Ook dit jaar vullen meerdere SportAmerika MLB-redacteuren hun Hall of Fame-ballot in. Met het van de ballot verdwijnen van meerdere PED-gebruikers (Bonds, Clemens, etc) en met de toevoeging van weinig échte Hall of Fame-namen, kan dit jaar wel eens een herhaling van zetten ten opzichte van 2022 worden. Net als altijd gebruiken we het stembiljetformat van Ryan Thibodaux (@MrTibbs op Twitter), de officiële Hall of Fame-tracker van het internet.
Dit jaar een iets andere insteek dan in voorgaand stemrondes, met als resultaat dat ik voor het eerst sinds we deze Hall of Fame-stemrondes doen een ballot inlever met daarop minder dan 10 spelers. Ik ben een Big Hall-proponent, die de Hall of Fame ziet als een museum van de sport, niet specifiek als een plek waar alleen de statistisch beste spelers aller tijden mogen schitteren. Dit jaar kwam ik echter niet verder dan acht spelers. Ook, en laat me dit vooraf helder hebben, ben ik niet consequent ten opzichte van mijn Ballot van vorig jaar. Let me explain.
HET RECHT OP TERUGKEER
Een flinke groep spelers keert terug op mijn ballot, wat aangeeft dat ik eigenlijk niet van gedachten ben veranderd in het jaar dat is verstreken. Hieronder de lijst van terugkeerders, in alfabetische volgorde.
MARK BUEHRLE
Het lijkt erop dat Mark Buehrle stemmen aan het winnen is bij de ‘echte stemmers’, waar ik geen deel van uitmaak. Vaker dan tevoren lijkt zijn naam nu terug te komen op de stembiljetten van baseball writers die hun ballot openbaar maken via @MrTibbs. Daarnaast verschijnen er steeds meer artikelen over Buehrle’s Hall of Fame-case; sommige fors ten faveure van de werper, andere minder positief, maar het feit dat hij steeds meer de spotlight ingedrukt wordt, is een goede zaak.
Ik blijf ook stug op de lefty stemmen. Vooral veel anonieme stemmers laten Buehrle van hun biljet af, getuige het feit dat hij vorig jaar lang boven de 10% stond en uiteindelijk op 5,8% bleef steken. Momenteel pollt hij op 10%. Ik hoop dat hij dit jaar opnieuw boven de 5% blijft en we weer een jaar campagne mogen voeren.
Mocht je je afvragen waarom ik van mening ben dat Buehrle een stem verdient, lees dan nog even mijn volledige redenering uit 2019.
TODD HELTON
Another year, another Helton vote. Ik wil het best nog een keer toelichten, maar je kunt ook mijn redenering uit 2021 of de (veel) uitgebreidere uit 2020 even doornemen. Het is echt op het ridicule af dat het zo lang duurt voordat Todd Helton de stemgrens van 75% doorbreekt. Hij behoort tot de beste eerstehonkspelers uit de geschiedenis. Op het moment van schrijven staat hij volgens Ryan Thibodeaux op bijna 80%. Het is te hopen dat deze trend volhoudt.
ANDRUW JONES
Het kan dit jaar zomaar (eindelijk) gaan gebeuren: Andruw Jones ligt op koers voor de Hall. Op dit moment staat hij al op 68% van de gepubliceerde ballots, bijna 30% meer dan vorig jaar. Ook toen maakte hij in de eindsprint een stevige klapper in de negatieve zin van het woord, maar ik houd vast aan het feit dat Andruw misschien dit jaar wel eens echt dichtbij kan komen en de laatste stemmers kan overtuigen.
Tien jaar lang was Andruw één van de beste spelers in Major League Baseball. Hij won een schoorsteenmantel vol met Gold Gloves. Wat moet hij nog meer doen?
JEFF KENT
Ik blijf ook stug op Jeff Kent stemmen. Hij is nou eenmaal de allerbeste powerhitting tweedehonkman uit de geschiedenis van de sport. Meervoudig Silver Slugger-winnaar, een Most Valuable Player en tot het einde van zijn carrière (op 40-jarige leeftijd!) een gevreesde slagman. What is the wait? Het is zijn laatste jaar op de ballot en hij lijkt het niet te gaan halen. De huidige tussenstand van 48% is niet voldoende, maar ik blijf Kent trouw. Hopelijk krijgt hij een kans via een Era Committee.
SCOTT ROLEN
Rolen is de tweede speler op deze lijst die momenteel virtueel in de Hall of Fame is opgenomen. Net als Todd Helton staat hij op 80% van de gepubliceerde ballots. Dat is niet meer dan terecht, want ook voor Rolen bestaat er eigenlijk weinig discussie. Hij is een top-10 derdehonkman in de ellenlange geschiedenis van het Amerikaanse honkbal. Dat zegt genoeg.
GARY SHEFFIELD
Volg je onze ballots al langer, dan weet je dat ik ook een voorstander ben van Gary Sheffield in de Hall. Sheffield, ondanks een dopingzaak in de nadagen van zijn carrière, is een historisch significante speler. Die swing is zo iconisch dat iedereen die in de 90s en early 2000s honkbal keek hem direct herkent. Tel daar de historische (en ‘schone’) eerste 10 jaar van zijn carrière bij op en je hebt een waardige Hall of Fame-kandidaat. Shef staat voor het negende jaar op de ballot, dus hij begint in tijdnood te komen.
BILLY WAGNER
Zoals elk jaar kopieer ik onderstaand rijtje statistieken in mijn stukje over Billy Wagner. Ze spreken voor zich.
- 422 saves (#6 all-time)
- 2.31 ERA (#2, achter Mariano Rivera)
- 187 ERA+ (#2, achter Rivera)
- 0.998 WHIP (#2, achter Addie Joss)
- 11.9 K/9 (#1)
- 33.2% strikeout rate (#1)
- .187 Batting Average Against (#1)
Laat me daar nog bij toevoegen dat, in een tijdperk dat 100 mph fastballs nog uniek waren, een outing van Wagner iets was om naar uit te kijken. Dat is ook wat waard. Wagner staat op 72,5% in de tracker. Spannond!
NIEUW OP DE LIJST
Slechts één nieuwe naam op mijn lijst van dit jaar. Let’s take a look.
BOBBY ABREU
Twee jaar geleden wilde ik op Bobby Abreu stemmen. Toen had ik geen ruimte en beloofde ik vorig jaar op hem te stemmen. Toen had ik geen ruimte en beloofde ik dit jaar op hem te stemmen. Nu heb ik ruimte, dus voila: daar is Bobby Abreu.
Abreu doorbreekt (nipt) de anekdotische grens van 60 WAR die de meeste Hall of Famers doorbreken. Hij staat tussen twee Hall of Famers (Dave Winfield en Vladimir Guerrero) als 21e op de JAWS-lijst voor All-Time rechtsvelders; zelfs een paar plekken boven Gary Sheffield, op wie ik ook stem. Was Bobby Abreu een absolute superster? Nee, waarschijnlijk niet. Daarvoor was hij niet flashy genoeg. Kijk echter naar de pieken, de dalen en de trends er tussenin en je vindt niet veel constantere spelers dan Abreu.
Een carrière van maar liefst 18 (!) jaar op het hoogste niveau, 400 gestolen honken, 288 homeruns, bijna 2500 honkslagen, een 128 OPS+: Bobby Abreu deed het allemaal. Natuurlijk, slechts twee All-Star-optredens, één Silver Slugger en één Gold Glove: het is wat weinig, maar we herinneren ons allemaal toch nog Abreu ongelooflijke optreden in de Homerun Derby van 2005?
GEEN RUIMTE.. FOR NOW
Okay, op het hakblok:
- Bronson Arroyo: Leuke pitcher, verdienstelijk gitarist, maar die gaat geen stemmen krijgen voor de Hall of Fame. One and done.
- Carlos Beltran: Ik heb een sterk vermoeden dat er in de toekomst van mijn kant nog wel een stem richting Carlos Beltran kan gaan. Op dit moment zijn we echter nog niet ver genoeg verwijderd van het Astros-vuilnisbakkenschandaal, waar hij een aanstichter van was. Hij gaat makkelijk overleven op de ballot, dus ik heb ruimte genoeg om hem in de toekomst wel van een stem te voorzien.
- Matt Cain: Er was een (korte) tijd waarin Matt Cain tot de betere pitchers in MLB hoorde, maar hij is geen Hall of Famer. Hij staat op 0% in de tracker en dat zal ook wel zo blijven.
- R.A. Dickey: De laatste der knuckleballmohikanen. Het was ontzettend leuk om Dickey, een sympathieke gast met een baard en een rare pitchmix aan het werk te zien. Hij is echter geen Hall of Famer.
- Jacoby Ellsbury: Ooit in Boston gepresenteerd en gehyped als de hergeboorte van Jezus Christus op een honkbalveld, maar zoals wel vaker het geval met Red Sox-spelers, is de carrière van de outfielder niet geworden wat iedereen hem aan de Oostkust toebedeelde. Het zou me verbazen als hij een stem krijgt.
- Andre Ethier: Ik heb twee fantasy baseball-kampioenschappen te danken aan Andre Ethier, maar niemand viel zo hard van de klif als de Dodgers-outfielder. Jammer, hij was hard op weg.
- J.J. Hardy: Nope.
- Torii Hunter: De outfieldervariant van Mark Buehrle. Gaat misschien nipt boven de 5% uitkomen en nog een jaar overleven, maar alles bij elkaar is Hunter’s CV niet dik genoeg om de Hall in te kunnen.
- John Lackey: Onsympathieke gast, aardige pitcher, geen Hall of Famer.
- Mike Napoli: Nope.
- Jhonny Peralta: Nope.
- Andy Pettitte: Normaal gesproken is de regel voor mij dat een stem op Buehrle ook een stem op Pettitte zou moeten opleveren. De pitchers zijn statistisch namelijk enorm vergelijkbaar. Pettitte deed echter mee aan de dopingrage, Buehrle niet. Geen stem voor Andy dus. Het is bespottelijk dat hij twee keer zoveel stemmen krijgt als Buehrle, momenteel. Yankee-bias much?
- Manny Ramirez: Vorig jaar stemde ik zo ongeveer op alle steroïdengebruikers, in een laatste “Steroid Users: ASSEMBLE” ballot. Dit jaar hou ik ze er zoveel als mogelijk vanaf, een uitzondering in de vorm van Sheffield, wiens tijd op de ballot aan het aflopen is, daargelaten. Ik vond Manny de moeilijkste keuze en sluit niet uit dat ik in de toekomst hem weer terugzet. Inconsequent, I know.
- Alex Rodriguez: Zie Manny Ramirez.
- Francisco Rodriguez: K-Rod gaat mogelijk een jaar overleven en zijn Hall of Fame-case is er eentje om in de toekomst mogelijk dieper in te duiken. Hij was elite toen elite nog moeilijker te vinden was.
- Jimmy Rollins: Ontzettend leuke speler hoor, en eentje die wel een paar jaar overleeft, maar een Hall of Famer? Ik heb er ernstige twijfels bij.
- Huston Street: Nope.
- Omar Vizquel: Op het veld een Hall of Famer, ernaast een vreselijke viezerik. Hell no.
- Jered Weaver: Leuke pitcher, geen Hall of Famer.
- Jayson Werth: Hall of Fame baard, licht overgewaardeerde speler.
Coverfoto: Hall of Fame archief
