag op het laatste moment mis. Een RBI-single van Carlos Santana in de negende inning liet de Twins-getrouwen juichen. Mét Palacios in de line-up waren het woensdag juist de Rays die na extra innings aan het feest konden. Geposteerd op het tweede honk was de international 0-for-4 met een walk. Als pinch-runner bezorgde Richie Palacios (0-for-1) zijn team in de rubber game de voorsprong in de achtste inning. Wat volgde waren twee enerverende innings, maar toen de stofwolken eenmaal waren opgetrokken stond er 7-6 in Rays’ voordeel op het bord.
JURICKSON PROFAR (INF/OF, San Diego Padres)
SEASONSTATS: 260 AB, .323/.420/.485, .905 OPS, 42 R, 47 RBI, 12 2B, 10 HR, 4 SB, 162 OPS+
Het was vorige week even schrikken toen Jurickson Profar met knieproblemen aan de kant bleef. Gelukkig voor de Padres en de Oranje-international miste hij maar één wedstrijd en stond Profar afgelopen weekend in New York tegen de Mets alweer op het veld. Met vijf overwinningen in de laatste zes wedstrijden had San Diego een goed gevoel overgehouden aan hun homestand en dat gevoel hoopten ze vast te houden in Queens. Geen eenvoudige klus, want na een moeizame maand mei waren de Mets in juni lekker onderweg. Zonder overigens een rol van betekenis te spelen in de NL East.
Eén van de teams zou dus even pas op de plaats moeten maken en ondanks een 2-for-4 van Jurickson Profar was dat ’t geval bij de Padres in de eerste wedstrijd. Zij verloren vorige week vrijdag met 1-2 en kregen een dag later met 1-5 klop. In de series finale scoorde Profar – na vier wijd – de eerste run van de wedstrijd. Die viel echter volledig in het niet bij de twee homeruns van de Mets in de gelijkmakende eerste inning. Middels een productieve out in de vijfde inning mocht Profar zijn eerste en enige RBI van deze serie bijschrijven, maar het werd wel een serie om snel te vergeten. Met 11-6 ging namelijk ook de laatste wedstrijd naar de Mets, die daarmee de Friars trakteerden op een sweep.
Profar en de Padres bleven nog even in de NL East. Het team kreeg de loodzware opgave om in Philadelphia eindelijk weer eens een uitwedstrijd te winnen. Op 1 juni gebeurde dit voor het laatst in Kansas City en daarna volgden zeven verliespartijen op rij op vreemde bodem. Helaas voor San Diego kwamen daar nog een achtste en negende bij. Jurickson Profar was 2-for-7 in die twee wedstrijden.
EINDELIJK WINST BUITENSHUIS!
Op maandag scoorde hij een run in de met 2-9 verloren ontmoeting en dinsdag noteerde Profar zijn 47e RBI in de wedstrijd die met 4-3 naar de Phillies ging. Woensdag 19 juni kwam er dan eindelijk een einde aan die lange serie verloren uitwedstrijden. Profar deed met 2-for-4 goede zaken voor zijn slaggemiddelde – waarmee hij de National League aanvoert – en de Padres versloegen de koploper in de NL East met 5-2.
CEDDANNE RAFAELA (CF/SS, Boston Red Sox)
SEASONSTATS: 255 AB, .251/.279/.408, .687 OPS, 36 R, 41 RBI, 12 2B, 8 HR, 10 SB, 89 OPS+
Het verschil in gewonnen wedstrijden (49 om 35 in het voordeel van de bezoekers) mocht dan groot zijn, maar het is altijd iets bijzonders als de Yankees en Red Sox tegen elkaar spelen. Vorige week troffen de twee aartsrivalen elkaar in Boston. Daar hadden de BoSox zojuist een serie van de eveneens sterke Phillies gewonnen, maar bleken de Yankees op vrijdag 14 juni toch van een andere orde. Ceddanne Rafaela kwam weliswaar door met zijn vijfde hit in de laatste drie wedstrijden, maar de rookie kon een duidelijke 1-8 nederlaag niet voorkomen.
In het weekend sloeg de stemming op Fenway Park volledig om. Rafaela had het aan slag weer eens op de heupen en was 3-for-4 met een run en zijn elfde tweehonkslag in dit seizoen. Er waren meer Red Sox die ’t naar de zin hadden in het slagperk en dat resulteerde in een 8-4 zege. Boston deed dit zondag nog eens dunnetjes over in de rubber game. Bij een 0-1 achterstand was het Rafaela die eigenhandig de wedstrijd kantelde met een 2-run RBI-single in de tweede inning. Enmanuel Valdez en Dominic Smith scoorden na die hit en legden de basis voor de 9-3 zege. Voor onze landgenoot bleef het niet bij die ene single. Dankzij een tweede 3-for-4 op rij tilde Rafaela zijn slaggemiddelde naar .238.
RAFAELA BLIJFT ZE RAKEN
Op bezoek bij de Blue Jays bleek Rafaela zijn kruit nog niet verschoten te hebben. Nog lang niet zelfs. Afgelopen maandag noteerde de rookie zijn derde multi-hit game op rij en timmerde Rafaela en passant ook nog even zijn achtste homerun het park uit. Deze sloeg de centerfielder in de derde inning bij een 2-1 voorsprong van de Red Sox. In de zevende inning kwam Rafaela door met een single en kon hij even later scoren dankzij een RBI-double van Rob Refsnyder.
Boston won dat duel met 7-3 en liet dit volgen door een 4-3 overwinning op dinsdag. Met 3-for-4, een double en alweer zijn 41 binnengeslagen run van 2024 had Rafaela opnieuw een aandeel in die zege. De BoSox wonnen woensdag ook de laatste wedstrijd in Toronto (7-3) maar Ceddanne Rafaela kwam niet in actie. Zijn 7-game hitting streak (16-for-26 in die reeks) blijft dus intact.
OVERIG
HALL OF FAMER WILLIE MAYS OVERLEDEN
Afgelopen week moest de honkbalwereld afscheid nemen van één van de allergrootste spelers aller tijden. Dinsdag 18 juni overleed Willie Mays op 93-jarige leeftijd. De outfielder begin zijn MLB-loopbaan in 1951 bij de toenmalige New York Giants en werd dat jaar verkozen tot Rookie of the Year. Mays bleef de franchise, die in 1958 verhuisde naar San Francisco, bijna zijn gehele loopbaan trouw. Alleen de twee laatste jaren – hij was de 40 inmiddels gepasseerd – speelde Mays voor de New York Mets.
Tijdens zijn meer dan imposante loopbaan sloeg Mays 660 homeruns. Op ’t moment dat Mays stopte in 1973 moest hij daarmee alleen Babe Ruth voor zich dulden. In 1974 was het Hank Aaron die ’t homerunrecord (714) van Ruth evenaarde en verbeterde naar uiteindelijk 755 homers. Het aantal homeruns is echter maar één van de vele grandioze statistieken die Willie Mays kon overleggen. Zo speelde de outfielder niet minder dan 24 All-Star Games, noteerde hij 3293 hits in zijn 3005 gespeelde wedstrijden, werd hij twee keer verkozen tot MVP en had Mays maar liefst 12 Golden Gloves op de schoorsteenmantel staan.
Willie Mays werd in 1979 geïntroduceerd in de Hall of Fame. Dat was 25 jaar nadat hij in 1954 zijn eerste en enige World Series won. Uit die World Series stamt ook een moment dat de geschiedenis in is gegaan als The Catch. In Game 1 van die World Series tegen de Cleveland Indians maakte de man met het befaamde rugnummer 24 een voor onmogelijk gehouden vangbal bij een 2-2 stand in de achtste inning met 2 honken bezet. Mays en de New York Giants zouden die Game 1 winnen en de Indians sweepen in die World Series.
Cover photo: Bettmann Archive
