Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Al op 7 oktober openen de San Jose Sharks en Nashville Predators in het kader van de Global Series het bal in Praag en op 11 oktober volgen de eerste wedstrijden in Noord-Amerika. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Colorado Avalanche. Vandaag is ’t de beurt aan de voormalig Bunch of Jerks: Carolina Hurricanes.
2021-2022: TELEURSTELLENDE RUN IN PLAY-OFFS
De lat lag vorig seizoen onverminderd hoog in Raleigh. In 2018-2019 trad Rod Brind’Amour aan als head coach van de Carolina Hurricanes en al in zijn eerste jaar leidde hij de franchise naar de Conference Finals. De Bruins bleken daarin een paar maten te groot, maar de voorzet was gegeven. Nu moesten Brind’Amour en de zijnen deze alleen nog even binnenkoppen. Vorig seizoen leek daarvoor een uitgelezen mogelijkheid. Aanvallend zag het er goed uit, defensief was het op orde en Frederik Andersen vormde met Antti Raanta een uitstekend tandem onder de lat. Toch staat de Cup niet in Raleigh. Sterker nog, de Hurricanes schopten het niet eens tot de Conference Finals.
Veel ging vorig seizoen goed voor de Carolina Hurricanes. Tijdens het reguliere seizoen kregen ze de minste goals tegen. Dat was mede te danken aan een Frederik Andersen die zijn gram haalde. In z’n laatste jaar voor de Maple Leafs wilde het niet vlotten voor de Deen, maar in Carolina sloeg hij met .922 sv% en 2.17 GAA keihard terug. Daarbij bleek Tony DeAngelo een maar dan capabele vervanger voor de vertrokken Dougie Hamilton.
ANTI-CLIMAX
Aanvallend scoorden de Canes ook een dikke voldoende. Sebastian Aho kroonde zich met 37 goals tot topschutter, Andrei Svechnikov tikte voor het eerst de 30 doelpunten aan en aan depth scoring ook geen gebrek. Aan het einde van ’t reguliere seizoen noteerden de Hurricanes elf spelers met minimaal 10 goals. Een trip naar het postseason was al vrij snel veiliggesteld, maar Brind’Amour en de zijnen wonnen daarnaast ook nog eens de sterke Metropolitan Division.
Het ging de Hurricanes tijdens het reguliere seizoen voor de wind, maar in de postseason gelden andere wetten. De powerplay, die tijdens de eerste 82 wedstrijden bijna de 22% aantikte, haperde en uitwedstrijden winnen was al helemaal een probleem voor de Canes. In de eerste ronde had ’t favoriete Carolina zeven wedstrijden nodig om de Bruins weg te zetten, maar in de tweede ronde vonden ze hun Waterloo. De New York Rangers trokken deze serie in zeven wedstrijden naar zich toe.
LOT IN HANDEN VAN OUDJES
Deze zomer zag Don Waddell drie belangrijke krachten vertrekken uit Raleigh. Vincent Trocheck stapte over naar de Rangers en Nino Niederreiter gaat zijn geluk beproeven in Nashville. Tony DeAngelo koos eveneens het ruime sop en tekende een contract in Philadelphia. Het trio was vorig seizoen goed voor 55 goals en een totaal van 146 punten. Een flinke aderlating zou je denken, maar de general manager van de Carolina Hurricanes zat ook niet stil. Niet alleen haalde hij goede spelers terug, maar daarbij bracht Waddell ook nog eens een schat aan ervaring binnen.
Op 13 juli sloeg Waddell spijkers met koppen. In ruil voor onder meer aanvaller Steven Lorentz werd Brent Burns overgenomen van de Sharks, die ook nog eens een groot deel van diens salaris voor hun rekening namen. Max Pacioretty maakte op dezelfde dag zijn gang naar de Hurricanes. Vegas wilde zijn salaris van $ 7 miljoen uit de boeken schrappen en zag zich genoodzaakt de ervaren aanvaller voor future considerations naar Raleigh te laten gaan. Pacioretty is momenteel weliswaar out met een zware achillespeesblessure, maar in de tweede seizoenshelft verwachten de Canes hem terug.
DRUKKE ZOMER
Nog altijd was Waddell niet klaar. Free agent Ondrej Kase verbond zich voor één seizoen aan de Canes in de hoop weer iets van de vorm van 2017-2018 terug te vinden. Namens de Ducks was de Tsjech dat jaar 20 keer trefzeker, maar de inmiddels 26-jarige winger heeft een dergelijke vorm daarna niet meer geëtaleerd. Ook vorig seizoen in Toronto niet. Landgenoot Marin Necas speelde al voor de Hurricanes, maar zijn contract werd deze zomer met twee seizoenen verlengd.
Pacioretty en Burns zijn gedegen ervaren krachten, maar eind augustus werd Paul Stastny aan dat rijtje toegevoegd. De 36-jarige aanvaller begint aan zijn zeventiende seizoen in de NHL. Van hem wordt verwacht dat hij, net als Burns, Pacioretty en Jordan Staal, de jongere spelers de harde wetten van de NHL leert. Talent heeft Carolina al jaren, maar het lukt Brind’Amour en de zijnen maar niet om de volgende stap te zetten. Met dergelijke routiniers, waartoe overigens ook Calvin DeHaan sinds kort behoort, hoopt de organisatie in dit jubileumjaar de titel te pakken. Het wordt voor de franchise het 25e seizoen in Raleigh.
PERFECTE BALANS GEVONDEN?
Niet voor niets werden de Carolina Hurricanes gezien als één van de favorieten voor de Stanley Cup. Ga er maar aan staan. Andrei Svechnikov, Sebastian Aho, Teuvo Teravainen, Seth Jarvis en Jordan Staal. Om zomaar een paar aanvallers te noemen. De inmiddels 25-jarige Aho nam vorig seizoen 37 goals voor zijn rekening en bij de Fin lijkt de rek er nog niet uit. Dit geldt zeker ook voor de drie jaar jongere Svechnikov. De Rus tikte voor het eerst de grens van 30 doelpunten aan en dat lijkt zeker niet zijn plafond.
Rookie Seth Jarvis drukte met 17 goals en 40 punten zijn neus serieus aan het venster. De 20-jarige winger was als junior een absolute doelpuntenmachine en eindigde als dertiende in de Calder vorig seizoen. Jarvis is slechts twee jaar jonger dan de veelbesproken Jesperi Kotkaniemi. De Fin werd als UFA in 2021 voor de neus van de Canadiens weggekaapt, kreeg in maart een nieuw contract, maar weet nog maar zelden te imponeren. Mogelijk dat juist hij baat heeft bij de aanwezigheid van zoveel ervaring.
OLD SOLDIERS…
Die oude rotten komen elkaar tegen op de beoogde derde lijn. Jordan Staal en Paul Stastny krijgen daar gezelschap van Jesper Fast. De reeds gememoreerde Ondrej Kase vinden we terug op de vierde lijn. Als de Tsjech dit seizoen inderdaad weer het licht gaat zien, beschikt Brind’Amour daarmee over een portie depth scoring om bang van te worden. Op de blauwe lijn loopt namelijk nog ene Brent Burns. Of Brady Skjei, vorig seizoen goed voor 9 goals en 30 assists.
Jaccob Slavin lijkt de aangewezen man om naast Burns te acteren. Eén meer dan uitstekende aanvallende verdediger naast één van de beste verdedigende blueliners in de NHL. Brett Pesce, Ethan Bear en Calvin De Haan maken het defensieve korps compleet. Dit alles wordt dan nog ondersteund door Frederik Andersen en Antti Raanta, een tandem dat zich met de betere in de League kan meten. Zeker als Andersen zijn prestaties van vorig seizoen kan kopiëren.
2022-2023: LEREN VAN HET VERLEDEN
Voor spektakel moesten we de laatste jaren veelal in Raleigh zijn. De Storm Surge, een manier van een overwinning vieren, vond z’n weg naar de PNC Arena en Svechnikov toverde een paar jaar geleden de beroemde Michigan-goal uit de hoge hoed. Het leverde de club een hoop reacties op. Positief én negatief. Prijzen pakte de club echter niet, afgezien van de divisietitel dan. En dat moet dit jaar anders.
Trocheck en Niederreiter waren twee belangrijke krachten voor Brind’Amour, maar die vacatures worden ingevuld door spelers die mogelijk vechten voor hun laatste kans op de Stanley Cup. Stastny en Burns hebben de veertig al in het zicht en zullen hun jongere medespelers op het hart drukken dat ze grote kans op het ultieme succes hebben.
De Hurricanes zijn een zekerheidje als het gaat om de play-offs. Dan begint voor dit getalenteerde gezelschap het seizoen eigenlijk pas. De lessen van vorig seizoen worden meegenomen en als ze hun huiswerk goed doen, moet er in deze jaargang meer in het vat zitten dan een tweede ronde. Veel meer misschien wel.
Cover photo: Jaylynn Nash
