Met het nieuws dat Didi Gregorius bij de Seattle Mariners mogelijk terugkeert in de majors beginnen we deze Dutch Watch. De kortestop viel op in Mexico en krijgt nu een kans in de organisatie van Seattle. Minder goed nieuws was er voor Xander Bogaerts, want een polsblessure hield hem deze week aan de kant. Vanzelfsprekend lees je in deze editie ook hoe ’t de overige internationals verging de afgelopen week.
OZZIE ALBIES (2B, Atlanta Braves)
238 AB, 61 H, 28 R, 14 HR, 42 RBI, .256 BA, .306 OBP, .472 SLG, .794 OPS
Een toch al niet geweldige maand mei werd door de Atlanta Braves afgesloten met een verloren serie in Oakland. Lang konden Ozzie Albies en de zijnen daar niet bij stilstaan, want de volgende zware klus wachtte hen in de woestijn bij Phoenix. De Arizona Diamondbacks zijn bezig aan een goed seizoen en wilden dit nog even onderstrepen door de Braves op wat nederlagen te trakteren. Na dit drieluik trokken de Braves terug naar Atlanta om het op te nemen tegen divisierivaal New York Mets.
De serie in de woestijn begon met een volgende nederlaag, maar na de 2-3 van vrijdag richtten de Braves zich op in het weekend dat volgde. Ozzie Albies kende een iets slechtere start van juni. In de eerste twee duels bereikte hij weliswaar de honken, maar telkens gebeurde dit na vier wijd. Hoewel de Braves de tweede ontmoeting met 5-2 wonnen, wachtte onze landgenoot nog altijd op zijn eerst hit in deze serie en dus ook in deze maand.
Zondag maakte Albies dit alles in de zogenaamde rubber game allemaal goed. De infielder was met 4-for-5 een plaag voor de vijandelijke werpers en met name zijn klap in de vierde inning deed pijn in Arizona. Met één honk bezet sloeg Albies zijn twaalfde homerun van ’t seizoen. Diamondbacks-starter Zac Gallen had tot deze zondag nog maar 3 runs toegestaan in zijn thuiswedstrijden dit seizoen, maar nu was dit aantal na vier innings al bereikt. Gallen was al van de heuvel verdwenen toen Eddie Rosario in de negende inning de D-backs de genadeklap gaf. Zijn grand slam hielp Atlanta aan de 8-5 zege.
OZZIE ENDS IT!!!
Na een rustdag op maandag konden de Braves vanaf dinsdag een divisierivaal flink pijn doen. Ozzie Albies was de eerste die zijn spierballen aan de Mets liet zien. Voor de tweede wedstrijd op rij timmerde hij de bal het stadion uit voor wat op dat moment een 1-0 voorsprong was. New York leek de wedstrijd nog te kantelen, maar een 4-1 voorsprong was aan hen niet besteed. De Braves kwamen terug en wonnen met 6-4.
De tweede wedstrijd was bijna een kopie van de eerste, maar dan zonder een homerun van Albies. Hij was 1-for-4, zag de Mets opnieuw met 4-1 voor komen, maar weer lachten de Braves het laatst: 7-5. Met Justin Verlander en Spencer Strider op de heuvel werden dergelijke scores niet verwacht in de laatste wedstrijd. Dat klopte ook wel. De Mets en Braves maakte er een onverwacht slugfest van met aan het einde een prachtige hoofdrol voor Ozzie Albies.
Voor de derde keer in drie dagen wisten de Mets zich geen raad met een 3-run voorsprong. Na zes innings leidden de bezoekers met 10-7, maar in de late innings was ’t weer Atlanta dat langszij kwam. Met twee lopers op de honken trok Ozzie Albies in de tiende inning alle aandacht naar zich toe.
Zijn veertiende homerun van ’t seizoen gaf de Braves niet alleen een 13-10 overwinning, maar ook een sweep tegen één van de grootste rivalen in de National League. Het 38-24 record van Atlanta is ’t beste in de NL en 8.5 gewonnen wedstrijden beter dan de Mets, die vierde staan in de NL East.
XANDER BOGAERTS (SS, San Diego Padres)
214 AB, 54 H, 31 R, 7 HR, 21 RBI, .252 BA, .337 OBP, .388 SLG, .811 OPS
Na een road trip van negen wedstrijden keerden de San Diego Padres vorig weekend terug in het eigen Petco Park. Ze hoopten daar de nare smaak van een bijzonder matige mei (10 overwinningen in 26 wedstrijden) weg te spoelen, maar in plaats daarvan begon deze homestand met slecht nieuws. Xander Bogaerts kampte al enige tijd met een polsblessure en ’t leek alle partijen beter dat hij even wat rust pakte.
Met een RBI-single in de zesde inning van de eerste wedstrijd begon Xander Bogaerts nog best aardig aan de serie tegen de Cubs. Helaas voor de Padres was die run, gescoord door Rougned Odor, de enige die San Diego op het bord zette. Chicago zette er daar 2 tegenover en won dus met 2-1. De Padres revancheerden zich vorige week zaterdag met een 6-0 overwinning, maar hun kortestop verdween met 0-for-4 na acht innings uit de wedstrijd. Zijn pols zat ‘m dwars en in San Diego besloten ze Bogaerts de rest van de week uit de line-up te houden.
Ook zonder de Oranje-international waren de Padres deze week niet op enige regelmaat te betrappen. Ze wonnen nog één keer ruim van de Cubs, maar leden ook een zware nederlaag. Tegen de Mariners was het daarna niet anders. Een 1-4 nederlaag liet San Diego volgen door een 10-3 overwinning.
KENLEY JANSEN (RHP, Boston Red Sox)
19.2 IP, 13 SV, 3.66 ERA, 18 H, 12 BB, 23 K, 9 R, 8 ER, 1.530 WHIP
Met zeven nederlagen in hun laatste negen wedstrijden sloten de Red Sox de maand mei beroerd af. Van het mooie 26-20 record dat ze ooit bezaten, wat op 31 mei nog 28-27 van over. Met een serie tegen de ontzettend sterke Tampa Bay Rays op komst. Kenley Jansen had de dubbele cijfers wat betreft het aantal saves al even bereikt en hoopte tegen de Rays en later de Guardians die cijfers nog wat op te vijzelen.
Boston en Tampa Bay openden het weekend met een doubleheader op zaterdag. Kenley Jansen maakte in beide wedstrijden zijn opwachting, maar wel met wisselend succes. Mede dankzij 6 runs voor de BoSox in de zesde inning mocht Jansen in deel 1 op jacht naar zijn twaalfde save. Zijn team had een 8-5 voorsprong, maar Yandy Diaz wilde daar met een leadoff double iets aan veranderen. Die klap bleek ’t enige smetje op een voor Jansen verder uitstekende inning. Achtereenvolgens werden Wander Franco, Brandon Lowe en Randy Arozarena met een strikeout opzij gezet. Dit alles kostte Jansen slechts 13 pitches.
LUCKY 13?
De closer was zo fris genoeg voor een inning in deel 2 van die doubleheader. Dit keer begon Jansen niet met een voorsprong, maar verdedigde hij een 2-2 tussenstand. Singles van Francisco Mejia en Yandy Diaz zetten Jansen direct onder druk, maar Lowe werd de eerste nul voor de international. Harold Ramirez haalde vervolgens uit voor een tweehonkslag, die de Rays aan 2 runs én de voorsprong hielp. Jansen herpakte zich daarna, maar het leed was al geleden. Boston kon in de gelijkmakende negende niets terugdoen, waardoor Kenley Jansen tegen zijn eerste nederlaag aan liep.
Jansen kreeg een paar dagen de tijd om bij te komen van die nederlaag, maar afgelopen dinsdag werd weer een beroep op hem gedaan. Tegen de Cleveland Guardians verdedigden de Red Sox een 5-4 voorsprong in de gelijkmakende negende inning en konden de beste versie van Kenley Jansen dus goed gebruiken. De closer stelde niet teleur. Slechts 13 pitches had Jansen nodig om zijn drie opponenten terug naar hun dug-out te sturen en zijn dertiende save veilig te stellen.
Voor Jansen was dat ’t laatste optreden in deze serie, want de Guardians overklasten ze in de tweede volgende duels. Met name de 10-3 van afgelopen donderdag was bijzonder. Met 3 homeruns in zijn eerste drie AB’s was dit de wedstrijd van Jose Ramirez. De derdehonkman van de Guardians sloeg in totaal 5 runs over de thuisplaat.
JOSH PALACIOS (OF, Pittsburgh Pirates)
36 AB, 9 H, 3 R, 1 HR, 5 RBI, .250 BA, .325 OBP, .417 SLG, .742 OPS
Met twee overwinningen op de Giants kregen de Pirates eind mei weer wat kleur op de wangen. De Buccos openden de meteorologische zomer met een homestand en een serie van drie tegen divisierivaal St. Louis. Voor Josh Palacios zou dat drieluik er één worden om niet snel te vergeten. De outfielder is nog altijd geen vaste waarde in de line-up van de Pirates, maar drukt zijn neus wel steeds vaker tegen het venster.
Vorige week vrijdag mocht Palacios starten in de eerste wedstrijd tegen de Cardinals. Nadat de bezoekers 5 runs scoorden in de derde inning leek ’t voor de Pirates uit te draaien op een nederlaag. Zij kwamen echter in de zevende met een big inning op de proppen en ook Palacios liet zich niet onbetuigd. Hij was 0-for-2 met een HBP toen hij de tweede bal van reliever Giovanny Gallegos heel hard op zijn knuppel nam. Zijn homerun naar het rechtsveld betekende zijn eerste in de MLB.
Palacios moest er 55 wedstrijden op wachten, maar het resultaat moest er zijn. Die klap hielp Pittsburgh aan een 7-5 voorsprong, wat later ook de eindstand bleek te zijn. Zonder hun Oranje-international wonnen de Pirates ook de tweede ontmoeting (4-3). Een 2-1 zege op zondag maakte de sweep compleet. Josh Palacios speelde de eerste zes innings en was 0-for-2 in zijn slagbeurten.
MATIG VERVOLG
Zonder Palacios wonnen de Buccos maandag met 5-4 van de A’s. Mét de international in de gelederen ging het dinsdag een stuk minder voortvarend. Een single in de achtste inning leverde Palacios nog wel een RBI op, maar met een eindstand als 2-11 was dit een heel klein doekje voor het bloeden.
Palacios kwam in de series finale pas in de zesde inning binnen de lijnen, maar met 0-for-2 (2 K’s) was dit geen succes. Dat kon evenmin gezegd worden van deze serie voor de Pirates, want de stuntploeg van april verloor twee van de drie duels met de erg matige Athletics deze week.
JURICKSON PROFAR (OF, Colorado Rockies)
219 AB, 54 H, 27 R, 5 HR, 25 RBI, .247 BA, .323 OBP, .397 SLG, .720 OPS
Het was afgelopen weekend niet direct een serie waar de liefhebber eens goed voor ging zitten. Tijdens hun road trip bezochten de Colorado Rockies van Jurickson Profar de Royals uit Kansas City. Oftewel de hekkensluiter in de NL West op bezoek bij de nummer laatst in de AL Central. De Rockies keerden na dat drieluik terug naar Coors Field waar hen een serie tegen de divisierivaal uit San Francisco wachtte.
Tot een officiële hit kwam het niet voor Profar in de eerste wedstrijd, maar bij een 1-2 achterstand in de achtste inning was hij wel heel belangrijk voor de Rockies. Hij liet reliever Carlos Hernandez maar liefst 10 pitches gooien en na een fielder’s choice liep Brenton Doyle de gelijkmakende run over de thuisplaat. Het was de aanzet tot een big inning van Colorado, die uiteindelijk tot een 7-2 voorsprong (en eindstand) zou leidden. Eén van die runs werd gescoord door Profar zelf.
In de tweede ontmoeting zou de international opnieuw een run scoren. Dit keer al in de eerste inning nadat hij weer via een FC op de honken was gekomen. Nog voor Kansas City ook maar één at-bat had gezien, namen de Rockies al een 5-0 voorsprong. Profar (0-for-3 met 2 walks) en consorten zegevierden die zaterdag met 6-4. De Royals wisten dankzij een 2-0 overwinning zondag een sweep te voorkomen. Jurickson Profar was 1-for-4 met een single al in de eerste inning.
BIJNA….
Dinsdag 6 juni ging bijna als historische dag voor Profar de boeken in. Zijn Rockies verloren die dag dik (4-10) van de Giants, maar de outfielder was 4-for-5 met een single in de eerste inning, een double in de vijfde en een triple in de zevende. In de negende inning kon hij met een homerun zijn cycle compleet maken, maar helaas voor Profar moest hij zich tevreden stellen met een single. Al dit geweld aan slag leverde hem nog wel 2 RBIs op, wat zijn totaal op 25 bracht.
Daar kwam in de overige twee wedstrijden geen verandering in. Profar sloeg woensdag nog wel zijn veertiende double, maar zijn teamgenoten lieten ‘m achter op de honken. De Rockies waren opnieuw goed voor 4 runs, maar weer was dit niet genoeg voor een zege (4-5). Hetzelfde gold voor de series finale van donderdag. Met Profar 2-for-5 aan slag waren 4 runs opnieuw niet voldoende. Jurickson Profar scoorde één van die runs, maar kon een 4-6 nederlaag en dus een sweep voor San Francisco niet voorkomen.
JONATHAN SCHOOP (INF, Detroit Tigers)
92 AB, 18 H, 8 R, 0 HR, 2 RBI, .196 BA, .267 OBP, .250 SLG, .517 OPS
Bijna hadden de Detroit Tigers aan het einde van mei een .500 record te pakken. Bijna. Ze wonnen 16 van hun 27 wedstrijden vorige maand, klommen zelfs naar de tweede plaats in de AL Central, maar nu was het zaak om die lijn door te trekken. Helaas komt Jonathan Schoop nog altijd te weinig voor in de plannen van manager A.J. Hinch. Het lukt de infielder maar niet een vaste plek in de line-up af te dwingen. Deze week mocht Schoop in de series tegen de White Sox en Phillies opnieuw een poging wagen.
Tegen de White Sox zag Schoop alleen actie in het tweede duel. Hij stond geposteerd op het derde honk, maakte vier keer de gang naar het slagperk en kwam even zo vaak onverrichter zake terug. Drie keer gebeurde dit na een strikeout. Zijn team zat het evenmin mee, want na extra innings wonnen de Sox met 2-1. Helaas voor de Tigers bleef het niet bij die ene nederlaag. Chicago pakte de bezem voor deze serie, want elk van de drie duels verdween in de win-kolom van de White Sox.
IJSKOUD
In Chicago maakte Schoop slechts één keer zijn opwachting, maar tegen de Phillies mocht hij vaker opdraven. Op 6 juni bleef ’t beperkt tot één at-bat, die eindigde in een lineout. Donderdag, in de derde en laatste ontmoeting, vond Schoop zichzelf terug in de starting line-up, maar kon hij in 3 AB’s niet imponeren, al hielpen de Phillies hem defensief nog wel een handje. Het maakt dat de infielder nu al sinds 27 mei droog staat wat hits betreft. Hij speelde in de periode daarna zeven wedstrijden (en 15 at-bats).
Detroit gaf de titelhouder in de National League goed partij in de laatste twee wedstrijden, maar de Phillies trokken wel telkens aan het langste eind. Gevolg hiervan was dat de Tigers deze 6-game road trip afsloten zonder ook maar één wedstrijd te winnen.
Cover photo: Todd Kirkland
