Vanavond gaan we eindelijk weer los in de mooiste ijshockeycompetitie ter wereld! Om 23.00 uur (Nederlandse tijd, te volgen via DAZN) zetten titelverdediger Florida Panthers en de Chicago Blackhawks het seizoen 2025-2026 in gang! Vandaag komt er dan ook een einde aan onze serie NHL 32-in-32 voor dit seizoen en hoe kunnen we die beter afsluiten dan met de kampioen van de laatste twee jaar: Florida Panthers.
SEIZOEN 2024-2025: BACK-TO-BACK, BABY!
Na de Cup-winst in 2024 kon het vorig seizoen toch alleen maar slechter gaan? Nee dus, want ook in 2025 stonden de Florida Panthers met de Stanley Cup. Een seizoen waarin het lang niet altijd rozengeur en maneschijn was, maar ook één waarin general manager Bill Zito een masterclass roster building gaf. Daar komen we later op terug. Eerst nemen we jullie nog even mee door dat oh zo succesvolle (en bij vlagen opzienbarende) seizoen van deze Cats.
Tijdens het reguliere seizoen lieten de Panthers niet het achterste van hun tong zien. Zij wisten ook wel dat ze op hun sloffen de play-offs zouden halen. Coach Paul Maurice wist maar al te goed dat hij tegen die tijd zijn troepen fris moest hebben. Misschien kwam de dopingschorsing van Aaron Ekblad ook wel helemaal niet zo slecht uit. Of de blessure die Matthew Tkachuk opliep tijdens de FourNations. Vervelend voor de spelers en de korte termijn, maar Maurice wist dat ze zo uitgerust(er) aan het postseason zouden beginnen.
Op dat moment behoorde ook Brad Marchand al tot dit roster. Of hoe je een toch al loeisterke groep nog net iets beter maakt. Daar bleef het niet bij, want eerder hadden de Cats zich ook al versterkt met Seth Jones. Grote namen, die uitstekend bleken te gedijen in het collectief van Florida. Dat collectief imponeerde in de eerste ronde van de play-offs door Tampa Bay weg te blazen. Toronto legde hen het vuur aan de schenen, maar bezweek uiteindelijk ook. Vervolgens was de weg vrij om via de Hurricanes en – opnieuw – de Oilers de titel te prolongeren.
SEIZOEN 2025-2026: JAGEN OP DIE THREE-PEAT
We benoemden het al. Roster building. Het was een prestatie van Zito op zich om kleppers als Seth Jones en Brad Marchand binnen te halen. Echter werd zijn prestatie in het offseason nog veel groter. Er liepen nogal wat grote namen uit hun contract en de meeste volgers hielden niet voor mogelijk dat het de Panthers lukte om al die sterkhouders binnenboord te houden. Het was dan ook best een verrassing dat Sam Bennett, een belangrijke schakel in het succes, al voor free agency met acht jaar verlengde. Voor $ 8 miljoen per jaar.
Een paar dagen na die contractverlenging mocht ook Aaron Ekblad het heugelijke nieuws delen dat hij langer in Sunrise bleef. De voormalig first-overall werd gezien als één van de grootste vissen in de UFA-vijver, maar werd dus nooit te water gelaten. Ook de 29-jarige blueliner tekende voor acht jaar bij en gaat ruim $ 6 miljoen per jaar verdienen. Fans en volgers die dachten dat daarmee de put met verrassingen was opgedroogd, kwamen bedrogen uit. Na de verlenging van Ekblad ging Zito namelijk in één moeite door en wist ook Brad Marchand te verleiden om langer te blijven.
WEINIG VERLOOP
Voor ruim $ 5 miljoen per jaar tekende Marchand een contract voor zes seizoenen. De kans dat de routinier dit helemaal uitdient, is niet groot, maar voor Florida is dit wel een handige manier om de groep samen te houden. Dat is aardig gelukt, want elf spelers van het huidige roster liggen nog tot minimaal 2030 vast. Vorige week voegde ook Nikko Mikola zich in dat rijtje door eveneens met acht jaar te verlengen. Het geeft aan dat spelers zich senang voelen in Sunrise, waar ze niet alleen Cups kunnen winnen maar ook weinig tot geen belasting hoeven te betalen…
In deze laatste NHL 32-in-32 kunnen we jullie dus niet blij maken met spannende trades. Zito gaat er blijkbaar prat op dat je iets niet moet veranderen als het goed werkt. Voor de korte termijn zal deze werkwijze mogelijk nog meer vruchten afwerpen. Het team is ingespeeld, de systemen zijn bekend en de kwaliteiten zijn overduidelijk. Zelfs nu Matthew Tkachuk en – vooral – Aleksander Barkov voor langere tijd uit de roulatie zijn. Tkachuk kampt al langere tijd met ongemak in de liesstreek en mist zeker de eerste twee maanden. Barkov ligt er met gescheurde knie- en kruisbanden nog veel langer uit.
Met Sam Bennett, Sam Reinhart en Carter Verhaeghe blijft er nog meer dan genoeg klasse over op de eerste aanvalslijn. Het mag misschien minder verfijnd zijn dan met bijvoorbeeld een Tkachuk of Barkov, maar dit drietal heeft wel degelijk veel scorend vermogen. En ze werken stuk voor stuk keihard. Voor de tegenstanders is het dus nog altijd geen pretje om de eerste lijn van deze Panthers te treffen. Deze drie waren namelijk alleen vorig seizoen al goed voor samen 84 goals.
DIEPTE BLIJFT
Door deze blessures is de kans groot dat Marchand opschuift naar de tweede lijn. In de bottom six was de voormalig Bruin van grote waarde in de play-offs, maar in dit geval breekt nood weer even wet. In Anton Lundell en Eetu Luostarinen treft hij linemates die de gemiddelde leeftijd van dit roster wel wat naar beneden halen. Met name Lundell is met zijn 23 jaar nog een broekie voor Panthers-begrippen. De net 24 geworden Fin kent inmiddels het klappen van de zweep al wel en hikte al een paar keer tegen een 20 goal-season aan. We sluiten niet uit dat dit het jaar is waarin de voormalig first-rounder die stap ook daadwerkelijk zet.
Wat de Panthers de laatste jaren zo sterk maakte, was dat coach Paul Maurice moeiteloos vier lijnen kon gebruiken, die elk op hun eigen manier van waarde waren. Als de coach nu naar zijn bottom six kijkt, zal hij aan dat strijdplan niet veel wijzigen. Je kunt namelijk nog prima thuiskomen met een derde lijn de bestaat uit Mackie Samoskevich, Evan Rodrigues en Jesper Boqvist. Niet de allergrootste namen, maar zowel aanvallend als verdedigend dragen ze “gewoon” hun steentje bij.
Op de vierde lijn wordt het wat onzekerder. In elk geval qua scorend vermogen. Luke Kunin hebben we leren kennen als een echte teamplayer, die af en toe ook nog scoort. Jonah Gadjovich is eveneens een teamplayer, maar van hem hoeven we geen wonderen te verwachten. De voormalig Shark werkt keihard, laat zijn vuisten ook regelmatig het woord doen, maar scoren doet hij niet. Iets waar ook A.J. Greer niet om bekend staat. Aanvallend gezien is dit met afstand de zwakste lijn voor de Panthers. Het is echter wel een lijn die het de tegenstander onmogelijk kan maken om het eigen geliefde spel te spelen, waardoor dit drietal toch van veel waarde kan zijn.
DEFENSIE LANG ONDER DE PANNEN
Van de groep aanvallers die we nu hebben besproken, liggen er zeven tot de zomer van 2030 vast. Op de blauwe lijn is dat niet anders. Bill Zito heeft ook daar voor een ongekende continuïteit gezorgd. Seth Jones dacht aanvankelijk tot medio 2030 in Chicago te spelen, maar zijn trade naar Florida verhinderde dat. Het leverde Jones al een Cup op en de kans is aanwezig dat het niet bij die ene Stanley Cup blijft. Zelfs de fanatiekste Blackhawks-fan moest erkennen dat de Jones van Florida niet de Seth Jones was die de laatste jaren soms voor wanhoop zorgde in het United Center van Chicago. Met andere woorden, de voormalig Blue Jacket kwam prima uit de verf in Sunrise.
Aaron Ekblad hebben we al even besproken. De laatste jaren zit het hem – al dan niet door eigen schuld – niet mee en blijft daardoor zijn productie ook wat achter. Nu Ekblad zekerheid heeft richting de toekomst kan hij zomaar weer richting die 15 goals of meer dan 40 punten die hij al vaker noteerde. In Gustav Forsling heeft hij een partner die de balans wel in de gaten houdt. Een partner ook die de Panthers slim van waivers plukten en daarmee een gouden greep deden. Om aan te geven hoe belangrijk Forsling voor dit roster is, benoemen we even zijn + 56 rating van 2023-2024. De 29-jarige Zweed doet dus in elke linie zijn werk en werd beloond met een contract tot 2032.
Zo’n beloning kreeg Niko Mikkola dus vorige week ook. Deze Fin maakte ook beide kampioensfeesten al mee en ontwikkelde zich in Florida tot een zeer betrouwbare kracht. Zo staat Mikkola bij de Panthers gemiddeld ruim 3 minuten langer op het ijs dan bij de Blues en Rangers, zijn vorige werkgevers. Een teken dat Maurice in de Fin gelooft. Dmitry Kulikov en Jeff Petry zijn de logische namen die deze blauw lijn complementeren. Twee oude rotten in het vak, die voor stabiliteit binnen een toch al sterke defensie zorgen. Mocht Maurice hier toch wat vers bloed willen, dan kan hij altijd nog een beroep op Tobias Bjornfot doen.
LAATSTE KUNSTJE VAN BOB?
We begonnen deze preview met het begrip roster building. Het is de huidige GM Bill Zito gelukt om veel goede spelers lang te binden zonder daarvoor belachelijke salarissen te betalen. Toch begon de route naar succes voor deze Cats wel op die manier. Op 1 juli 2019 legde toenmalig general manager Dale Tallon namelijk goalie Sergei Bobrovsky voor acht jaar en $ 10 miljoen AAV vast. Dat bedrag nam Bobrovsky jarenlang als een blok beton mee het ijs op, maar de laatste jaren manifesteert de Rus zich als één van de beste goalies in de league. Met name PlayOff Bob is erg populair in Sunrise en omstreken.
Vorig seizoen zwaaiden ze Spencer Knight uit in de trade voor Seth Jones. Vitek Vanecek bleek daarna niet het gewenste antwoord, dus werd deze zomer Daniil Tarasov aangetrokken als backup achter Bobrovsky. Met 26 jaar nog een relatief jonge goalie en eentje waar nog een hoop rek in zit. Of hij de natuurlijke opvolger van Bobrovsky is, is dan weer de vraag. Het contract van de 37-jarige Rus loopt volgend jaar af en een alternatief is nog niet echt voor handen in Florida.
VOORSPELLING
De optimistische Panthers-fan zal zeggen dat ze dankzij al die contracten tot in lengte van jaren het beste roster hebben. Een negatieve fan zal daar tegenin brengen dat de toppers er niet jonger op worden én hun manier van spelen onnoemelijk veel vraagt van het lichaam. Laten wij op deze plek stellen dat de waarheid, zoals zo vaak, in het midden ligt. Ja, de Cats hebben een wat belegen roster, maar de meerderheid zit nu nog in de kracht van hun leven. Florida zal dan ook geen enkele moeite hebben om zich – ondanks het gemis van twee sterren – te plaatsen voor de play-offs.
De pessimist heeft echter ook wel een punt. Niemand die er nu om zal malen, maar de lange contracten zullen deze Panthers op den duur opbreken. Paul Maurice en de zijnen zal er dus ook alles aan gelegen zijn om voor die tijd nog een paar mooie runs in de play-offs te maken. We zijn er echter nog niet helemaal uit of ze ook nu weer tot de absolute topfavorieten behoren. In het oosten zullen onder meer de Hurricanes en Devils azen op die plek bovenop de apenrots en in het westen heb je de Golden Knights, Stars, Avalanche en Oilers die maar wat graag de Panthers hun titel willen afpakken.
TOT SLOT
We besluiten deze serie previews dan ook met een wat algemene voorspelling. Of noem het een open deur… Het seizoen 2025-2026 belooft – opnieuw – een enorm interessante jaargang te worden. De teams in rebuild maken stappen omhoog, een aantal erkende contenders dalen af en de meeste topfavorieten zijn er niet minder op geworden. En dan heb je in februari natuurlijk nog de Winterspelen waar de NHL-sterren ook acte de presence geven. SportAmerika sluit dan ook af, zoals we de NHL PowerPlay Podcast altijd aanvangen: Stoelriemen vast, we gaan beginnen!
Cover photo: Lynne Sladky / Associated Press
