NHL weekly: Panthers jagen op succes, mijlpaal voor Sprong

De Florida Panthers zijn een beetje het buitenbeentje in de Central Division. Een steengoed team, maar niemand die echt rekening met de ploeg lijkt te houden. Daarom is het de hoogste tijd om dit team eens onder de loep te nemen. Daniel Sprong is prima bezig in Washington en hem komen we dan ook opnieuw tegen in de Top 5. Twee keer zelfs. In ons wekelijkse Rondje maken we al heel voorzichtig de balans op voor wat betreft het reguliere seizoen.

PANTHERS WILLEN WEER BRULLEN

De Carolina Hurricanes zijn de jonge, aanstormende talenten. Tampa Bay is dat team dat elk jaar om de prijzen speelt. En dan hebben we nog de Florida Panthers. Wat moeten we daar mee aan? Ze hebben een prima coach in Joel Quenneville, een in potentie uitstekende goalie in Sergei Bobrovsky en Aleksander Barkov behoort al jaren tot de top in de league. Toch lijkt niemand echt rekening met deze ploeg te houden. Ja, het is een goed stel, maar moeten we de Panthers serieus nemen? Het verleden leert ons dat dit niet nodig is, maar de geschiedenis zou de komende maanden zomaar herschreven kunnen worden.

BELOFTE MAAKTE GROTE SCHULD

Het beloofde zo ontzettend veel, toen in 1996. In het derde jaar van het bestaan bereikten de Florida Panthers onder coach Doug MacLean de Stanley Cup Final. De bookmakers gaven de club nauwelijks kans, maar het viel allemaal op zijn plek dat seizoen. Tot ze in de finale Colorado ontmoetten en met 4-0 werden weggeveegd. Helaas leidde dit sprookje er niet toe dat de mensen in Florida opeens rijendik voor de kassa’s stonden om kaartjes te kopen. Uitzonderingen daargelaten vinden we de Panthers vrijwel jaarlijks terug in de onderste regionen van de league als het gaat om publieke belangstelling. Dat is misschien wel één van hun grootste problemen. Door de tegenvallende toeschouwersaantallen worden de Panthers niet altijd voor vol aan gezien.

Na die verloren SCF trad een periode van droogte in die tot op de dag van vandaag voortduurt. Ze bereikten deze eeuw pas drie keer de play-offs. Vorig seizoen mochten ze zich melden in de bubbel van Toronto, maar werden ze in de kwalificatieronde vrij eenvoudig (3-1) opzij gezet door de Islanders. De officiële play-offs gingen daardoor opnieuw aan hun neus voorbij. Het was een tegenvaller, want eigenlijk was alles erop gericht om eindelijk weer eens een mooie run in het postseason te maken. Sergei Bobrovsky was aangetrokken voor heel veel geld en Joel Quenneville was aangesteld als coach.

HOME GROWN

Hoewel Bobrovsky (.904 sv%) nog altijd niet het niveau haalt dat hij in Columbus had, valt het dit seizoen wat meer op z’n plek voor Coach Q en de zijnen. Dit hebben ze voornamelijk te danken aan een meer dan uitstekende aanval. Deze wordt geleid door twee spelers die door de volgers nog wel eens over het hoofd worden gezien. Aleksander Barkov (2013) en Jonathan Huberdeau (2011) werden allebei in de eerste ronde gedraft en zijn al jaren goud waard voor hun team.

Huberdeau is twee jaar ouder dan zijn teamgenoot uit het Finse Tampere, dus Huberdeau debuteerde ook wat eerder in de NHL. Het scheelde echter maar een paar maanden. Barkov was als junior niet eens een doelpuntenmachine, maar speelde als tiener al wel voor het Finse nationale team. In 2013 werd hij, na Nathan MacKinnon, als tweede gekozen in de draft. Datzelfde jaar maakte de Fin zijn debuut in de NHL. Barkov kwam in zijn eerste jaar tot 8 goals en 24 punten in 54 wedstrijden. MacKinnon deed ’t met 24 goals en 63 punten heel wat beter en legde dan ook beslag op de Calder Trophy. Barkov moest het doen met een zestiende plek.

Daarmee viel Barkov toch wat uit de toon, want een jaar eerder had Huberdeau wél de Calder gewonnen. De lockout stond een volledig seizoen in de weg, maar in de 48 potjes die deze jaargang rijk was, noteerde de man uit Quebec 14 goals en 31 punten in 48 wedstrijden. Meer dan genoeg om spelers als Brendan Gallagher, Brandon Saad of Vladimir Tarasenko achter zich te houden. De verwachtingen waren daarna hooggespannen voor Huberdeau, maar het duurde nog wel even voor hij die waarmaakte. Pas sinds 2018 lijkt de ware Jonathan Huberdeau op te staan. En niet geheel toevallig zitten de Panthers sindsdien ook in een opwaartse lijn.

AMBITIE

Vanaf 2019 werden de ambities van de Panthers pas echt duidelijk. Sergei Bobrovsky moest Roberto Luongo doen vergeten onder de lat en Joel Quinneville zou herhalen wat hij in Chicago deed: winnen. Vorig seizoen pakte dit allemaal anders uit dan gehoopt, maar deze jaargang zijn de Panthers vanaf het begin bij de pinken. Door omstandigheden kregen ze ook alle gelegenheid om er lekker in te komen. De Panthers begonnen het seizoen namelijk tegen de beoogde laagvliegers en kregen daardoor de kans zich al vroeg in de kopgroep te nestelen. Aan de eerste zes wedstrijden, tegen Chicago, Columbus en Detroit, hielden de Panthers 11 van de mogelijke 12 punten over.

Goede resultaten tegen de “kleintjes” zijn noodzakelijk voor een play-offticket, maar eenmaal in het postseason is het wenselijk dat ook tegen de sterke teams goede resultaten worden behaald. Tegen de meeste clubs uit de Central is dit ook het geval. Alleen de Hurricanes werpen zich op als angstgegner. Florida speelde 8 wedstrijden tegen Carolina en pakte daarin slechts 6 punten. Tampa Bay is ook zeker van de play-offs en tegen hen ging het gelijk op. Beide teams wonnen drie keer en de Lightning scoorden gemiddeld net een fractie beter dan de Panthers. Florida scoorde gemiddeld 3.67 goals per duel en de titelverdediger 3.83.

STRENGHT AND WEAKNESS

Dat het de Panthers menens was, bleek ook wel tijdens de afgelopen trade deadline. Sam Bennett werd overgenomen van Calgary en moet voor nog meer scorend vermogen zorgen. Brandon Montour werd losgeweekt bij de Sabres en moet de geblesseerde Aaron Ekblad doen vergeten. De blueliner is naast Bobrovsky overigens sterkhouder die ook tot na 2023 vastligt. Met Huberdeau, Barkov, maar ook onder meer Carter Verhaeghe, MacKenzie Weegar, Anthony Duclair en Patric Hornqvist hadden ze al niet te klagen over scorend vermogen. Niet voor niets staat Florida in de top 3 wat betreft doelpunten voor. De komst van Sam Bennett maakt de aanval nog gevaarlijker. De center uit Ontario bloeit helemaal op in Florida. In Calgary had hij 38 wedstrijden nodig voor 12 punten. Bennett speelde nu 9 wedstrijden voor de Panthers en staat al op 13 punten.

Aanvallend heeft Quenneville de zaken prima voor elkaar. Defensief is er echter nog wel het een en ander op aan te merken. De Panthers laten de tegenstander gemiddeld genomen vaak op goal schieten. Op die lijst staan om hen heen alleen teams die de play-offs missen. Met een gemiddeld save percentage van .908 staat Florida nog net in het linkerrijtje. Dit is vooral het werk van backup Chris Driedger, die .923 achter zijn naam heeft staan. Sergei Bobrovsky won in Columbus twee keer de Vezina, maar valt in Sunrise voorlopig erg tegen. Na een teleurstellend 2019-2020 (.900 sv%) doet hij het nu (.904) nauwelijks beter. Zijn riante salaris ($ 10 mln per jaar) en het verwachtingspatroon lijken een loden last voor de Russische goalie. Gelukkig scoort zijn team voldoende om hem aan de nodige zeges (18) te helpen.

BLIK OP DE (NABIJE) TOEKOMST

Defensief is er dus nog wel wat werk aan de winkel voor Quenneville, maar ook de special teams blinken bepaald niet uit. Zowel de PP als de PK zijn middenmoters en om succesvol te zijn in het postseason zal dit aanzienlijk beter moeten. Met de aanvallende kwaliteiten die Florida heeft, valt met name op de powerplay veel winst te boeken. Gezien de mogelijke tegenstanders in de eerste rondes, zal ook de PK een versnelling of twee hoger moeten schakelen. Carolina en Tampa Bay beschikken over een prima PP en door de nieuwe opzet komen teams uit dezelfde divisie elkaar tegen in de eerste en tweede ronde.

Offense wins games, defense wins championships. Quenneville zal deze wijsheid niet tegenspreken. De coach weet echter ook dat hij onder de huidige omstandigheden een probleem heeft. In de play-offs wordt over het algemeen minder gescoord en trekken teams de teugels defensief wat aan. Juist daar ligt bij de Panthers het probleem. Keith Yandle is al jaren een vaste waarde op de blauwe lijn, maar inmiddels de dertig ruimschoots gepasseerd. Radko Gudas, zijn maatje, is iemand die niet nalaat de botte bijl te hanteren, maar is daarnaast niet overdreven talentvol. Hun collega’s doen hun best, maar hebben toch ook niet de klasse die de blueliners van bijvoorbeeld Carolina of Tampa Bay hebben.

Met de komst van onder meer Bennett legde GM Bill Zito zijn kaarten op tafel: er moet weer eens gewonnen worden in de play-offs. Florida heeft daar ontegenzeggelijk de aanvallende kwaliteiten voor. Met een Bobrovsky in goeden doen, zal ’t ook defensief al een stuk beter gaan. Of dat voldoende is om de Lightning of de Hurricanes te kloppen, valt te betwijfelen. Met een blik op de contracten zal Zito ook beseffen dat de kansen op een Cup gaan slinken. Na 2022 loopt ’t contract van Barkov af en een jaar later volgt Huberdeau. Van veel ploeggenoten loopt de verbintenis al eerder af. Het contract van Bobrovsky én diens tegenvallende prestaties kunnen bij onderhandelingen wel eens als een molensteen om de nek gaan hangen.

TOP 5

Daniel Sprong begint een vaste klant in deze rubriek te worden en dat juichen we natuurlijk alleen maar toe. Deze week liet onze landgenoot zien dat het niet altijd hard of mooi hoeft, maar dat het kiezen van de juiste positie ook een kwaliteit is. We hebben in deze Top 5 ook aandacht voor een rookie van de Canadiens. Cole Caufield maakte onlangs zijn debuut en zaterdag was het tijd voor zijn eerste goal. En het was nogal een belangrijke!

DANIEL SPRONG vs PITTSBURGH PENGUINS

Daniel Sprong blijft uitstekend presteren in het shirt van de Capitals. Hij was al trefzeker tegen de Islanders en afgelopen week vond hij ook tegen de Pittsburgh Penguins het net. Dit keer niet met een prachtig welgemikt schot, maar een fraaie tip-in. Hoewel zijn treffer Washington aan de leiding bracht, ging de wedstrijd met 5-4 verloren. Met de Capitals weet de Amsterdammer zich inmiddels verzekerd van een startbewijs voor de play-offs. Vorig seizoen mocht hij ook mee naar de bubbel van Toronto, maar kwam het niet tot speelminuten. Het moet raar lopen wil onze landgenoot volgende maand niet zijn eerste wedstrijden in ’t postseason spelen. Sprong is momenteel een vaste waarde in het team van Peter Laviolette en de coach geeft zijn Nederlander zelfs kansen op de eerste lijn.

ONDREJ PALAT vs DALLAS STARS

Je hoort het zo vaak: verdedigen begint bij de aanval. Af en toe zijn het holle kreten, maar Ondrej Palat bewijst het gelijk van de stelling. Tijdens een herhaling van de laatste Stanley Cup Final maakte hij de opbouw van Dallas onmogelijk. Alle moeite was niet voor niets, want de dertigjarige Tsjech werd beloond met zijn vijftiende van het seizoen. Tampa Bay won betrekkelijk eenvoudig met 3-0 en blijft meedoen om de titel in de Central Division. Als we een blik op hun topscorerslijst werpen, dan zien we dat Palat één van de drijvende krachten achter het succes is. Nu de titelhouder het zonder Nikita Kucherov en Steven Stamkos moet doen, staan anderen op. Het slechte nieuws voor de concurrentie is dat beide supersterren mogelijk in de play-offs weer van de partij zijn.

COLE CAUFIELD vs OTTAWA SENATORS

De Montreal Canadiens ontpopten zich deze week tot de Comeback Kids van de North Division. Eerder deze week poetsten ze een achterstand tegen Winnipeg weg om er nog met de zege vandoor te gaan en zaterdag flikten de Habs ’t tegen de Sens opnieuw. De gamewinner kwam dit keer op naam van een bijzondere speler. Montreal pikte twee jaar geleden Cole Caufield op in de eerste ronde van de draft. Als junior had de aanvaller al seizoenen met 44, 50 en 77 goals achter de rug en op 26 april vond Dominique Ducharme de tijd rijp voor zijn debuut in de NHL. Tegen Calgary, Toronto en Winnipeg lukte het nog niet, maar in OT tegen Ottawa pakte de twintigjarige zijn moment. Zijn team had een 2-0 achterstand ongedaan gemaakt en Caufield maakte de comeback perfect. Zijn eerste goal in de NHL was goed voor de gamewinner en twee belangrijke punten.

EVANDER KANE vs COLORADO AVALANCHE

De San Jose Sharks zijn bezig aan een reset. Zo noemt GM Doug Wilson het althans. Toch is Evander Kane gewoon z’n trefzekere zelf. Voor het zesde jaar op rij kwam de aanvaller tot minimaal 20 goals. Het klopt dat Kane in goeden doen tot de betere aanvallers in de league behoort, maar gezien zijn privéproblemen is dit uitermate knap. De vrijgevige Kane werd, ondanks een riant jaarsalaris van $ 7 mln. vlak voor het seizoen failliet verklaard. Het was zelfs de vraag of hij dit seizoen in actie kwam. Op het ijs liet hij zijn sores echter achter zich en is hij verreweg de meest trefzekere aanvaller in San Jose. Vanaf volgende week kan Kane zoeken naar een oplossing voor zijn problemen. Dan zit ’t seizoen er voor Kane en de Sharks op. De club mist dan voor het tweede jaar op rij de play-offs.  

DANIEL SPRONG vs NEW YORK RANGERS

Nog een keer onze landgenoot! Ook maandag tegen de Rangers was het raak voor Daniel Sprong. Dit keer was ’t ook nog eens een historische treffer. De Amsterdammer scoorde zijn 31e goal in de NHL en passeert daarmee Ed Kea, die bijna 40 jaar een record achter zijn naam. Hij had de meeste goals van spelers die in Nederland waren geboren. Sinds afgelopen maandag is dit record in handen van Daniel Sprong. Om ook topscorer te worden van spelers met een Nederlands paspoort moet de winger van Washington nog behoorlijk aan de bak. Ed Beers, geboren in het Canadese Merritt, speelde tussen 1981 en 1986 250 wedstrijden in de NHL en scoorde 94 goals. De 6-3 zege van de Caps op de Rangers werd overschaduwd door het wangedrag van Tom Wilson, die twee keer flink over de schreef ging. Maar niet werd geschorst.

RONDJE LANGS DE DIVISIES

  • We kunnen gerust stellen dat dit niet het seizoen van de Vancouver Canucks is. Vorig jaar verrasten ze vriend en vijand door St. Louis te elimineren in de play-offs, maar 2021 is een jaar om snel te vergeten. Resultaten blijven uit, er waren die vele coronabesmettingen en afgelopen week werd bekend dat Jake Virtanen is aangeklaagd. De aanvaller zou in september 2017 een vrouw seksueel mishandeld hebben. De organisatie ging razendsnel over tot actie en zette Virtanen op straat. Hoewel Virtanen nog 25 moet worden, zou deze goal vorige week tegen de Senators zomaar zijn laatste in de NHL kunnen zijn. Sportief gezien hebben de Jets het even lastig. Zij hebben een 6-game losing streak achter de rug en kunnen de divisiewinst vergeten. Deze gaat vrijwel zeker naar Auston Matthews en de Maple Leafs.
  • Nadat ze vorig jaar in de play-offs in de tweede ronde pas na zeven wedstrijden moesten buigen voor de Islanders, wilden de Flyers dit seizoen een stap zetten. Dat deden ze ook, maar dan wel in de verkeerde richting. Al vrij snel verdwenen de play-offs uit zicht en dat is met name te wijten aan de matige defensie en de slechte optredens van Carter Hart en Brian Elliot. Gezamenlijk komen de sluitposten tot een .876 save percentage. Ook de aanval gaat niet vrijuit. Ondanks spelers als Claude Giroux en Sean Couturier zit het scorend vermogen van Philadelphia onder het gemiddelde in de league. De Penguins, Capitals, Islanders en Bruins hebben die zorgen niet. Zij strijden waarschijnlijk tot de laatste dagen om de eerste plaats in deze East Division.
  • In de West Division was al heel lang duidelijk dat Vegas, Colorado en Minnesota een paar maten te groot waren. St. Louis voegt zich daar naar alle waarschijnlijkheid bij en dat maakt de eerste ronde in het westen al een interessante. De Knights en Avalanche beginnen als favoriet aan de play-offs, maar kunnen zich geen fouten veroorloven. Daarvoor zijn de Wild en Blues te sterk. Achter dit kwartet zitten teams die al voorzichtig bezig zijn met volgend seizoen. Na de lange losing streak van de Sharks besloot Bob Boughner de jeugd de kans te geven. Dit deden ze al in LA en Anaheim. Bill Armstrong, general manager van de Coyotes, moet gaan puzzelen. Zo is Conor Garland aan het einde van het seizoen een RFA en zal een veel hoger salaris willen dan de $775.000 waarvoor hij nu op de loonlijst staan.
  • De Dallas Stars waren zo lekker bezig, maar op het slechtst mogelijke moment lopen ze weer tegen een losing streak aan. In zijn eerste wedstrijd van het seizoen pikte Tyler Seguin een doelpuntje mee, maar meer dan een punt tegen de Panthers zat er maandag niet in voor de Stars. De rentree van Seguin komt waarschijnlijk te laat voor de verliezend finalist van vorig jaar. Het verschil met Nashville, dat vierde staat, is vier punten. Dallas heeft weliswaar een wedstrijd minder gespeeld, maar speelt onder meer nog twee keer tegen Tampa Bay. De Predators komen Columbus en Carolina (2x) tegen. Afgelopen weekend stonden Dallas en Nashville tegenover elkaar in Music City en in OT was Erik Haula daar de gevierde man. Met zijn goal in OT sloeg hij hoogstpersoonlijk de aanval van Dallas op die felbegeerde vierde plaats af, waardoor Nashville het nu in eigen hand heeft.

Cover Photo: Jess Starr/The Hockey Writers

Hans Mulder
Hans Mulder
Dankzij de Braves en de Twins gegrepen door MLB. Wat later door een simpele videogame besmet met 't ijshockeyvirus en blij dat ik hier beide liefdes mag beschrijven.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen