NHL preview: Atlantic Division


De gladiatoren van het ijs staan weer te trappelen van ongeduld. Nog heel even wachten en dan gaat op woensdag 4 oktober het nieuwe seizoen in de NHL weer los. Bij SportAmerika nemen we de vier divisies onder de loep, zodat je weet wat je de komende maanden kunt verwachten. Vandaag is het de beurt aan de Atlantic Division.
MONTREAL CANADIENS (in 2016-17: 47-26-9, 1e in divisie)
Het was weer niet het jaar van de Montreal Canadiens. De verwachtingen zijn traditioneel hoog gespannen in Québec, maar ondanks de aanwezigheid van Carey Price konden de Habs deze opnieuw niet waarmaken. In de eerste ronde van de play-offs bleken de Rangers een maatje te groot waardoor er al op 22 april een einde kwam aan het seizoen. De achterban wil ook wel weer eens successen vieren en hebben hun hoop gevestigd op aanwinst Jonathan Drouin.
De talentvolle aanvaller verliet de Tampa Bay Lightning en tekende een meerjarige contract bij de Canadiens. In Florida vertoonde Drouin zijn kunsten voornamelijk als winger, maar in Montreal zien ze waarschijnlijk toch meer een center in de begaafde speler. Samen met Alex Galchenyuk zal de Canadees gaan strijden om een plek in de eerste lijn.

Het zal even wennen zijn om de Canadiens te zien spelen zonder Andrei Markov. De Rus debuteerde aan het begin van deze eeuw in het bleu-blanc-rouge, maar het contract van de 38-jarige verdediger werd niet verlengd. Karl Alzner, David Schlemko en Marc Streit werden deze zomer aangetrokken ter versterking van het defensieve korps. Ales Hemsky werd overgenomen van Dallas, maar de inmiddels 34-jarige Tsjech is al lang niet meer de speler die hij ooit was in het shirt van Edmonton. De Canadiens zagen goalgetter Alexander Radulov vertrekken naar de Stars. De Rus nam vorig jaar 18 goals en 36 assists voor zijn rekening.
Er is deze zomer dus nogal wat veranderd in Montreal, maar het team lijkt er op papier niet sterker op geworden. Toch is de aanwezigheid van Carey Price meer dan voldoende om van de Canadiens opnieuw een levensgevaarlijke ploeg te maken. Price alleen is echter bij lange na niet genoeg om de eerste Stanley Cup sinds 1993 naar Montreal te brengen. Een startbewijs voor de play-offs is wel een moetje voor deze spelersgroep.
OTTAWA SENATORS (in 2016-17: 44-28-10, 2e in de divisie)
Vorig seizoen schopten de Senators het verrassend tot de finale van de Eastern Conference. De weg naar de Stanley Cup-finale werd versperd door de Pittsburgh Penguins, de latere kampioen. Sidney Crosby en consorten hadden echter wel zeven wedstrijden nodig om Ottawa definitief op de knieën te krijgen.
Die ploeg werd gedragen door Erik Karlsson en ook dit seizoen ligt het lot van de Sens weer in handen van de Zweedse verdediger. In 77 wedstrijden kwam Karlsson vorig seizoen tot 71 punten en daarmee was de Zweed topscorer van een ploeg die over het algemeen moeilijk tot scoren kwam. De Senators bleven ruim twintig goals onder het gemiddelde in de NHL steken. De eerlijkheid gebied te zeggen dat coach Guy Boucher met zijn systeem ook vooral voor defensieve zekerheid wilde zorgen.

Erg actief was Ottawa niet in het off-season. Aanvaller Nate Thompson werd vastgelegd, maar of hij nu het antwoord is op de offensieve vragen is maar zeer de vraag. In defensief opzicht zal Marc Methot gemist worden. De 31-jarige verdediger speelde vijf jaar in Ottawa en stond gemiddeld ruim 21 minuten per wedstrijd op het ijs. Een echte vervanger heeft de club niet aangetrokken. In de play-offs lieten Bobby Ryan en de jonge Jean-Gabriel Pageau zich van hun beste kant zien. De fans in de Canadese hoofdstad zullen hopen dat ze daar nu vanaf oktober alvast mee beginnen.
Het is nog even afwachten wanneer Erik Karlsson en Derick Brassard weer beschikbaar zijn. Karlsson is geopereerd aan zijn voet en Brassard kampte met een schouderblessure. Als we kijken naar de play-offs, dan moet Ottawa breken met een trend. De laatste twee keer dat de Senators het postseason bereikten, liepen ze de play-offs mis in het jaar dat volgde. De toekomst zal uitwijzen of deze Sens sterk genoeg zijn om af te stappen van deze traditie.
BOSTON BRUINS (in 2016-17: 44-31-7, 3e in de divisie)
De Bruins hebben een veelbewogen seizoen achter de rug. Onderweg werd afscheid genomen van Claude Julien, de coach die de Stanley Cup in 2011 weer eens naar Boston bracht. Bruce Cassidy leidde zijn manschappen nog naar de play-offs, maar daar viel het doek al na de eerste ronde. In een bijzonder spannende serie trokken de Senators met 4-2 aan het langste eind.
In het off-season werden de fanatieke fans niet echt verwend met grote aankopen. Sterker nog, het geraamte van de ploeg die de Stanley Cup won, moet het ook dit seizoen weer doen voor Beantown.

David Pastrnak is één van de spelers die langzaam maar zeker het stokje over moet gaan nemen van de Brad Marchands en Patrice Bergerons van deze wereld. De Bruins wisten de 21-jarige Tsjech, vorig jaar goed voor zeventig punten, te verleiden zijn krabbel te zetten onder een nieuw meerjarig contract. In defensief opzicht is het nog altijd Zdeno Chara die de touwtjes stevig in handen heeft.
De lange Slowaak heeft inmiddels de respectabele leeftijd van veertig jaar bereikt en zal een jong talent als Charlie McAvoy wegwijs moeten maken in de NHL. De negentienjarige McAvoy debuteerde vorig seizoen in de play-offs en wacht nog op zijn eerste optreden tijdens het reguliere seizoen. David Backes begint aan zijn tweede seizoen en Boston en zal zijn productie wat op moeten vijzelen als de Bruins kans willen maken op de play-offs.
TORONTO MAPLE LEAFS (in 2016-17: 40-27-15, 4e in divisie en wildcard)
Hoe een stel jonge honden bijna de topfavoriet pootje lichtte. Van de Toronto Maple Leafs werd verwacht dat ze weer een rol gingen spelen in de NHL, maar toch zeker niet al in 2017. In de eerste ronde werd weliswaar nipt verloren van de Washington Capitals, maar Auston Matthews en zijn kompanen drukten hun neus al behoorlijk aan het venster.
De jonge Maple Leafs scoorden er vorig seizoen lustig op los en in zijn rookie-jaar kwam Matthews tot 40 goals en 29 assists. In William Nylander en Mitch Marner heeft coach Mike Babcock nog twee groeibriljantjes die de grens van zestig punten passeerden. Defensief deed Nikita Zaitsev van zich spreken. De jonge Rus wordt in oktober 26, maar debuteerde vorig jaar op indrukwekkende wijze in de NHL.

Ervaring kan deze jonge groep nog veel beter maken en dus werd Patrick Marleau verrassend binnengehengeld. De winger verliet zijn vertrouwde omgeving in San Jose en begint in Toronto aan een nieuw avontuur. Aan de zijde van Mike Babcock, de twee werkten samen bij Team Canada, hoopt Marleau zijn loopbaan te bekronen met een Stanley Cup. De veteraan tekende voor drie seizoenen.
Ron Hainsey mag dan een minder spectaculaire aanwinst zijn, maar de 36-jarige verdediger is niet minder belangrijk. Hainsey won de Stanley Cup met de Penguins en zijn ervaring moet de jonge defensie gaan helpen. Dit seizoen liggen de talentvolle Maple Leafs nog meer onder een vergrootglas en zal snel duidelijk worden of ze de volgende stap kunnen zetten in hun ontwikkeling. Als de voortekenen niet bedriegen, dan breken mooie tijden aan in Toronto.
TAMPA BAY LIGHTNING (in 2016-17: 42-30-10, 5e in de divisie)
Kenners hielden er rekening mee dat de Tampa Bay Lightning in 2017 zo maar eens de Stanley Cup kon winnen. Die kenners kwamen behoorlijk bedrogen uit, want het team dat in 2016 nog de finale van de Eastern Conference bereikte, schopte het vorig seizoen niet eens tot de play-offs.
Dat sterspeler Steven Stamkos slechts tot zeventien optredens kwam vanwege een zware knieblessure hielp natuurlijk ook niet mee. De Lightning kon het verlies van de center niet opvangen en eindigde op een teleurstellende vijfde plaats in de Atlantic Division.
https://youtu.be/IxQhW5fcjdo
Stamkos keert fit terug in de lineup van de Lightning, maar dat geldt niet voor Jonathan Drouin. De aanvaller verkaste naar Montreal en de ervaren Chris Kunitz moet hem doen vergeten. Nikita Kucherov was met 85 punten vorig seizoen topscorer namens Tampa Bay. De jonge Rus is nog altijd slechts 24 jaar oud en heeft zijn beste jaren nog voor zich. Dat geldt ook voor Victor Hedman. De 26-jarige Zweed kwam vorig seizoen tot maar liefst 72 punten.
Het management wist Tyler Johnson en Ondrej Palat langer aan zich te binden en hoopt daarmee een stevige basis te leggen voor nieuw succes. Er staat echter wel een vraagteken achter de kracht van de Lightning-defensie. Onder leiding van coach Jon Cooper, die aan zijn zesde seizoen begint, krijgt de groep de kans zich te revancheren. Met een fitte Steven Stamkos in de gelederen moet dat geen enkel probleem zijn. Tampa Bay is dan zeker één van de sterkste ploegen in deze divisie.
FLORIDA PANTHERS (in 2016-17: 35-36-11, 6e in de divisie)
De fans in Florida werden vorig seizoen niet verwend. Tampa Bay Lightning kon bij lange na niet aan de verwachtingen voldoen, maar dit gold zeker ook voor de Florida Panthers. In 2016 vierden ze in het BB&T Center nog de divisietitel, maar een jaar later kon het gezelschap al na 82 wedstrijden op vakantie. Dit was deels te wijten aan de blessures.
Aaron Ekblad, Jonathan Huberdeau en Nick Bjugstad zijn jonge, veelbelovende spelers, maar verbleven vorig seizoen te vaak in de ziekenboeg. Hun teamgenoten slaagden er niet in het verlies van deze talenten op te vangen, waardoor de Panthers naast een ticket voor de play-offs grepen.

Het was alsof de Panthers deze zomer uitverkoop hielden. Jaromir Jagr, Jussi Jokinen, Jon Marchessault, Thomas Vanek en Riley Smith waren samen goed voor ruim zeventig doelpunten vorig seizoen, maar keren niet terug in Sunrise. Van deze spelers is alleen Jagr nog altijd werkloos. De Tsjech mag dan 45 jaar oud zijn, maar vorig seizoen speelde Jagr 82 wedstrijden en de 46 punten tonen aan dat hij nog niet versleten is. Toch is hij er nog altijd geen franchise in de NHL die toehapt.
De Florida Panthers hopen dat Evgeni Dadonov en Radim Vrbata aanvallend voor nieuwe impulsen gaan zorgen. De 28-jarige Dadonov speelde de laatste jaren in de KHL en debuteerde als jonge twintiger in de NHL in het shirt van de Panthers. Radim Vrbata was met 55 punten in 81 wedstrijden vorig jaar topscorer van de Arizona Coyotes, maar is inmiddels ook al 36. Toch heeft Florida, waar voormalig Sharks-assistent Bob Boughner begint aan zijn eerste seizoen als hoofdcoach, genoeg kwaliteit om weer een rol van betekenis te spelen in deze divisie, maar dan moeten de belangrijke spelers wel heel blijven.
DETROIT RED WINGS (in 2016-17: 33-36-13, 7e in de divisie)
Geen play-offs in Motown. Het was even slikken voor de fans van de Red Wings, want voor het eerst sinds 1990 konden hun favorieten al direct na het reguliere seizoen vakantie vieren. Cijfermatig gezien was dat ook niet meer dan logisch. De Red Wings scoorden moeilijk en kregen veel goals om de oren. Op zijn 36e was Henrik Zetterberg nog altijd de belangrijkste speler van de Red Wings.
Voor de negende keer in zijn loopbaan scoorde de Zweed minimaal zestig punten. Helaas voor Detroit kwam geen enkele teamgenoot in de buurt van de 68 punten van Zetterberg. Gustav Nyquist en Tomas Tatar kwamen respectievelijk tot 48 en 46 punten afgelopen seizoen. Tatar is de laatste jaren een zekerheidje in de lineup en werd deze zomer beloond met een nieuw contract.

Hoewel de resultaten tegenvielen, houdt het management toch vertrouwen in deze groep. Coach Jeff Blashill kan bijna dezelfde spelers het ijs op sturen als afgelopen seizoen en heeft er in Trevor Daley een ervaren defensieve kracht bij gekregen. In de gloednieuwe Little Caesars Arena willen de Red Wings in het eerste jaar geen slecht figuur slaan, maar of deze groep sterk genoeg is om de strijd aan te gaan met bijvoorbeeld Toronto of Tampa Bay is behoorlijk twijfelachtig.
De organisatie hoopt te kunnen bouwen op jonge spelers als Dylan Larkin, Andreas Athanasiou en Anthony Mantha, maar dan moeten deze talenten nog wel een paar stappen in hun ontwikkeling gaan zetten. De 23-jarige Athanasiou twijfelt zelfs aan de goede bedoelingen van de Red Wings. De Canadees heeft nog altijd geen nieuw contract getekend en dreigt zelfs met een vertrek naar de Russische KHL.
BUFFALO SABRES (in 2016-17: 33-37-12, 8e in de divisie)
Dan Bylsma en Jack Eichel moesten de Sabres terugbrengen naar de top van de Atlantic Division, maar het liep vorig seizoen allemaal net even anders. De voormalig Stanley Cup-winnaar met de Penguins kreeg de Sabres niet aan de praat en voor de derde keer in vier jaar sloot Buffalo de jaargang af als hekkensluiter in de divisie.
Jack Eichel begon geblesseerd aan het seizoen en miste 21 wedstrijden. Toch kwam de jonge Amerikaan nog tot 57 punten. Daarmee deed Eichel het zelfs iets beter dan in zijn debuutjaar, waarin hij in 81 duels tot 56 punten kwam. Hoewel de Sabres ondermaats presteerden, was niet alles kommer en kwel in Buffalo. De powerplay liep als een spreekwoordelijke tierelier en was zelfs de beste in de league.

Er ging een grote bezem door de organisatie de afgelopen maanden. Van veel spelers werd afscheid genomen, coach Bylsma kon zijn koffers pakken en Jason Botterill is de nieuwe general manager. Phil Housley bereikte als assistent-coach van de Predators afgelopen seizoen de Stanley Cup-finale. In Buffalo mag de voormalig speler van onder meer Buffalo, Calgary en Chicago laten zien dat hij ook op eigen benen kan staan.
In Jason Pominville haalden de Sabres een oude bekende terug. Met de voormalig captain kwam ook verdediger Marco Scandella over van de Minnesota Wild. Buffalo moest Tyler Ennis, Marcus Foligno en een draft pick opgeven voor het tweetal. Pominville is met zijn 35 jaar niet meer de jongste, maar zijn ervaring en aanwezigheid kan erg belangrijk zijn voor Eichel. Housley zal veel tijd steken in zijn defensie, maar alle moeite zal tevergeefs zijn. De Sabres zullen voor het zevende jaar op rij de play-offs mislopen.

Hans Mulder
Hans Mulder
Dankzij de Braves en de Twins gegrepen door MLB. Wat later door een simpele videogame besmet met 't ijshockeyvirus en blij dat ik hier beide liefdes mag beschrijven.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen