Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Al op 7 oktober openen de San Jose Sharks en Nashville Predators in het kader van de Global Series het bal in Praag en op 11 oktober volgen de eerste wedstrijden in Noord-Amerika. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Colorado Avalanche. Vandaag is ’t de beurt aan het zorgenkindje van de NHL: Arizona Coyotes.
2021-2022: WEER EEN VERLOREN SEIZOEN
Mogen we de Arizona Coyotes het lelijke eendje van de NHL noemen? Misschien niet, maar we doen het toch. Deze franchise heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een flink hoofdpijndossier binnen de League. Op ’t ijs is het, uitzonderingen daargelaten, allerbelabberdst en naast het ijs gaat het zo mogelijk nog slechter. Afgelopen seizoen was daar weer een “mooi” voorbeeld van. De Coyotes eindigden stijf onderaan in de Central Division, scoorden de minste goals in de NHL en kregen de meeste treffers tegen in de Western Conference.
Met een bak aan ervaring op allerlei niveaus behalve de NHL begon Andre Tourigny aan de monsterklus in Glendale. De veertiger hoefde zich geen zorgen te maken, want al in zijn eerste seizoen maakte hij meer mee dan menig ander coach in een paar jaar. Dat de resultaten tegenvielen, was waarschijnlijk vooraf ingecalculeerd. Hoe kan het ook anders als je praktisch alle sterkhouders de deur wijst. Daarnaast had Tourigny nog altijd te maken met Covid-19 en was er het nodige te doen over de arena’s waarin de Coyotes speelden en zouden gaan spelen.
KELLER LICHTPUNTJE
De carriere van Clayton Keller in de NHL begon vijf jaar geleden veelbelovend met 23 goals en 65 punten, maar de jonge aanvaller kon die lijn niet echt doortrekken. Tot vorig seizoen, waarin hij zich met 28 goals eindelijk weer eens de goalgetter toonde die mensen in hem hoopten te zien. En dat in een slecht team.
Nu had Tourigny over de jonkies toch weinig te klagen, want Lawson Crouse (20G, 14A) en Barrett Hayton (10G, 14A) deden het ook naar behoren. En dan was er nog Jakob Chychrun. De blueliner deed ’t met 21 punten aardig op het ijs, maar nog veel beter in het geruchtencircuit. Zijn naam werd met veel contenders in verband gebracht, maar de verdediger start vooralsnog het seizoen in ’t tricot van de Desert Dogs.
EEN HUIS MAAR GEEN THUIS
In de zomer van 2022 was de blik in Arizona vooral gericht op de jaren voorbij 2023. Het was en is de Coyotes te doen om (hoge) draft picks. In ruil voor een late first en twee second-round picks wist Bill Armstrong de Sharks te verleiden hun first-round (11th) pick te ruilen. Het leverde de Coyotes uiteindelijk Conor Geekie op. Een goede speler, maar de meeste aandacht ging toch naar Logan Cooley, de third-overall van de Coyotes.
Bij de meeste franchises konden we met zekerheid stellen dat de prospects voor betere tijden moeten gaan zorgen, maar in Arizona weet je het maar nooit. Chychrun en Nick Schmaltz zijn immers ook in het bezit van een doorlopend contract en eigenlijk wil Armstrong hen ook ergens slijten. Afscheid werd er wel genomen van onder meer Phil Kessel, Loui Eriksson en Alex Galchenyuk. Ook dertigers als Jay Beagle, Antoine Roussel en Anton Stralman trokken de deur van de Gila River Arena achter zich dicht. Dit laatste is een mooie bruggetje naar misschien wel het meest opmerkelijke voorval binnen de organisatie.
Het is algemeen bekend dat de franchise niet erg winstgevend is en velen vinden het onbegrijpelijk dat de Coyotes nog altijd in Arizona verblijven. Een geschil met ’t stadsbestuur in Glendale zorgde er voor dat de Coyotes niet langer welkom waren in de Gila River Arena en op zoek moesten naar een nieuw onderkomen. Dit werd gevonden op het terrein van de Arizona State University, waar de NHL-franchise in de Mullett Arena gaat spelen voor 5.000 betalende toeschouwers. Als ’t vol zit tenminste.
HET BLIJFT BEHELPEN
Het nieuwe onderkomen staat symbool voor de staat waarin de franchise zich op het ijs bevindt. Als je het cynisch wilt zien, kun je zeggen dat het NHL-team van de Coyotes niet veel beter is dan het universiteitsteam van ASU. Met alle respect voor Nick Bjugstad, Zach Kassian, Troy Stecher, Patrick Nemeth en Josh Brown, maar zij zullen de Coyotes niet terug naar de play-offs helpen. In principe is dat de bedoeling ook niet. Een langer verblijf in de kelder van de League vinden ze prima, want dat levert hen weer een hoge draft pick op bij de Entry Draft in Nashville volgend jaar.
We kunnen Armstrong geruststellen. Aanvallend hoeven we niet veel van de ‘Yotes te verwachten. Geekie en Cooley zullen waarschijnlijk eerst vlieguren maken in de minors, waardoor de goals opnieuw moeten komen van Keller, Schmaltz, Crouse en mogelijk Hayton. Kassian wist back-to-back seizoenen met 15 goals te produceren, maar dat was in het vorige decennium. Al met al moeten die paar fans die de moeite nemen naar de Coyotes te gaan kijken er rekening mee houden dat ze weinig goals van hun Arizona zien.
ON THE (CHYCH)RUN?
Defensief zijn de ogen al snel gericht op Chychrun en Shayne Gostisbehere. Laatstgenoemde liet vorig seizoen aanvallend eindelijk weer eens van zich horen. De voormalig third-rounder van de Flyers moest in 2016 alleen Artemi Panarin voor zich dulden in de Calder Trophy, maar maakte die status daarna maar zelden waar. Gostisbehere liet zich offensief gelden met 14 goals en 51 punten, maar zijn -23 rating spreekt ook boekdelen. Met een -20 rating deed Chychrun ’t iets minder slecht, maar in Arizona zullen ze hopen dat hij zich revancheert. Hoe beter zijn cijfers, hoe beter de uitgangspositie bij het maken van een trade.
2022-2023: HOPEN OP HOGE PICKS
De Coyotes kwamen vorig seizoen met een verrassende goalie op de proppen. Karel Vejmelka werd al in 2015 gedraft (vijfde ronde) door de Predators, maar nooit speelde de Tsjech in Noord-Amerika. Tot Arizona hem vorig jaar dus voor de leeuwen gooide. Met 3.68 GAA en .898 sv% waren zijn statistieken niet fameus, maar op een goede dag was Vejmelka wel degelijk één van de lichtpuntjes in de line-up.
De Tsjech neemt de ervaring uit zijn eerste seizoen mee, maar Vejmelka zal ook beseffen dat hij ’t opnieuw druk krijgt. Het is niet uitgesloten dat de Arizona Coyotes dit seizoen regelmatig van het ijs geblazen worden. Aanvallend is de spoeling veel te dun en defensief mogen we er ook niet veel van verwachten. De opzet om wederom in de onderste regionen te eindigen, zal dus wel slagen. In de strijd om ’t grootste talent van de draft in 2023 krijgen ze echter concurrentie vanuit de eigen divisie, maar daarover later meer in deze serie.
Cover photo: Mark J. Rebilas/USA TODAY Sports
