Nu de Nets hun eigen big three hebben, gaan ze vol voor de NBA-titel. Dat roept de vraag op: wie waren hun voorgangers en hoe succesvol waren ze? Hieronder ranken we enkele supertrio’s die in het verleden veel succes hebben gehad.
LeBron James – Dwyane Wade – Chris Bosh
LeBron James, Dwyane Wade en Chris Bosh kwamen in 2010 bij elkaar in Miami. Direct na de aankondiging van LeBron James en Chris Bosh werd Miami titelfavoriet. In het eerste seizoen gingen de Heat voortvarend van start en wonnen 58 wedstrijden. Ze eindigden als tweede in het oosten en stootten door naar de NBA Finals. Hierin waren de Mavericks in zes wedstrijden te sterk. Het jaar daarna wonnen ze 46 van de 66 wedstrijden (door de lockout werden er 66 wedstrijden gespeeld), maar werden weer tweede in het oosten (wederom achter de Chicago Bulls).
Tijdens dit jaar ging alles echter wel goed. In de Finals werden de Thunder met 4-1 verslagen. De Heat wonnen hun tweede kampioenschap (2006). In 2012 wonnen de Heat 27 wedstrijden op rij, werden eerste in het oosten (66-16) en wonnen ook het kampioenschap tegen de San Antonio Spurs (4-3). In 2013 ging het seizoen weer goed van start, werden tweede (achter de Pacers) en verloren in de Finals uiteindelijk tegen de Spurs (4-1). Na de vier jaar vond LeBron James het tijd om terug te keren naar de Cleveland Cavaliers om daar een kampioenschap te winnen en dit kunststukje even later bij de Lakers nog eens doodleuk over te doen.
Tim Duncan – Manu Ginobíli – Tony Parker
In de lijst met beste NBA trio’s ooit kunnen deze mannen niet ontbreken. Nadat Manu Ginobíli in het 2002-03 seizoen bij het team kwam, begon het trio met winnen. Direct in het eerste seizoen werden de New Jersey Nets verslagen in de Finals. Hun eerste, maar zeker niet hun laatste titel samen. Er werden kampioenschappen gewonnen in 2005, 2007 en 2014.
Maar dat waren niet de enige accolades die ze haalden. Bijvoorbeeld de playoffs die in elk van de 14 jaar gehaald werden, de meeste wins ooit namens een NBA-trio (575), en de meest gewonnen wedstrijden in de playoffs voor een NBA-trio (126). Uiteindelijk gingen Duncan en Ginobíli met pensioen, waardoor de big-three opbrak. Niet veel later zou Tony Parker, na een uitstapje bij de Charlotte Hornets, volgen.
Stephen Curry – Klay Thompson – Kevin Durant
De Golden State Warriors waren door middel van de draft al goed onderweg met het trio Curry-Thompson-Green. Hun titel in 2014-15 kwam volgens sommigen een jaar te vroeg, maar de Warriors behaalden het grotendeels door de aanvallende kwaliteiten van Curry en Thompson en de elite verdediging van Green. Green speelde als small-ball center en ankerde de verdediging. Het jaar na de titel gingen de Warriors door met hun small-ball line-up. Het jaar 2015-16 was zowel een enorm succes als een enorme domper. Er werden 73 wedstrijden gewonnen (meeste aller tijden), maar in de NBA Finals werd na een 3-1 voorsprong met 4-3 verloren van de Cavaliers.
Na die domper hadden de Warriors heel veel geluk met de cap-spike, waardoor er aan een van de beste team aller tijden nóg een superster toegevoegd kon worden: Kevin Durant. Met Durant in de gelederen werden de Warriors nog beter. De jaren daarna werden telkens de NBA Finals gehaald. Twee werden gewonnen tegen de Cavs. In 2018-19 werd er, na blessures van Durant en Thompson, verloren van de Raptors. In dat seizoen was Durant ontevreden over hoe het team speelde en wilde zijn eigen team. In free agency vertrok hij vervolgens naar de Brooklyn Nets.
Kevin Garnett – Paul Pierce – Ray Allen
In free-agency van 2007-08 gooiden de Celtics hoge ogen door het aantrekken van Kevin Garnett en Ray Allen. Garnett was al jaren één van de beste spelers in de NBA (2004 MVP) en ging op zoek naar een kampioenschap. Dat deed hij samen met Ray Allen, die iets eerder overkwam van de Seattle Supersonics. Samen met Paul Pierce, en in zekere maten Rajon Rondo, werden ze direct door de media gedoopt tot ”The Big Three”. Daar dachten ze zelf echter anders over:
In het eerste seizoen gingen de Celtics er vol voor en gingen met de nummer een seed de playoffs in (66-16). Ze hadden daar echter een stuk meer moeite met de concurrentie dan in het reguliere seizoen. Twee keer waren er zeven wedstrijden voor nodig om af te rekenen met de Atlanta Hawks en de Cleveland Cavaliers. In de Eastern Conference Finals werden de Pistons met 4-2 opzij gezet. In de NBA Finals wachtten de eeuwige rivalen van de Los Angeles Lakers. De Celtics gingen er vol vertrouwen in en pakten de titel na zes wedstrijden. Ze speelden in totaal 26 playoff-wedstrijden, wat nog steeds het meeste aller tijden is.
Het jaar daarna ging het ook goed. Met 62 winstpartijen stootten ze door naar de NBA Finals waar, voor het tweede jaar op rij, de Lakers wachtten. Deze series gingen na zeven wedstijden verloren. Dat was ook het laatste jaar dat het legendarisch Celtics-trio samen de Finals haalden. Er werden nog wel goede regular seasons gespeeld met veel overwinningen, maar verder dan dat kwamen ze dus niet. In 2013 viel alles uit elkaar. Coach Doc Rivers ging naar de Clippers, terwijl Pierce en Garnett werden getrade naar de Nets.
Kevin McHale – Larry Bird – Robert Parish
De Celtics waren in de jaren 80 ook al bezig met een big three te vormen. Dat ging voornamelijk via de NBA Draft. Larry Bird begon zijn tweede jaar in Boston, en Robert Parish kwam over via een trade met de Golden State Warriors voor de nummer 1 overall pick. De Warriors stuurden ook hun derde pick met Parish mee. Met die pick kozen de Celtics, jawel, Kevin McHale.
De jaren daarna waren succesvol te noemen. Bird en McHale werden meerdere keren gekozen tot All-defensive team in de NBA, waren ze allemaal onderdeel van het All-NBA teams en won McHale twee keer sixth man of the Year. Maar voor het echte succes moeten we toch bij Bird zijn. Met drie MVP Awards en twee Finals MVP awards was hij de beste speler van de drie. Met drie titels (1981, 1984 en 1986) op zak worden ze vaak genoemd als beste frontcourt in de historie van de NBA.
Jerry West – Elgin Baylor – Wilt Chamberlain
In 1968 deden de Lakers als eerste team ooit iets wat later als superteam de boeken in zou gaan. Door middel van een trade haalden ze Wilt Chamberlain naar Los Angeles. Samen met supersterren Jerry West en Elgin Baylor werden de Lakers direct titelkandidaten. Toch ging het eerste jaar niet zoals gehoopt. Vooral voor Chamberlain, die voorspelde dat de Lakers direct de titel zouden winnen. In het eerste jaar ging de titel echter naar de Boston Celtics.
In 1971-72 was het vervolgens wel raak voor de Lakers. Dit deze ze wel zonder de drie sterren. Na negen wedstrijden in het seizoen ging Elgin Baylor na een slepende knieblessure met pensioen. In het reguliere seizoen werd 69 keer gewonnen (toen een record) en werden maar liefst 33 wedstrijden op rij gewonnen. Dat is nog steeds een record. In de Finals werden de New York Knicks met 4-1 verslagen. Wilt was in de vijfde wedstrijd goed voor 24 punten en 29 rebounds.
Michael Jordan – Scottie Pippin – Dennis Rodman
Nadat Michael Jordan in 1993 zijn basketbalschoenen aan de wilgen hing, ging het niet goed met de Bulls. Na een jaar zonder MJ keerde hij in 1995 terug. Hij was toch niet de enige belangrijke speler die toen naar de Bulls kwam. De Bulls hadden vooral defense nodig. Insert Dennis Rodman: tweemaal Defensive Player of the Year (1990, 1991), vijf keer first defensive team (1989-1993) en eenmalig second defensive team (1994). Jordan en Scottie Pippin deden het offensieve werk, Rodman stond zijn mannetje en ankerde de verdediging van de Bulls. In 1995 (het eerste jaar met het trio) wonnen de Bulls maar liefst 72 wedstrijden, waarvan 33 uitwedstrijden. Toendertijd was dit in beide gevallen een record. Ook werd het kampioenschap gewonnen door met 4-2 de Seattle Supersonics te verslaan.
Het jaar daarop was het ook feest in Chicago. Na het aantrekken van Robert Parish wonnen de Bulls 69 wedstrijden, eindigden eerste in het oosten en wonnen wederom de titel. Dit keer werden de Utah Jazz met 4-2 verslagen. In 1998 kwamen er geruchten dat Jordan misschien wel ging stoppen met basketballen. Toch mocht dat de pret niet drukken, want de Bulls gingen door met winnen. Jordan won zijn vijfde MVP award, de Bulls gingen weer naar de Finals en wonnen die vervolgens ook. Wederom met 4-2 van de Utah Jazz. Na het seizoen gaf Jordan inderdaad aan voor de tweede keer te stoppen met basketbal.
Magic Johnson – Kareem Abdul-Jabar – James Worthy
Door velen toch wel gezien als het allerbeste trio dat ooit in de NBA heeft gespeeld. In 1982-83 werd James Worthy met de eerste pick in de NBA draft gedraft door de Los Angeles Lakers. Na twee eerdere kampioenschappen gingen de Lakers daar vrolijk mee door. Met Magic Johnson als point guard, Kareem Abdul-Jabbar op de center-positie en Worthy als small forward behaalden de Lakers grote successen.
In de jaren samen wonnen de Lakers drie titels (1985, 1987, 1988). Na de Finals van 1988-89 stopte Abdul-Jabar met basketballen en stopte coach Pat Riley met coachen. De grote drie maakten zoveel indruk met hun spel dat er zelfs een basketbal era naar hun genoemd werd: The Showtime Lakers.
(Photo: Jim Rogash/Getty Images)
