Dinsdagavond 23.00 uur Nederlandse tijd zetten de Chicago Blackhawks en titelhouder Florida Panthers het nieuwe NHL-seizoen in gang. Nu al belooft het een bijzonder seizoen te worden, want door de overeenkomst met DAZN kunnen wereldwijd veel meer mensen de NHL gaan volgen. Dat is natuurlijk iets voor later. Eerst duiken wij in onze traditionele 32-in-32 en behandelen we één van de revelaties van vorig seizoen: Montreal Canadiens.
2024-2025: HUTSON DRUKT NEUS AAN HET VENSTER
Voorafgaand aan het seizoen schatten de bookmakers alleen de Sharks, Blackhawks, Ducks en Blue Jackets lager in dan de Montreal Canadiens. Met andere woorden, men gaf geen cent voor de kansen van de ploeg van Martin St. Louis. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat de Canadiens er de eerste maanden ook alles aan deden om die status waar te maken. Begin december had Montreal slechts 8 van de 24 wedstrijden gewonnen en bungelden ze inderdaad ergens onderaan de ranglijst. Van de NHL welteverstaan, niet eens alleen die van de Eastern Conference.
Op 3 december maakte Patrik Laine zijn debuut voor z’n nieuwe werkgever. De aanwezigheid van de Finse scherpschutter leek iets los te maken bij de Habs, want opeens gingen ze winnen. En gingen ze ook vaak winnen. Langzaam maar zeker klommen ze uit hun diepe dal en lonkten opeens de play-offs. Montreal schraapte zelf natuurlijk de punten bijeen en zonder dit jonge team tekort te doen, profiteerden zij ook optimaal van de malaise bij bijvoorbeeld de Rangers of Penguins. De Canadiens haalden uiteindelijk ook die play-offs, maar daarin viel al na vijf wedstrijden het doek tegen de Capitals.
Dat postseason was misschien op het moment zelf een teleurstellen. Kijken ze nu terug, dan zal het vooral als leermoment gezien worden. De club zou immers nog in een rebuild zitten, maar daar lijken ze zich razendsnel uit te spelen. Dit voornamelijk met dank aan Lane Hutson, hun juweeltje op de blauwe lijn, Juraj Slafkovsky, Nick Suzuki, Cole Caufield en zo kunnen we het rijtje toptalenten verder af gaan. Voor de meeste van deze spelers was het de eerste kennismaking met de play-offs. Het zal zeker niet de laatste zijn geweest!
SEIZOEN 2025-2026: KLAAR VOOR DE VOLGENDE STAP?
Dat ze definitief een streep onder de rebuild willen zetten, bleek een paar uur voor de afgelopen draft. General manager Kent Hughes legde al zijn kaarten op tafel en ging all-in voor één van de betere blueliners in de NHL. In ruil voor Emil Heineman en twee first-round draft picks werd de al veel meer ervaren Noah Dobson weggeplukt bij de Islanders. De nog altijd pas 25-jarige Canadees had voor zijn doen een wat moeizaam jaar met 39 punten, maar dat volgde op een jaargang waarin hij niet minder dan 70 punten verzamelde. We kunnen dus stellen dat de Canadiens er in Dobson een gevaarlijk wapen bij hebben gekregen.
Alsof ze daar al gebrek aan hadden… General manager Kent Hughes heeft in relatief korte tijd een sterk roster gebouwd, waar nog heel veel rek in zit. Na de Sabres en de Flyers waren de Habs vorig seizoen het jongste team in de NHL. En met best grote afstand het jongste team in de play-offs. Vorig seizoen liet Hughes al in zijn kaarten kijken door Patrik Laine op te halen bij de Blue Jackets. Hij twijfelde niet aan de kwaliteiten van de Finse sniper en Laine betaalde dit terug door – eenmaal fit – de Canadiens aan de nodige goals en overwinningen te helpen.
Die trade was al een teken aan de wand. Hoewel de bookies er anders over dachten, had Hughes in zijn hoofd de rebuild al min of meer afgesloten. Aanvallend had hij met Nick Suzuki en Cole Caufield reeds goud in handen. Suzuki is niet voor niets de captain van deze franchise. Van hem worden niet alleen goals en assists verwacht, maar hij is de leider van dit gezelschap en vorig seizoen tevens de man met de meeste punten. Bij Caufield is het kwartje gevallen na de komst van coach Martin St. Louis. De 24-jarige Amerikaan onderstreepte in 2024-2025 nog maar weer eens zijn status als goalgetter door 37 keer de puck tegen het net te schieten.
SURPLUS AAN TALENT
Nog wat jonger, maar minstens zo talentvol is Juraj Slafkovsky. De first-overall uit de draft van 2022 was fenomenaal tijdens de laatste Winterspelen, maar kende – mede door blessures – wat problemen in zijn eerste NHL-seizoen. Inmiddels is de 21-jarige Slowaak gewend aan het leven in de NHL en gaan ze in Montreal nog veel plezier aan hem beleven. Die hoop hebben ze ook nog steeds bij Kirby Dach. De voormalig third-overall van Chicago kent vooralsnog een moeizame carriere op het hoogste niveau. Als hij fit is, kan hij veel bijdragen, maar het probleem is dat Dach net iets te vaak tegen blessures aanloopt. Vorig seizoen speelde hij eind februari zijn laatste duel en nog altijd is hij herstellende van een knieblessure.
Misschien wel het grootste aanvallende talent hebben we nog niet besproken. De 19-jarige Ivan Demidov mocht vorig seizoen al ruiken aan het grote werk en gaat nu beginnen aan een volledig seizoen. Deze jonge Rus, fifth-overall in de draft vorig jaar, geeft St. Louis nog meer aanvallende opties. In Rusland bewees de tiener al een neusje voor de goal te hebben. Nu mag hij ’t écht gaan laten zien in de NHL. Bij SportAmerika tippen we hem alvast als één van de kanshebbers voor de Calder Trophy.
HANDVATTEN
Eén van de nieuwelingen bij de Canadiens eindigde afgelopen seizoen als achtste in die verkiezing. De jonge verdediger Logan Mailloux werd opgegeven om Zachary Bolduc vanuit St. Louis naar Montreal te krijgen. Met Bolduc hebben ze een interessante speler in huis gehaald. De in Quebec geboren forward neemt scorend vermogen mee, maar schuwt ook het fysieke aspect niet. Iets wat ze richting de toekomst zeker kunnen gebruiken in Montreal.
Tot nu toe zijn de woorden “jong” en “talentvol” vaak gepasseerd. Toch ontbreekt het de coach ook niet aan die zogenaamde verlengstukken op het ijs. Brendan Gallagher is zo iemand. De 33-jarige winger begint aan zijn veertiende seizoen in de NHL. Allemaal afgewerkt in het bleu-blanc-rouge van de Canadiens. Gallagher is ook zo’n speler die kan scoren, maar het toch vooral van hard werken moet hebben. Zoals dat ook geldt voor bijvoorbeeld Alex Newhook en Jake Evans. Al slaat bij die laatste de balans meer door naar de arbeid dan het scoren.
Joe Veleno werd halverwege de maand juli nog aan dit roster toegevoegd. De 25-jarige centre keert zo terug naar zijn geboorteplaats. Mogelijk dat dit de voormalig first-rounder dat noodzakelijke steuntje in de rug geeft. Veleno was zeker een bruikbare speler bij de Red Wings en Blackhawks, maar vooralsnog wist hij niet aan te tonen waarom Detroit in 2018 een first-rounder in hem zag. Hij zal zich samen met rookie Oliver Kapanen en routinier Josh Anderson moeten richten op een plekje in de bottom six.
DIEPE BLAUWE LIJN
We tipten Demidov al als winnaar van de Calder. Stel dat hij die uitverkiezing inderdaad zou winnen, dan neemt hij die titel over van een ploeggenoot. Ondanks de aanwezigheid van Macklin Celebrini en Matvei Michkov was het Lane Hutson die er met de Calder vandoor ging. De jonge blueliner kreeg daarmee de erkenning die hij verdiende. Hoewel het defensief hier en daar nog wat te wensen overliet, spraken zijn 60 assists namelijk voor zich. Hutson zal in zijn tweede seizoen moeten bewijzen dat ’t geen incident was, maar eigenlijk hebben we geen enkele reden om daar aan te twijfelen.
Dat Kent Hughes afscheid nam van een jonge verdediger om Bolduc te halen, was niet voor niets. De Canadiens lopen over van defensief talent, waarbij de ontwikkeling van David Reinbacher interessant wordt om te volgen. We vermoeden dat de 20-jarige Oostenrijker nog even moet rijpen in de AHL, maar mogelijk bewijst hij ons ongelijk. Als Reinbacher dit inderdaad lukt, dan wil dat zeggen dat hij afrekent met goede concurrenten. Jayden Struble en Kaiden Guhle grepen vorig seizoen hun kans in deze line-up en gaan hun plekje niet zomaar afstaan.
Hetzelfde geldt voor Alexandre Carrier en Mike Matheson. Toeval of niet, maar nadat Carrier – ook geboren in Quebec – overkwam van de Predators zag het er allemaal wat stabieler uit in Montreal. Samen met de door de wol geverfde Matheson voegt hij ervaring toe aan deze overwegend jonge blauwe lijn. Overigens mogen we hier ook Arber Xhekaj niet vergeten. Dit is niet de meest getalenteerde van het stel, maar door zijn harde werken en misschien nog wel hardere vuisten is Xhekaj wel een publiekslieveling geworden.
NOG MEER TALENT…
Bij deze franchise is de positie tussen de palen er één van legendes. Deze zomer ontviel ons Ken Dryden, die als goalie van de Canadiens zes keer de Cup won en Hall of Famer is. Dryden, naast een geweldige goalie ook nog een begenadigd schrijver en voormalig politicus verloor op 5 september het gevecht met een vreselijke ziekte. Na Dryden waren Patrick Roy en Carey Price fenomenen onder de lat bij deze traditieclub.
Roy is ondertussen head coach bij de Islanders en Price is ook niet langer een Canadien. Hij kampt al jarenlang met de nodige blessures en zijn contract is overgenomen door de Sharks, die daar een fift-round pick voor terug kregen. Dat Price ooit ook maar een moment opduikt in Teal is vrijwel uitgesloten. Het ging de Canadiens hier vooral om het dumpen van salaris en de Sharks hebben ruimte te over in het salarishuis.
Tegenwoordig behoort de crease in Montreal toe aan Sam Montembeault en Jakub Dobes. De 28-jarige, uit Quebec afkomstige Montembeault presteerde vorig seizoen zo goed dat hij voor Team Canada werd opgeroepen tijdens de FourNations. Spelen deed Montembeault niet, maar die ervaring nam hij wel mee. Ervaring waar zowel speler als club de vruchten van hopen te plukken de komende jaren.
Eind 2024 gooide Martin St. Louis de jonge Jakub Dobes opeens voor de leeuwen. Uitgerekend in Sunrise, op bezoek bij titelhouder Florida, speelde de Tsjech de wedstrijd van zijn leven. Dobes debuteerde met een shutout en lanceerde daarmee min of meer zijn carriere in de NHL. Hij verdreef Cayden Primeau en verdiende ook voor dit seizoen een plekje op het roster. Voor de zekerheid legden de Canadiens ook de meer ervaren Kaapo Kahkonen nog maar even vast op de eerste dag van free agency. Zo heeft Kent Hughes deze positie goed ingevuld. Het zijn (nog) geen sterren als Roy of Price, maar Montreal hoeft zich ook niet te schamen voor deze goalies.
VOORSPELLING
Een aantal franchises begonnen dit decennium met een rebuild. Van die groep kunnen we stellen dat Montreal de grootste stappen in de ontwikkeling heeft gezet. Met als resultaat de wildcard in het oosten vorig seizoen. Dit seizoen zal er dan ook anders naar de Habs gekeken worden. Mogen presteren zal moeten presteren worden. Zo hard is het nu eenmaal. Dat we hier nog altijd met een ontzettend jong team te maken hebben, zal in het ijshockeygekke Montreal dan van ondergeschikt belang zijn.
Na de verrassing van vorig seizoen is het nu tijd voor de bevestiging. Dit zal voor de Canadiens nog een hele klus worden. Het talent is onmiskenbaar aanwezig, maar met jeugd komen ook fouten. In een divisie waarin de Panthers, Lightning en Maple Leafs waarschijnlijk nog de dienst uit gaan maken, kunnen die foutjes net doorslaggevend zijn.
Een wildcard lijkt namelijk opnieuw het hoogst haalbare voor de Canadiens en aangezien er in de Metropolitan Division een paar teams (Rangers, Islanders) jagen op revanche is het niet ondenkbaar dat de Habs plotseling net buiten de postseason-boot vallen. Reden tot paniek is dat zeker niet. Net als in bijvoorbeeld San Jose en Chicago kunnen ze ook in Montreal de toekomst met vertrouwen tegemoet zien.
Cover photo: Vincent Ethier
