NHL Power Play Friday: binnen twee minuten alle ‘ins en outs’

Deze week kondigde een grootheid in Anaheim zijn pensioen aan. Bij SportAmerika blikken we terug op de loopbaan van Ryan Getzlaf. Ook hebben we aandacht voor Jonathan Huberdeau en de Florida Panthers, zijn de Avalanche als eerste bij de 50 overwinningen, brak Auston Matthews een record en is er nieuws uit San Jose. Na deze Power Play Friday ben je weer helemaal op de hoogte!

ODE AAN GETZLAF (EN DE CLASS OF 03)

Deze week kondigde één van de beste spelers van zijn generatie z’n afscheid aan. Ryan Getzlaf, al meer dan tien jaar captain van de Anaheim Ducks, stopt er na de laatste wedstrijd van dit seizoen mee. Niet alleen moeten de Ducks op zoek naar een nieuwe captain, maar Getzlaf was voor de franchise veel meer dan dat. Hij was er toen Anaheim de Cup won in 2007, maar de tweevoudig olympisch kampioen was er ook toen de club een paar jaar geleden begon aan een rebuild.

WAT. EEN. DRAFT!

Het avontuur in de NHL begon voor Ryan Getzlaf in 2003. In misschien wel de moeder aller drafts kwam zijn naam als negentiende voorbij. Marc-Andre Fleury, Eric Staal, Dustin Brown en Zach Parise zijn zomaar wat namen die al eerder in die draft de revue passeerden. En dat zijn alleen nog maar de spelers die nu nog actief zijn, al is dat bij Staal niet helemaal zeker. Direct na Getzlaf pikten de Minnesota Wild Brent Burns op en iets later werd in Anaheim een koningskoppel geboren toen ook Corey Perry gekozen werd. Brian Boyle was destijds ook een first-rounder en ook nog altijd actief. Dion Phaneuf is één van de grote namen uit de eerste ronde die inmiddels zijn schaatsen in het vet heeft staan.

In latere rondes komen we onder meer Patrice Bergeron, Ryan Suter, Joe Pavelski, Shea Weber, Jimmy Howard, David Backes en Jaroslav Halak nog tegen. Om er maar een paar te noemen. Een hoop van deze spelers zagen we al terug op diverse Spelen en van een aantal staat de naam al minimaal één keer op de Cup. Mogelijk doelde Frank Sinatra op 2003 toen hij It Was A Very Good Year zong.

Van alle picks dat jaar heeft Eric Staal de meeste wedstrijden gespeeld. de meeste goals gescoord en de meeste punten verzameld. Overigens zit Joe Pavelski hem nu wel op de hielen. Getzlaf is de man met de meeste assists. By far zelfs. Opvallend is wel dat geen van deze spelers ooit Rookie of the Year werd. De lockout van 2004-2005 zat hen in de weg, maar ook de opkomst van de generatie daarna met onder meer Alex Ovechkin.

AL SNEL PRIJS

Het zegt veel als je in zo’n jaar al in de eerste ronde wordt gedraft en Ryan Getzlaf maakte de verwachtingen dan ook meer dan waar. Na de draft in 2003 bleef hij in de WHL spelen voor de Calgary Hitmen en bezweek bepaald niet onder de druk die de draft met zich mee kon brengen. Met 29 goals en 54 punten in 51 wedstrijden bewees Getzlaf al enigszins het gelijk van de Ducks.

In 2005-2006 begon Getzlaf het seizoen bij de (toen nog) Mighty Ducks, om vervolgens te pendelen tussen de AHL en NHL. Pas vanaf januari 2006 werd hij een vaste waarde voor de ploeg van coach Randy Carlyle. Anaheim zou het dat jaar schoppen tot de Conference Finals, waarin werd verloren van de Oilers. Ryan Getzlaf besloot zijn eerste seizoen met 14 goals en 39 punten in 57 wedstrijden.

Getzlaf zou nooit meer terugkeren in de minors. In 2006-2007 kon Carlyle niet meer om de jonge centre heen. Met 25 goals en 58 had Getzlaf een belangrijk aandeel in de divisietitel van de Ducks. In de play-offs was hij met 17 punten zelfs topscorer van de club, die na de winst op Ottawa ook de Stanley Cup in ontvangst mocht nemen. Het werd een handelsmerk van Ryan Getzlaf. Hij hield het simpel op de belangrijkste momenten en presteerde daarom buitengewoon goed. Niet voor niets maakte hij in 2010 deel uit van Team Canada dat in Vancouver op heroïsche wijze het goud pakte.

MR. DUCK

En niet voor niets werd hij in 2010-2011 benoemd tot captain van de Anaheim Ducks. Hij nam die rol over van de legendarische Scott Niedermayer en zou de “C” tot op de dag van vandaag blijven dragen. In 2012 mocht hij die letter ook dragen bij het nationale team. Anaheim miste de play-offs dat jaar en Getzlaf hoopte Team Canada voor het eerst sinds 2007 naar de wereldtitel te leiden. Dit lukte niet. Het grootste ijshockeyland ter wereld bereikte de laatste vier niet eens en Getzlaf wacht nog altijd op die ene prijs die hem lid van de Triple Gold Cup zou maken. Een wereldtitel ontbreekt namelijk op zijn indrukwekkende palmares.

Mensen die er verstand van hebben, zeggen dat een sporter op zijn 28e op z’n hoogtepunt is. In het geval van Getzlaf hebben ze gelijk. De Ducks-captain had in 2013-2014 een weergaloos seizoen met 31 goals en 56 assists. Hij hielp daarmee zijn Anaheim aan een tweede divisietitel op rij. De Ducks zouden in die periode uiteindelijk vijf keer achter elkaar de Pacific winnen. Na zijn geweldige reguliere seizoen lukte het Getzlaf niet zijn team voorbij de LA Kings te leiden in de play-offs. Na zeven wedstrijden trokken de Kings in de tweede ronde aan het langste eind en zouden linea recta richting Stanley Cup gaan.

NEERWAARTSE SPIRAAL

In de tweede helft van het vorige decennium ging het langzaam maar zeker minder. Met de Ducks en met Getzlaf. Anaheim kon zich lang meten met de beste teams in de NHL, maar maakten in 2017-2018 voor het laatst hun opwachting in het postseason. In vier wedstrijden maakten de Sharks destijds al een einde aan alle dromen. Scoren deed Getzlaf in die serie niet. Zijn laatste goal in het postseason dateert van 5 mei 2017 tegen de Edmonton Oilers. Dit zal ook niet meer veranderen. De Anaheim Ducks begonnen na 2018 aan een vrije val en de rebuild is nog altijd bezig.

Nieuwe successen zullen in de toekomst dus gevierd worden zonder Ryan Getzlaf, het gezicht van deze franchise het laatste anderhalve decennium. De Ducks moeten verder zonder hun natuurlijke leider, maar diens records zullen voorlopig nog wel even standhouden. Over een paar weken nemen de Ducks afscheid van hun icoon en zwaait de NHL één van de beste spelers van deze eeuw uit. Ongetwijfeld zullen we Getzlaf nog eens voorbij zien komen. In de Hall of Fame bijvoorbeeld.

LET’S TALK CONTRACTS

BOURGAULT EN HEINEMAN KRIJGEN CONTRACT

De Edmonton Oilers hebben Xavier Bourgault voor drie seizoenen aan zich gebonden. De 19-jarige centre was een first-round pick in 2021 en kreeg van de club een ELC. Bourgault was als junior een doelpuntenmachine en speelde één wedstrijd voor Canada op het laatste (afgebroken) WJC. Emil Heineman is een jaar ouder en is al toe aan zijn derde organisatie in de NHL. Heineman werd betrokken in de trade die Tyler Toffoli naar de Calgary Flames bracht en werd in 2020 in de tweede ronde gedraft door de Panthers. Middels een ELC hebben de Canadiens de Zweedse winger nu voor drie seizoenen vastgelegd.

BREAKING NEWS

EINDE AAN TELEURSTELLEND SEIZOEN MONAHAN

Nog maar een paar jaar geleden was Sean Monahan een gevreesde goaltjesdief in de NHL. De 27-jarige Canadees noteerde in 2018-2019 34 goals en 82 punten namens de Calgary Flames, maar is de laatste seizoenen ver teruggevallen. Dit heeft mede te maken met de blessures waar Monahan mee worstelt. Vorig jaar onderging de aanvaller al een operatie aan zijn heup en nu wacht hem eenzelfde ingreep, maar dan aan de andere kant. Daarmee weet Monahan, dit seizoen goed voor slechts 8 goals en 23 punten, dat zijn seizoen ten einde is. Zijn Calgary Flames gaan zonder hem op jacht naar de eerste Stanley Cup sinds 1989.

JACK HUGHES OUT MET KNIEBLESSURE

Slecht nieuws voor de New Jersey Devils en de NHL. Jack Hughes ligt er de rest van dit seizoen uit met een knieblessure en de Devils moeten dus verder zonder hun grootste attractie. De verwachtingen waren hooggespannen toen Hughes in 2019 debuteerde, maar de centre uit Orlando had twee seizoenen nodig om te acclimatiseren.

De laatste tijd is de first overall uit 2019 een bezienswaardigheid in de League. Hughes verzamelde 28 punten in zijn laatste 19 wedstrijden en zijn naam verscheen in die periode slechts drie keer niet op het scoreformulier. Daar was het duel met de Islanders, z’n laatste dit seizoen, bij inbegrepen.

MUZZIN TERUG OP HET IJS

Jake Muzzin keerde deze week terug in de line-up van de Toronto Maple Leafs. De blueliner speelde op 21 februari zijn laatste wedstrijd en werd vervolgens geplaagd door een vervelende hersenschudding. Muzzin liet tegen de Florida Panthers direct van zich horen door halverwege de tweede periode de Leafs op een 5-1 voorsprong te zetten.

Het leek daarmee een prachtige comeback te worden voor Jake Muzzin, ware het niet dat de Panthers opnieuw aan een indrukwekkende inhaalrace begonnen. Net als tegen de Devils afgelopen zaterdag werd een grote achterstand weggepoetst. Jonanathan Huberdeau stelde in OT zelfs nog de twee punten veilig: 7-6.

CANUCKS WINNEN ZONDER STERKHOUDERS

De Vancouver Canucks proberen uit alle macht nog in beeld te komen voor de play-offs. Het keurkorps van coach Bruce Boudreau boekte deze week belangrijke overwinningen op de Golden Knights en Coyotes. Met name de 5-1 zege op de Knights in Sin City was cruciaal. Donderdag werd Arizona met dezelfde cijfers verslagen. Vancouver pakte die punten zonder twee sterkhouders. Quinn Hughes wordt geveld door ziekte, terwijl Brock Boeser kampt met een armblessure. Met nog tien wedstrijden te gaan, hebben de Canucks een achterstand van 4 punten op de Golden Knights in de divisie en een achterstand van 6 punten op de Stars voor de tweede wildcard. Dallas heeft wel twee duels minder gespeeld dan zowel Vegas als Vancouver.

OVERIG NIEUWS

MATTHEWS BREEKT CLUBRECORD

In 1981-1982 scoorde Rick Vaive 54 goals in het blauw-wit van de Toronto Maple Leafs. Vaive was daarmee veertig jaar lang de speler met de meeste goals in één seizoen. Tot nu. Die 54 goals evenaarde Auston Matthews eerder deze week al met zijn hattrick tegen de Tampa Bay Lightning. Donderdag waren de Leafs, na OT, met 4-3 te sterk voor de Dallas Stars.

Matthews nam de helft van deze productie voor zijn rekening, waardoor Vaive nu voorgoed een stapje terug moet doen. Auston Matthews heeft nog acht wedstrijden om de grens van 60 goals te slechtten. Na z’n treffers tegen Dallas staat de Amerikaan op 56.

OOK RECORD VOOR CHRIS KREIDER

De New York Rangers zijn in het bezit van een enorm rijke historie en niet de minste spelers droegen in de loop der jaren dat mooie blauwe shirt. Toch heeft Chris Kreider deze week een plekje in de geschiedenisboeken van de Blueshirts veroverd. De aanvaller heeft het toch al aardig op zijn heupen dit seizoen en is met name dodelijk efficiënt op de powerplay.

Kreider was natuurlijk altijd al een goede speler, maar ontpopt zich dit seizoen tot goalgetter pur sang. De aanvaller vond al 47 keer het net en zijn treffer tegen de Devils dinsdag betekende zijn 25e op de powerplay. Niet eerder in de geschiedenis van de franchise was een speler zo trefzeker op de PP. Dat kan Kreider alvast in zijn zak steken.

AVALANCHE ZIET DE 50 EN HEEFT TICKET BINNEN

De Colorado Avalanche plaatsten zich dinsdag als eerste team in de Western Conference voor de play-offs. Nathan MacKinnon en consorten waren in Pittsburgh met 6-4 te sterk voor de Penguins en boekten daarmee ook nog eens hun vijftigste overwinning van ’t seizoen. De Avs zijn daarmee ’t eerste team dit seizoen die deze grens bereikt. MacKinnon was twee keer trefzeker, maar ook nieuwelingen Josh Manson en Artturi Lehkonen vonden de weg naar het doel.

Het was de tweede keer in drie dagen dat deze powerhouses elkaar troffen en twee keer stapte Colorado als winnaar van het ijs. De ploeg van Jared Bednar had over kwaliteit natuurlijk al niet te klagen, maar met de play-offs in zicht lijkt de vorm te groeien. Defensief is het met Manson nog wat beter, Bowen Byram is terug in de line-up en Darcy Kuemper wordt ook steeds beter.

PRIMEUR VOOR MAGNIFIEKE HUBERDEAU

Jonathan Huberdeau is geweldig. Dat was hij de laatste seizoenen al, maar deze jaargang wist de ster van de Florida Panthers nog een extra versnelling te vinden. De Panthers hadden afgelopen weekend de primeur dat ze zich als eerste in de NHL plaatsten voor de play-offs en dinsdag was het ook feest in huize Huberdeau. Tegen de Devils keken ze zaterdag aan tegen een 6-2 achterstand en wonnen met 7-6.

Dinsdag leek Toronto op weg naar de overwinning, maar maakte Florida een 5-1 achterstand ongedaan. Huberdeau was in dit duel goed voor 2 goals en 5 punten. De winger startte de wedstrijd met 97 punten achter zijn naam en slechtte dus de grens van 100 punten. Dit is niet eerder voorgekomen in de geschiedenis van deze franchise, die eind jaren negentig het levenslicht zag. De winst op Toronto was de vijfde zege op rij.

EINDE STREAK CBJ, DIE VAN BUFFALO DUURT VOORT

De Columbus Blue Jackets wonnen afgelopen dinsdag met 4-2 van de Philadelphia Flyers. Gezien de prestaties, of het gebrek daaraan, van de Flyers is dat niet zo verrassend. Die zege betekende voor Columbus echter wel het einde van een 7-game losing streak. Carson Meyer was één van de doelpuntenmakers en voor de 24-jarige winger uit Ohio was dit zijn eerste goal in de NHL. Een dag eerder had de nummer 179 uit de draft van 2017 zijn debuut gemaakt in de League. Tegen de Flyers was hij goed voor een goal en een assist.

Waar de streak van Columbus eindigde, daar duurt die van Buffalo voort. De Sabres weten inmiddels dat ze voor het elfde jaar op rij de play-offs zullen mislopen. Dit is niet eerder voorgekomen in de historie van de franchise. In 2011 bereikte Buffalo voor het laatst ’t postseason en toen was het, onder leiding van Lindy Ruff, al na één ronde klaar. De Flyers waren in zeven wedstrijden te sterk. In 2007, ook toen al met Ruff aan het roer, wonnen ze voor het laatst een serie in de play-offs. Dat jaar vonden de Sabres hun Waterloo in de Conference Finals tegen de Ottawa Senators. Dat de Sabres voor het elfde jaar op rij de play-offs missen, is een record in de NHL.

DOUG WILSON STOPT BIJ SHARKS

Er komt een einde aan het tijdperk Doug Wilson in San Jose. Wilson was 19 jaar general manager van de club uit Califorië en daarvoor al als speler verbonden aan de club. Hij haalde onder meer Joe Thornton, Brent Burns en Erik Karlsson naar de Sharks en zette met name tussen 2005 en 2019 prima teams op het ijs. Het lukte Wilson echter niet de Stanley Cup naar de Bay Area te halen. In 2016 haalden de Sharks de finale, maar werden ze in zes wedstrijden verslagen door de Penguins.

Na de vette jaren kwamen ook voor Wilson de magere jaren. Hij geloofde in zijn spelers en schroomde niet deze te belonen met vette, langjarige contracten. Die strategie leidt er de laatste jaren toe dat de Sharks een serieuze stap terug moeten doen. Voor het eerst in de historie van deze franchise missen ze voor het derde jaar op rij de play-offs.

Helaas lijkt dat niet de belangrijkste reden voor het stoppen. Wilson gaf aan het begin van ’t seizoen al aan te kampen met ziekte en keerde daarna niet terug op zijn post. Het is nog niet duidelijk hoe de organisatie dit gaat oplossen. Assistent Joe Will nam de honneurs de laatste maanden over, maar het is de vraag of hij op de lange termijn ook de oplossing is. De opvolger van Wilson krijgt in elk geval een flinke klus op zijn bord om deze club terug naar de play-offs te loodsen. Doug Wilson was na David Poille van de Predators (1998) de GM die bij zijn club deze functie het langst bekleedde.

Cover photo: Ringo H.W. Chiu/Associated Press

Hans Mulder
Hans Mulder
Dankzij de Braves en de Twins gegrepen door MLB. Wat later door een simpele videogame besmet met 't ijshockeyvirus en blij dat ik hier beide liefdes mag beschrijven.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen