Nadat gisteren zowel de Los Angeles Dodgers als de Houston Astros hun achterstand wisten te verkleinen, hoopten beide ploegen vannacht dat kunstje te herhalen. De Tampa Bay Rays waren nog altijd maar één overwinning verwijderd van de World Series, terwijl de Atlanta Braves bij een nieuwe nederlaag de Dodgers op gelijke hoogte zouden zien komen.
KERSHAW’S BACK
Clayton Kershaw was genoeg hersteld van zijn rugblessure om in Game 4 de Dodgers te vertegenwoordigen op de heuvel. Hij nam het in dit duel op tegen de jonge righty Bryse Wilson. Het was het eerste optreden in deze playoffs voor de 22-jarige werper. De kans is groot dat zonder alle blessures van collega-pitchers, Wilson dit seizoen helemaal nog niet in actie zou zijn gekomen en nu werd hem gevraagd om zijn team te helpen opkrabbelen na de pijnlijke nederlaag van een dag eerder.
De beide pitchers hielden elkaar in de eerste innings behoorlijk in evenwicht. Wilson had zelfs nog geen honkslag opgegeven, toen Edwin Rios als openingsslagman in de derde inning het slagperk instapte. De DH van de Dodgers onderstreepte met een harde klap over hoeveel power hij beschikt. Ronald Acuna Jr. kon alleen maar toezien hoe de bal tussen de lege stoeltjes achter hem verdween.
WILSON ONVERSTOORBAAR
De jonge Wilson herpakte zich echter knap van deze tik en bleef in het vervolg de Dodger-slagmannen domineren. In de vijfde inning, kort nadat Marcell Ozuna met een homerun de stand in evenwicht had gebracht, had hij maar twaalf worpen nodig om Cody Bellinger, Rios en Enrique Hernandez allen met drie slag naar de kant te sturen. In totaal kwam de jonge Brave tot 6 gegooide inning, waarin hij vijfmaal drieslag gooide, een keer vier wijd en de homerun van Rios was de enige hit die hij tegen kreeg.
Tot de zesde slagbeurt van de Braves bleef het gelijk opgaan. Atlanta bereikte iets vaker de honken, maar zagen hun spelers dan vaak weer snel sneuvelen in een dubbelspel. In die zesde slagbeurt zorgde een defensive miscue van de Dodgers er echter voor dat de kampioen van de NL East uit de startblokken kon schieten. Daar maakten ze vervolgens optimaal gebruik van.
KOEKJE VAN EIGEN DEEG
Acuna bereikte het tweede honk door een slechte worp van defensieve duizendpoot Hernandez. Twee doubles later, van Freddie Freeman en andermaal Ozuna, stond het plots 3-1 voor de Braves. Die laatste klap betekende het einde van Kershaws optreden, maar niet voor de lijdensweg van de Dodgers. Ozzie Albies (single), Dansby Swanson (double) en Austin Riley (single) produceerden op het werpen van Brusdar Graterol namelijk achter elkaar nog drie hits.
Met slechts één nulletje achter zijn naam en drie earned runs mocht de jonge Venezolaan alweer inrukken. Maar ook daarmee was het nog niet voorbij in deze inning. Dankzij een honkslag van Christian Pache zou er nog een punt bijkomen. De zes punten die de Braves scoorden in deze inning vallen allicht in het niet bij de monsterinning van de Dodgers een avond eerder, maar brachten de ploeg wel op de drempel van de World Series.
BIG BEAR
In het restant van de wedstrijd hield de bullpen van de Braves de schade beperkt en liep het zelfs verder uit. Weer was Ozuna belangrijk met zijn tweede homerun van de wedstrijd. Na twee duels zonder een honkslag was men in Atlanta even bang dat hun Big Bear al aan zijn winterslaap was begonnen, maar vannacht brulde hij weer als vanouds. In totaal was hij goed voor twee homeruns, een double, een honkslag en vier RBI’s.
UP NEXT
Met hun offensieve uitbarsting in Game 3 hadden de Dodgers gehoopt het momentum in deze serie over te pakken van de Braves, maar die lieten vannacht zien dat dat nog niet zo makkelijk is. In Game 5 is de hoop van LA gevestigd op Dustin May. Wie de jonge werper tegenover zich krijgt, is nog niet duidelijk. Waar de Dodgers vanaf nu alles moeten winnen, heeft Atlanta drie kansen om hun ticket naar de World Series in de wacht te slepen. Het is zeer goed mogelijk dat die situatie een rol gaat spelen in de tactische overwegingen van manager Brian Snitker.
OPENERS
Vannacht konden de Rays voor de tweede keer de series beslissen. Een dag eerder trokken de Houston Astros echter met 4-3 aan het langste eind. Een tweede nederlaag op rij zou de Texanen misschien hoop kunnen geven en dus was er de Rays alles aan gelegen om die aspiraties nu al de nek om te draaien. Zij kozen in dit duel om met een opener te beginnen. John Curtiss, die zich na een pak slaag van de Yankees goed herpakt had in de playoffs, mocht als eerste de heuvel op.
We hebben het hier op de site en in onze podcasts al vaker gehad over de kwetsbare staat van de Houston Astros’ rotatie. Na optredens van startende werpers als Framber Valdez, Lance McCullers jr, Luis Urquidy en Zack Greinke moesten zij in deze Game 5 noodgedwongen ook teruggrijpen op een opener. Luis Garcia mocht zijn playoff-debuut maken in deze do-or-die-wedstrijd. Dat ging de Venezolaan behoorlijk goed af. In zijn twee innings kwamen de Rays zelfs niet tot een honkslag.
COPY-PASTE AROZARENA
In de ALDS tegen de Oakland Athletics hadden de pitchers van Houston kunnen rekenen op een enorme hoeveelheid run support. Tegen de pitchers van de Rays hebben hun slagmannen echter beduidend minder in de melk te brokkelen. Aan de werpers dus de taak om de tegenstand evenzeer aan banden te leggen. Dat is niet zo makkelijk als je een withete Randy Arozarena tegenover je treft. De Cubaan was weer goed voor een homerun.
MR. OCTOBER
De Astros hebben echter een eigen Mr October in de gelederen met George Springer. Nog voor Jose Altuve een kans had gekregen, had de outfielder de score namelijk al met een homerun op 1-0 voor de Astros gebracht. Het was alweer de 18e postseason homerun voor Springer. Nadien werden er over en weer punten gesprokkeld, als je daarvan mag spreken bij zoveel solo shots. Zeven van de punten werden vannacht gescoord dankzij homeruns zonder honklopers.
Illustratief dus dat ook het beslissende punt op deze manier tot stand kwam. Met een gelijke stand van 3-3 kon Carlos Correa de wedstrijd met één rake klap beëindigen. Dat was precies wat de korte stop deed. Vanaf het moment dat zijn knuppel de bal raakte, was er eigenlijk al geen twijfel meer dat we naar een zesde duel in deze serie gingen. Het betekende al de zesde homerun voor Correa, die bovendien kan bogen op een OPS van 1.272 in dit postseason. Niet gek voor een speler die gedurende het reguliere seizoen niet verder kwam dan .709.
UP NEXT
Gaan de Houston Astros erin slagen om de prestatie van de ’04 Red Sox te evenaren en als tweede ploeg in de geschiedenis een 3-0 achterstand goedmaken? Dan moeten ze in Game 6 voorbij Blake Snell zien te geraken. De oud-Cy Young was in de eerste wedstrijd van deze serie nog een onneembare horde gebleken. Tegenover hem staat Framber Valdez. Hij bood Snell in die Game 1 goed tegenstand en het was aan gemist kansen van zijn slagploeg te wijten dat hij er toen niet met de winst vandoor ging. Het belooft dus weer een spannend duel te worden. Voor de nachtbrakers onder ons: iets na twaalven Nederlandse tijd zal de eerste bal in San Diego geworpen worden.
Coverfoto: MLB Twitter
