Tussen het geweld, soms zelfs letterlijk, van de Stanley Cup Final door is er ook nog ander nieuws te melden uit de NHL. Zo zochten deze week de Columbus Blue Jackets de spotlights op met de benoeming van een nieuwe coach en een trade. In Anaheim kwamen ze ook met een nieuwe head coach en de Ducks zochten het eens buiten ’t bekende vijvertje! In deze NHL Update praat SportAmerika je bij over alle ontwikkelingen.
‘BLUE JACKETS LEGGEN LOT IN HANDEN VAN BABCOCK‘
Officieel is het allemaal nog niet, maar het lijkt er binnenkort toch echt van te komen. De rentree van Mike Babcock in de NHL. De 60-jarige Canadees werd in 2019-2020 al na 23 wedstrijden ontslagen als coach van de Toronto Maple Leafs en verdween daarna uit publiciteit. Uit de positieve dan welteverstaan, want Babcock kreeg nogal wat over zich heen na zijn ontslag. Grotendeels aan zichzelf te danken, dat dan weer wel.
Nadat Babcock in 2008 de Red Wings naar de Stanley Cup leidde en met die club tien jaar op rij de play-offs haalde, verkaste de succescoach in 2015 naar Toronto. Het leek een match made in heaven, maar niets was minder waar. In drie van zijn eerste vier seizoenen leidde Babcock zijn Canadese werkgever naar het postseason, maar telkens was daar die inmiddels zo bekende uitschakeling in de eerste ronde.
NEGATIEF IN HET NIEUWS
Aan het einde van ’t vorige decennium doken verhalen op over bedenkelijke werkwijzes van verschillende coaches. Bill Peters werd, mede vanwege racistische uitlatingen, ontslagen in Calgary en in Toronto legde men Babcocks werkwijze onder het vergrootglas. De coach bleek zijn spelers af en toe verbaal en emotioneel te mishandelen. Zo moest Mitch Marner als rookie eens een lijst voor de coach maken waarop hij de spelers met de meeste en minste inzet rangschikte. Die lijst werd later door Mike Babcock in de kleedkamer gebruikt.
Johan Franzen, die in Detroit voor Babcock speelde, noemde hem in de Zweedse media een uitstekende coach, maar “een vreselijk persoon”. Helaas voor Babcock staan die geluiden niet op zich en durfde ook niemand het aan hem aan te stellen de laatste jaren. Dat had overigens nog een reden, want tot het einde van deze maand staat de coach nog op de loonlijst van Toronto. Het is precies de reden waarom Columbus hem nog niet officieel heeft aangesteld, want de Blue Jackets kunnen geen overeenstemming bereiken met de Maple Leafs over een eventuele buy-out.
TOEKOMST
Het is even afwachten hoe Babcock onthaalt wordt bij de achterban. Een deel zal het niet eens zijn met de aanstelling, maar aan de andere kant haalt de franchise wel een door de wol geverfde coach binnen. Eentje die zich meer dan bewezen heeft op het hoogste niveau. Mike Babcock is echter wel een tijdje van het toneel verdwenen en de vraag is dan ook of zijn manier (zonder het schelden en schreeuwen) van coachen inmiddels niet achterhaald is.
GREG CRONIN MOET DUCKS NAAR SUCCESSEN LEIDEN
Waar ze in Columbus voor een grote naam gaan kiezen, daar wijken ze in Anaheim juist af van de geijkte paden. Dallas Eakins werd daar na een teleurstellend seizoen bedankt voor bewezen diensten en general manager Pat Verbeek kon beginnen aan de zoektocht naar een nieuwe coach. Die tocht leidde hem uiteindelijk naar Loveland in Colorado. Daar speelt ’t AHL-filiaal van de Avalanche, de Colorado Eagles.
Greg Cronin stond daar sinds 2018 aan het roer nadat hij in de NHL werkzaam was geweest als assistent bij de Islanders en Maple Leafs. Voor de inmiddels 60-jarige Cronin leek een baan als head coach in de NHL niet weggelegd. Tot de Ducks op zijn stoep stonden. Verbeek en Cronin spraken uren over het spel, de visie van de coach en de mogelijke systemen die hij de Ducks kan laten spelen. Die gesprekken leidden er uiteindelijk toe dat Cronin de voorkeur kreeg boven coaches als Travis Green, Kirk Muller en Mike Vellucci.
Op latere leeftijd krijgt Cronin nog de kans op het allerhoogste niveau, waar hij als speler overigens nooit uitkwam. Verbeek verwacht van zijn nieuwe coach dat hij goed communiceert met ’t jonge roster. Met spelers als Trevor Zegras, Mason McTavish en Jamie Drysdale heeft Anaheim geweldige talenten in huis en in de aanstaande draft kunnen ze er nog een supertalent (second-overall) aan toevoegen. Aan Cronin nu de taak om deze groeibriljantjes te slijpen.
PROVOROV OP WEG NAAR COLUMBUS
Drie teams waren deze week betrokken bij de trade die Ivan Provorov speler van de Columbus Blue Jackets maakte. De 26-jarige blueliner was dit seizoen in Philadelphia een gewaardeerde kracht getuige zijn 23.01 ATOI. Provorov speelde 82 wedstrijden voor het keurkorps van John Tortorella en kwam daarin tot 27 punten (6G, 21A). De Rus heeft nog een contract tot de zomer van 2025 en verdient jaarlijks $ 6.75 miljoen.
In deze deal zijn ook de LA Kings betrokken. Zij ontvangen Kevin Connauton en Hayden Hodgson van de Flyers, terwijl de club uit Philadelphia Cal Petersen en diens contract van $ 5 miljoen AAV overneemt. Sean Walker, Helge Grans en een second-round pick in de draft van volgend jaar verkassen eveneens naar The City of Brotherly Love. Van de Blue Jackets ontvangen de Flyers nog een first-round pick van dit jaar (die oorspronkelijk van LA was op nummer 22) en een voorwaardelijke second-round pick volgend jaar.
Deze trade geeft de Kings (veel) meer ruimte in het salarishuis, terwijl de Blue Jackets in Provorov een prima blueliner aanschaffen. In Philadelphia is onder de nieuwe GM Danny Briere eindelijk doorgedrongen dat de franchise vrijwel vanaf de grond moet worden opgebouwd en daar kunnen ze mooie draft picks goed bij gebruiken.
GAVRIKOV LANGER EEN KING
Rob Blake legde zijn kaarten al snel na de trade rond Provorov op tafel. Zoals gemeld, was er na het vertrek van Petersen ruimte in ’t salarishuis en de general manager maakte daar direct dankbaar gebruik van. Rond de trade deadline plukten de Kings Vladislav Gavrikov en Joonas Korpisalo weg bij Columbus en met name de eerste deed het prima in de maanden als King.
Beide partijen bleken zo tevreden met elkaar dat Gavrikov zijn handtekening zette onder een nieuw, tweejarig contract. De 27-jarige blueliner gaat ’t merken op zijn loonstrookje, want van de $ 2.8 miljoen die hij tot en met dit seizoen verdiende, gaat hij naar een jaarsalaris van $ 5.875 miljoen.
CANADIENS HOUDEN CAUFIELD AAN BOORD
In Montreal kan de vlag uit, want GM Kent Hughes is er in geslaagd sterkhouder Cole Caufield tot in lengte van dagen voor de club te behouden. De nummer 15 uit de draft van 2019 zette deze week zijn krabbel onder een contract dat hem tot de zomer van 2031 in Montreal houdt. De nu altijd nog maar 22-jarige Caufield gaat tot die tijd jaarlijks $ 7.850 miljoen per jaar verdienen. Om de hiërarchie op het roster niet aan te tasten, is dat een fractie onder de $ 7.875 die captain Nick Suzuki verdient.
Voor beide partijen lijkt dit een uitstekende deal. Caufield, die in januari vanwege een schouderblessure zijn seizoen al moest beëindigen, heeft de zekerheid dat hij voor een goed salaris bij een mooie club mag spelen. De Canadiens op hun beurt hebben nog jaren de beschikking over een groeibriljant die zijn plafond nog niet bereikt heeft. Vorig seizoen scoorde hij 23 keer in 67 wedstrijden. Nu haakte hij na 46 duels af, maar had hij al wel 26 goals in het netje liggen.
Cover photo: John E. Sokolowski/USA TODAY Sports
