Plaatsen de Tampa Bay Lightning zich voor het derde jaar op rij voor de Stanley Cup Final? De titelverdediger ziet er bij vlagen weer indrukwekkend uit tegen de Rangers en bij winst in Game 6 zijn zij de tegenstander van de Colorado Avalanche. De Stanley Cup Final zal, afhankelijk van de uitkomst van Game 6, op woensdag of zaterdag beginnen. Ook die kun je natuurlijk volgen bij SportAmerika!
EASTERN CONFERENCE FINAL
Tien series op rij hebben de Tampa Bay Lightning al gewonnen in de play-offs en nu staan ze op drempel om ook de elfde te winnen. De Bolts wonnen de laatste drie wedstrijden in deze ECF en de laatste twee overwinningen volgden pas in de slotfase. Dat Andrei Vasilevskiy in zes van de laatste zeven wedstrijden waarin de Lightning de serie konden winnen een shutout noteerde, zal het vertrouwen niet doen toenemen bij de Rangers. Toch raken de Blueshirts niet snel in paniek. Tegen Pittburgh (3-1) en Carolina (3-2) stonden ze immers ook achter.
CAPTAIN STAMKOS BESLISSEND VOOR BOLTS
Gerard Gallant wilde wat forceren en besloot voor Game 6 zijn KID-lijn uit elkaar te halen. Zo kwam Alexis Lafreniere op de lijn met Mika Zibanejad terecht en begon Chris Kreider op een lijn met Filip Chytil. Aanvallend wierp dit geen vruchten af. De lijn van de laatste wedstrijden werd doorgetrokken. Geen moment had kreeg je het idee dat de Bolts de controle kwijt waren. Zij kregen ook de grootste kans in de slotfase van de eerste periode, maar Igor Shesterkin hield zijn doel schoon. Zoals Vasilevskiy dat aan de andere kant deed.
Halverwege de tweede periode moesten de Bolts een domper verwerken. Victor Hedman moest even naar de kant na een hoge check van Lafreniere. Heel snel daarna volgde een enorme opsteker. Wie anders dan Steven Stamkos nam zijn team bij de hand en joeg de 1-0 voorbij Shesterkin. Het zadelde de Rangers op met een enorm probleem. Zij scoorden verreweg hun meeste goals op de powerplay, maar de Lightning wenste daar niet meer aan mee te werken. Al in de serie tegen Carolina was het 5-on-5 niet goed wat de Blueshirts lieten zien.
In de derde periode werd meer en meer duidelijk dat de lucht uit de longen van de Rangers was geslagen. Ze kwamen nauwelijks nog aan aanvallen toe en het was (weer) aan Shesterkin te danken dat ze in de wedstrijd bleven. Al die saves werden zeven minuten voor tijd nog belangrijker. Toch weer op de PP schoot Frank Vatrano de gelijkmaker tegen de touwen. Het gevoel van geluk duurde niet lang, want weer was daar Steven Stamkos. Op curieuze wijze herstelde de captain al heel snel de voorsprong. Deze klap zorgde voor de definitieve knock-out. Voor het derde jaar op rij staan de Tampa Bay Lightning in de Stanley Cup Final. En dat mag een historische prestatie heten.
UP NEXT:
Voor het eerst in bijna veertig jaar staat een team drie jaar op rij in de Stanley Cup Final. Halverwege de jaren tachtig presteerden de Edmonton Oilers dit als laatste franchise. Tot nu dus. De kracht van de Lightning kondigde zich al jaren aan en komt er nu ook daadwerkelijk uit. Vorig jaar kon de concurrentie nog wijzen naar dat foefje met Kucherov en de LTIR, maar nu zal iedereen moeten toegeven dat er gewoon ook een ijzersterk collectief staat. Een collectief dat nauwelijks zwakke punten kent en in de SCF waarschijnlijk nog sterker wordt als Brayden Point terugkeert. De Stanley Cup Final zal in de nacht van woensdag op donderdag beginnen in Denver.
De Rangers dan, wat kunnen we over hen zeggen? Zij kwamen dit seizoen ontzettend sterk uit de trade deadline. De basis voor het succes was echter daarvoor al gelegd. Chris Drury had als GM al een team geformeerd dat zich met de beste teams in het oosten kon meten. Dit deed hij hier en daar door slimme trades, maar vooral door goed te draften. Het overgrote deel van de kern van dit roster ligt nog voor langere tijd vast in The Big Apple, dus we hebben het laatste nog niet gezien van deze groep. De uitschakeling zal even pijn doen, maar voor de fans komen er mooie jaren aan. Al is het voor hen wel zaak om minder afhankelijk van Shesterkin te worden.
Eindstand in de serie: Tampa Bay wint met 4-2
Cover art: Bo Schalbroeck (BoGraphix)
