2022 NFL Prospect Watch: wide receiver

Ook dit jaar zit de draft weer vol met fantastische wide receivers. De kans is aanwezig dat er meer dan vijf receivers in de eerste ronde gekozen gaan worden. De vraag is dan: wie zijn de receivers, wat is hun skillset en wat is hun potentie?

WILLIAMS, OLAVE EN WILSON

We beginnen met Jameson Williams van Alabama, die als hij geen ACL-blessure had opgelopen aan het einde van het seizoen waarschijnlijk een lock was geweest als WR1. Het is ook zo’n beetje de enige zorg die er is rondom Williams. Ondanks dat hij niet extreem sterk is, maakt dit eigenlijk allemaal niet zoveel uit. Zijn onvoorstelbare snelheid, explosiviteit, wendbaarheid, route running en ball skills zorgen ervoor dat het amper mogelijk is om Williams bij te houden. Laat staan zonder penalty’s te verdedigen.

Williams is waarschijnlijk de beste deep threat die de NFL Draft in een paar jaar heeft gezien. Williams had vorig jaar een gemiddelde van bijna 20.0 yards per catch, wat absurd is. Hij is een luxe-variant van wat Henry Ruggs een paar jaar geleden in de draft was. Williams weet namelijk nagenoeg altijd seperation te creëren en kan dit doen vanuit meerdere posities. Slot, outside receiver (waar hij het meeste stond), motion, screen passes. Het maakt allemaal niet uit. Als je zo snel bent als Williams, creëer je vanzelf wel seperation. De vraag zal vooral zijn hoe Williams eruit zal zien na zijn ACL-blessure en hoe hij daar van zal herstellen.

Dan door met een Ohio State receiver (zeker niet de laatste): Garrett Wilson. Voor Wilson is het duidelijk dat hij in de NFL het best tot zijn recht komt als slot receiver, terwijl hij in college voornamelijk outside receiver was. Wilson is een betere contested catcher dan teamgenoot Chris Olave, weegt wat meer en is tevens een stuk wendbaarder. Daardoor is hij lastig neer te halen na de catch. Allemaal traits van iemand die perfect in de slot kan spelen. Verder is Wilson vooral een goede route runner als hij op snelheid is, waardoor hij ook vanuit de slot een deep threat kan zijn.

Wilson is wat minder explosief en zal qua route running zijn meerdere moeten erkennen in Olave, maar slecht is hij alles behalve. Ook Wilson is niet een goede blocker en werd ook amper tot niet gebruikt op deze manier. Wilson werd bij Ohio State echter in de passing game wel op verschillende manieren gebruikt: bubble screens, screen passes en motions. Schrijf Wilson maar op voor de eerste ronde.

Het is lastig om Chris Olave op een bepaalde positie neer te zetten, aangezien hij op bijna elke receiver-positie uit de voeten kan en dit zo ook invulde bij Ohio State. Toch lijkt Olave op zijn best als outside receiver. Olave is een van de beste en meest foutloze route runners van deze draft class en beschikt over elite ball skills, positioneel bewustzijn en release/explosiviteit. Hij bleek vooral elite in routes die naar de buitenkant gaan of crossing routes. Zeker bij die laatste route liet hij zijn football IQ zien door gaten in bijvoorbeeld zone defenses te vinden.

Toch heeft ook Olave zo zijn mindere kwaliteiten. Zo zal hij een QB, zoals C.J. Stroud afgelopen seizoen en Justin Fields daarvoor bij Ohio State, nodig hebben die accuraat is. Wanneer Olave contested catches moet maken, wordt het een lastiger verhaal. Daarnaast beschikt Olave ook niet over enorm veel kracht en is hij een gelmiteerde blocker die vooral door zijn positionering nog wel eens succesvol is. Toch is Olave al met al een gegarandeerde first round pick.

LONDON, DOTSON EN BURKS

Dan door naar misschien wel de beste outside receiver (en receiver period) van deze draft class: Drake London. Een totaal andere receiver dan Chris Olave. London is lang, fysiek sterk en een enorme mismatch voor elke defensive back. London heeft fantastische ball skills en excelleert in het maken van contested catches. Verder zul je een fysiek duel ook niet snel van London winnen. Toch is hij niet alleen dat, en dat is ook precies de reden dat hij in de eerste ronde gekozen zal worden.

London is namelijk ook enorm atletisch, explosief en wendbaar. Hierdoor is hij enorm lastig te tackelen, is hij een fantastische route runner in zowel de short als midrange passing game en creëert hij bijna altijd yards after the catch. Tot slot moet ook nog genoemd worden dat London een fantastische run blocker is voor een receiver.

Er zijn ook zorgen. Ten eerste heeft London in de PAC-12 amper tegen goede tegenstanders en defensive backs gespeeld, iets wat alle concurrerende receivers wel kunnen zeggen. Ten tweede komt London terug van een gebroken enkel die hij gedurende het afgelopen seizoen op heeft gelopen. De grote vraag is vooral of hij op NFL-niveau op consistente basis seperation kan creëren tegen NFL defensive backs. London is niet de snelste en zal ook niet snel een deep threat zijn, maar wanneer hij geen seperation kan creëren wordt hij gelimiteerd tot een 1vs1 contested catch receiver. Iets wat, gezien zijn skillset, enorm zonde zou zijn.

Het was lastig om Jahan Dotson bij een positie te zetten, aangezien hij ook qua skillset prima als slot receiver en outside receiver uit de voeten zou kunnen. Toch was outside receiver de positie die hij, met succes, speelde bij Penn State. Dotson is het compleet tegenovergestelde van London: een snelle, explosieve receiver die als deep threat en yards after de catch (dankzij zijn snelheid) uitblinkt. Dotson is een fantastische router runner dankzij zijn wendbaarheid en explosiviteit en is misschien wel de beste receiver in deze draft als het aankomt op zijn kwaliteiten bij de line of scrimmage.

Dotson heeft daarnaast fantastische ball skills en lichaamscontrole en vangt soms ballen die eigenlijk niet vangbaar zijn. Een run blocker is Dotson niet, net zoals hij behoorlijk klein en fysiek lichtgebouwd is. Dit zijn, in combinatie met zijn snelheid en explosiviteit, ingredienten om misschien Dotson in de NFL als slot receiver of in een rol zoals Jaylen Waddle bij de Dolphins heeft te proberen. Dotson zal het, tot slot, ook niet moeten hebben van duels tegen fysieke defensive backs. Toch zal ook Dotson met zekerheid na de eerste ronde niet meer beschikbaar zijn.

Tot slot Treylon Burks van Arkansas. Ook een lastige receiver om qua positie in te vullen, want bij Arkansas speelde hij overal. Slot receiver, in motion, outside receiver. Noem het maar op. Burks is een enorm lange en fysiek sterke WR die opvallend snel is voor iemand van zijn lengte en daarom ook een deep threat is. Zijn grootste kwaliteit is echter zijn bal skills, contested catch en yards after the catch. Krijg de bal in de handen van Burks, en hij doet er leuke dingen mee. Vanuit welke positie dan ook. Dat was precies wat Arkansas vorig jaar deed.

Burks is geen elite route runner, maar kan zeker op snelheid seperation creëren. Hij is echter wel meer een receiver die vrij geschemed moet worden, want seperation gaat in de NFL wel een uitdaging voor Burks worden. Hij is niet zo explosief als andere receivers, maar maakt dit dus op veel andere manieren goed.

OVERIGE WR CLASS

We gaan hier kort een paar receivers noemen, aangezien het er nogal wat zijn. Te beginnen met Calvin Austin III, die tijdens de Draft Combine wist te overtuigen. De afgelopen twee jaar noteerde hij meer dan 1000 receiving yards op veel verschillende manieren bij Memphis. Austin III is snel, explosief en wendbaar, waardoor hij zowel in de quick passing game als als deep threat een enorm gevaar is. Toch is Austin III meer dan dat, want hij was (zowel in de slot als als outside receiver) succesvol dankzij zijn wendbaarheid en route running techniek. Zijn duidelijke zwakke plekken zijn zijn kracht en lengte, maar vanwege zijn explosiviteit en multifunctionaliteit zal Austin voor veel teams een optie zijn in de tweede ronde.

Als John Metchie III van Alabama in de SEC Championship game niet zijn ACL had afgescheurd, dan had hij tussen de zes top receivers van deze draft gestaan. Het is dan ook eigenlijk de enige vraag die er bij Metchie III is: hoe herstelt hij van die blessure? Metchie III kan zowel slot als outside receiver spelen, simpelweg omdat hij alles heeft. Hij heeft prima lengte en is zo gebouwd dat hij ook na de catch enorm lastig is om neer te halen. Verder beschikt Metchie III over snelheid, explosiviteit, atletisch vermogen en mag hij gezien worden als deep threat. Het complete plaatje dus, want ook zijn route running is meer dan prima, waardoor seperation voor Metchie III geen probleem is.

Dan drie receivers die bij minder grote college’s spelen, maar de tweede ronde en misschien zelfs wel eind eerste ronde gaan halen: Skyy Moore (Western Michigan), Christian Watson (North Dakota State) en Jalen Tolbert (South Alabama). Moore is waarschijnlijk de meest snelle, explosieve en wendbare receiver in deze class. Hij mist lengte en kracht, maar noteerde afgelopen seizoen wel meer dan 1300 receiving yards. Hij werd vaak als outside receiver (1vs1) gebruikt bij Western Michigan, maar zijn skillset lijkt in de NFL het meest geschikt voor een rol als slot receiver (met deep threat), waarin hij zijn wendbaarheid, route running en snelheid op meerdere manieren kan gebruiken.

Christian Watson lijkt, op het oog, het complete plaatje te zijn. Hij heeft lengte, snelheid, explosiviteit, wingspan en balans. Zijn ball skills en mismatch-dreiging zijn enorm belangrijk om te hebben in een offense. Watson is een overduidelijke outside receiver die zowel een deep threat als een mismatch en contested catch machine kan zijn. De grote vraag is: kan hij ook seperation creëren tegen goede defensive backs? North Dakota State speelt op het tweede college-niveau van Amerika, daar waar ook Trey Lance vandaan kwam.

Jalen Tolbert kwam afgelopen seizoen bij South Alabama tot 1474 receiving yards en zal in de NFL, net zoals in college, een outside receiver zijn. Hij heeft lengte, is een deep threat (19.0 yards per catch in college) en heeft tevens het voetenwerk om seperation te creëren. Hij is niet de meest geavanceerde route runner, maar dankzij zijn lengte en ball skills is dit ook niet noodzakelijk. Tevens is Tolbert een prima blocker dankzij zijn lengte en lange armen. Al met al een prima pick voor ronde twee of drie.

Tot slot nog even George Pickens en David Bell. Pickens heeft afgelopen seizoen bijna helemaal gemist met een blessure, maar keerde in de laatste vier duels van het seizoen van Georgia prima terug. Pickens is een outside receiver die samen met Chris Olave wel gezien mag worden als meest ‘smoove’ spelende receiver in deze draft class. Prima route runner (niet erg geavanceerd), een mismatch voor veel DB’s dankzij zijn lengte en fantastisch in het controleren van zijn lichaam. Dat, in combinatie met zijn ball skills zorgen voor een dodelijke combinatie. Zijn zwakke plek is het missen van upper body strength en ook seperation zal in de NFL voor Pickens gaan bepalen of hij succes zal hebben.

David Bell is een vergelijkbare receiver. Ook Bell heeft niet het meest fantastische frame, is niet de beste atleet of heeft enorm veel speed. Zijn ball skills zijn echter fantastisch, net zoals zijn productie bij Purdue. Hij werd daar op veel manieren gebruikt, maar zal in de NFL toch vooral als een outside receiver gezien worden die net zoals Pickens (maar dan op zijn eigen manier) met zijn route running en ball skills voor mismatches kan zorgen.

SPORTAM 2022 WIDE RECEIVER RANKINGS

Op deze positie hanteren wij geen ranking van 1 tot 10, maar kijken we per positie. Het lijkt dit jaar een outside receiver-heavy class te zijn, want alle beste slot receivers in deze draft class kunnen ook prima outside receiver spelen. Sky Moore en Calvin Austin III (ook outside in college) lijken de enige echte exclusieve slot receivers voorin deze draft class.

De kans lijkt aannemelijk dat Williams, Dotson, Wilson, Olave, London en Burks de eerste ronde halen. Daarachter zal het krap worden voor Metchie III, Watson en Moore om hun te volgen. Er zijn, hoe dan ook, tijdens de tweede dag van de draft nog zat goeie WR’s te kiezen.

Foto: Joseph Maiorana-USA TODAY Sports

Lars Leeftink
Lars Leeftink
Adjunct-hoofdredacteur, eindredacteur voor de NBA en college football/basketbal en terug te vinden in 3000 SportAmerika podcasts. Heeft de Amerikaanse sporten leren kennen via videogames. Volgt sindsdien bijna alle Amerikaanse sporten. De NFL en NBA Draft zijn mijn jaarlijkse guilty pleasure.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen