Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Al op 7 oktober openen de San Jose Sharks en Nashville Predators in het kader van de Global Series het bal in Praag en op 11 oktober volgen de eerste wedstrijden in Noord-Amerika. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Colorado Avalanche. Vandaag is ’t de beurt aan een nieuwe attractie bij Disneyland: Anaheim Ducks.
2021-2022: AFSCHEID VAN EEN ICOON
Alsof op de achtergrond Elton John zijn Circle of Life zong. Dat was in een notendop het seizoen 2021-2022 van de Anaheim Ducks. Een hele grote meneer zwaaide vorig seizoen af in Orange County, maar daar stond tegenover dat de nieuwe generatie steeds vaker van zich liet horen. Dallas Eakins sloot met zijn Ducks het seizoen af in de kelder van de Pacific Division, maar de coach weet ook dat betere tijden in aantocht zijn. Misschien zelfs sneller dan gedacht.
En opeens was het klaar. Ryan Getzlaf deelde vorig seizoen mee aan het einde van 2021-2022 te stoppen, maar zoals zo vaak in zijn carriere hield de captain ook nu de regie in handen. Met nog een paar uitwedstrijden voor de boeg besloot de nu 37-jarige aanvaller dat hij thuis tegen de Blues zijn laatste wedstrijd speelde. In Getzlaf, in 2003 als negentiende gedraft door de toenmalige Mighty Ducks, verliest Anaheim niet alleen de recordhouder in vele statistieken, maar vooral de leider van de club. Sinds 2010-2011 was hij captain van de Ducks. De Stanley Cup (2007) had hij toen al te pakken.
SPEKTAKEL
Op het moment dat Getzlaf werd gedraft, was één van de nieuwe blikvangers net 2 jaar oud. Trevor Zegras was met 23 goals en 61 punten vorig seizoen tweede op de topscorerslijst achter de uitblinkende Troy Terry (37G, 30A). Zegras hield het niet bij die goals en de assists alleen. De jonge Duck is met zijn attractieve, spectaculaire spel hard op weg om één van de gezichten van de nieuwe generatie te worden. Dankzij een Zegras, maar bijvoorbeeld ook een jonge blueliner als Jamie Drysdale, waren de Ducks vorig seizoen erg leuk om naar te kijken en dat zal de komende jaren alleen maar beter worden.
OFFSEASON: HULP VOOR DE JONKIES
Begin februari stelden de Anaheim Ducks in Pat Verbeek een general manager aan die in een dergelijke functie nog niet op eigen benen had gestaan. In zijn eerste offseason als GM hield Verbeek zich enigszins op de vlakte. Ja, er was in maart al de trade rond Rickard Rakell, maar in de zomer moesten we voor blockbusters niet in Anaheim zijn. Toch zat Verbeek zeker niet stil. Hij weet dat de organisatie met bijvoorbeeld Trevor Zegras, Mason McTavish en Jamie Drysdale over uitstekende talenten beschikt. De GM ging dus op zoek naar spelers die konden helpen met ’t slijpen van deze diamantjes.
Met zijn 28 jaar is Frank Vatrano daar een prima speler voor. De aanvaller had het met name voor de Florida Panthers aardig op de heupen en dit hoopt hij in Anaheim te herhalen. Vatrano verbond zich voor drie seizoenen aan dit project. Ryan Strome volgde op 13 juli ’t voorbeeld van zijn voormalig ploeggenoot bij de Rangers, maar deed er in zijn contract nog twee jaar bij. Strome, inmiddels 29 jaar, werd in de draft van 2011 als vijfde gekozen, maar wist die status slechts zelden waar te maken. Afgelopen seizoen wist hij voor ’t eerst in zijn loopbaan minimaal 20 goals te scoren.
KLINGBERG VAN DE MARKT
Vatrano en Strome zijn natuurlijk begenadigde spelers, maar echt grote namen zijn het niet. John Klingberg is dat wel. Op 29 juli verraste Verbeek door de Zweedse blueliner voor één seizoen en $ 7 miljoen vast te leggen. Daarmee voegen de Ducks niet alleen kwaliteit, maar ook een schat aan ervaring toe aan ’t defensieve korps. Dmitry Kulikov, eveneens een dertiger, werd overgenomen van de Wild en moet daar ook voor zorgen.
Tijdens de draft werd gezorgd voor nog meer vers bloed in de organisatie. Pavel Mintyukov is een Russische verdediger die afgelopen seizoen furore maakte bij de Saginaw Spirit in de OHL. Met 17 goals en 62 punten in 67 wedstrijden is het niet raar dat Anaheim van hem een first-rounder maakte. Mintyukov werd als tiende gekozen, maar in Nathan Gaucher hebben de Ducks een tweede first-rounder. De Canadees heeft zijn wedstrijden voornamelijk in Quebec afgewerkt en was daar in 2021-2022 voor de Quebec Remparts behoorlijk trefzeker met 31 goals in 66 duels.
MIX VAN ERVARING EN TALENT
Het roster van de Anaheim Ducks is een mix van jonge, aanvallende talenten en een ervarend blauwe lijn. Aangevuld met Jamie Drysdale natuurlijk. Met zijn 24 jaar zit Troy Terry daar een beetje tussenin. In 2017-2018 debuteerde de veelzijdige winger al in de NHL, maar pas vorig jaar beleefde Terry zijn (definitieve?) doorbraak. Met 37 goals en 67 punten was hij bij vlagen niet te stoppen. Dat gold zeker voor de eerste weken van het seizoen, want tussen 18 oktober en 18 november noteerde Troy Terry een serie van 16 wedstrijden met telkens minimaal een punt.
Trevor Zegras zal de centre van de eerste lijn zijn. Over de jongeling is natuurlijk al het nodige gezegd en geschreven vorig seizoen. De één vindt zijn spectaculaire manier van spelen geweldig, terwijl een ander hem waarschuwt voor eventuele negatieve gevolgen in de vorm van een harde check of iets in die richting. Met 23 goals en 61 punten beleefde Zegras een uitstekend 2021-2022. Hij zal komend seizoen willen bewijzen dat het nog beter kan, al was het maar voor zijn eigen portemonnee. Zegras is RFA volgend jaar en mag rekenen op een flink contract.
MVP’S
Dat de as in Anaheim sterk bezet is, bewijzen Mason McTavish en Isac Lundestrom. Twee jonge centres en net als Zegras voormalig firt-rounders. McTavish was deze zomer de MVP van het WJC in Canada en zijn Zweedse ploeggenoot werd na zijn sterke seizoen (16G, 13A) beloond met een nieuw contract. Ryan Strome is de enige beoogde centre die ouder is dan 23. Waar de jeugd regeert in de as, daar nemen de meeste wingers koffers vol ervaring mee. Jakob Silfverberg is een voorbeeld van een speler die niet weg te denken is uit de line-up van de Ducks, maar de laatste seizoenen is de Zweedse dertiger toch minder trefzeker geworden.
Over ervaring heeft de blauwe lijn van Anaheim ook niet te klagen. Zo begint Cam Fowler aan zijn dertiende seizoen in de NHL en al die jaren bleef hij de Ducks trouw. Kevin Shattenkirk is wat meer een clubhopper, maar kent daardoor het klappen van de zweep als geen ander. John Klingberg is nieuw in Orange County, maar de Zweed kun je ook prima om een boodschap sturen. Hij zal waarschijnlijk samen met Fowler een defensive pair gaan vormen. Zij worden in de goal dan weer ondersteund door de onvolprezen John Gibson.
2022-2023: RUIKEN AAN POSTSEASON?
Op papier kan Dallas Eakins best een aardig team op het ijs zetten. Of dit voldoende is om de play-offs te halen, is dan weer een tweede. De organisatie zal dit seizoen waarschijnlijk nog zien als een overgangsjaar. Door de komst van Klingberg, Vatrano en Strome krijgen de talenten de kans om te rijpen. En te leren. Toch zullen met name Zegras en McTavish niet kunnen wachten om deze franchise terug naar ’t postseason te leiden.
Wat de toekomst betreft, lijkt de club in goede handen. De Ducks hebben, afgezien van Klingberg, niet met geld gesmeten en daar was een goede reden voor. Volgend seizoen zijn van de jonge garde Jamie Drysdale, Maxime Comtois, Trevor Zegras en Troy Terry RFA, maar er is meer dan genoeg (ruim $ 40 miljoen volgend jaar) geld voor handen om dit op te vangen.
Gezien die financiële mogelijkheden is het aannemelijk dat de Ducks dit seizoen nog gaan gebruiken om jonge spelers te laten rijpen. Als de voortekenen niet bedriegen, moeten we vanaf 2023-2024 weer serieus rekening gaan houden met de franchise uit Anaheim.
Cover photo: Gary A. Vasquez/USA TODAY Sports
