Met het seizoen 2017 in de boeken en het off-season onderweg, werpen we een blik in de achteruitkijkspiegel van het Major League-jaar. In volgorde van de draft, van slechtste team naar het beste, kijken we terug op het seizoen van de 30 verschillende Major League-organisaties. Vandaag in deel 22: Colorado Rockies.
WEG OMHOOG IS INGEZET
De afgelopen jaren viel er weinig te genieten in Colorado. Sinds 2009 waren de play-offs niet meer gehaald en sinds 2010 had de ploeg ook überhaupt geen jaar meer gehad waarin het meer wedstrijden kon winnen dan verliezen.
— SPORTAMERIKA MLB 30-IN-30 PREVIEW 2017: COLORADO ROCKIES
In 2017 werd met die trend gebroken. Bud Black — die als manager van de San Diego Padres tussen 2007 en 2015 nooit de play-offs haalde — wist de Rockies in zijn eerste seizoen naar een wild-cardplek te loodsen. Opeens leefde ‘Rockies Baseball’ weer, wat bleek uit het hoogste bezoekersaantal sinds 2001.
In diezelfde play-offs bleek de wild-card game meteen het eindstation, maar de weg omhoog is ingezet in Rocky Mountains.
WAT GING GOED IN 2017?
RBI-MACHINES ARENADO & BLACKMON
Wie de statistieken bekijkt of simpelweg veel Rockieshonkbal keek in 2017 kan direct de twee sterkhouders aanwijzen die de Rockies naar hogere hoogtes deden stijgen: Nolan Arenado en Charlie Blackmon. Laatstgenoemde ontwikkelde zich als ware power threat als eerste slagman en noteerde in vele categorieën persoonlijke records.
Het was bij Blackmon echter niet alleen pure kracht: zijn batting average van .331 was het hoogste van de hele MLB en ook wist niemand in 2017 meer hits en runs te noteren dan de 30-jarige outfielder.
Dan was er natuurlijk nog Nolan Arenado. De 26-jarige derde honkman is hét gezicht van de organisatie en noteerde voor het derde jaar op rij minstens 130 (!) RBI’s. Daarnaast was niemand verantwoordelijk voor zoveel doubles als Arenado en in de uiteindelijke MVP-race eindigde hij één plaats boven teamgenoot Blackmon, op plek vier. Daarnaast won Arenado ook een Silver Slugger én een Gold Glove-award.
Naast Blackmon en Arenado waren er echter ook andere aanvallende lichtpuntjes: zo had D.J. LeMahieu een slaggemiddelde van .310 en liep hij slechts vijf runs minder binnen dan Nolan Arenado, terwijl power hitter Mark Reynolds wat betreft homeruns en RBI’s een aardige duit in het zakje deed.
JONGE WERPERS & GREG HOLLAND
De echte kern van het succes was misschien wel het werperkorps. Zoals gebruikelijk is Coors Field geen goede plek voor werpers en statistisch genomen zullen Rockiespitchers het daarom altijd slechter doen dan collega’s uit andere organisaties.
Het zal Colorado daarom veel vertrouwen geven dat al hun vijf meest gebruikte starters een ERA onder de 5.00 hadden en dat vier van deze vijf pitchers ook nog eens 25 jaar of jonger zijn. De 22-jarige Venezolaan German Marquez kreeg zelfs enkele stemmen voor Rookie of the Year en de 25-jarige Jon Gray kwam tot een prima ERA van 3.67. Neem daarbij dat Kyle Freeland (24 jaar, 4.10 ERA) en Antonio Senzatela (22 jaar, 4.68 ERA) hun mannetje stonden en ineens lijkt de rotation in Colorado een solide basis voor de toekomst.
Dan was daar nog Greg Holland, de ervaren closer die met name de eerste seizoenshelft en fuego was. In de tweede seizoenshelft zou de ex-Royalscloser een dip kennen, maar met name zijn prestaties over de eerste helft van het seizoen bezorgden de Rockies wins die het allicht in vorige jaren nog had weggegeven.
WAT GING FOUT IN 2017?
ECHTE ACE ONTRBEEKT
Er waren dit seizoen dus veel pluspunten. Uiteindelijk dolf het team echter het onderspit in de wild-card game tegen de Arizona Diamondbacks. Hoewel de pitching staff net is geprezen, is het wel een feit dat het team nog steeds een echte betrouwbare #1-pitcher mist die dit soort belangrijke wedstrijden eruit sleept.
Jon Gray was immers in diezelfde wedstrijd al na 1.1 innings klaar. De ace by default heeft momenteel een 27.00 carrière-ERA in de play-offs achter zijn naam staan. De hoop zal erop gevestigd zijn dat de jonge langharige werper komend seizoen stappen kan maken om uit te groeien tot een stabiele #1-werper. Lukt dit niet, dan zal de ploeg in 2018 tegen hetzelfde probleem aanlopen.
WEINIG BACK-UP VOOR ARENADO & BLACKMON
De Rockies- offense behoorde — puur kijkend naar de runs die werden gescoord — tot de beste aanvallen in de MLB. Rekening houdend met de impact van Coors Field, bleek de Rockies-offense echter eigenlijk best middelmatig. De aanvallende stootkracht achter Nolan Arenado en Charlie Blackmon was niet sterk genoeg om mee te draaien met de allerbeste teams.
Zo kende Trevor Story (.239 BA) een teleurstellend seizoen waarin hij wel goed was voor de nodige RBI’s (82), maar nooit de stappen nam die voor 2017 van hem werden verwacht. Daarnaast lijken de beste jaren van de ooit zo gevreesde Carlos Gonzalez achter hem te liggen. CarGo beleefde — met uitzondering van 2014 toen hij met blessures kampte — statistisch zijn slechtste seizoen sinds 2009. Ondanks zijn salaris van 20 miljoen dollar was hij een vervangbare speler.
Tot slot maakten ook mannen als Ian Desmond en Jonathan Lucroy niet de gewenste impact die misschien wel werd verwacht, waardoor uiteindelijk teveel verantwoordelijkheid kwam te liggen op de schouders van Blackmon & Arenado.
WAT BRENGT 2018?
DOORPAKKEN OP DE INGESLAGEN WEG
De Rockies zijn het juiste pad ingeslagen en nu is het aan de organisatie de taak om door te groeien.
Daarbij lijkt te worden ingezet op de jonge rotation die wordt ondersteund door een duur bekostigde bullpen. Zo zijn Bryan Shaw en Wade Davis ingevlogen om de bullpen te versterken en is Jake McGee behouden gebleven. Daartegenover staat wel het vertrek van Greg Holland. Toch lijkt de komst van Wade Davis de Rockies op dat gebied vooruitgang te brengen.
Het enige wat echter nog rest is aanvallende versterking. De achilleshiel van de Rockies in 2017 was het te vaak en teveel leunen op Arenado en Blackmon. Zodra er minimaal twee of zelfs drie adequate slagmannen naast staan, kan Colorado in 2018 zomaar de volgende stap nemen richting de ‘echte’ play-offs.
Top photo: Isaiah J. Downing/USA Today
