Het is tot nu toe best imponerend wat de Edmonton Oilers laten zien in de Western Conference Final. In Game 3 lieten ze bijvoorbeeld zien dat ze niet eens altijd op hun best te hoeven zijn om de Dallas Stars te verslaan. Diezelfde Stars wisten dat Game 4 voor hen al een soort van must win was. Met een 1-3 achterstand in de best-of-7 terug naar Dallas voor Game 5 lijkt bij voorbaat al kansloos.
WESTERN CONFERENCE FINAL
GAME 4: EDMONTON OILERS – DALLAS STARS
Ondanks de nederlaag hield Peter DeBoer niet een heel slecht gevoel over aan Game 3. Zijn Stars waren niet de mindere van Edmonton, maar scoorden gewoonweg niet. Of in elk geval te weinig. De coach zal ongetwijfeld opgelucht geweest zijn dat hij voor Game 4 weer over Roope Hintz kon beschikken. Met de productieve Fin in de gelederen maakten de Stars hun ambities snel duidelijk. Zij probeerden de Oilers terug te dringen en bezorgden Stuart Skinnern handenvol werk. Net als zondag knipperde de goalie echter niet met zijn ogen. Dat deed Jake Oettinger aan de andere kant van het ijs wel. Hij was volledig kansloos toen Leon Draisaitl aanlegde voor een one-timer en met een PPG de Oilers aan de leiding bracht.
In de tweede periode kreeg Dallas wat ’t eigenlijk wel verdiende. Met een PPG van Jason Robertson trokken zij de stand weer gelijk. Een stand waar ze niet lang van mochten genieten, want eveneens op de PP was het Corey Perry – met zijn zesde van deze play-offs – die de Oilers weer op voorsprong zette. Dit leek met beide teams iets te doen. Edmonton had nu het momentum, maar zeker ook het betere van het spel.
LUCHT VOOR OILERS
De derde periode werd er één van wanhoop voor de Stars. Zij moesten en zouden deze Game 4 winnen om niet (weer) op de rand van de afgrond te belanden in een Western Conference Final. Edmonton gaf de regie echter niet weer uit handen. Zij waren nu de baas op het ijs. Dit tot afgrijzen van DeBoer en zijn Stars. Juist op het moment dat de Stars aan een slotoffensief wilden beginnen, liep Mikael Granlund tegen een domme straf aan.
Dit haalde het ritme weer uit het aanvalsspel van de bezoekers. DeBoer haalde Oettinger van het ijs voor een extra aanvaller, maar Kasperi Kapanen strafte dit af met de 3-1. De man die eerder Vegas al velde, zette nu Edmonton definitief op de drempel van de tweede Stanley Cup Final op rij. Adam Henrique, met weer een empty-netter, bepaalde de eindstand zelfs nog op 4-1.
UP NEXT:
Voor de veertiende keer in zeventien wedstrijden kwamen de Stars op een 1-0 achterstand. Daarmee zetten zij een nieuw NHL-record. Bij de tegenstander zette ook Kris Knoblauch een nieuw record. Hij is de eerste coach die na twee seizoenen op 25 overwinningen in de play-offs staat. Natuurlijk hoopt de Oilers-coach dit verder aan te scherpen en alles wijst er in deze serie op dat ’t wel gaat gebeuren ook. Dallas is heel afhankelijk van de powerplay. Van de acht gescoorde goals vielen er vier met minimaal een man meer.
De tegenstander heette altijd afhankelijk te zijn van hun tweekoppig monster McDavid en Draisait, maar in deze serie is het ook Ryan Nugent-Hopkins die een partijtje meeblaast. Hij staat al op 9 punten na de eerste vier duels. Vrijdag (02.00 uur Nederlandse tijd) kunnen hij en zijn teamgenoten in Dallas de deur naar de SCF al opentrappen met een vierde overwinning op rij in deze best-of-7.
Tussenstand in de serie: Edmonton leidt met 3-1
Cover photo: Perry Nelson
Nooit Jinxen maar heb al twee weken vakantie doorgegeven aan de baas mochten de Oilers weer de finale halen. Vorig jaar deed het pijn het verlies. Maar er bij te zijn geweest in game 3 en 4 in Edmonton was waanzinnig. Nu gaan we voor game 1-2-5-7 al hoop ik dat het bij game vijf klaar is in het voordeel van Edmonton.
Ha Cor,
Het zou jullie van harte gegund zijn na vorig seizoen!
Nog plannen om die kant op te vliegen?
Groet
Dennis