Een trade die al een tijdje in de lucht hing, viel zondag dan eindelijk naar beneden. Erik Karlsson verlaat de San Jose Sharks en jaagt aan de zijde van Sidney Crosby en Evgeni Malkin op zijn felbegeerde Stanley Cup. In San Jose zullen ze niet ontevreden zijn over ’t wisselgeld, terwijl de Montreal Canadiens als derde partij ook nog een rol speelden in deze toch wel complexe trade. Bij SportAmerika praten we je bij over deze belangrijke trade.
EEN TRADE MET ALLEEN MAAR…WINNAARS?
Op 13 september 2018 verliet een toen 28-jarige Erik Karlsson zijn geliefde Ottawa Senators on in San Jose een gooi naar de Cup te doen. De Zweed zou later een contract tot medio 2027 tekenen in de Bay Area met een $ 11.5 miljoen AAV. Daar werd toen al sceptisch naar gekeken. De Sharks beschikten destijds immers al over een oud en vooral duur roster en de kans op een Cup werd er daar niet groter op naarmate de jaren vorderden. Daarnaast stonden al die contracten een noodzakelijke rebuild in de weg.
Afgelopen seizoen was Karlsson ronduit weergaloos. In één van de slechtste teams in de league verzamelde hij voor ’t eerst in zijn loopbaan meer dan 100 punten. Tevens won hij voor de derde keer de Norris Tophy voor beste verdediger. Het perfecte moment om de inmiddels 33-jarige klasbak te traden zou je denken. Die gedachte heerste in San Jose ook, maar dat gigantische salaris zat veel clubs dwars. Karlsson was de laatste jaren regelmatig geblesseerd, niet meer de jongste en dat contract loopt dus nog vier jaar. Edmonton leek rond de laatste trade deadline toe te happen, maar koos voor Mattias Ekholm. Maanden later pakten de Penguins wel door.
Bij een trade kan een team ervoor kiezen, of er toe gedwongen worden, een deel van het salaris voor eigen rekening te blijven nemen. Hier zit een maximum van 50% aan. In het geval van Karlsson zou betekenen dat San Jose hem voor maximaal $ 5.75 miljoen op de loonlijst liet staan. Dat is in principe “dood” geld, want je krijgt er als club zijnde niets voor terug. In een rebuild ook zeker niet ideaal, want je wilt zoveel mogelijk geld vrij maken voor de toekomst. Het zal dan ook niemand verbazen dat de Sharks het percentage zo laag mogelijk wilden houden. Uiteraard zou dat wel weer van invloed zijn op de trade.
SHARKS VERLOST VAN MOLENSTEEN
Sharks-GM Mike Grier wilde dus van het salaris af, maar moest ook weer aan de toekomst van zijn franchise denken. Het was niet de bedoeling dat de beste speler voor een appel en een ei zou vertrekken. Vorige week werden geruchten over een trade met Pittsburgh steeds hardnekkiger en dit weekend gaven Grier en collega Kyle Dubas er definitief een klap op. Mede dankzij “hulp” van de Canadiens blijft Karlsson voor “slechts” $ 1.5 miljoen op de loonlijst van de Sharks staan en krijgt die club naast aanvaller Mikael Granlund (31) en verdediger Jan Rutta (33) van de Pens ook nog aanvaller Mike Hoffman (33) van de Canadiens. En een (top 10 protected) first-round pick in 2024 van Pittsburgh.
OPMERKELIJK
Dat Mike Hoffman betrokken is in deze trade is op zijn minst ironisch. Hoffman en Karlsson waren teamgenoten in Ottawa, maar de manier waarop met name de echtgenote van Hoffman de familie Karlsson behandelde, verdiende destijds niet de schoonheidsprijs. Samen met Granlund en Rutta gaat de aanvaller voor ervaring in SJ zorgen, maar het drietal neemt ook een gezamenlijk salaris van $ 12.75 miljoen mee. Meer dan het contract van Karlsson inderdaad, maar ook met een veel kortere looptijd. Op de lange termijn is deze trade voor de franchise dan ook een flinke stap in de goede richting.
CANADIENS OOK BETROKKEN
Het staat buiten kijf dat Kyle Dubas in Erik Karlsson een nieuwe ster aan zijn orkest toevoegt. De Penguins zijn op leeftijd, maar Dubas wist niet alleen de salarissen van veteranen Granlund ($ 5 miljoen) en Rutta ($ 2.75 miljoen) te slijten, maar ook die van de 35-jarige Jeff Petry ($ 6.25 miljoen). Petry werd genoemd in als onderdeel van de Karlsson-trade, maar wenste niet naar de westkust te vertrekken. Montreal bood de helpende hand en nam tevens goalie Casey DeSmith en Nathan Legare. Ook komt een second-round pick in 2025 over van de Pens. Rem Pitlick maakt daarbij de overstap van Montreal naar Pittsburgh.
Dat winger Dillon Hamaliuk en een third-round pick in 2026 ook van San Jose naar Pittsburgh gaan, weet over een week waarschijnlijk niemand meer. Vanzelfsprekend ging het de Penguins daar ook niet om. In Steel City zijn ze gewend aan grote namen, succes én spektakel. Dat was al zo in de tijd van Mario Lemieux en Jaromir Jagr. Crosby en Malkin trokken dat in één moeite door. Het super-duo zit in de late herfst van hun carriere, maar willen deze niet als de spreekwoordelijke nachtkaars uit laten gaan. Vorig seizoen misten ze op een haar na de play-offs, maar in 2023-2024 vinden Crosby en Malkin de beste blueliner van 2022-2023 aan hun zijde.
LACHENDE GEZICHTEN
Het maakt dat deze trade voor veel lachende gezichten zorgt. Karlsson heeft zijn trade naar een contender, terwijl Pittsburgh salaris dumpt en afscheid neemt van belegen spelers. De Penguins, nu met Kris Letang én Karlsson op de blauwe lijn en de PP, worden daar op korte termijn beter van. In San Jose zijn ze blij verlost te zijn van een monsterlijk salaris. Zij krijgen – in de fase waarin deze franchise zit – de beschikking over drie bruikbare spelers.
Met wat geluk doet bijvoorbeeld een Hoffman het zo goed dat hij rond de trade deadline verhandeld kan worden voor wat draft picks of prospects. Daarnaast heeft Montreal een ervaren blueliner en een goalie binnen gehengeld. Ze rekenen daar waarschijnlijk niet op Carey Price en hebben nu in DeSmith in elk geval een degelijke NHL-goalie.
Cover photo: Jonathan Kozub
