Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Op dinsdag 10 oktober openen Nashville Predators en Tampa Bay Lightning om 23:30 uur Nederlandse tijd het bal in Florida. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Vegas Golden Knights. Vandaag behandelen we in de 32-in-32 de franchise die in het seizoen 2022 – 2023 ein-de-lijk de vloek van de playoffs overboord kieperde, maar vervolgens de oren werd gewassen door Florida Panthers: Toronto Maple Leafs.
2022 – 2023: DE VLOEK VOORBIJ, MAAR DE DROOM BLIJFT
Waar moeten we beginnen om het seizoen 2022 – 2023 van Toronto Maple Leafs te beschrijven? Over het algemeen aan drama geen gebrek in Ontario, maar het voorbije seizoen kijkt weg als een soapserie à la The Bold and the Beautiful. Bij de ‘bookies’ was Toronto zoals zovele jaren één van de favorieten om door te stoten tot de Stanley Cup Final. Bij aanvang kon men zo goed als op de ‘cruise control’ toewerken naar het jaarlijks best-of-seven uitje met Tampa Bay Lightning. Met een loaded roster was die prognose — mede door het fenomenale reguliere seizoen van Boston Bruins — rond de kerstdagen reeds voltooid.
GM Kyle Dubas liet er geen misverstand over bestaan, dat na negentien jaar de vloek van de playoffs dan eindelijk moest worden opgeheven. Geheel tegen zijn analytische manier van werken in, trok de Canadees rond de Trade Deadline ten strijde en hengelde in een three-team trade Ryan O’Reilly en Luke Schenn vanuit St. Louis binnen, om vervolgens ook nog power in de personen Noel Acciari en Jake McCabe toe te voegen.
Met zes nieuwe gezichten in de lineup vielen de puzzelstukjes niet direct op de juiste plaats, maar waren alle twijfels rond het begin van het postseason teniet gedaan. Een haperende motor in Tampa Bay en de ruggengraat die de Leafs hadden gekweekt, vielen alle odds in de richting van Toronto.
DE VLOEK DAN EINDELIJK VOORBIJ
Die ruggengraat die de laatste jaren bij de Leafs ontbrak, werd dit seizoen dan eindelijk de redder in nood. Op het moment dat Tampa Bay enigszins gas gaf, beet Toronto fel terug. Met een totaal van drie gewonnen wedstrijden on the road — vooral de fenomenale comeback in Game 4 — rekenden de Leafs niet alleen af met de Bolts, maar des te belangrijker met die dekselse first round exit vloek. De vloek die al negentien jaar lang als een rotsblok op de schouders van alles en iedereen die Toronto een warm hart toedraagt rustte.
Het volksfeest in Toronto bleek echter geen voorbode voor een diepe run. De Leafs liepen in de tweede ronde genadeloos in het mes van Florida Panthers. Een (eindelijk) fenomenale Sergei Bobrovsky weerhield Auston Matthews en co. vakkundig van het scoren af en met een 4-1 nederlaag in de serie kwam het seizoen 2022 – 2023 plots ten einde.
KYLE DUBAS VERTREKT.. BRAD TRELIVING KOMT
Een kleine week na de pijnlijke uitschakeling tegen Florida Panthers, scheidden de wegen van Toronto Maple Leafs en GM Kyle Dubas. Zijn aflopende contract werd niet verlengd en ondanks dat het nieuws voor velen niet als een verrassing voelde, kwam het toch enigszins uit de lucht vallen.
Een aantal dagen na de uitschakeling, gaf Kyle Dubas in de eindpersconferentie aan een aantal weken resumeren en tijd voor het gezin bovenaan de agenda stonden. Of het voor Brendan Shanahan uiteindelijk de reden voor zijn vertrek was blijft nog altijd gissen, maar drie dagen later zette men Dubas bij het grof vuil. Dat er na een mondeling akkoord door het kamp Dubas extra eisen aan het aanblijven werden gesteld, wezen de Noord-Amerikaanse media vrijwel direct richting het rijk der fabelen. Een tweetal weken na zijn vertrek uit Toronto, tekende de 37-jarige Canadees zoals bekend bij Pittsburgh Penguins.
Een kleine week na het vertrek van Kyle Dubas vond Toronto in Brad Treliving een nieuwe GM. De 53-jarige Canadees was als laatst als GM in Calgary actief en wordt met zijn dienstverband in Toronto de achttiende GM uit de geschiedenis van de Leafs.
Voordat Treliving in 2014 bij de Flames het stokje van Brian Burke overnam, werkte hij als assistent GM bij Phoenix Coyotes. Onder de vleugels van Don Maloney leerde hij de kneepjes van het vak kennen en had vooral toenmalig head coach Wayne Gretzky een hoge pet op van de potentie van Treliving.
OFFENSE: VEEL WISSELINGEN, MAAR CORE BLIJFT INTACT
Ieder team met een Core Four van het kaliber Auston Matthews – Mitch Marner – William Nylander – John Tavares, mag zich nagenoeg automatisch als outsider voor het postseason melden. Ondanks het feit dat Matthews vorig seizoen niet zijn zestig goals van ’21 – ’22 benaderde, was hij met “slechts” veertig goals minstens zo belangrijk bij de Leafs. William Nylander en het Front Office in Toronto hebben elkaar nog niet gevonden in het open breken van zijn huidige contract, maar naar verwachting zal dit binnen afzienbare tijd rond komen.
Om een “Johnny Gaudreau-achtig” Calgary scenario te voorkomen, sorteerde nieuwbakken GM Brad Treliving bij Auston Matthews in een vroeg stadium reeds voor. Eind augustus kwamen Toronto Maple Leafs en het kamp Matthews een vernieuwd vierjarig contract overeen, waarmee de superster vanaf volgend seizoen de best betaalde NHL-speler wordt. Tot en met het seizoen 2027-2028 strijkt de centre een jaarsalaris van $13.25 miljoen dollar op. Hiermee overtreft hij Connor McDavid, die het tot en met ’25 – ’26 met “slechts” $12.5 miljoen dollar moet zien te rooien.
Toronto is een aanvalsmachine, gezien ook het feit dat de ploeg het voorbije seizoen steevast in de top vijf van de NHL is terug te vinden. In het oog sprongen vooral de 5-on-5 scoringskansen en nog veel belangrijker: de powerplay. Onder leiding van scheidend assistent Spencer Carbery (nu head coach bij Washington Capitals, red.) waren de Leafs verspreid over de laatste twee jaar de allerbeste in een overtal.
ROSTER ROULETTE
Toch is het afwachten hoe snel head coach Sheldon Keefe de vele wisselingen en nieuwe gezichten op het roster tot een eenheid kan smeden. Ryan O’Reilly vertrok na een half jaar alweer uit Ontario — naar eigen zeggen door de hoge druk –, om bij Nashville Predators te tekenen. Michael Bunting vertrok naar Carolina Hurricanes, Noel Acciari naar Pittsburgh Penguins en Alexander Kerfoot zoekt zijn heil in Arizona. Bovendien werden Wayne Simmonds en Zach Aston-Reese gewogen en te licht bevonden. Beide wingers trokken als UFA de deur van het Air Canada Centre achter zich dicht. Daar stond de komst van Max Domi — die eindelijk bij zijn gedroomde franchise belandt — en Tyler Bertuzzi tegenover. Met een salaris van $ 5.5 miljoen trok Treliving voor laatstgenoemde flink de knip.
Hoewel een echt grote naam uitbleef, valt er wel degelijk een lijn te ontdekken. Treliving vindt dat de Maple Leafs in veel opzichten een lastige opponent moeten zijn. Bertuzzi en Domi kunnen met het mes tussen de tanden spelen, maar wie dat zeker doet is Ryan Reaves. Of de inmiddels 36-jarige winger de $ 1.750 miljoen waard is dat Toronto hem betaalt, is de vraag maar Reaves heeft met name in Vegas bewezen een heel lastige klant te zijn voor elke tegenstander. Treliving werkte met kortlopende contracten, dus hij geeft zichzelf de kans om ’t allemaal even aan te kijken.
DEFENSE: SHAKY BLUE-LINE
In de eerste fase van het tijdperk Auston Matthews – Mitch Marner gaven de Leafs weinig om hun blue-line. Met powerhockey en een hoge intensiteit was het devies simpelweg er één meer te maken dan de tegenstander. Die denkwijze kieperde men overboord en is sindsdien in de bovenste defensieve regionen van de NHL terug te vinden, zeker als je bedenkt dat het franchise win- en puntenrecord werd aangescherpt.
Toch is de blue-line niet direct er één om van te beven. Na de Trade Deadline van afgelopen maart — die vooral offensief georiënteerd was — zakten de Leafs diep weg in de rankings, met een bottom five ranking in 5-on-5 scoringskansen tegen tot gevolg. En dat was met de vanuit Vancouver Canucks overgekomen Luke Schenn, die defensief zijn beste spel uit zijn carrière speelde. De 33-jarige Canadees volgde echter Ryan O’Reilly naar Tennessee en staat voor de komende drie jaar op de loonlijst van de Predators. Justin Holl vertrok als Free Agent naar Detroit Red Wings en Erik Gustafsson naar New York Rangers.
De eerste lijn het komende seizoen zal wederom door Morgan Rielly en T.J. Brodie gevormd worden. Het duo blinkt echter niet uit in “wauwawiewa” ijshockey. Brodie is een solide kracht, maar speelt over het algemeen met de handrem erop. Ondanks het feit dat Rielly als vijfde overall werd gedraft in 2012, is het tot nog toe niet de gedroomde blue-liner voor de Leafs gebleken.
KLINGBERG EEN LEAF
Op de tweede lijn nieuwkomer John Klingberg naast Jake McCabe. Waar McCabe vooral in het postseason met knikkende knieën op het ijs leek te staan, roemt men bij Klingberg vooral zijn aanvallende kwaliteiten (op de powerplay). Anaheim betaalde vorig jaar $ 7 miljoen, maar voor $ 4.150 miljoen legde Toronto Maple Leafs de blue-liner vast. Klingberg in vorm is zonder meer een versterking voor de Leafs, maar die vorm liet hij helaas te weinig zien de laatste tijd. Op de derde lijn good-old Mark Giordano, die afgelopen dinsdag veertig kaarsjes mocht uitblazen, samen met Zweed Timothy Liljegren. De first-rounder van 2017 laat vooral in de onderliggende statistieken zien een nuttige speler te zijn. Met de Zweed op het ijs was Toronto ten opzichte van de tegenstanders in elk opzicht de bovenliggende partij.
Onder de lat is het ook enigszins afwachten hoe de dobbelsteen zal rollen. Ilya Samsonov kwam vorige zomer over vanuit Washington en presteerde met een .919 sv% redelijk steady, maar liet vooral in het postseason behoorlijk steken vallen. Als aankomend RFA kwam er ook niet bepaald schot in de zaak omtrent een verlenging van zijn contract. Uiteindelijk stemden beide kampen in met een één jarig contract ter waarde van $3.55 miljoen dollar.
Met Matt Murray nog altijd in de lappenmand is de hoop van de Leafs fans vooral gericht op jonge hond Joseph Woll. De 25-jarige Amerikaan overtrof in het reguliere seizoen met een .932 sv% en 6-1 record de verwachtingen, maar stond ook uitstekend zijn mannetje in de tweede ronde tegen Florida Panthers. Als vervanger van de geblesseerde Samsonov liet Woll zien alle facetten van een goalie te bezitten en binnen afzienbare tijd uit te groeien tot eerste goalie van Toronto.
VOORSPELLING: DIVISIETITEL EN BEYOND
Toronto Maple Leafs blijft hoe dan ook een formatie om rekening mee te houden. Met een uitmuntende top six — bovendien allen in hun prime jaren — zal men ook in het seizoen 2023 – 2024 bij de betere aanvallende teams gevestigd zijn. Ook tussen de palen heeft Sheldon Keefe met (een goede) Ilya Samsonov en Joseph Woll een prima tandem.
Grootste manco blijft toch echt de blue-line. Vooral in het postseason kan het gebrek aan high-end kwaliteit wel eens de nekslag kunnen betekenen. De taak aan GM Brad Treliving om tussen nu en eind april nog een belangrijk puzzelstuk toe te voegen.
Hoe dan ook blijft Toronto een kanshebber. Een team dat met kwartjes de goede kant op gewoon mee doet om de knikkers en wederom op het gemak de 100 punten grens kan gaan aantikken. Verlost van de playoff-vloek zijn er geen excuses meer te vinden.
Cover photo: JOHN E. SOKOLOWSKI, USA TODAY SPORTS
