3. Anze Kopitar (Los Angeles Kings)
Als de kritische, ‘metroseksuele’ kijker die ik ben, heb ik een zwak voor spelers met een getint viziertje – getinte viziertjes werden pas een trend in de 21ste eeuw. Het zegt namelijk iets over hun modebewuste instelling. Deze spelers weten dat ijshockey om meer dan alleen een rubberen puck en een ijsbaan gaat. Anze Kopitar is zo’n speler, maar ik bewonder hem niet alleen vanwege zijn ‘choice of equipment’. Er is geen speler op deze planeet zo kalm aan de puck als nummer elf van de Kings. De Sloveense center is werkelijk de rust zelve, in welke situatie dan ook. Wat ik onwijs mooi vind aan Kopitar is dat hij nooit extra moeite lijkt te doen om te accelereren/snelheid op te bouwen. Alles gaat vanzelf, hij speelt als het ware op de automatische piloot – een hele sierlijke automatische piloot. Zijn manier van schaatsen is van grote schoonheid en aan de puck is hij een alleskunner. Voor de doorgewinterde voetballiefhebbers: Kopitar is een soort ijshockeyversie van Juan Román Riquelme. Ik had m’n twijfels over de volgorde van de top 3 in deze countdown en Kopitar had zeker niet misstaan op de eerste plek.
Het gerucht gaat dat goalie Thomas nog steeds verdwaald is in dat Sloveense bos:
Langs de verdedigers alsof ze er niet staan:
Column: #SWAG
