'Code Rood' in Boston of alle ballen op Chavis?


De maand mei is alweer bijna een week oud en de regerend kampioen heeft nog altijd meer wedstrijden verloren dan gewonnen. Waar er lang gesproken kon worden van een trage start, beginnen nu toch langzamerhand de alarmbellen af te gaan in New England. Komt het dit jaar nog goed met de Red Sox? En welke rol kan rookie Michael Chavis nog gaan spelen? We analyseerden de huidige stand van zaken in Boston.

KAMPIOENSPLOEG INTACT

Vorig jaar wonnen de Red Sox 108 wedstrijden gedurende het reguliere seizoen. Dat was een clubrecord. In de winter werd er een bak geld richting enkele belangrijke spelers gegooid om de selectie bij elkaar te houden. Hoewel de bullpen met Joe Kelly en Craig Kimbrel sterke schakels zag vertrekken, bleven verder alle grote namen in Boston behouden. Er mocht dus hardop gedroomd worden over een mogelijk repeat. Dat zou de eerste keer zijn dat een club daarin zou slagen, sinds de rivaal uit New York dat deed in 2000.

HAPERENDE ROTATIE

In de eerste weken van het seizoen viel er voor Red Sox Nation echter weinig te genieten. De slagploeg leek beduidend minder sterk dan vorig jaar, de bullpen bleek zoals verwacht kwetsbaar, maar vooral de start van de rotation baarde zorgen. Pas op 12 april wist nota bene Eduardo Rodriguez als eerste startende werper een W achter zijn naam te zetten. Het sterrenensemble Chris Sale, David Price, Rick Porcello en Nathan Eovaldi was daar op dat moment dus nog niet in geslaagd.

DRUK OP DE BULLPEN

De op papier zo solide rotatie was ineens een zorgenkindje geworden. Zeker met een zwakkere bullpen wordt het dan een lastig verhaal. Vooral als die zwakkere bullpen dan ook nog eens door het steeds weer vroeg wegvallen van de starter veel innings moet gooien. En precies daar bleek het vaak mis te gaan.
De back end relievers wisten de wedstrijden meestal wel over de streep te trekken, maar juist de werpers die in de 4e, 5e of 6e inning de brug naar deze relievers moesten vormen, gaven meer dan eens niet thuis. De eindelijk fitte Tyler Thornburg kwam nauwelijks een inning door zonder kleerscheuren en ook jongens als Colten Brewer en Brian Johnson waren al enkele keren verantwoordelijk voor een flink aantal punten tegen.

FOUTENFESTIVAL

Intussen staat de ploeg uit Boston 5.5 wedstrijden achter op de Tampa Bay Rays. Dat waren er op een zeker moment zelfs 7.5. De afgelopen weken stonden series tegen zwakkere opponenten op het programma; een uitgelezen kans om in te lopen op de concurrentie. Toch slaagde de ploeg daar niet erg in. Weer gingen veel wedstrijden verloren, nu dus tegen teams met een record onder .500.

Rafael Devers heeft het dit seizoen erg lastig in de hot corner. (Billie Weiss)

Vooral de manier waarop er werd verloren was tekenend voor het seizoen tot nu toe. Naast de genoemde zwakke invalbeurten van middle relievers bleken ook de vele veldfouten — vooral derdehonkman Rafael Devers kent in het veld een ongelukkig seizoen — kostbaar. En als het team dan eens weinig punten tegen kreeg, haperde dan weer de offensieve kanonnen. Dit seizoen kwam Boston al in zes wedstrijden tot niet meer dan nul of één punt.

OFFENSIEVE PROBLEMEN

Aanvallend vallen vooral de zwakke statistieken van Jackie Bradley Jr. en World Series MVP Steve Pearce op. Bradley kende tijdens zijn carrière al vaker aanvallende slumps en de hoop bestaat dat hij die ook nu op een gegeven moment weer van zich afschudt, maar voorlopig heeft zijn werk in het offseason met hitting guru Craig Wellenbrock duidelijk nog geen vruchten afgeworpen.
De release van gewezen toptalent Blake Swihart leek er op te wijzen dat er ook binnen de organisatie paniek begon uit te breken. De catcher had een behoorlijke indruk gemaakt aan slag, leek eindelijk zijn belofte enigszins in te gaan lossen, toen daar plots het nieuws naar buiten kwam dat de club hem wilde laten gaan. Hij moest plaatsmaken voor Sandy Léon. Léon is een matige slagman, maar wel betrouwbaar achter de plaat én geliefd bij de pitchers.

Bradley Jr. was in het afgelopen postseason nog belangrijk aan slag voor de Boston Red Sox. (Mark J. Terrill)

GLOORT ER HOOP AAN DE HORIZON?

Er lijkt toch ook reden tot optimisme. De snelheid van Sales fastball is terug en daarmee verkeert hij ook duidelijk in een betere vorm. In zijn laatste drie starts kreeg de ace geen enkele keer meer dan twee verdiende punten tegen en hij hield het steeds langer vol op de heuvel. Collega David Price oogt al het hele seizoen sterk, al was diens laatste start dan weer niet om over naar huis te schrijven.
Porcello’s seizoen begon desastreus, maar ook hij begint wat op te krabbelen. De homerunbal blijft hem echter plagen. Als sinker-baller zou Porcello de bal in het stadion moeten kunnen houden, maar dat lukt hem elk seizoen minder. Ook dit seizoen staat de teller al op 7 stuks; een pace van ruim over de 30 op een heel seizoen. Toch, als de starters langere beurten kunnen maken, valt er een hoop druk weg van de bullpen en kan Cora het leeuwendeel van die innings overlaten aan zijn betrouwbaardere pitchers in Marcus Walden, Brandon Workman, Matt Barnes en Ryan Brasier.

DE VERLOSSER

Dan was er nog de komst naar Boston van rookie Michael Chavis. De top prospect van de organisatie werd overgeheveld uit de minors toen Dustin Pedroia terugkeerde naar zijn inmiddels vertrouwde plek op de Injured List. Chavis’ promotie blijkt vooralsnog een schot in de roos te zijn. In de korte tijd dat hij nu bij de hoofdmacht zit, is hij hard op weg om alle offensieve lijsten binnen de ploeg aan te gaan voeren. Hij raakt de ballen het hardst van allemaal en dat leverde hem al 6 homeruns op.

 
De doorbraak van Chavis geeft manager Alex Cora ook meerdere opties qua veldbezetting. Voorlopig staat de rookie op het tweede honk, maar hij zou ook uit de voeten kunnen op beide corners. Dan zou bijvoorbeeld Devers af en toe als designated hitter gebruikt kunnen worden, waarmee diens zwakke veldspel onschadelijk gemaakt kan worden. De brede inzetbaarheid van Chavis is voor Cora des te prettiger. Gaat JBJ niet snel produceren in het slagperk, dan zal de manager waarschijnlijk vaker een beroep moeten doen op J.D. Martinez — die zich overigens al het hele seizoen onttrokken heeft aan de offensieve malaise — in het outfield.

NOG 128 FINALES

Er zijn dus voortekenen voor herstel zichtbaar in Boston, maar dan moet die lijn ook wel doorgezet worden tegen sterkere tegenstand. In die wedstrijden zal moeten blijken of deze Red Sox nog mee kunnen doen om een plekje in de playoffs. De Los Angeles Dodgers hebben vorig jaar al laten zien hoe je als ploeg een uitermate zwakke start te boven moet komen.

(Coverfoto: Brian Fluharty/USA Today)

Sander Grasman
Sander Grasman
Recreatief sporthistoricus en vice-voorzitter van de Nederlandse Fred McGriff-fanclub.

2 REACTIES

  1. mooie analyse!
    Ook tekenend dat Mookie Betts, de MVP van vorig jaar, in je stuk niet één maal genoemd wordt. Als zulke heren ‘stil blijven’ wordt winnen idd. behoorlijk lastig.
    Overigens: ik voorspel dat beide wild-cards uit de AL east gaan komen. Dus BOS, NYY & TB mogen gaan knokken voor de 1e plaats.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen