Voor de NHL-fans is de mooiste tijd van het jaar eindelijk aangebroken. Zestien teams zijn zestien overwinningen verwijderd van die schitterende Stanley Cup. In de nacht van maandag 2 mei op dinsdag 3 mei barstte het spektakel in alle hevigheid los en natuurlijk houden we je bij SportAmerika op de hoogte van alle ontwikkelingen!
Door Dennis Bakker en Hans Mulder
EASTERN CONFERENCE RND 1
Op het oog boekten de Carolina Hurricanes in Game 1 een eenvoudige overwinning, maar de werkelijkheid was toch anders. De Boston Bruins sputterden behoorlijk tegen en waren ook de baas op de shot clock. Antti Raanta maakte namens de Canes het verschil met 35 saves. De Fin zal ook in Game 2 Frederik Andersen nog vervangen. Namens de B’s staat Linus Ullmark ondanks de vijf tegentreffers weer onder de lat.
AHO EN NIEDERREITER MAKEN HET VERSCHIL
Waar in Game 1 de Bruins furieus uit de startblokken kwamen, daar had Carolina dit keer wat meer controle. Helemaal van een leien dakje ging het echter niet voor de ploeg van Rod Brind’Amour. Al na ruim zeven minuten moest de coach ingrijpen. David Pastrnak knalde tegen Raanta op en de goalie kon niet verder. Het leek alsof de Canes na dat moment een versnelling hoger schakelde, want Jesper Fast en Sebastian Aho zorgden kort na elkaar voor een explosie van vreugde op de tribunes in Raleigh.
Diezelfde Aho was al vroeg in de tweede periode verantwoordelijk voor de derde goal. Op de powerplay maakte hij de opdracht voor de Bruins nog zwaarder. Eveneens op de PP verkleinde Patrice Bergeron het gat weer, maar Nino Niederreiter gaf de Canes nog in de tweede periode meer lucht. In de derde periode kwam de 4-2, gescoord door Bergeron, te laat om de zege van Carolina nog in gevaar te brengen. Nino Niederreiter bepaalde, met zijn tweede van de avond, de eindstand uiteindelijk op 5-2.
UP NEXT:
Tussenstand in de serie: Carolina leidt met 2-0
De Canes hebben een gat geslagen, maar mogen zich nog zeker niet rijk rekenen. In Boston leggen de Bruins deze opponent het vuur ongetwijfeld aan de schenen. Wie er zaterdag (01.00 uur Nederlandse tijd) onder de lat staat bij de Hurricanes is even afwachten. Frederik Andersen zou beschikbaar kunnen zijn nu Antti Raanta geblesseerd is uitgevallen. Pyotr Kochetkov nam de honneurs in Game 2 prima waar, maar starten in de play-offs is mentaal toch weer een ander verhaal.
Hoe herstelden de Lightning zich van het pak slaag in Game 1? Tampa Bay leek in niets op een team dat voor een derde titel op rij ging. De Leafs daarentegen lieten een goede indruk achter. Zij konden daarbij ook nog eens weer beschikken over Michael Bunting in Game 2. De rookie moest de eerste wedstrijd laten schieten, maar maakte woensdag zijn debuut in de play-offs.
HEDMAN NEEMT BOLTS BIJ DE HAND
De Tampa Bay Lightning waren duidelijk niet van plan zich opnieuw naar de slachtbank te laten leiden. Het begin was beter, maar een barst in het pantser van de Leafs werd niet gevonden. Tot de allerlaatste seconde van de eerste periode. Op de powerplay schoot Victor Hedman de Bolts op voorsprong. Diezelfde Hedman was ook betrokken bij de tweede goal. Deze volgde al vrij vroeg in de tweede periode. De Zweed zette met een knappe pass Corey Perry aan het werk, die bekwaam afrondde.
De lijn van Bunting, Mitchell Marner en Auston Matthews deed iets terug namens de thuisploeg, maar Nikita Kucherov tilde het verschil weer naar twee goals. Weer op aangeven van Hedman. De Lightning maakten in Game 2 duidelijk dat die derde titel wel degelijk die stip aan de horizon is. Tampa Bay was veel scherper en werd in de derde periode beloond met goals van Brandon Hagel en Brayden Point. Goals van Marner en Kerfoot gaven de score een wat draaglijker aanblik, maar meer dan dat zat er voor de Leafs dit keer niet in.
UP NEXT:
Tussenstand in de serie: serie in evenwicht 1-1
De Toronto Maple Leafs zijn na de nederlaag in Game 2 hun thuisvoordeel kwijt. Ze maakten daarnaast ook kennis met de powerplay van de Tampa Bay Lightning. Zeven keer hadden de bezoekers een numeriek overwicht en drie keer straften de Bolts dit af. Sheldon Keefe zal zijn manschappen op het hart drukken om zaterdag (01.30 uur Nederlandse tijd) een trip naar de sin bin tot het minimum te beperken. Voor het gevoel van de Leafs zou het ook goed zijn om Game 3 te pakken. Anders komt ongetwijfeld het spook van een vroege exit weer om de hoek gluren.
WESTERN CONFERENCE RND 1
Maar weinig wedstrijden zullen de fans van Minnesota Wild meer een klap in het gezicht hebben gegeven dan Game 1 afgelopen maandag. Met het thuisvoordeel, het beste regular season record ooit en een ijzersterk roster na een ijzersterke Trade Deadline. Wellicht dat de 4-0 oorwassing de bepalende trigger voor de ploeg van Dean Evason was, want in Game 2 was het heter dan heet.
VINTAGE FLEURY EN HATTRICK KIRILL THE THRILL
Het publiek in Minnesota was na afloop van de eerste wedstrijd duidelijk. Met een striemend fluitconcert en boegeroep verlieten de manschappen van Evason het ijs maandag. Met andermaal Fleury onder de lat (enigszins verrassend) en Goligoski op de plaats van Kulikov gingen de Wild op zoek naar de eerste overwinning op de Blues sinds 1 mei 2021.
De rol van het thuispubliek was 180 graden omgekeerd en met een orkaan van geluid startte Minnesota aanvallend en agressief. Desondanks was het eerste wapenfeit voor de bezoekers te noteren, maar spatte het schot van Perron uiteen op de paal. De Blues kregen na een wervelende eerste paar minuten van de Wild meer grip op de wedstrijd en liet de thuisploeg tot halverwege de eerste periode schotloos.
ERIKSSON EK BREEKT HET IJS
De openingstreffer kwam enigszins met geluk tot stand. Na een gebroken stick aan de Blues-kant, was het Joel Eriksson Ek die het eerste de beste schot meteen achter Ville Husso knalde, 1-0. Een high-sticking penalty voor notabene homegrown Justin Faulk, liet Freddy Gaudreau op de power play de score verdubbelen, 2-0. Na een weergaloze redding van Marc-Andre Fleury in een 3 v 1 situatie, was het andermaal Justin Faulk – slashing — die de Wild in het zadel hielp. In een heuze ‘scrum’ voor de neus van Husso was het uiteindelijk Kirill ‘The Thrill’ Kaprizov, die het laatste zetje aan de puck gaf.
Nog geen minuut in de tweede periode noteerde Joel Eriksson Ek zijn tweede goal van de avond, na een prachtige toe drag om Husso heen. De Blues hielden de druk op het doel van Fleury hoog, maar in zowel de 5 v 5 als in de power play hield de 37-jarige Canadees zijn doel schoon. Uiteindelijk brak Jordan Kyrou het afweergeschut van Fleury en bracht de spanning in de wedstrijd terug, 4-1.
Met nog twintig minuten op de klok maakten de Blues jacht op de tweede treffer. Die kwam er uiteindelijk na vijf minuten, na een schot van Vladimir Tarasenko. Het Xcel Energy Center hield de adem in, nadat St. Louis op de power play het doel van Fleury als schietschijf gebruikte. Huidig Calder Trophy bezitter Kirill Kaprizov gooide de wedstrijd in een 2 v 1 situatie definitief in het slot, 5-2. De jonge Rus maakte zijn hattrick compleet met een empty-netter, 6-2.
UP NEXT
Ondanks het feit dat de uitslag anders doet vermoeden, was Minnesota zeker niet de bovenliggende partij. Na twee thuiswedstrijden zal de serie in St. Louis een voorzichtige pre-beslissing teweeg brengen. Mede een ontketende Fleury trok vannacht de overwinning naar zich toe. Samen met Eriksson Ek en Kaprizov de beslissende factoren. St. Louis zal erop gebrandt zijn om in eigen huis haar slag te slaan. Zeker gezien het spelbeeld in de eerste twee wedstrijden geen utopie.
Tussenstand in de serie: serie in evenwicht 1-1
Na de zeperd van goalie Mike Smith in Game 1, waren de Oilers tot op het bot gemotiveerd om de serie weer in evenwicht te trekken. Oilers head coach Jay Woodcroft behield het vertrouwen in zijn veteraan en ook bij de Kings was Jonathan Quick de startend goalie na een ijzersterke eerste wedstrijd.
OILERS VANAF MINUUT EEN BOVENLIGGENDE PARTIJ
Dat de Oilers gemotiveerd waren, werd vanaf de eerste seconde duidelijk. Met aanvallend spel werd de ploeg uit Los Angeles met de rug tegen de muur gezet. In de eerste periode golfde het spel op en neer en penalty’s voor onder meer Connor McDavid en Duncan Keith hielden de stand in evenwicht. Het 81.6% xGF na twintig minuten gaf aan, dat het een kwestie van tijd was voor de Oilers de score zouden openen en de Kings in de handen mochten knijpen met een 0-0 tussenstand.
De kwestie van tijd beperkte zich tot slechts 82 seconden in de tweede periode. Leon Draisaitl schoot vanaf “zijn” hoek de openingstreffer op het scorebord. Na een weergaloze penalty kill van de Oilers vond McDavid met een schitterende boardpass Darnell Nurse, die zijn schot via de stick van Arthur Kaliev achter Jonathan Quick zag verdwijnen, 2-0. Met nog een krappe vier minuten op de klok in de tweede periode tikte Ryan McLeod de derde treffer voor de ploeg uit Edmonton op het scoreformulier en viel de wedstrijd al zo goed als in de plooi.
Zeker gezien het feit dat good-old Duncan Keith met een prachtige pass enfant terrible Evander Kane in stelling bracht, die vervolgens het kunststukje vakkundig afwerkte, 4-0. Nog in diezelfde minuut werd het 5-0. Een gewonnen faceoff en pass van McDavid later, had Jesse Puljujarvi meer dan voldoende net om uit te kiezen, 5-0. Het slotakkoord was voor Evander Kane, die met een kiezelhard schot de eindstand op 6-0 bepaalde.
UP NEXT:
Na de dominante tweede wedstrijd van de Oilers is de stand in de serie weer in evenwicht. Met nog een minuut op de klok gaven de fans in Edmonton de ploeg van Woodcroft een staande ovatie en dit zal de motivatie niet doen verminderen. Met in het achterhoofd ook het prima spel in de eerste wedstrijd zullen de Oilers naar verwachting aan het langste eind gaan trekken. In de nacht van vrijdag op zaterdag staat Game 3 op het programma (04:00 uur Nederlandse tijd).
Tussenstand in de serie: serie in evenwicht 1-1
