De week na de All-Star Game zou rustig moeten verlopen, maar niets bleek minder waar. In Montreal en Edmonton sneuvelde een coach en in Boston ging een publiekslieveling met pensioen. Natuurlijk blikken we even terug op het feestje in Las Vegas en moeten we ook de fratsen van Brad Marchand bespreken. Genoeg te bespreken dus in deze editie van de NHL Power Play Friday.
TUUKKA RASK IS ER KLAAR MEE
Voor Tuukka Rask is het nu echt mooi geweest. Na een indrukwekkende loopbaan, waarin hij anderhalf decennium lang het shirt van de Bruins droeg, vindt de Fin het mooi geweest. Heel even probeerde hij terug te komen na een heupoperatie, maar deze week kwam er hoge woord er dan toch uit. Na 564 wedstrijden in de NHL, 308 overwinningen, een 2.28 GAA en een gemiddeld save percentage van .921 is het klaar voor Tuukka Rask. Het lichaam kan niet langer wat de geest wil en de Fin zwaait nu echt af.
RUSTIG GEBRACHT
Rask is weliswaar een icoon in Beantown, maar toch echt gedraft door de Toronto Maple Leafs. Als junior noteerde Raks namens Ilves U20 in Finland best aardige cijfers, maar ook niet meer dan dat. Toch besloten de Leafs het er in 2005 op te wagen in de eerste ronde. Tuukka Rask zou echter nooit een wedstrijd spelen voor de roemrijke club uit Ontario. Een jaar na de draft werd hij betrokken in een trade die Andrew Raycroft naar Toronto stuurde en Rask richting Boston liet gaan. Rask was op dat moment nog een tiener en sleet zijn dagen nog altijd in de Finse competities.
Dat veranderde pas in 2007-2008. Op 20 november 2007 debuteerde de Finse goalie op het allerhoogste niveau. Toevallig ook nog tegen de club die hem drafte, de Maple Leafs. Met een .938 sv% en een 4-2 zege was het een debuut dat er mocht zijn. Rask zou in de weken daarna nog een paar wedstrijden voor Boston spelen, maar imponeren deed hij niet. Tim Thomas hoefde zich nog geen zorgen te maken. Deze jonge Fin was nog geen bedreiging voor zijn plek.
MACHTSOVERNAME
Daar kwam pas in 2009-2010 verandering in. Bij de Providence Bruins in de AHL had Rask inmiddels naam gemaakt voor zichzelf en Claude Julien besloot dat Rask en Thomas de wedstrijden mochten verdelen. De Fin speelde 45 wedstrijden, kwam tot een 1.97 GAA en .931 sv%. Geweldige cijfers voor een jonge goalie. Cijfers ook die hij in zijn loopbaan niet meer zou overtreffen. Het was niet genoeg voor de Calder Trophy, want die ging naar Tyler Myers. Rask was zelfs niet de beste goalie. Jimmy Howard was weliswaar al wat ouder, maar presteerde als rookie prima bij de Red Wings dat jaar.
De statistieken uit zijn eerste jaar wist Rask in de jaren daarna nooit te evenaren of te overtreffen, maar de Fin ontwikkelde zich tot een meer dan capabele vervanger van Thomas. Toch was het de veteraan die in 2011 de Bruins aan de Stanley Cup hielp. Rask mocht veelvuldig opdraven tijdens het reguliere seizoen, maar de play-offs waren voor Thomas. Twee jaar later kreeg de Fin die last wel op zijn nog altijd jonge schouders. De Bruins wonnen de Eastern Conference, maar schoten tekort tegen de Blackhawks.
GROOTSE CARRIÈRE
Noch Tuukka Rask, noch de Boston Bruins zouden daarna niet opnieuw zo dichtbij de Cup komen. De fin ontwikkelde zich tot een enorm betrouwbare sluitpost, was vaak goed in de play-offs (in 2013 een .940 sv% in 22 wedstrijden) en won in 2014 de Vezina Trophy. Rask mocht ook nog twee keer de gang naar de All-Star Game maken en zijn .921 sv% over zijn gehele loopbaan behoort tot de allerbeste in de historie van de NHL. Generatiegenoot Henrik Lundqvist kwam bijvoorbeeld uit op .918. Andrei Vasilevskiy zit momenteel een fractie onder Rask met .920. Dit alles om maar even aan te geven hoe goed de Fin eigenlijk was.
Vorig seizoen noteerde Tuukka Rask in het postseason zeer acceptabele cijfers met een 2.36 GAA en .919 sv%. Achteraf bleek de Fin op dat moment al te kampen met een fikse heupblessure. In de zomer liet Rask zich opereren en de verwachting was dat hij in januari of februari van dit jaar terugkeerde. Waar dit was, werd de volgende vraag. In de zomer van 2021 liep zijn contract in Boston af.
Rask wilde alleen als Bruin verder en gelukkig voor de Fin kwam de liefde van twee kanten. In de AHL moest hij wat minuten maken, maar kwalitatief hield het niet over. Helaas bleek dit geen incident. Na vier wedstrijden en opnieuw fysiek ongemak besloot Tuukka Rask woensdag een dikke punt achter een prachtige carriere te zetten. Linus Ullmark, maar vooral Jeremy Swayman, krijgen de loodzware taak in de voetsporen van Rask te treden.
DUCHARME EN TIPPETT KRIJGEN CONGÉ
De Montreal Canadiens zijn bezig aan een onwaarschijnlijk slecht seizoen. Daarmee vertellen we niets nieuws. Ruim een half jaar geleden in de Stanley Cup Final en nu de slechtste ploeg in de NHL. En met teams als de Coyotes en de Kraken is dat best een knappe prestatie. Onlangs werd GM Marc Bergevin al op de keien gesmeten en waarschijnlijk voelde coach Dominique Ducharme de bui toen al hangen. Tijdens die enorm knappe run in het postseason vorig seizoen werden de Habs gedragen door Carey Price, maar zonder de sterspeler heeft Ducharme het een stuk lastiger. Dat het zo beroerd ging, had waarschijnlijk niemand verwacht.
Vorig jaar rond deze tijd nam Ducharme het over van Claude Julien. Hij leidde het team naar de vierde plaats in de North Division. Er volgde daarna een bijzonder verhaal in de play-offs. Een verhaal dat pas eindigde in de Final. In Montreal wisten ze genoeg. Deze Ducharme moest de komende jaren de Habs naar grote hoogte brengen.
We weten wat volgde. Blessures, Covid-19, nog meer blessures en vooral heel veel nederlagen kostten Ducharme deze woensdag zijn baan. Deze zomer nog vastgelegd voor drie seizoenen en ruim een half jaar later op straat. De general manager was al vervangen en nu vond Kent Hughes het tijd om ook Ducharme, na slechts 83 wedstrijden, de wacht aan te zeggen.
Razendsnel werd een vervanger aangesteld. Martin St. Louis, een icoon in Tampa Bay, zal de rest van dit seizoen interim-coach zijn. De Hall of Famer heeft geen enkele ervaring op het hoogste niveau en was alleen in de minors werkzaam als coach. Hij zal de komende maanden met bovengemiddelde interesse gevolgd worden door het management van de Canadiens. De 46-jarige St. Louis was topscorer van de league in 2004, won dat jaar de Hart Trophy én de Stanley Cup en kan het nauwelijks slechter doen dan Ducharme. Zijn eerste wedstrijd, donderdag tegen Washington, ging met 5-2 verloren. De nieuwe coach zal echter wel aanknopingspunten gezien hebben.
GOED BEGIN, SNEL AFSCHEID
Niet alleen Ducharme kreeg slecht nieuws, want ook in Edmonton werd een coach aan de dijk gezet. Dave Tippett begon dit seizoen sensationeel met de Oilers, maar na een 16-5-0 start hapert de motor. Tegenstanders kregen steeds meer vat op de ploeg van Tippett en de eens zo trotse koploper in de Pacific moet nog serieus benen maken om de play-offs te halen.
Na die geweldige start ging het scoren de Oilers steeds moeilijker af en hun tegenstanders juist het tegendeel. Niet voor het eerst werd gewezen naar een matige defensie, maar toen er in december en januari losing streaks van respectievelijk zes en zeven wedstrijden volgden, kwam ook de positie van Tippett meer en meer ter discussie te staan. In interviews werkte het zelfs soms op de zenuwen van de spelers.
Richting de ASG waren de Oilers weer aan de beterende hand met een 5-game winning streak. Het zagen aan de stoelpoten van Tippett leek even voorbij. Na het weekend in Vegas volgden echter twee nederlagen en was de zaag onverbiddelijk. In zijn derde seizoen viel het doek voor Tippett. Hij bereikte in zijn eerste twee seizoenen de play-offs, maar speelde geen enkele rol van betekenis. Van de acht duels werd er slechts één gewonnen. Ondanks de aanwezigheid van Connor McDavid en Leon Draisaitl.
MEER WERK TE DOEN
Jay Woodcroft zal het stokje overnemen van Tippett en voor het eerst op eigen benen staan in de NHL. Woodcroft was als assistent werkzaam in San Jose en Edmonton voor hij de Bakersfield Condors onder zijn hoede nam. De nieuwe coach is communicatief sterk en staat bekend als een motivator. Voor de Oilers is alleen een nieuwe coach en een nieuwe aanvaller (Evander Kane) niet de oplossing voor het complexe vraagstuk. Defensief zal er ook iets gedaan moeten worden de komende weken om een snelle uitschakeling in de play-offs te voorkomen.
BREAKING NEWS
COVID GRIJPT WEER OM ZICH HEEN
Jack Hughes nam niet alleen een nieuwe ervaring mee vanuit Las Vegas vorig weekend, maar helaas voor de Devils-centre ook het coronavirus. Heel stiekem hoopten we klaar te zijn met deze berichten, maar helaas vielen deze week wat grote namen ten prooi aan het bekende virus. Naast Jack moest namelijk ook broer Quinn er aan geloven. De Canucks kunnen dus even niet over hun blueliner beschikken.
De twee broertjes waren samen in Vegas, maar daar was Evgeni Malkin niet. Ook de Russische vedette van de Penguins werd in het Covid-protocol geplaatst. Malkin miste de start van de competitie, maar staat na 12 wedstrijden inmiddels op 13 punten. Als alles meezit, kan hij zondag tegen de Devils van Jack Hughes weer spelen.
MATTHEWS MET DE SCHRIK VRIJ
Het was even schrikken voor iedereen die de Maple Leafs een warm hart toedraagt. Afgelopen maandag keerden de Leafs en Hurricanes weer terug op het ijs, maar in de derde periode van dit treffen verdween Auston Matthews vroegtijdig naar de kant. Matthews viel en kreeg de knie van verdediger Brett Pesce tegen zijn hoofd. De vedette keerde niet terug voor OT en miste daardoor de gamewinner van Mitch Marner. Matthews had al twee keer gescoord in dit duel en kwam daarmee op 31 voor het seizoen.
Woensdag stond Matthews alweer op het ijs, dus liep dit met een sisser af. De sterspeler was bezig aan een knappe 5-game point streak, waarin hij 6 goals en 6 assists noteerde. Jake Muzzin is hersteld van zijn hersenschudding en maakte donderdag zijn rentree in de wedstrijd tegen Calgary. Muzzin was sinds 15 januari uitgeschakeld. De aanwezigheid van zowel Matthews als Muzzin kon niet voorkomen dat Toronto met 5-2 onderuit ging in Calgary. Voor Matthews was er een assist bij de tweede treffer. Voor de Leafs was ’t de eerste nederlaag in zeven wedstrijden.
KASSIAN EN KEITH VOORLOPIG OUT
Jay Woodcroft zal in zijn eerste weken als coach van de Oilers geen beroep kunnen doen op Zack Kassian en Duncan Keith. Beide spelers vielen woensdag uit in het verloren duel met de Chicago Blackhawks. Kassian kreeg in de tweede periode een puck tegen het hoofd en brak daarbij zijn kaak. De winger is naar verwachting minimaal een maand uit de roulatie. De ervaren Keith viel in de eerste periode al weg. Hij hield een hersenschudding over aan het weerzien met zijn oude liefde. De Oilers verwachten Keith over twee tot vier weken terug te hebben.
MACKINNON OP WEG TERUG
De Colorado Avalanche wonnen donderdag met 3-2 van de Tampa Bay Lightning en deden dit zonder hun beste speler. Nathan MacKinnon is nog altijd herstellende van een hersenschudding en gebroken neus die hij eind januari opliep tegen de Bruins. MacKinnon miste daardoor de ASG en onder meer dus ook de topper tegen de Bolts. De Avalanche hopen hun sterspeler komende zondag terug te hebben, als ze in Dallas aantreden tegen de Stars. Tegen Tampa Bay was blueliner Devon Toews één van de doelpuntenmakers. Het was voor hem de negende van het seizoen en daarmee evenaart hij nu al zijn prestatie van de vorige jaargang. De mooiste van de avond kwam echter op naam van Nikita Kucherov.
OVERIG NIEUWS
BERUBE LANGER DOOR IN ST. LOUIS
Waar Dominique Ducharme en Dave Tippett deze week het gevreesde gesprek kregen, daar was er goed nieuws voor Craig Berube. De coach die in 2019 de St. Louis Blues naar de eerste Stanley Cup in de clubhistorie leidde, mag nog een paar jaar langer aanblijven. Berube nam het in 2018-2019 na 19 wedstrijden over van Mike Yeo en begon vervolgens te schrijven aan een geweldig succesverhaal. In de twee seizoenen die volgden op die glorieuze zegetocht kwam St. Louis niet voorbij de eerste ronde. Dit seizoen moet de revanche volgen. De Blues zijn halverwege het reguliere seizoen goed onderweg en lijken zich nu al op te kunnen maken voor de play-offs.
MARCHAND WEER IN DE FOUT
Dat heeft zo’n jongen toch niet nodig. Deze zin van een bekende Almelose cabaretier is zeker van toepassing op Brad Marchand. De aanvaller van de Boston Bruins is onwaarschijnlijk goed, maar af en toe lijkt de man ook volledig het noorden kwijt. Met 21 goals en 28 assists is de Dr. Jekyll en Mr. Hyde van Boston ontzettend belangrijk voor zijn ploeg. Voor de break had hij met 2 assists nog een aandeel in de zege op Seattle, maar in de eerste wedstrijd na de ASG sloegen de stoppen weer eens door. In de wedstrijd tegen de Penguins misdroeg Marchand zich tegen goalie Tristan Jarry.
Het werd uiteindelijk genoteerd als roughing/high-sticking. Hij moest zich tijdens een in-person hearing verantwoorden. Op dat moment weet een speler al dat hij voor minimaal vijf wedstrijden geschorst kan worden. Dit gebeurde ook. Recidivist Marchand werd voor zes wedstrijden geschorst en keert op 24 februari terug in de line-up. Zijn Bruins missen hun topscorer onder meer tegen de Hurricanes (0-6 nederlaag), Rangers, Islanders en Avalanche.
OOK FOLIGNO HET BOKJE
Niet alleen Marchand moet noodgedwongen toekijken met een schorsing. Ook Marcus Foligno van de Minnesota Wild had zijn emoties niet helemaal onder controle. Afgelopen donderdag ging Foligno op de vuist met Adam Lowry van de Winnipeg Jets. Foligno kwam als winnaar uit de strijd, maar vond het nodig zijn tegenstander een knietje te geven. Vanzelfsprekend waren de instanties hier niet van gediend en besloten ze Marcus Foligno voor twee duels te schorsen. Hij mist daardoor de wedstrijden tegen Carolina en Detroit en is woensdag weer speelgerechtigd voor de Wild. Die spelen die dag tegen…de Winnipeg Jets. Overigens zegevierden de Jets donderdag met 2-0.
COYOTES LIJKEN IN ARIZONA TE BLIJVEN
De NHL lijkt niet van zins de Arizona Coyotes te willen verhuizen. De franchise wordt zowel op het ijs als naast het ijs geplaagd door problemen en kreeg te horen dat ze moesten vertrekken uit de huidige Gila River Arena. Er liggen plannen om in Tempe een nieuw stadion te bouwen voor de club, maar deze moeten nog worden goedgekeurd. De nabije toekomst van de franchise ligt in de arena van Arizona State University.
Een stadion van slechts 5.000 plaatsen, waardoor de gezamenlijke opbrengsten van de NHL onder druk komen te liggen. De topteams in de League springen bij zodat de kelderteams het hoofd financieel boven water kunnen houden. Een groot deel van die bijdrage zal nu naar Arizona verdwijnen en daar zijn lang niet alle clubs over te spreken. De NHL lijkt ten koste van alles een franchise in deze staat te willen houden en die koppigheid kost ondertussen enorm veel geld. Geld dat in een bodemloze put dreigt te verdwijnen.
Het laatste nieuws hoor je ook in onze NHL POWER PLAY PODCAST! Heb je vragen en/of opmerkingen voor ons, mail dan naar nhlpowerplaypodcast@gmail.com!
Cover photo: Alex Brandon/AP Photo
