De beste linkshandige quarterbacks in de historie van de NFL

Linkshandige quarterbacks, we komen ze weinig tegen. Sterker nog, in de historie van de NFL zagen we slechts 33 linkshandige quarterbacks op de gridiron verschijnen. Momenteel is Tua Tagovailoa de enige. Ondanks het lage aantal zijn er toch een aantal lefties geweest die een impact hebben gemaakt. Wij zetten ze voor je op een rijtje.

FRANKIE ALBERT

Iemand moet de eerste zijn. Frankie Albert debuteerde in 1950 in de NFL. Dit gebeurde nadat zijn team, de San Francisco 49ers, de overstap maakte van de All-American Football Conference naar de NFL. Overigens werd Albert in 1948 als co-MVP van de AAFC gekozen, samen met Otto Graham. In zijn tijd in de NFL gooide Albert 27 touchdowns en 43 interceptions. Wel was hij in 1950 een Pro Bowl’er. Ook was Albert de bedenker van de bootleg-pass.

KEN STABLER

De eerste Hall-of-Famer op deze lijst. Ken Stabler maakte zijn NFL debuut in 1970 voor de Oakland Raiders, maar pas in 1973 startte Stabler voor de Silver and Black. Het jaar daarop won Stabler direct de MVP-award, daarnaast won hij Offensive Player of the Year. Ook leidde hij de NFL in TD-passes (26). In dat seizoen bracht hij de Raiders naar het duel om de AFC Championship. Daar verloren ze tegen de uiteindelijke Super Bowl-kampioen, de Pittsburgh Steelers.

Overigens zou voor de Raiders het seizoen in de jaren ’70 tot vier keer toe eindigen in de AFC Championship. In 1976 was het een ander verhaal, toen won Oakland namelijk eindelijk die felbegeerde Super Bowl door de Minnesota Vikings te verslaan. Na zijn tijd bij de Raiders speelde Stabler nog een aantal jaren voor de Houston Oilers en de New Orleans Saints. In 2016, een jaar na zijn dood, trad hij toe tot de Pro Football Hall of Fame.

BOOMER ESIASON

De Cincinnati Bengals kozen Boomer Esiason als achtendertigste speler in de draft van 1984. Zijn eerste jaar was Esiason vooral een back-up, maar in zijn tweede jaar liet hij zijn klasse zien. In het seizoen van 1985 gooide hij namens de Bengals 27 touchdowns tegenover 12 interceptions. Het jaar daarop gooide hij voor 3959 yards, het meeste uit zijn carrière. Ook leidde hij de league in yards-per-pass, maar het beste zou nog komen. In 1988 won Esiason namelijk MVP en bracht hij de Bengals naar de Super Bowl. Die zouden ze uiteindelijk verliezen.

In 1993 vertrok hij naar de New York Jets waar hij drie middelmatige seizoenen speelde. Ook speelde hij in 1996 nog een jaartje voor de Arizona Cardinals. Het jaar daarop zou Esiason terugkeren naar de Bengals. In zijn laatste jaar als speler gooide hij in zeven wedstrijden 13 touchdowns tegenover slechts twee interceptions.

STEVE YOUNG

De Tampa Bay Buccanneers kozen Steve Young als eerste pick in de Supplemental Draft van 1984. Zijn eerste twee jaar in de NFL waren niet goed. Hij gooide 21 interceptions, maar slechts 11 touchdowns. Zijn spel was zo slecht dat Young als bust werd gezien, daarom kozen de Bucs met hun eerste pick in de draft van 1987 een quarterback, Vinny Testaverde. Toch zagen de San Francisco 49’ers potentie in hem. De eerste jaren bij de Niners was Young de back-up voor Joe Montana. Als second-stringer won hij overigens wel twee Super Bowls.

In 1991 raakte Montana geblesseerd en nam Young het stokje van hem over. In het jaar daarna speelde San Francisco met hem under center geweldig. Young hielp ze naar een 14-2 record, ook won hij de eerste MVP-titel van zijn carrière en Offensive Player of the Year. Drie jaar later, 1994, was het beste jaar uit Youngs loopbaan. Hij gooide 35 touchdowns en won wederom de MVP-award. Nog belangrijker, de 49ers wonnen de Super Bowl en Young werd verkozen tot Super Bowl-MVP.

Uiteindelijk zouden, net zoals zijn voorganger Montana, blessures Young de das om doen. Hij kreeg meerdere hersenschuddingen te verduren tijdens zijn carrière. Die zorgden ervoor dat Young in 1999, een jaar nadat hij de NFL aanvoerde met passing touchdowns (36), zijn cleats noodgedwongen aan de wilgen moest hangen. In 2005 kwam ook zijn buste te staan in de Pro Football Hall of Fame. Nog steeds wordt hij beschouwd als de beste linkshandige quarterback aller tijden.

MARK BRUNELL

Ook Mark Brunell startte zijn loopbaan als back-up. Zijn eerste twee jaar in de league spendeerde hij achter Green Bay Packers franchise-QB Brett Favre. De Jacksonville Jaguars ruilden voor het seizoen van 1995 voor Brunell. Daar zou hij het gros van zijn carrière, negen seizoenen, spelen. In zijn tijd bij de Jaguars haalde Brunell drie keer de Pro Bowl, daarnaast gooide hij in 1996 de meeste yards van de hele NFL. In zijn negen seizoenen in Jacksonville gooide hij veel franchise records bij elkaar, onder andere meeste passing TD’s en meeste passing yards. Records die hij nog steeds in handen heeft.

Na zijn tijd in Jacksonville vertrok Brunell naar Washington. Van de vier jaar dat hij daar speelde was hij drie jaar de starter. In 2006 zette hij het toenmalige NFL-record neer voor de meeste succesvolle passes op een rij (22) in een wedstrijd tegen de Houston Texans. Na Washington vertrok Brunell naar de New Orleans Saints, hier was hij de understudy van Drew Brees. In 2010 kon hij dan ook een Super Bowl op zijn palmares bijschrijven. Na twee seizoenen NOLA was hij nog twee jaar de back-up quarterback voor de New York Jets voor hij stopte.

MICHAEL VICK

De Atlanta Falcons kozen Michael Vick als eerste in de draft van 2001. Na een jaar rijpen als back-up was hij klaar voor het echte werk. Vick haalde gelijk de Pro Bowl. Wat vooral opviel waren zijn rushes. De NFL had nooit eerder een quarterback als Vick gezien, eentje met de kwaliteiten van zowel een elite-QB als elite-RB. De seizoenen erna speelde Vick als maar beter. In 2007 stopte dit abrupt. Toen schorste de NFL Vick namelijk omtrent een onderzoek naar hondengevechten. Vick pleitte uiteindelijk schuldig en zat vervolgens 21 maanden in de cel.

Na zijn celstraf tekende Vick een contract bij de Philadelphia Eagles. Na een jaar achter Donovan McNabb benoemdde coach Andy Reid Vick tot starter. Hier zal Reid geen spijt van hebben gehad. De Eagles eindigden als eerste in de NFC East met Vick als quarterback. Vick gooide in dat jaar 21 touchdowns en slechts 6 interceptions, daarnaast liep hij zelf zes keer de bal in de endzone. Hierdoor won hij in 2010 Comeback Player of the Year.

Na dat top jaar was Vick wel over zijn top heen. In 2011 gooide hij dan wel de meeste passing yards uit zijn carrière (3303), maar ook de meeste interceptions (14). Daarnaast kreeg hij te maken met blessures en concurrentie. In 2014 vertrok hij naar de New York Jets waar hij het grootste gedeelte van de tijd de back-up was. Een jaar later sloot hij zijn loopbaan af in Pittsburgh bij de Steelers. Vick bezit nog steeds het record voor meeste rushing yards door een quarterback en meeste yards-per-carry voor een quarterback. Zijn nalatenschap zien we tot vandaag de dag terug in de NFL met spelers als Lamar Jackson en Kyler Murray.


Hier lees je meer over de NFL.

Coverfoto: Rob Carr/Associated Press

Seán van Zon
Seán van Zon
Stagiair en student Journalistiek. Al sinds heugenis fan van de Giants, Knicks en Yankees. Tijdens studie in Ohio ook een zwak voor de Browns ontwikkeld, ondertussen ook fan van de Michigan Wolverines.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen