Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Al op 7 oktober openen de San Jose Sharks en Nashville Predators in het kader van de Global Series het bal in Praag en op 11 oktober volgen de eerste wedstrijden in Noord-Amerika. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Colorado Avalanche. Vandaag de franchise die de gloriejaren weer in het vizier krijgt: Edmonton Oilers.
2021 – 2022: PLAYOFF RUN EINDIGT IN MINEUR IN WESTERN CONFERENCE FINAL
Het seizoen 2021 – 2022 was voor Edmonton Oilers een ware rollercoaster. Maar weinig teams waren in prestaties zo tegenstrijdig als de ploeg van het superduo Connor McDavid en Leon Draisaitl. De start van het seizoen omschrijft zich het beste als en fuego. Na de eerste tien wedstrijden stond er een waanzinnig 9-1-0 record op de borden, met een 16-5-0 record na 21 wedstrijden. Met de maand december om de hoek, stonden de Oilers meer dan stevig aan de top van de Pacific Division. Naast McDavid en Draisaitl, was ook goalie Mikko Koskinen een belangrijke schakel. Als vervanger van de geblesseerde Mike Smith, trok de Fin menig duel over de streep.
Zo hard de Oilers in de lift zaten, zo hard kelderde de prestaties. Tussen begin december en eind januari, wonnen de Oilers slechts zes van de twintig duels. Als een kip zonder kop schaatste de ploeg van head coach Dave Tippett over het ijs. Reden genoeg voor het Front Office, om begin februari afscheid te nemen van de 61-jarige Canadees.
Als vervanger werd Jay Woodcroft vanuit de AHL gepromoveerd. Zo hard de prestaties kelderden, zo hard gingen de Oilers weer onder de vleugels van de 46-jarige Woodcroft. Vanaf de Olympische break noteerde Edmonton een winstpercentage van boven de .700% en werd er een 26-9-3 record genoteerd.
Stralende middelpunten in de ploeg van de nieuwbakken head coach waren andermaal Connor McDavid en Leon Draisaitl. McDavid vestigde een nieuwe carrièrerecord met 123 punten (44 goals, 79 assists) en won bovendien de Hart Memorial Trophy. Draisaitl evenaarde zijn career best van 110 punten en noteerde maar liefst 55 goals. Hoe dominant de twee zijn in Edmonton, blijkt wel uit de team stats. Nummer drie Zach Hyman produceerde “slechts” 54 punten.
DIEPE RUN EINDIGT IN DECEPTIE TEGEN COLORADO
In de eerste ronde van de playoffs, troffen de Oilers divisiegenoot en tevens verrassing van het seizoen Los Angeles Kings. Waar van te voren toch een redelijk eenvoudige zege van Edmonton werd voorspeld, ging de serie tot het gaatje. Met een 3-2 voorsprong leek de ploeg van Todd McLellan er zelfs met de winst vandoor te gaan, maar sleepten McDavid en co. de overwinning alsnog uit het vuur.
Het gehoopte vuurwerk kwam er in de tweede ronde tegen rivaal Calgary Flames, die in de eerste ronde met Dallas Stars (4-3) afrekende. Voor het eerst sinds 1991 stond de ’Battle of Alberta’ weer op de agenda en dat hebben de fans geweten ook. Beide ploegen maakten er een waar spektakel van en braken in Game 1 bovendien menig record. Met een eindstand van 9-6, was het voor het eerst sinds 1993 – Flames – Kings —, dat er zoveel goals in het postseason vielen. Bovendien verpulverde men het ’Battle of Alberta’ record uit 1982 (10-2 Oilers, red.).
Edmonton trok over vijf wedstrijden de Serie naar zich toe en maakten de fans zich andermaal op voor een feestje: Connor McDavid – Nathan MacKinnon. Dat er uiteindelijk na vier wedstrijden een genadeloze 4-0 op de borden stond, deed echter niets af aan het feit dat ook de Western Conference Final een slugfest werd. In Game 1 schoten beide ploegen met scherp (8-6) en ook in Game 4 (6-5 OT) werden de fans niet teleurgesteld. Ondanks de verre run in de playoffs zullen de Oilers erop gebrandt zijn, om komend seizoen de definitieve stap te maken.
WOODCROFT LANGER AAN HET ROER EN UPSPICE TUSSEN DE PALEN
Naast het gevestigde superduo in Edmonton was head coach Jay Woodcroft wellicht wel de echte revelatie van het voorbije seizoen. Als een rookie stapte hij de NHL banken binnen halverwege februari en maakte van een roster in mineur een ware winmachine. In tegenstelling tot voorganger Dave Tippett is de 46-jarige head coach duidelijk in de communicatie naar zijn spelers toe. Elk poppetje weet zijn rol binnen het roster en dit gegeven bracht veel rust in de Oilers tent. Op 21 juni kreeg Woodcroft loon na werken, door een vernieuwd contract te tekenen.
Dan de ogen weer op het roster. Het grootste vraagteken en wellicht wel grootste sleutelmoment ligt bij de Oilers onder de lat. Ondanks dat Mike Smith redelijk steady presteerde, ontbrak het met regelmaat toch aan continuiteit bij de goalie. Ditzelfde geldt voor backup Mikko Koskinen, die in afwezigheid van Smith als eerste goalie te boek stond. Bij de Fin was het toverwoord eveneens inconsistentie, ondanks zijn veelvuldig sterke optredens.
Voor het seizoen ’22 – ‘23 heeft GM Ken Holland zijn oog laten vallen op Jack Campbell. De 30-jarige Amerikaan komt over vanuit Toronto en noteerde het voorbije seizoen een .916 sv% en wanneer fit is hij een duidelijke verbetering ten opzichte van Smith. Stuart Skinner zal als backup gaan fungeren. De 23-jarige Canadees en tevens homegrown werd in 2018 in de derde ronde door Edmonton gedraft. Vorig seizoen kwam hij reeds dertien keer in actie en was goed voor een .913 sv% en 2.62 GAA. Met de niet fitte Mike Smith op de LTIR, zal Skinner erop gebrandt zijn definitief door te breken.
BLUE-LINE EINDELIJK STEADY?
De grootste zwakte van Edmonton lag de afgelopen jaren vooral op de blue-line. Onder de vleugels van Woodcroft zijn de Oilers uitgegroeid van league-average, naar contenderwaardig. Met een 2.73 GAA (vijfde in de NHL) doet hij het beduidend beter dan in de periode Tippett — 3.23 GAA —. Darnell Nurse en Cody Ceci fleurden op en krijgen komend seizoen onder meer Ryan Murray in de kleedkamer. De second overall van 2012 won afgelopen seizoen de Stanley Cup met Colorado en is tot op heden nog niet in staat geweest de verwachtingen in te lossen. Met het pensioen van Duncan Keith de uitgelezen mogelijkheid.
Naast de contractverlengingen voor onder meer Evander Kane, Brett Kulak, Jesse Puljujarvi, Kailer Yamamoto, Tyler Benson en Ryan McLeod strikte Ken Holland tevens Mattias Janmark vanuit Sin City. De multi-inzetbare forward kwam in het shirt van Vegas vorig seizoen tot 25 punten (negen goals, zestien assists). De Zweed zal hiermee de vertrekken van Zack Kassian (Arizona Coyotes) en Josh Archibald (Pittsburgh Penguins) moeten doen vergeten.
2022 – 2023: GEEN TOPFAVORIET, WEL OUTSIDER
Vorig jaar lieten de Oilers zien mee te kunnen doen om de knikkers. Met een heel jaar Woodcroft voor de boeg en een verbeterde lineup, staat vrijwel niets ze in de weg voor een finaleplaats. Ware het niet dat er met onder meer Calgary Flames en Colorado Avalanche meer kapers op de Westernkust liggen. Als McDavid en Draisaitl fit blijven, zien we ze ook komend seizoen records breken. Wat daarbij ook helpt is een heel seizoen (?) Evander Kane. Hoe onrustig zijn leven buiten het ijs ook is, zijn kwaliteiten als ijshockeyspeler staan buiten kijf.
In onze NHL PowerPlay podcast, voorspelde ik (Dennis) ze als outsider voor de Stanley Cup. Het is de fans in Edmonton met kleppers als McDavid en Draisaitl van harte gegund.
Coverfoto: Sergei Belski – USA TODAY Sports
