NHL: preview Central Division

Op woensdag 3 oktober gaat het nieuwe NHL-seizoen van start. Vanaf dat moment wordt de jacht op de troon van de Capitals geopend. De concurrentie heeft deze zomer natuurlijk niet stilgezeten. Deze week nemen we de vier divisies voor je onder de loep en vandaag hebben we aandacht voor misschien wel de sterkste: de Central Division.


NASHVILLE PREDATORS (2017-2018: 117 pnt, 1e in de divisie)


Voor aanvang van de play-offs wisten de Nashville Predators eigenlijk al de kans op het winnen van de Stanley Cup erg klein was. Niet omdat de Preds over een matige ploeg beschikken, integendeel zelfs, maar omdat ze de Presidents’ Trophy hadden gewonnen. De beste ploeg in het reguliere seizoen wint maar zelden de hoofdprijs en ook Nashville kon niet breken met die vervelende traditie. In de tweede ronde ging het mis tegen de Jets. De Predators moesten in zeven intense wedstrijden hun meerdere erkennen in deze sterke opponent.
Dat de Predators het ver schopten, was natuurlijk geen verrassing. Filip Forsberg, Viktor Arvidsson en Ryan Johansen zijn al gevestigde namen. Daarbij komt nog een defensie om van te watertanden met onder meer P.K. Subban en Roman Josi. Dan was er ook nog Kyle Turris. In de trade die Matt Duchene van de Avalanche naar Ottawa bracht, werd ook Turris betrokken. Het legde beide partijen geen windeieren. Onder de lat beschikt Nashville ook nog eens over een uitstekend tandem. Pekka Rinne is de grote man, maar landgenoot Juuse Saros staat er als het nodig is. De pas 22-jarige Fin speelde 26 wedstrijden vorig seizoen en kwam tot een keurig save percentage: .925.

DOOR OP INGESLAGEN WEG

Wat goed is, moet je niet veranderen. Er gebeurde deze zomer dus niet zo gek veel in Nashville. Ryan Hartman werd langer vastgelegd en Alexei Emelin gaat het proberen in de KHL. Mike Fisher keerde even terug, maar gaat nu toch echt van z’n pensioen genieten. Eeli Tolvanen debuteerde op 31 maart, maar het Finse talent wacht na drie wedstrijden nog op z’n eerste punt. Hij werd in 2017 opgepikt in de draft en kreeg vorig jaar alle gelegenheid om te rijpen. Namens Jokerit was Tolvanen goed voor 36 punten in 49 duels. In de play-offs van de KHL scoorde hij zes goals in 11 wedstrijden.
Om opnieuw een serieuze gooi naar het allerhoogste te doen, hebben de Predators een goede Rinne nodig. De 35-jarige Fin was prima van oktober tot april, maar in de play-offs zakte Rinne ver terug. Gemiddeld kreeg de goalie meer dan drie goals per wedstrijd om de oren. In het reguliere seizoen waren dat er slechts 2,3. Het moet raar lopen willen de Predators niet voor het vijfde jaar op rij de play-offs halen. De aanval is goed en de verdediging zo mogelijk nog beter. Toch zal de ploeg ook wat geluk moeten hebben, want ze krijgen zeker geen vrijgeleide richting de Stanley Cup Final.
Voorspelling: 1e in Central Division


WINNIPEG JETS (2017-2018: 114 pnt, 2e in de divisie)


Snel, sneller, snelst. Dat was het verhaal van de Winnipeg Jets in 2017-2018. Het was leuk om deze ploeg aan het werk te zien. Coach Paul Maurice had maar liefst vijf spelers die meer dan 20 goals scoorden en goalie Connor Hellebuyck revancheerde zich voor een slecht 2016-2017. Dat gold overigens voor alle Jets. De ploeg die een jaar eerder nog vijfde werd in de divisie kwam nu drie punten tekort voor de Presidents’ Trophy. In de play-offs moesten ze pas in de Conference-finale buigen voor die andere revelatie, de Vegas Golden Knights.

Dat Patrik Laine 44 goals achter z’n naam had, vinden we eigenlijk al normaal. We vergeten soms dat de Fin nog maar 20 jaar oud is. Captain Blake Wheeler heeft ook een geweldig jaar achter de rug. De inmiddels 32-jarige winger gaf maar liefst 68 assists en noteerde uiteindelijk 91 punten. Dan was er nog de razendsnelle 21-jarige Deen Nicolaj Ehlers. In z’n derde seizoen scoorde Ehlers 29 goals. Goalie Connor Hellebuyck gaf echter het beste antwoord op een matige campagne in 2016-2017. De 25-jarige Amerikaan kreeg gemiddeld slechts 2.36 goals per wedstrijd tegen en had een save percentage van .924.

OP ZOEK NAAR BEVESTIGING

Vlak voor de trade deadline wisten de Jets Paul Stastny te strikken. De center bleef echter maar een paar maanden hangen in Manitoba. Stastny tekende deze zomer voor de Golden Knights. Verder bleef het behoorlijk stil in Winnipeg. Afgezien van wat contractverlengingen dan. Paul Maurice moet het dus grotendeels doen met de groep van vorig jaar. En het jaar daarvoor. De spelers moeten nu hun ware gezicht laten zien. Zijn ze werkelijk zo goed als vorig seizoen of waren ze toevallig allemaal tegelijkertijd in de vorm van hun leven?
De aanval stond vaak in de spotlights, maar met onder meer Dustin Byfuglien en Tyler Myers was er ook niets mis met de defensie. Er waren maar vier teams die minder tegengoals incasseerden dan de Jets. Ook de special teams, zowel de power play als de penalty kill, behoorden tot de beste tien in de NHL. De verwachtingen zijn, terecht, hooggespannen. Het relatief jonge team kan nog altijd stappen maken en hoopt dit seizoen de Preds naar de kroon te steken.
Voorspelling: 2e in Central Division


MINNESOTA WILD (2017-2018: 101 pnt, 3e in de divisie)


Voor het zesde jaar op rij waren ze van de partij in de play-offs en voor het derde jaar op rij was de eerste ronde al het eindstation. De Jets waren een paar maten te groot in het postseason. Eén van de oudste rosters in de league sloot het seizoen af op de derde plaats in de divisie. Mede dankzij een herboren Eric Staal wist Minnesota de tegenvallende Blues en Stars achter zich te houden. De 33-jarige Staal nam de Wild bij de hand met 42 goals en 34 assists. Alleen in 2005-2006 scoorde de center vaker. Destijds vond hij 45 keer het net.
Ook winger Jason Zucker kan terugkijken op een prima campagne. De Amerikaan slechtte voor het eerst in zijn carrière de grens van 50 punten en kwam uit op 33 goals en 31 assists. In Devan Dubnyk heeft de Wild al jaren een betrouwbare sluitpost. Ryan Suter en Mathew Dumba wierpen zich op als productieve blueliners. Suter is de 30 gepasseerd, dus de rek zal er zo ongeveer uit zijn, maar Dumba kan zich met z’n 24 jaar nog ontwikkelen. Hij verlengde deze zomer zijn contract met vijf jaar, dus de Wild kan nog lang van ‘m genieten.

KRAKENDE KARREN LOPEN ‘T LANGST

Voor de fans in Minnesota is het ook te hopen dat verschillende spelers zich blijven ontwikkelen. Waar meerdere clubs in de divisie zich wisten te versterken of terug kunnen vallen op een jonge spelersgroep, daar bleef het rond de Wild erg stil. Paul Fenton neemt als general manager het stokje over van de vertrokken Chuck Fletcher, maar veel actie ondernam hij niet. Aangezien ook in de NHL stilstand toch vooral achteruitgang betekent, moeten we vrezen voor de kansen van de Wild op de play-offs.
Een volle ziekenboeg was vorig seizoen eerder regel dan uitzondering. Misschien waagt Fenton de gok dat de boel in deze jaargang heel blijft. Eric Fehr is één van de weinige nieuwe gezichten. De voormalig Capital werd vorig seizoen opeens opgepikt door de Sharks en was daar een welkome aanvulling voor de vierde lijn. Ook Fehr is echter al 33. Een slepende rugblessure hield sterkhouder Zach Parise lang aan de kant. In de 42 wedstrijden die hij speelde, kwam Parise nog tot 15 goals. Minnesota kan een fitte Parise prima gebruiken, maar ook hij is al 34…
Voorspelling:6e in Central Division


COLORADO AVALANCHE (2017-2018: 95 pnt, 4e in de divisie)


Het was nog net niet van worst to first, maar veel scheelde het niet in Denver. Veel eerder dan verwacht staken de jonge Colorado Avalanche vorig seizoen hun neus aan het venster. Na drie magere jaren keerde de franchise terug in de play-offs. Ze streden dapper tegen de sterke Predators, maar waren toch na zes wedstrijden het haasje. Toch mogen Nathan McKinnon, Mikko Rantanen, Gabriel Landeskog en al die andere jonge gasten trots zijn op hun prestaties van vorig seizoen. Niemand had het nog over de naar Ottawa vertrokken Matt Duchene.
Slechts 48 punten verzamelden de Avs in 2016-2017. Dat aantal hadden ze nu aan het begin van januari al te pakken. Landeskog (62 punten) mocht dan de captain van het stel zijn, de ware leider gaat als Nathan McKinnon door het leven. Met 39 goals en 58 assists had de 23-jarige center een fantastisch jaar. Mikko Rantanen, nog een jaar jonger dan z’n lijnmaatje, deed het met 84 punten niet zo gek veel slechter. Daarnaast had coach Jared Bednar in Semyon Varlamov en Jonathan Bernier de beschikking over twee goede goalies.

OP HERHALING?

General manager Joe Sakic besloot deze zomer even te shoppen in Columbus. Free agents Matt Calvert en Ian Cole werden vastgelegd en daar wordt Colorado niet slechter van. Defensief heeft Sakic zijn zaken toch goed voor elkaar. De Avs hielden Samuel Girard over aan de trade rond Duchene en de jonge verdediger bleek een schot in de roos. Goalie Philipp Grubauer moet de vertrokken Bernier doen vergeten. De 26-jarige Duitser zal nog starten als backup van Varlamov, maar de vraag is voor hoe lang. Grubauer speelde 101 wedstrijden in de NHL en kreeg gemiddeld slechts 2.29 goals per wedstrijd tegen. Zijn save percentage van .923 mag er ook zijn.
De ervaring van de play-offs zal de jonge ploeg dit seizoen helpen. McKinnon en de zijnen lieten gerenommeerde teams achter zich en ze zullen nu moeten bewijzen dat dit geen toeval was. De 22-jarige Vladislav Kamenev kan daarbij helpen. De 22-jarige Rus presteerde aardig in de AHL en het wordt tijd dat hij het eens op het hoogste niveau laat zien. Ondanks het surplus aan talent wordt het nog een hele toer om opnieuw de play-offs te halen. St. Louis, Dallas en Chicago jagen op de scalp van Colorado.
Voorspelling:5e in Central Division


ST. LOUIS BLUES (2017-2018: 94 pnt, 5e in de divisie)


Van een positieve verrassing gaan we over naar een negatieve verrassing. Heel veel werd verwacht van de St. Louis Blues, maar in de tweede seizoenshelft ging het helemaal mis. De start was veelbelovend, maar het einde dramatisch. De Blues kwam een punt tekort voor een wildcard. Ondanks de zwakke tweede seizoenshelft hadden ze het lot in eigen handen. Op de laatste speeldag, in een rechtstreeks duel met de Avalanche, was een punt voldoende. St. Louis verloor met 5-2 en het seizoen was voorbij.
Het vertrek van Paul Stastny, vlak voor de trade deadline, was al veelzeggend. De center verkaste naar Winnipeg en daarmee gaf de organisatie al min of meer aan dat het twijfelde aan de eigen groep. Met 33 goals en 33 assists was Vladimir Tarasenko wederom van levensbelang. Dat gold ook voor Brayden Schenn. Jaden Schwartz moest lang geblesseerd toekijken, maar bewees met 24 goals en 59 punten ook zijn waarde. Zij waren echter de enige spelers met minimaal 20 goals. Goalie Jake Allen presteerde een jaar eerder nog prima in de play-offs, maar hij kon deze lijn niet doortrekken getuige z’n save percentage van .906. Toch brak het gebrek aan scorend vermogen de Blues uiteindelijk op.

REVANCHE

De clubleiding nam deze zomer geen halve maatregelen. Tarasenko, Schwartz en Schenn zullen de eerste lijn vormen, maar achter dit drietal is het nodige veranderd. In dienst van Buffalo scoorde Ryan O’Reilly de laatste drie jaar steeds 20 goals of meer en de 27-jarige center moet dit nu voor de Blues gaan doen. Ook Tyler Bozak, David Perron en Patrick Maroon zijn nieuw en hebben in het verleden bewezen aardig uit de voeten te kunnen in de aanval.

Defensief was er niet veel aan de hand. In de NHL kregen vorig seizoen slechts vijf teams meer tegentreffers dan de Blues. Het is echter wel te hopen dat de echte Jake Allen weer opstaat. Carter Hutton hielp St. Louis vorig jaar nog wel eens uit de brand, maar de backup is vertrokken. Chad Johnson is z’n vervanger. St. Louis wordt z’n zevende werkgever in de league. General manager Doug Armstrong heeft ingegrepen en de verwachting is dat het beleid vruchten af zal werpen. Of ze de concurrentie aan kunnen gaan met de Predators en de Jets zal moeten blijken, maar een plek bij de beste drie in de divisie moet mogelijk zijn.
Voorspelling:3e in Central Division


DALLAS STARS (2017-2018: 92 pnt, 6e in de divisie)


Nog zo’n tegenvaller. De Dallas Stars trokken in de zomer van 2017 alles uit de kast om maar een contender ter worden, maar ook zij lieten het afweten. De ploeg uit Texas begon acceptabel, maar zakte in de tweede seizoenshelft weg. Het dieptepunt kwam in maart. De Stars verloren acht wedstrijden op rij en waren daarna vrijwel kansloos voor de play-offs. In april kwam de mededeling dat coach Ken Hitchcock een stap terug zou doen. Jim Montgomery is de nieuwe sterke man.
Aan de kwaliteit van de spelersgroep lag het niet. Alexander Radulov kwam en maakte een uitstekende indruk. Marc Methot versterkte de defensie, maar door blessures bleef z’n bijdrage beperkt tot 36 wedstrijden. Ben Bishop kwam over van de Lightning en werd de nieuwe goalie. Jamie Benn, Tyler Seguin en Alexander Radulov waren verantwoordelijk voor een groot deel van de productie. Het was echter John Klingberg die het meest in het oog sprong. De 26-jarige Zweed had na 82 wedstrijden maar liefst 59 assists achter z’n naam staan. Geen enkele verdediger was als aangever zo vaak betrokken bij een doelpunt.

HET MOET ER EENS VAN KOMEN

Opnieuw zaten ze niet stil in Dallas. Er was dus de aanstelling van Montgomery, maar ook de contracten van onder meer Seguin en Mattias Janmark werden verlengd. Blake Comeau, Roman Polak en Anton Khudobin tekenden als free agent. Khudobin volgt Kari Lehtonen op als backup. De Stars hebben dus wat ervaring vastgelegd, maar de meeste aandacht zal toch uitgaan naar Valeri Nichushkin. De Rus debuteerde als 18-jarige in de league, maar speelde op 11 mei 2016 z’n laatste wedstrijd. De laatste jaren speelde hij voor CSKA Moskou in de KHL en was goed voor 51 punten in 86 wedstrijden.
Er zijn geen excuses meer voor de Stars. Dit jaar moet het dan toch echt gebeuren. Twee jaar op rij eindigden de Stars als zesde in de Central Division. Ook dit jaar zal het niet gemakkelijk worden om vanuit deze divisie de play-offs te halen, maar met spelers als Benn, Seguin, Radulov en Klingberg aan boord moet een wildcard op z’n minst mogelijk zijn. Het wordt interessant om de verrichtingen van Montgomery te volgen. Hij is na Lindy Ruff en Hitchcock de derde coach in drie jaar.
Voorspelling:4e in Central Division


CHICAGO BLACKHAWKS (2017-2018: 76 pnt, 7e in de divisie)


Drie keer wonnen de Chicago Blackhawks de Stanley Cup in dit decennium. Dat succes in het verleden geen enkele garantie geeft, bewezen Jonathan Toews en consorten vorig seizoen. De Blackhawks eindigden troosteloos onderaan in de divisie en daarbij gaat het management niet geheel vrijuit. Het grootste probleem vorig seizoen was echter de afwezigheid van Corey Crawford. De ervaren sluitpost raakte op 23 december geblesseerd, keerde niet terug en Chicago had geen capabele backup.
Het was niet het seizoen van Jonathan Toews of Patrick Kane. De twee sterren leken niet zichzelf in 2017-2018. Kane was met 76 punten nog wel productief en topscorer namens de ‘Hawks, maar Toews had het lastig. De captain kwam niet verder dan 20 goals en 52 punten in de 74 wedstrijden die hij speelde. Voor de organisatie is het te hopen dat dit geen voorbode is. Beide spelers liggen nog lang voor heel veel geld vast. Juist die dure contracten brengen de Blackhawks in een lastig parket. Door het salarisplafond zijn de mogelijkheden beperkt en wordt de club afhankelijk van jonge, nog onbekende spelers.

STERKHOUDERS MOETEN OPSTAAN

De hersenschudding en de daarbij behorende problemen lijkt Corey Crawford nog altijd parten te spelen. Voor de goalie heel vervelend, maar de club moet natuurlijk verder. In Cam Ward heeft Chicago nu in elk geval een backup die zijn klasse al heeft bewezen. General manager Stan Bowman heeft daarmee één probleem opgelost. De ploeg is echter nog altijd sterk afhankelijk van Kane en Toews. Alex DeBrincat was met 28 goals de goaltjesdief vorig jaar, maar de winger is pas 20 jaar en begint aan z’n tweede seizoen in de NHL. Hij zal de last nog niet kunnen dragen als Toews en Kane wederom tegenvallen.

In deze sterke divisie wordt het opnieuw een lastig verhaal voor de trotse Blackhawks. In Duncan Keith en Brent Seabrook beschikt coach Joel Quenneville nog altijd over twee uitstekende blueliners, maar de heren worden er ook niet jonger op. Aanvallend houdt het ook allemaal niet over. Nick Schmaltz is één van de nieuwe gezichten die zich kan doorontwikkelen. Van Brandon Saad mag ook meer worden verwacht dan de 18 goals en 17 assists die hij vorig jaar noteerde. Als alles op z’n plaats valt, kan Chicago misschien meedoen om de wildcards, maar de kans is groter dat de club voor het tweede jaar op rij de play-offs mist.
Voorspelling:7e in Central Division

Cover Photo: John Russell/NHL (via Getty Images)

Hans Mulder
Hans Mulder
Dankzij de Braves en de Twins gegrepen door MLB. Wat later door een simpele videogame besmet met 't ijshockeyvirus en blij dat ik hier beide liefdes mag beschrijven.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen