Veel te lachen valt er dit seizoen niet voor Zdeno Chara en de New York Islanders, maar deze week vierde de boomlange Slowaak toch een klein feestje. Dit gold overigens ook voor de Montreal Canadiens en Corey Perry. Slecht nieuws was er helaas ook en dit kwam met name uit Toronto. Op de trade market bleef het rustig deze week, maar desondanks hebben we genoeg om je goed geïnformeerd aan het weekend te laten beginnen!
ZDENO CHARA PASSEERT HALL OF FAMER CHELIOS
Het huidige seizoen lijkt soms van records en milestones aan elkaar te hangen. Een paar weken geleden schreven we over Iron Man Keith Yandle, er was nog de 500e van Sidney Crosby en nu is het tijd voor het record van Zdeno Chara. De boomlange Slowaak speelde donderdag tegen de San Jose Sharks zijn 1652e wedstrijd in de NHL. Nooit eerder in de geschiedenis van de League speelde een blueliner zo veel wedstrijden als Chara. Tot deze week stond het record op naam van Chris Chelios, die 1651 duels speelde als verdediger. De Hall of Famer en drievoudig Cup-winnaar speelde door tot zijn 48e. Chara hoopt binnenkort 45 te worden, dus heeft hij nog de tijd om zijn record aan te scherpen.
Weinig mensen hadden ruim 25 jaar geleden voor mogelijk gehouden dat die lange slungel uit Slowakije zo’n enorm succesvolle NHL-speler zou worden. Het is wat kort door de bocht om te stellen dat de New York Islanders hem op goed geluk kozen in de draft, maar veel scheelde dat toch ook weer niet. Het internet stond destijds nog in de kinderschoenen, Youtube was nog ver weg en er werd nog lang niet zoveel sport uitgezonden als nu.
GOKJE
Scouts moesten het doen met wat vage trainingsbeelden, maar dat weerhield de Isles er niet van toch toe te slaan. In 1996 pikten zij, in de draft waarin onder meer ook Daniel Briere gekozen werd, die ruim 2 meter lange blueliner op in de derde ronde. Slungelig, geen overdreven goede schaatser, maar een angstaanjagend sterk oermens.
Op 19 november 1997 debuteerde Zdeno Chara in de NHL. Hij had al veel dingen bijgeschaafd, maar nog altijd was het geen toonbeeld van een toekomstig Hall of Famer. Big Z speelde dat seizoen 25 wedstrijden voor de Islanders en noteerde op 15 april 1998, tegen de Rangers, zijn eerste punt in de league.
NAAR OTTAWA
In de jaren die volgden, werd de Slowaak een bekend gezicht in de line-up van de Islanders, kreeg hij steeds meer speeltijd, maar offensief droeg hij nauwelijks iets bij. Dat veranderde eigenlijk pas in Ottawa, waar hij neerstreek nadat de Isles hem betrokken in een trade die Alexei Yashin naar Long Island bracht. Achteraf niet de beste keuze, want de Isles gaven hierbij ook nog een first-round pick op die de Senators zouden gebruiken voor Jason Spezza.
In de Canadese hoofdstad groeide Chara meer en meer toe naar het niveau waar we hem nu zo goed van kennen. Niet zelden zat hij in de strafbank, maar net voor en net na de lockout van 2004-2005 joeg de Slowaak met zijn daverende schot 16 keer de puck in het vijandelijke doel. In 2003-2004 eindigde hij mede daardoor als tweede in de Norris Trophy, die gewonnen werd door Scott Niedermayer. Vier jaar later had Chara meer geluk. Al dwong hij dit met 19 goals en 50 punten ook zelf af. Dit nog even los van alle defensieve klasse die hij inmiddels had. Zdeno Chara speelde op dat moment al een tijdje voor de Boston Bruins, waar hij in de zomer van 2006 als free agent tekende.
SUCCES IN BEANTOWN
Daar in Boston groeide Chara uit tot een ware attractie. Niet omdat ze nog nooit zo’n lange vent op schaatsen hadden gezien, maar omdat de Slowaak tot de absolute elite in de NHL ging behoren. Defensief ijzersterk, hij was niet vies van een robbertje vechten en dan was er ook nog die levensgevaarlijke dreun vanaf de blauwe lijn. Chara werd captain van die roemrijke franchise en zette in 2011 de kroon op het werk door de Stanley Cup voor het eerst sinds 1972 naar Beantown te brengen. Hoewel hij met zijn lange lichaam eigenlijk niet geschapen was voor ijshockey, miste hij nauwelijks wedstrijden.
In 2020 kwam er, na 14 jaar en 1023 wedstrijden, een einde aan het tijdperk Chara in Boston. De blueliner was de 40 al gepasseerd en de franchise had in Charlie McAvoy zijn natuurlijke opvolger al binnen. De Washington Capitals hoopten met de Slowaak een gooi te kunnen doen naar een tweede Cup, maar ze liepen zich al in de eerste ronde van de play-offs stuk op…de Boston Bruins.
Afgelopen zomer keerde Chara terug naar de club die hem lang geleden drafte. De Islanders hadden hun zinnen gezet op de Cup en dachten de ervaring van hun voormalig third-rounder wel te kunnen gebruiken. Na een waardeloze seizoenstart weten we inmiddels dat die Stanley Cup lichtjaren ver weg is voor de Islanders. Of dit ook geldt voor Chara valt te bezien. Nu de trade deadline nadert, wordt er veelvuldig naar hem geïnformeerd.
CHELIOS TE PAKKEN
Hoewel Chara een levende legende is in Boston is het toch ook mooi dat hij het record van Chelios breekt in het shirt van zijn eerste liefde. Hij mag dan niet meer zo productief zijn als in zijn beste jaren, maar Zdeno Chara liet dit seizoen al vaak zien nog altijd over een groot hart te beschikken. Zo was de matpartij tegen Yakov Trenin van de Predators misschien wel tekenend. Trenin nam een ploeggenoot te grazen en Chara nam Trenin te grazen.
De Slowaak had zich zijn terugkeer waarschijnlijk anders voorgesteld. De Isles werden vooraf gezien als een belangrijke kandidaat voor de Stanley Cup. De lange road trip aan het begin en de nodige Covid-gevallen gooiden echter roet in het eten. Toch was er donderdag een klein feestje ter ere van Zdeno Chara. Na meer dan 12 jaar is Chris Chelios niet langer de verdediger met de meeste duels in de NHL. Die eer is nu voor een lange slungel uit het Slowaakse Trencin. Overigens was er in dit duel met de Sharks ook een mijlpaal voor Zach Parise, die zijn 400e goal in de NHL scoorde.
BREAKING NEWS
LEAFS MOETEN MUZZIN MISSEN
Het werd maandag een vervelende avond voor de Toronto Maple Leafs en voor Jake Muzzin in het bijzonder. Op bezoek bij de Montreal Canadiens kregen de Leafs alle hoeken van Bell Center te zien. De opgeleefde Habs waren met 5-2 te sterk, maar Leafs-blueliner Jake Muzzin maakte een groot deel van die nederlaag niet op het ijs mee. Muzzin sloeg in de tweede periode hard met zijn hoofd tegen het ijs toen hij in botsing kwam met Chris Wideman. Hij werd opgenomen in het zogenaamde concussion protocol en helaas voor Muzzin was dit niet voor het eerst. De voormalig speler van de Kings miste dit seizoen al wat wedstrijden vanwege een hersenschudding.
HERSENTUMOR GECONSTATEERD BIJ AMIROV
Er kwam nog meer slecht nieuws uit Toronto. De Maple Leafs lieten weten dat bij Rodion Amirov, een first-round pick uit 2020, een hersentumor was geconstateerd. De pas 20-jarige Rus speelde dit seizoen 10 wedstrijden voor Salavat Yulaev Ufa in de KHL, maar raakte geblesseerd. Tijdens de controle van die (onbekende) blessure kwam die vreselijke ziekte aan het licht. Amirov wordt behandeld in een Duitse kliniek en komt (logischerwijs) dit seizoen niet meer in actie. De Leafs lieten weten hun prospect te steunen in deze moeilijke tijd en daar waar mogelijk te helpen. Amirov was vorig jaar tijdens het WJC goed voor 6 punten in 7 wedstrijden.
RENTREE CHABOT BLIJFT NIET ONOPGEMERKT
Vier wedstrijden moesten de Ottawa Senators het doen zonder Thomas Chabot. Eerder deze maand maakte de verdediger op een hardhandige wijze kennis met het fysiek van Tom Wilson en daar hield de Senator een upper-body injury aan over. Afgelopen dinsdag keerde Chabot terug in de line-up van het dolende Ottawa, dat drie van de laatste vier wedstrijden verloor.
De aanwezigheid van Chabot, die ook nog eens zijn 300e wedstrijd speelde, deed wonderen. Met 2 goals en een assist luisterde de voormalig first-rounder zijn rentree op. Met de natuurlijke opvolger van Erik Karlsson terug in de ploeg wonnen de Senators dinsdag knap met 4-3 van de Wild.
TARASOV KLAAR DIT SEIZOEN
Daniil Tarasov komt dit seizoen niet meer in actie voor de Columbus Blue Jackets. De jonge goalie uit Rusland is deze week geopereerd aan zijn heup en hoopt op tijd fit te zijn voor de start van de voorbereiding in 2022-2023. Tarasov speelde dit seizoen slechts vier wedstrijden voor de hoofdmacht, maar wordt gezien als een groot talent op zijn positie. Met een .937 sv% en 2.40 GAA onderstreepte hij dit al in zijn eerste duels. De Rus raakte op 1 januari geblesseerd in het duel met de Hurricanes. De club had de hoop dat behandeling en rust voldoende was om de blessure te laten herstellen, maar daar moesten ze later op terugkomen.
CANES ZIJN DEANGELO EVEN KWIJT
Rod Brind’Amour kan voorlopig niet over zijn meest productieve blueliner beschikken. Anthony DeAngelo raakte afgelopen maandag geblesseerd in het gewonnen duel met de Flyers. Wat er precies met DeAngelo aan de hand is, maakt de club niet bekend. Alleen dat het gaat om een blessure in zijn midsection. Brind’Amour verwacht DeAngelo minimaal een maand kwijt te zijn. Voor de Canes is dit een fikse domper, want met 9 goals en 40 punten is Tony DeAngelo een belangrijke schakel in het succes van de Hurricanes, die ook Brendan Smith even moeten missen. De verdediger werd dit weekend geraakt door een puck.
MACKINNON HUILT, MACKINNON LACHT
Het lukt Nathan MacKinnon dit seizoen nog niet zo goed om uit de ziekenboeg te blijven. De sterspeler van miste al wat wedstrijden vanwege het bekende virus, maar nu kampt MacKinnon met een (lichte) lower-body injury. Al te serieus zal dit niet zijn, want coach Jared Bednar verwacht zijn vedette vrijdag tegen de Winnipeg Jets alweer terug. Het zal de Avalanche er vooral om te doen zijn MacKinnon (12G, 36A in 36 wedstrijden) okselfris te krijgen voor de komende zware weken. Zonder hun superster wonnen de Avs woensdag overigens met 5-2 van de Red Wings.
Een paar dagen voor de ontmoeting met Detroit haalde MacKinnon ook al het nieuws. Op maandagmiddag (plaatselijke tijd) speelden de Avs in Boston een vrij kansloze wedstrijd tegen de Bruins. Na een verloren faceoff sloeg MacKinnon linesman Michael Cormier tegen zijn been. De NHL liet naderhand weten, zonder namen te noemen, dat er een onderzoek was ingesteld maar dat de speler in kwestie niet geschorst werd. Voor een schorsing moest er sprake zijn van opzet en volgens de betreffende officials was dat hier niet het geval.
OVERIG NIEUWS
STREAKS
De fans in San Jose beleefden donderdag een historische avond. Niet alleen speelde Chara zijn 1652e wedstrijd en scoorde Parise zijn 400e goal in de NHL, maar hun eigen Sharks boekten voor het eerst sinds 26 januari weer eens een overwinning. Team Teal had een shootout nodig om de Isles met 4-3 opzij te zetten, maar na zeven nederlagen op rij lieten ze zich het zoet van een overwinning goed smaken. Niet voor het eerst dit seizoen zijn de Flyers en Kraken nu in het bezit van de langste losing streak. Beide teams verloren hun laatste zes wedstrijden.
De langste winning streak staat momenteel op naam van twee verrassende teams. Montreal komt straks aan bod, maar ook de Columbus Blue Jackets zijn lekker bezig de laatste weken. Zij verloren voor het laatst op 15 februari en wonnen daarna onder meer van Toronto en Florida. Met name de zege op de Panthers was knap. Mede dankzij goals van Patrik Laine en Oliver Bjorkstrand werd de koploper in de Atlantic met 6-3 weggezet.
ST. LOUIS EFFECT IN MONTREAL?
Wat resultaten betreft, leek het aanvankelijk lood om oud ijzer. Onder Dominique Ducharme verloren de Montreal Canadiens vaak en onder Martin St. Louis ging het de eerste wedstrijden niets beter. De eerste drie gingen verloren, maar de vaste volger zag wel meer pit in het team. En St. Louis kreeg Cole Caufield aan de praat. Vorige week, op 17 februari, boekten de Habs tegen de Blues hun eerste zege in het tijdperk St. Louis.
Vervolgens werden ook de Islanders, Leafs en Sabres aan de zegekar gebonden. Buffalo werd woensdag met 4-0 verslagen en dit was voor goalie Sam Montembeault zijn eerste shutout in de NHL. Caufield heeft tijdens deze 4-game winning streak al 4 goals gescoord. Onder St. Louis heeft het talent inmiddels al 6 keer de weg naar de vijandelijke goal gevonden.
PREDATORS EREN RINNE
Een primeur voor de Nashville Predators afgelopen donderdagavond. Voor het eerst in de historie van de franchise, die in 1998 debuteerde in de NHL, werd een rugnummer met pensioen gestuurd. Niemand in dienst van de Predators zal ooit nog rugnummer 35 dragen. Dit behoort voor altijd toe aan Pekka Rinne, de Finse goalie die 15 seizoenen het doel van deze club verdedigde. Tijdens een mooie ceremonie werd het nummer donderdag naar de nok van de Bridgestone Arena gehesen.
Op het moment dat hij werd gedraft, zal niemand bij de Preds hebben gedacht dat dit voor jaren het gezicht van de franchise zou worden. De Fin werd pas als 258e gekozen in 2004. Rinne debuteerde in 2005-2006 al, maar zou pas vanaf 2008 de startende goalie worden. Nashville kreeg daar geen moment spijt van. In 2017 leidde hij de club naar de eerste en enige Stanley Cup Final en een jaar later won Rinne de Vezina Trophy. Na 683 wedstrijden, 369 overwinningen, een .917 sv% en 2.43 GAA zwaaide Pekka Rinne vorig jaar af. Hij heeft het stokje overgegeven aan een landgenoot, die het ook uitstekend doet: Juuse Saaros. Hij en de overige Preds eerden Rinne donderdag met een 2-1 zege op Dallas.
MIJLPAAL VOOR COREY PERRY
Hij had er 1144 wedstrijden voor nodig, 988 daarvan in het shirt van de Anaheim (Mighty) Ducks. Afgelopen woensdag bereikte Corey Perry de mooie mijlpaal van 400 goals in de NHL. Daarmee nadert de ervaren forward de top 100 op de all-time topscorerslijst. Met zijn goal tegen de Oilers heeft Perry Shane Doan en Paul Kariya in zicht. Kariya heeft, net als Perry, een verleden in Anaheim, maar was al vertrokken toen Corey Perry debuteerde. De tweevoudig olympisch kampioen (2010 en 2014) en winnaar van de Stanley Cup in 2007 scoorde op 10 oktober 2005 ook zijn eerste treffer tegen Edmonton.
Het laatste nieuws hoor je ook in onze NHL POWER PLAY PODCAST! Heb je vragen en/of opmerkingen voor ons, mail dan naar nhlpowerplaypodcast@gmail.com!
Cover photo: Winslow Townson/AP
