Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Op dinsdag 10 oktober openen Nashville Predators en Tampa Bay Lightning om 23:30 uur Nederlandse tijd het bal in Florida. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Vegas Golden Knights. Vandaag behandelen we in de 32-in-32 de franchise die een op zijn zachtst gezegd een tumultues seizoen achter de rug heeft: Vancouver Canucks.
2022 – 2023: EEN TUMULTUES SEIZOEN VAN UITERSTEN
Vancouver Canucks en het seizoen 2022 – 2023 is er op zijn zachtst gezegd een van absolute uitersten. De verwachtingen van de Canadese fans waren hooggespannen, mede door het aanblijven van head coach Bruce Boudreau. De 68-jarige Canadees nam op sinterklaasdag van 2021 — inderdaad, toen de NHL redactie de aankondiging van de Power Play Podcast wereldkundig maakte — het stokje over van de ontslagen Travis Green. Niet alleen Travis Green moest het veld ruimen, want ook GM Jim Benning kon de verhuisdozen van zolder halen.
Onder de vleugels van ‘Bruce, there it is!’ groeide Vancouver uit tot een geduchte opponent in de NHL. Na een ijzersterke maand december (8-1-1 record) en een eindsprint in april (8-2-3), kwamen de blauwhemden uiteindelijk vijf punten tekort om zich voor het postseason te plaatsen.
Hoe anders liep het afgelopen seizoen. Met Patrik Allvin als vaste GM naast zich, opende Boudreau met een erbarmelijk 0-5-2 record. Dit betekende bovendien een franchise-record van een seven game losing streak. Eerlijkheidshalve dient wel gezegd te worden, dat op sommige momenten het kwartje net niet de goede kant op viel. Zo tikten de Canucks in de vierde ronde Columbus Blue Jackets van het kastje naar de muur, maar stond er na overtime een 3-4 nederlaag op het scoreformulier. De daaropvolgende maanden verbeterde de situatie allesbehalve, waarin President of Hockey Operations reeds gesprekken voerde met diens uiteindelijk opvolger Rick Tocchet.
OPLEVING NA DE ALL-STAR BREAK
Nadat de kogel op 23 januari definitief door de kerk was, leefde de ploeg weer op. Sinds Tocchet aan het roer kwam, noteerden de Canucks een 20-12-4 record en werd onder aan de streep de grens van .500 nog doorkruist. Dit alles zonder captain Bo Horvat. De 28-jarige Canadees was bezig aan één van zijn beste seizoenen in het shirt van de Canucks, maar verruilde op 30 januari — in ruil voor Anthony Beauvillier, Aatu Raty en een conditional first-round pick 2023 — het shirt van Vancouver, voor een verblijf bij New York Islanders.
GM Patrik Allvin kon weer terug naar de tekentafel. Want zonder de vertrokken Horvat, lagen er nog genoeg puzzelstukjes te maken.
OFFENSE: ELIAS PETTERSSON GAAT LAATSTE CONTRACTJAAR IN
Franchise bouwsteen en voormalig Calder Trophy winnaar Elias Pettersson is aanvallend gezien het centrale middelpunt van de aanvallende linies van Vancouver. Ondanks het tumultueze seizoen, verbeterde ‘Petey’ zo’n beetje iedere persoonlijke categorie die er heden ten dage in het leven zijn geroepen. De 24-jarige Zweed doorkruiste voor het eerst in zijn carrière de grens van honderd punten (102) en eindigde bovendien bovenaan de franchise in goals, punten en xGF.
Pettersson begint het seizoen 2023 – 2024 aan zijn laatste contractjaar in Vancouver. Op moment van schrijven zijn de gesprekken tussen Allvin en het kamp Pettersson nog niet opgestart, maar menig franchise zal handenwrijvende de situatie in de gaten houden. De centre is bij het uitblijven van een contract middels een offer sheet op te pikken, al zal men dan diep in de buidel moeten tasten.
De cap space in Vancouver is er niet één om over naar huis te schrijven, maar is Allvin erin geslaagd om de derde en vierde lijn te upspicen. Kersvers Stanley Cup kampioen Teddy Blueger wandelde Free Agency in en tekende op 1 juli jongstleden een éénjarig contract ter waarde van $1.9 miljoen dollar. Op de derde lijn bindt Zwitser Pius Suter de schaatsen onder. De 27-jarige centre streek in 2020 vanuit Zwitserland neer in Chicago. Via twee seizoenen Detroit Red Wings verdedigt Suter de komende twee seizoenen de clubkleuren van Vancouver.
DEFENSE: ALLVIN ZORGT VOOR DIEPTE OP DE BLUE-LINE MÉT NIEUWE CAPTAIN
Het werd bij de fans niet hetzelfde ontvangen als pakweg Bo Horvat traden of Filip Hronek aan het roster toevoegen, maar de belangrijkste deal die GM Patrik Allvin dit offseason tot op heden heeft volbracht is de buyout van Oliver Ekman-Larsson. Met het opkuisen van zijn cap hit heeft Vancouver drie directe versterkingen voor het roster aan kunnen trekken.
Op Opening Day van Free Agency, voegden de Canucks binnen twee uur Carson Soucy en Ian Cole aan het roster in Canada toe. Het duo Soucy – Cole gaat naar alle waarschijnlijkheid het tweede blue-line duo vormen. Bovendien is het de Canucks er alles aan gelegen om één van de slechtste penalty-kills sinds de start van de statistiek (jaren ’70) uit de boeken te spelen.
Nadat Matt Irwin en minor-league goalie Zach Sawchenko (goalie) voor franchise diepte werden getekend, probeerde Allvin tevergeefs homegrown Kyle Burroughs tot een langer verblijf in Vancouver te verleiden. De populaire blue-liner koos echter eieren voor zijn geld en tekende bij divisiegenoot San Jose Sharks.
Na het vertrek van Bo Horvat naar New York, speelde Vancouver het restant van het seizoen zonder aangewezen captain. Daar komt komend seizoen echter verandering in. Op 11 september schreef de franchise geschiedenis, door de 23-jarige Amerikaan tot aanvoerder te bombarderen. Hiermee is de blue-liner niet alleen de jongste aanvoerder in de NHL, maar is hij de eerste niet-Canadees die de ‘C’ op het shirt krijgt geborduurd. De seventh overall pick van 2018 noteerde vorig seizoen 76 punten (zeven goals, 69 assists) en beginnen de vergelijkingen met Duncan Keith en Kris Letang steeds serieuzere vormen aan te nemen.
VERWACHTING: EEN GROOT VRAAGTEKEN
Wellicht zijn we (door de gekleurde Canucks bril van Dennis), maar de voorspelling van Vancouver is één groot vraagteken. Groot debet aan dit feit is het gebrek aan écht leiderschap. De aanvallende linies herbergen met hier en daar een uitzondering louter twintigers en op de blue-line stroomt de ervaring ook niet bepaald over. Bovendien versleet de franchise de voorbije seizoenen reeds drie head coaches en verkaste menig topper elders, wat de ontwikkeling van de jonge honden en aankomend prospects ook niet de stabiliteit geeft die zo broodnodig is.
Twee van de namen die hoog op het lijstje van Patrik Allvin prijken, zijn die van Matt Dumba en Jonathan Toews. Cap space technisch zal Vancouver dan creatief moeten boekhouden, daar de limiet van $84 miljoen dollar al met $4.9 miljoen dollar is overschreden. Jonathan Toews is de tweede naam die door de wandelgangen van de Rogers Arena zingt. De 35-jarige centre gaf in augustus aan, dat zijn tijd in de NHL er nog niet op zit en zich eerst wilt focussen op het herstel van zijn gezondheid. Wellicht dat het Front Office Toews tot een “kleedkamerrol” zou kunnen verleiden.
Onder aan de streep hebben de Canucks met J.T. Miller, Elias Pettersson, Brock Boeser etc. natuurlijk nog voldoende individuele kwaliteit om wederom stiekem van een Wildcard te dromen. Dan zal echter wel vanaf speeldag één uit een ander vaatje getapt moeten worden.
Cover photo: Bob Frid / Icon Sportswire
Een mooie samenvatting van weer een vol, bewogen off-season voor de Canucks. De buyout van OEL bijt nog wel wat maten maar was noodzakelijk en biedt ruimte aan spelers als Soucy en White; geen toppers maar ze brengen wel de nodige ervaring. Ik hoop dat vooral Hronek dit jaar van een meerwaarde is, de right defense is matig bezet. De toevoeging van Suter maakt me nieuwsgierig: hij had goede statistieken en brengt de nodige grit en PK op de third line.
Ik ben zoals ieder seizoen weer erg benieuwd wat dit jaar brengen, een betere start is van groot belang. Ik hoop op bounce back seasons van Demko en zeker ook Boeser, voor hem is het wel een soort do-or-die in mijn ogen. Hopelijk kunnen Podkolzin, Hirose en Aman als jonge spelers zich ook doorontwikkelen en vast in het team vestigen. Ook verbaast het me niet als er nog een trade komt: de cap is overschreden en er zit nog steeds een disbalans in het team: we hebben een surplus aan middle six wingers en de defense kan (zeker rechts) nog wat beter. En: zal Silovs de back-up worden of wordt hij de starter in de AHL? Kortom, er kan nog veel gebeuren!
Het zal een wildcard-strijd worden schat ik in, maar wellicht dat we dit jaar onder leiding van captain Quinn worden verrast. Go Canucks Go!
Die backup zit nu wel goed met Casey DeSmith.. 😉
“We” (ja, ook ik ben een volwaardig sympathisant van de Canucks) hebben de mazzel, dat de Western qua sterkte de zwakkere van de twee Conferences is.
Ik heb er in ieder geval vertrouwen in! As usual…
Inderdaad, een verwachte trade bleef niet lang uit! En nu maar hopen dat preseason snel voorbij is..